Omgaan met negatieve gevoelens van een kind
Er is een direct verband tussen hoe kinderen zich voelen en hoe zij zich gedragen. Als kinderen zich goed voelen, gedragen ze zich goed. Hoe helpen wij ze om zich goed te voelen? Door de gevoelens van het kind te accepteren. Kinderen kunnen zichzelf beter helpen als iemand echt luistert en zich echt inleeft. Als je wilt leren om gevoelens te accepteren, dan heb je vaardigheden nodig die je heel veel moet oefenen.
Omgaan met de gevoelens van kinderen
Een paar manieren om kinderen te helpen om te gaan met hun gevoelens:
- Het is belangrijk door rustig en aandachtig naar het kind te luisteren.
- Erken de gevoelens van het kind met een woord als ‘oh’… ‘hmm’… ‘ja, ja’.
- Benoem de gevoelens.
- Verwoord het verlangen van het kind eventueel in een fantasie.
Luister rustig en aandachtig
Het kan voor een kind ontmoedigend zijn om te proberen tot iemand door te dringen die maar met een half oor luistert. Het is veel makkelijker om je problemen aan iemand te vertellen die echt luistert. Hij hoeft niet eens iets te zeggen. Vaak is een meevoelend zwijgen het enige dat een kind nodig heeft.
Erken de gevoelens van het kind met een woord als ‘oh’… ‘hmm’… ‘ja, ja’
Het is moeilijk voor een kind om helder of constructief te denken als iemand haar ondervraagt, beschuldigt of advies geeft
De simpele woorden, ‘oh’… ‘hmmm’ of ‘ja, ja’, samen met een houding die laat zien dat je om het kind geeft, maken het mogelijk om eigen gedachten en gevoelens te ontdekken en wellicht zelfs met een oplossing te komen.
Benoem het gevoel
Een kind raakt alleen maar meer overstuur als je probeert het slechte gevoel weg te stoppen, ook al is dat op een vriendelijke manier. Het gevoel van het kind benoemen, wordt niet vaak gedaan. De ouders/verzorgers zijn bang dat ze, door het gevoel een naam te geven, het alleen maar erger te maken. Maar het tegendeel is waar. Als een kind woorden hoort die zijn gevoelens weergeven, voelt hij zich juist getroost, want iemand erkent zijn diepste gevoelens.
Verwoord het verlangen van het kind eventueel in een fantasie
Als kinderen iets willen wat ze niet kunnen krijgen, reageren ouders/verzorgers meestal met een logische verklaring. Maar hoe meer wij verklaren, hoe meer de kinderen protesteren. Soms is de realiteit makkelijker te accepteren als iemand begrijpt hoe graag je iets wilt.
Echt inleven
Als een kind overstuur is dan help je hem door met volle aandacht te luisteren, door zijn gevoelens te erkennen, zijn gevoelens te benoemen en door te verwoorden wat een kind wil. Belangrijker nog dan woorden is onze houding. Als we niet echt begaan zijn, dan komt het onecht over. Pas als we serieus gemeende woorden gebruiken, wordt het kind geraakt. Het is moeilijk om te luisteren naar een kind dat zijn hart uitstort en om dat gevoel vervolgens te benoemen. Het kost inspanning om een kind te laten weten dat je aanvoelt wat het zou kunnen voelen. Voor de meeste mensen is het onnatuurlijk om te zeggen:
- ‘Joh, jij klinkt boos!’‘Wat zal dat een teleurstelling voor je zijn geweest.’
- ‘Je baalt van al dat huiswerk.’
- ‘Oh, wat zal dat frustrerend zijn geweest!’
En toch zijn het dit soort uitspraken die kinderen troosten en hen de vrijheid geven om op hun manier om te gaan met het probleem. Geef het kind niet direct advies, hoe verleidelijk het ook is om het kind een kant-en-klare oplossing te geven.