Eten verzamelen is een eeuwenoude liefhebberij

Bijna iedereen heeft wel een echte liefhebberij. Iets waar hij of zij dol op is en dat met liefde en passie ook verzameld wordt. Dat kan een passie voor postzegels verzamelen zijn, maar ook een passie voor klokken, horloges, beeldjes, beren, poppen, ansichtkaarten, enzovoort. Veel mensen verzamelen echter ook voedsel, zoals bosvruchten, kastanjes en noten. Die verzameldrang is nog een oude behoefte, overgebleven uit de tijd dat elke mens het voedsel voor zichzelf en zijn/haar gezin in de natuur moest gaan zoeken, in huis halen en ook zelf moest bewerken. Het verzamelen is dus eigenlijk een oerdrang, een overlevingsdrang. De oorzaak is er niet meer, maar de verzameldrang zelf heeft de eeuwen overleefd.

Het zit vaak nog in de genen om eten te verzamelen

Al in de oertijd verzamelden mensen het eten voor hun eigen onderhoud. Niet voor hun plezier, maar uit noodzaak. Zonder het verzamelen van voedsel en hout kwamen ze immers de winter niet heelhuids door. Ze gingen jagen, maar zochten in de bossen ook hout en takken om hun hutten te bouwen en om zich in de winter aan te warmen.

Vruchten uit de bossen

Ze verzamelden in hun bossen ook vruchten om te eten. Bosbessen, frambozen en aardbeien groeien immers ook in het wild. Tegen de herfst verzamelden ze deze bessen om ze te drogen en in de winter te gebruiken. Ook noten, die in koude wintermaanden voor aanvullende vetten en oliën zorgden, werden met overgave gezocht en geraapt.

Verzamelen is ook leuk

De drang om te verzamelen is ons dus aangeboren en niemand hoeft zich er dan ook voor te schamen. Daarnaast is het ook een leuke hobby. Elk nieuw gevonden stuk geeft weer een geluksgevoel en de verzamelaar zoekt daar dan weer een goed plekje voor. Soms kost een verzameling handen vol geld. Zeker als elk stuk aangekocht moet worden.

Rommelmarkten profiteren ervan

Veel verzamelaars stropen daarom de rommelmarkten af, waar vaak stukken aangeboden worden tegen een veel lagere prijs dan in de winkel. Sommigen hebben er een zodanige kijk op dat ze hun huis overvol hebben staan met de meest unieke stukken. Bijna alles kan verzameld worden. Zo zijn er verzamelaars van postzegels, klokken, porselein, aardewerk, Venetiaans glas, ja zelfs van smurfen en heksen. Niets is te gek. Het verzamelen begint vaak met een enkel uniek stuk, waarna de verzamelaar het pas goed te pakken krijgt.

Voedsel verzamelen is een eeuwenoude hobby

Ook dat doen wij nog steeds. Het is immers niet alleen leuk om te “oogsten” wat de natuur ons geeft, maar ook gezond. Wie een onbespoten appelboom, druivenstokken, een bessenstruik of zelfs een moestuin heeft weet hoe leuk het is om al dat spul te oogsten. Natuurlijk gaat dat niet zonder inspanning, want vaak moet er na het oogsten ook ingemaakt worden.

Val appeltjes kunnen niet lang bewaard worden

Val appeltjes kunt u wel verzamelen, maar niet bewaren. Er kan wel appelmoes voor de hele winter, appelgebak of een lekker toetje van gemaakt worden. Hetzelfde geldt bijvoorbeeld voor druiven, aardbeien, frambozen en tomaten. Sommigen maken zelfs wijn van hun eigen druivenoogst of maken liters tomatensaus voor de pasta in glazen potten met metalen schroefdeksels van hun zelf geoogste (en heerlijk smakende) tomaten. Vaak een betere en lekkerdere tomatensaus dan die van de potjes uit de winkel.

In bossen ligt veel om verzameld te worden

Bossen zijn een ideale verzamelplaats. Met een beetje geluk vindt u daar in de zomer bosbessen, bramen, wilde frambozen en wilde aardbeien. Vlierbessen zijn tevens heel gezond. Er kan drank van gemaakt worden, maar ook jam. In het najaar vindt u er tamme kastanjes (waar een lekkere puree voor bij het vlees van gemaakt kan worden), hazelnoten, en beukennootjes. Vooral de gehakte of gemalen hazelnoten kunnen (samen met geraspte, pure chocolade) een cake tot een smakelijk, maar ook voedzaam gebak bij de koffie of de thee maken, als ze na de bereiding van het deeg en voordat dit in de oven gaat, daaraan toegevoegd worden.

Paddenstoelen zoeken uit liefhebberij is niet ongevaarlijk

Paddenstoelen zoeken is niet voor iedereen weggelegd. Sommige paddenstoelen zijn erg giftig, andere weer wat minder, maar niet iedereen weet het verschil tussen een eetbare en een giftige paddenstoel. Er bestaan boekjes, waar de verschillende soorten paddenstoelen met hun eigenschappen in staan, maar een cursustocht met een gids die er alles van af weet is niet alleen veel leerzamer en duidelijker, maar vooral ook interessanter. Tussen neus en lippen in krijgt u van een goede gids meer over het bos, de bomen, planten en vruchten te horen dan u uit tien verschillende boeken of het internet zou halen. Er gaat immers niets boven een praktijkles.

Walnoten verzamelen

De lekkerste walnoten zijn de Nederlandse walnoten. Walnoten van een boom van eigen bodem dus. Canadese walnoten hebben nogal eens een bitter smaakje. Dat hebben de Nederlandse walnoten nooit. Van verse walnoten kunt u na het openen zelfs nog het velletje eraf trekken. Verse walnoten hebben wel wat minder smaak en moeten na het rapen nog een week of vier drogen voordat ze in een cake of brood verwerkt kunnen worden.

Hazelnoten zijn voedzaam

Hazelnoten zijn heel voedzaam. Ook deze noten bevatten goede voedingsstoffen. Ze worden gebruikt in allerlei recepten voor bonbons, chocolade, brood en dergelijke. Overigens zijn de meeste noten gezond. Ze bevatten niet alleen olie, maar vaak ook vitamine B en andere voedingsstoffen. Als vervanger van vlees bij vegetarische en veganistische recepten zijn ze goed te gebruiken.

Eikels voor de varkens

Eikels worden niet door mensen, maar wel door varkens heel lekker gevonden. In Zuidelijke landen voeren boeren hun varkens vaak eikels, omdat daar het vlees veel smakelijker door wordt.

Verzamelen op het land

In verschillende streken gaan de mensen nog na de oogst het land op om de overgebleven landbouwproducten te verzamelen. Waar vooral aardappels, uien en wortels machinaal geoogst zijn, blijven vaak nog resten op het land liggen. Het is verstandig om de eigenaar van het land even om toestemming te vragen, maar in sommige streken gebeurt het verzamelen van deze producten met stilzwijgende toestemming van de boeren. In Zeeland bijvoorbeeld ziet men in de herfst vaak mensen op de fiets met een zak buitgemaakt eten naar huis fietsen.

Goed voor het land

Het land moet immers toch meestal nog omgeploegd worden en het is beter als er dan geen restproducten meer liggen, die later voor schimmel in de grond of soms ook voor een nieuwe groei kunnen zorgen als er al een ander landbouwproduct gepoot of gezaaid is. Sommige gezinnen verzamelen zo hun hele wintervoorraad aardappels, uien en wortels. Het geeft wat minder druk op het inkomen.

Een aangeboren liefhebberij

Verzamelen is ons aangeboren en de drang om te verzamelen is dus ook heel normaal. Niemand hoeft zich ervoor te schamen. Het is een heel natuurlijke aangelegenheid.