Talon noir: Donkere verkleuring op hiel zonder symptomen

Een talon noir is een onschuldige, asymptomatische verkleuring van de huid die wordt veroorzaakt door trauma en zich meestal aan de achterkant of aan de zijkant van de hiel bevindt. Deze aandoening, die geen andere symptomen vertoont, kan lijken op een melanoom of andere aandoeningen, wat kan leiden tot een diagnostisch dilemma. Behandeling is niet strikt noodzakelijk, hoewel het mogelijk is. De term “talon noir” werd voor het eerst beschreven door de artsen Crissey en Peachey in 1961.

• Synoniemen van talon noir
• Oorzaken: Trauma aan de opperhuid
• Risicofactoren: Stoppen en starten bij het sporten
• Locaties van de aandoening aan de voetzool
• Symptomen: Donkere verkleuring op de hiel
• Diagnose en onderzoeken
• Behandeling
• Prognose van zwarte huidletsels
• Complicaties
• Preventie

Synoniemen van talon noir

Andere benamingen voor talon noir zijn ‘calcaneale petechiën’ en ‘zwarte hiel’.

Oorzaken: Trauma aan de opperhuid

Een talon noir ontstaat door bloedlekkage in de epidermis (opperhuid) als gevolg van herhaaldelijk trauma of afschuifkrachten. Dit kan bijvoorbeeld gebeuren door repetitieve druk of wrijving op de huid, vaak gerelateerd aan bepaalde activiteiten of sportsituaties.

Risicofactoren: Stoppen en starten bij het sporten

De aandoening wordt vaak geassocieerd met sporten waarbij de atleet veel moet stoppen en starten. Voorbeelden van dergelijke sporten zijn basketbal, langlaufen, tennis, voetbal en gymnastiek. Hoewel jongere, atletische personen vaker worden getroffen, kunnen ook ouderen met soortgelijke voet- of handpalmverwondingen last hebben van vergelijkbare letsels. Marcheren wordt ook in verband gebracht met talon noir. In sommige gevallen is een virale etiologie gesuggereerd, hoewel dit minder gebruikelijk is.

Locaties van de aandoening aan de voetzool

Een talon noir bevindt zich meestal op de hiel, maar kan ook optreden op andere plekken zoals de middenvoetsbeentjes, de handpalmen (palmaire petechiën, tache noir), het oogbindvlies (oculaire conjunctiva) en de vingers. Atleten die racketsporten, gewichtheffen, bergbeklimmen, gymnastiek, golfskiën of golfen beoefenen, kunnen vaak getroffen worden door een talon noir. Sommige dermatologen gebruiken de term talon noir ook voor donkere huidletsels op de handpalmen. Omdat de aandoening op verschillende locaties en om uiteenlopende redenen kan ontstaan, kiezen sommige dermatologen voor de term ‘posttraumatische cutane intracorneale bloeding’.

Symptomen: Donkere verkleuring op de hiel

Bij een talon noir vertoont de patiënt een donkere plek op de achterkant of aan de zijkant van de hiel, vaak gekarakteriseerd door hyperpigmentatie. De meeste letsels zijn asymptomatische, violetzwarte vlekken (macules), die geïsoleerd kunnen zijn of in clusters voorkomen. Sommige zeldzamere patronen omvatten lineaire of horizontale matrices.

Diagnose en onderzoeken

De diagnose van een talon noir kan doorgaans eenvoudig worden gesteld door middel van visuele inspectie. Een grondige dermoscopische beoordeling van elke zwarte vlek is echter noodzakelijk om een acraal lentigineus melanoom (een type huidkanker) uit te sluiten. In sommige gevallen kan een biopsie nodig zijn om de diagnose te bevestigen.

Andere mogelijke diagnoses zijn:

• Bijwerkingen van medicatie
• Een acraal naevus: Dit melanocytisch proces kan eenvoudig worden bevestigd door een biopsie.
• Een gepigmenteerd basaalcelcarcinoom (langzaam groeiende vorm van huidkanker)
• Een pagetoïde Spitz naevus (goedaardig type moedervlek op het gezicht)
• Een solitair angiokeratoom (goedaardig rood vlekje of bultje op de huid)
• Een traumatische tatoeage
• Embolieën
• Seborreïsche keratose (goedaardig gezwel op de huid)
• Tinea nigra: Een zeldzame schimmelinfectie waarbij het organisme zijn eigen melanine-gebaseerd pigment produceert. De schimmel kan eenvoudig worden gedetecteerd via een biopsie.
• Vasculitis (ontsteking van de bloedvaten)
• Verruca vulgaris: Soms zijn verwijde en getromboleerde haarvaatjes zichtbaar in het midden van de wrat, hoewel dit meestal zeer punctueel is. Andere kenmerken zoals een onderbreking van de huidlijnen kunnen wijzen op de aanwezigheid van een wrat.
• Winterhanden

Behandeling

Behandeling van een talon noir is meestal niet strikt noodzakelijk. Indien nodig kan de arts in het stratum corneum (de hoornlaag van de huid) snijden om het hemorragische materiaal bloot te leggen en te verwijderen. Bij een melanoom ligt het kleurpigment echter dieper in de huid, waardoor verwijdering door enkel het stratum corneum niet effectief is.

Prognose van zwarte huidletsels

Een zwarte vlek op de hiel na een trauma is doorgaans een onschadelijk, zelfgenezend proces met een uitstekende prognose. De meeste gevallen van talon noir lossen vanzelf op zonder verdere medische interventie.

Complicaties

Over het algemeen is een talon noir een goedaardige aandoening die geen ernstige complicaties met zich meebrengt. Desondanks kunnen enkele complicaties optreden, vooral als de aandoening niet correct wordt gediagnosticeerd of behandeld:

• Verwarring met ernstige aandoeningen: Een talon noir kan op een melanoom of andere huidaandoeningen lijken, wat kan leiden tot onterecht uitgestelde of ongepaste behandelingen. Een zorgvuldige diagnose is cruciaal om ernstige aandoeningen uit te sluiten.
• Chronische pijn of oncomfortabel gevoel: Hoewel een talon noir meestal asymptomatisch is, kan herhaald trauma of voortdurende druk op de aangedane huid leiden tot ongemak of pijn. Dit kan de mobiliteit en de dagelijkse activiteiten van de persoon beïnvloeden.
• Infectie: In zeldzame gevallen kan het trauma dat leidt tot een talon noir de huid kwetsbaar maken voor infecties, vooral als er sprake is van een open wond of krabben.

Preventie

Hoewel het niet altijd mogelijk is om een talon noir volledig te voorkomen, kunnen enkele maatregelen helpen om het risico te verminderen:

• Geschikte schoeisel: Het dragen van goed passend, ondersteunend schoeisel dat voldoende demping biedt, kan helpen om herhaald trauma aan de hiel te voorkomen. Sporters moeten speciale sportschoenen dragen die geschikt zijn voor hun specifieke activiteit.
• Trainingstechnieken: Het aanpassen van trainings- en sporttechnieken kan het risico op talon noir verminderen. Dit omvat het vermijden van plotselinge, krachtige bewegingen en het verbeteren van de techniek bij sporten die veel stop-start-actie vereisen.
• Oefeningen en versterking: Het versterken van de spieren rondom de hiel en de voet kan helpen om de belasting en druk op de huid te verminderen. Oefeningen die gericht zijn op het verbeteren van de voetboog en het verbeteren van de schokabsorptie kunnen nuttig zijn.
• Vermijden van overmatige druk: Het verminderen van de tijd die op hardere oppervlakken wordt doorgebracht en het vermijden van langdurige repetitieve bewegingen kan ook helpen om het risico op talon noir te verlagen.
• Regelmatige inspectie van de hielen: Vooral voor mensen met een voorgeschiedenis van voetproblemen of voor actieve sporters, kan regelmatige inspectie van de hielen helpen bij het vroegtijdig opsporen van veranderingen of letsels, waardoor tijdige interventie mogelijk is.