De geneeskracht van cascara

Cascara is een boom uit de wegendoornfamilie die van oorsprong groeit in Noord-Amerika. Hij kan 15 meter hoog worden en heeft vaak een struikachtig voorkomen. De boom heeft eetbare bessen en het hout wordt voor allerlei doeleinden gebruikt; bouw van huizen, palen tot brandhout. De zilvergrijze schors van deze boom wordt al minstens een millennium lang gebruikt door de Indianen als geneesmiddel. De Europese kolonisten en immigranten hebben het gebruik van cascara overgenomen. Het is bij uitstek een laxeermiddel.

Inhoud:

• Naamgeving
• Geschiedenis gebruik cascara
• Werkzame stoffen
• Cascara als laxeermiddel
• Cascara als ondersteuningsmiddel voor spijsvertering
• Dosis en veiligheid

Naamgeving

In het Latijn heet deze plant Frangula purshiana. In Noord-Amerika stond dit natuurmedicijn bekend als cascara sagrada oftewel ´heilige schors´. De boom kent een synoniem in het Latijn: Rhamnus purshiana. In het Duits wordt het naast casara sagrada ook Amerikanische Faulbaum genoemd omdat de werking op die van vuilboom lijkt en ze elkaars naaste familie zijn.

Geschiedenis gebruik cascara

De Indianen gebruiken cascara al minstens 1000 jaar als laxeermiddel. In de Verenigde Staten was het vanaf 1877 een officieel geneesmiddel. Daarvoor werd sporkehout of vuilboom gebruikt als laxeermiddel, ook in Europa. In 1890 werd cascara meer dan sporkehout gebruikt om zijn medicinale eigenschappen. In 1999 maakte cascaraschors voor 20% deel uit van de laxeermiddelenmarkt in de V.S., en was het goed voor 100 miljoen dollar omzet. De FDA, de Amerikaanse versie van de voedsel- en warenautoriteit besloot in 2002 het middel te verbieden in medicijnen die als laxeermiddel dienen. De reden daarvoor is onduidelijk, of het moet zijn dat vanaf het begin van het derde millennium talloze onschuldige maar wel werkzame plantenmedicijnen verboden zijn. Dat heeft hoogstwaarschijnlijk ermee te maken dat de mensen die bij de FDA het voor het zeggen hebben, ook hebben gewerkt voor de farmaceutische industrie; deze wil zijn synthetische medicijnverkoop stimuleren door natuurlijke producten te verbieden.

Werkzame stoffen

Van cascara wordt enkel de schors gebruikt. Deze wordt een jaar gedroogd. Verse schors kan als bij werking hebben braken en diarree. In cascara zitten voornamelijk anthraceenderivaten. Zoals de anthraceenglycosiden cascaroside A en B als glycosiden van aloïne en cascaroside C en D als glycosiden van chrysaloïne. Verder bevat het hydrolyseerbare dianthrone O-heterosiden en vrije antraceendervaten. Voorts bevat het bitterstoffen.

Cascara als laxeermiddel

De werking van cascara lijkt op die van sporkehout of vuilhout. Cascara werkt echter iets sterker. Het is een adequaat werkend laxeermiddel. Het zijn vooral anthrachinonen die werkzaam zijn. Ze verminderen de opname van water en verbeteren de darmperistaltiek. In de fytotherapie wordt cascara ingezet bij:

• Daarmtraagheid zonder aandrang en krampen,
• Constipatie,
• Een behandeling aan aambeien,
• Versneld legen van de darmen.

Cascara als ondersteuningsmiddel voor spijsvertering

Cascara is een bittermiddel en versterkt de maag. Bittermiddelen stimuleren de galafscheiding en bevorderen daardoor de werking van de lever. Het is een middel wat de spijsvertering als geheel ondersteunt. Om deze redenen kan het door fytotherapeuten worden ingezet bij:

• Galstenen,
• Verminderde eetlust of anorexia,
• Zwakke spijsvertering,
• Verminderde leverwerking.

Dosis en veiligheid

Gebruik altijd de aangegeven dosis en laat je informeren door en fytotherapeut alvorens het kruid te gebruiken.

• Driemaal daags 40 druppels moedertinctuur,
• 0.5 Tot 2 gram vloeibaar extract per dag,
• ´s Avonds een decoct of afkooksel van twee koffielepels per dag,
• ´s Avonds 500mg tot 2 gram poeder per dag.

Cascarabast moet niet zonder waarschuwing worden verkocht. Het is meer irriterend dan vuilboombast.

• Verse bast is altijd braakverwekkend; er moet alleen schorskruid worden gebruikt dat een jaar heeft liggen drogen.
• Gebruik van cascara dient samen te gaan met het drinken van minstens vijf glazen water van 200 ml per dag,
• De schors mag niet langer dan acht dagen worden gebruikt. Het is gebleken dat na twee weken dagelijks gebruik er een kaliumtekort kan ontstaan bij de patiënt.
• Tijdens de zwangerschap en het zogen mag het niet worden gebruikt,
• Mensen met de ziekte van Crohn, darm- en maagkrampen, spastische colon en andere darmziekten moeten dit middel mijden.