De geneeskracht van witte dovenetel

De witte dovenetel komt van oorsprong voor in West-Azië en heel Europa. In Noord-Amerika, IJsland en Nieuw Zeeland is dit plantje geïntroduceerd en goed geïntegreerd. In Nederland zie je deze meerjarige plant in bermen, op open plekken in het bos en in de buurt van water. Hij houdt van vochtige en voedingrijke bodem. Witte dovenetel lijkt sterk op brandnetel behalve dat hij witte bloemetjes heeft en niet prikt. De bladeren van deze plant kunnen gegeten worden als een groente. De witte dovenetel is een echte bijenplant. De bloemetjes zijn zeer zoet en worden soms door kinderen uitgezogen om de honingachtige smaak. De plant heeft voor de mens een medicinale werking, voornamelijk als verzachtend middel op de slijmvliezen. Let op! Dit artikel is geschreven vanuit de persoonlijke visie van de auteur en bevat mogelijk informatie die niet wetenschappelijk onderbouwd is en/of aansluit bij de algemene zienswijze.

Inhoud:

• Naamgeving
• Geschiedenis gebruik witte dovenetel
• Werkzame stoffen
• Witte dovenetel voor de baarmoeder
• Overige slijmvliezen
• Dosis en veiligheid

Naamgeving

De Latijnse naam van witte dovenetel is Lamium album. Het Nederlands kent een aantal alternatieve namen: Bloeiende brandnetel, Engeltjeseten, Hanekop, Netelkruid, Zuigers, Suikernetel en zachte netel. Veel van de Nederlandse namen verwijzen naar het feit dat hij op de brandnetel lijkt. Verder heet hij suikernetel en zuigers omdat de bloemetjes met name door kinderen werden uitgezogen. Dat is lekker en gezond.

Geschiedenis gebruik witte dovenetel

In de Nederlandse volksgeneeskunde werd een thee van witte dovenetel gezet. Deze zou depuratieve of bloedzuiverende eigenschappen hebben. Daarnaast werd deze plant gebruikt bij buikloop, borstaandoeningen en milt- en nierproblemen. De wortels van deze plant werden vroeger gekookt in wijn als remedie bij nierstenen. Verder werd deze plant ingezet bij vergrote prostaat voor mannen en leucorrhoea of witverlies bij vrouwen. Vroeger wist men al dat deze plant hulp kan bieden bij spijsverteringsproblemen. Omslagen van witte dovenetelthee worden nog steeds gebruikt bij spataderen. Ook aambeien kunnen door middel van een spoeling behandeld worden. Andere uitwendige toepassingen uit de volksgeneeskunde zijn: huidzwellingen, builen, zweren, schilferende hoofdhuid en jicht.

Werkzame stoffen

In de fytotherapie wordt met name de bloem gebruikt van de witte dovenetel. Soms wordt het kruid zelf ook gebruikt. In de bloem zitten tanninen zoals galluszuur, slijmstoffen, triterpeensaponiden, iridoíden zoals lamalbide, 6-desoxylamalbide de albosiden A en B en cayoptine. Verder bevat dit plantje de flavonoïden rutine en tiliroside, chlorogeenzuur, de fenylpropaanglycosiden acteoside en galactosylacteoside. Deze laatste wordt ook wel lamalboside genoemd. Voorts bevat de witte dovenetel kaliumzouten, de biogene aminen histamine, choline, tyramine en methylamine, lamioside en de alkaloïde lamiïne.

Witte dovenetel voor de baarmoeder

Witte dovenetel werkt verzachtend doordat het slijmen bevat. Ook werkt het adstringerend of samentrekkend. Hierdoor wordt de afscheiding van slijmvliezen verminderd. Daarnaast is het een ontstekingswerend middel. Het werkt met name goed voor de baarmoeder en de vagina. Het kan voor dit doel worden gegeten en uitwendig worden gebruikt als spoeling. Verder is het een algemeen versterkend middel voor de baarmoeder. Om deze medicinale eigenschappen wordt witte dovenetel in de fytotherapie aangewend bij de volgende indicaties:

• Leucorrhee of witverlies,
• Overmatig menstrueel bloedverlies,
• Pijnlijke menstruatie.

Overige slijmvliezen

De medicinale werkingen op de slijmvliezen zijn niet alleen goed voor de baarmoeder maar ook voor het spijsverteringsstelsel. Verder zitten er uiteraard slijmvliezen in de luchtwegen en ook daarvoor kan witte dovenetel een tonicum zijn. Het lost de slijmen op in de luchtwegen. Hierdoor is witte dovenetel een natuurmedicijn bij:

• Diarree
• Spijsverteringsstoornissen.
• Luchtwegenproblemen.

Dosis en veiligheid

Er zijn meerdere, verschillende manieren om van witte dovenetel gebruik te maken:

• Drie koppen thee van drie gram gedroogde bloemen per dag.
• Driemaal 30 druppels moedertinctuur per dag.
• Drie koppen, tussen de maaltijden in, van een desertlepel gedroogd kruid per dag.

Witte dovenetel is een veilig kruid. Het kan zelfs als wilde groente gegeten worden. Bij de therapeutische hoeveelheden zijn geen bijwerkingen bekend.