De geneeskracht van cascara
Cascara is een boom uit de wegendoornfamilie die van oorsprong groeit in Noord-Amerika. Hij kan 15 meter hoog worden en heeft vaak een struikachtig voorkomen. De boom heeft eetbare bessen en het hout wordt voor allerlei doeleinden gebruikt; bouw van huizen, palen tot brandhout. De zilvergrijze schors van deze boom wordt al minstens een millennium lang gebruikt door de Indianen als geneesmiddel. De Europese kolonisten en immigranten hebben het gebruik van cascara overgenomen. Het is bij uitstek een laxeermiddel.Let op! Dit artikel is geschreven vanuit de persoonlijke visie van de auteur en bevat mogelijk informatie die niet wetenschappelijk onderbouwd is en/of aansluit bij de algemene zienswijze.
Botanische tekening cascara / Bron: Franz Eugen K?hler, K?hler's Medizinal-Pflanzen, Wikimedia Commons (Publiek domein)Inhoud:
- Naamgeving
- Geschiedenis gebruik cascara
- Werkzame stoffen
- Cascara als laxeermiddel
- Cascara als ondersteuningsmiddel voor spijsvertering
- Dosis en veiligheid
Naamgeving
In het Latijn heet deze plant Frangula purshiana. In Noord-Amerika stond dit natuurmedicijn bekend als cascara sagrada oftewel ´heilige schors´. De boom kent een synoniem in het Latijn: Rhamnus purshiana. In het Duits wordt het naast casara sagrada ook Amerikanische Faulbaum genoemd omdat de werking op die van vuilboom lijkt en ze elkaars naaste familie zijn.Geschiedenis gebruik cascara
De Indianen gebruiken cascara al minstens 1000 jaar als laxeermiddel. In de Verenigde Staten was het vanaf 1877 een officieel geneesmiddel. Daarvoor werd sporkehout of vuilboom gebruikt als laxeermiddel, ook in Europa. In 1890 werd cascara meer dan sporkehout gebruikt om zijn medicinale eigenschappen. In 1999 maakte cascaraschors voor 20% deel uit van de laxeermiddelenmarkt in de V.S., en was het goed voor 100 miljoen dollar omzet. De FDA, de Amerikaanse versie van de voedsel- en warenautoriteit heeft in 2002 het middel verboden.Werkzame stoffen
Van cascara wordt enkel de schors gebruikt. Deze wordt een jaar gedroogd. Verse schors kan als bij werking hebben braken en diarree. In cascara zitten voornamelijk anthraceenderivaten. Zoals de anthraceenglycosiden cascaroside A en B als glycosiden van aloïne en cascaroside C en D als glycosiden van chrysaloïne. Verder bevat het hydrolyseerbare dianthrone O-heterosiden en vrije antraceendervaten. Voorts bevat het bitterstoffen.Cascara als laxeermiddel
De werking van cascara lijkt op die van sporkehout of vuilhout. Cascara werkt echter iets sterker. Het is een adequaat werkend laxeermiddel. Het zijn vooral anthrachinonen die werkzaam zijn. Ze verminderen de opname van water en verbeteren de darmperistaltiek. In de fytotherapie wordt cascara ingezet bij:- Daarmtraagheid zonder aandrang en krampen,
- Constipatie,
- Een behandeling aan aambeien,
- Versneld legen van de darmen.
Cascara als ondersteuningsmiddel voor spijsvertering
Cascara is een bittermiddel en versterkt de maag. Bittermiddelen stimuleren de galafscheiding en bevorderen daardoor de werking van de lever. Het is een middel wat de spijsvertering als geheel ondersteunt. Om deze redenen kan het door fytotherapeuten worden ingezet bij:
Eetbare besjes cascara / Bron: Jesse Taylor, Wikimedia Commons (CC BY-SA-3.0)- Galstenen,
- Verminderde eetlust of anorexia,
- Zwakke spijsvertering,
- Verminderde leverwerking.
Cascara-aftreksel smaakt vies bitter. Je kunt het op de nagels aanbrengen om te voorkomen dat je onbewust gaat nagelbijten.
Dosis en veiligheid
Gebruik altijd de aangegeven dosis en laat je informeren door en fytotherapeut alvorens het kruid te gebruiken.- Driemaal daags 40 druppels moedertinctuur,
- 0.5 Tot 2 gram vloeibaar extract per dag,
- ´s Avonds een decoct of afkooksel van twee koffielepels per dag,
- ´s Avonds 500mg tot 2 gram poeder per dag.
Cascarabast moet niet zonder waarschuwing worden verkocht. Het is meer irriterend dan vuilboombast.
- Verse bast is altijd braakverwekkend; er moet alleen schorskruid worden gebruikt dat een jaar heeft liggen drogen.
- Gebruik van cascara dient samen te gaan met het drinken van minstens vijf glazen water van 200 ml per dag,
- De schors mag niet langer dan acht dagen worden gebruikt. Het is gebleken dat na twee weken dagelijks gebruik er een kaliumtekort kan ontstaan bij de patiënt.
- Tijdens de zwangerschap en het zogen mag het niet worden gebruikt,
- Mensen met de ziekte van Crohn, darm- en maagkrampen, spastische colon en andere darmziekten moeten dit middel mijden.
