Minnaars en minaressen
Wanneer een getrouwde man geen keuze kan maken tussen zijn echtgenote en zijn vriendin, lijden alle betrokkenen in even hoge mate. Maar de vriendin kan wel zeer in het bijzonder het gevoel hebben dat zij in een hachelijke positie verkeert. Haar minnaar mag dan dolgraag bij haar zijn, zij weet dat hij aan het eind van iedere dag gewoon terugkeert naar zijn huis en zijn vrouw.
Het aangaan van een liefdesrelatie met een gehuwde man kan aanleiding geven tot tal van problemen. De ‘andere’ vrouw verkeert in een niet benijdenswaardige positie’. Zij is in feite de passieve partner, dient te wachten tot haar minnaar belt, moet rekening houden met zijn agenda en wordt min of meer verplicht de relatie geheim te houden. Wanneer de man belooft dat hij zijn echtgenote voor haar zal verlaten, zal ze in eerste instantie bereid zijn veel voor lief te nemen. Dit doet ze dan alleen in de verwachting dat zij hem uiteindelijk voor zich alleen zal hebben. Toch komt het geregeld voor dat de man slecht kan kiezen tussen zijn vrouw en zijn vriendin; zo wordt de minnares genoodzaakt haar eigen situatie opnieuw in ogenschouw te nemen.
Karin bevond zich in zo’n situatie. Zij was dertig jaar en had al vijfjaar een relatie met een getrouwde man. Ze zocht hulp, omdat zij steeds meer het gevoel kreeg dat er geen vooruitgang zat in hun relatie.
Toen ze haar minnaar voor hel eerst ontmoette was hij veertig jaar oud; zijn twee kinderen waren twaalf en veertien. Hij beloofde haar dat hij van zijn vrouw zou scheiden, maar niet voordat de kinderen wat ouder waren. Karin hield van hem en was bereid zo lang te wachten Maar nu beide kinderen het huis uit waren, zocht hij nog steeds allerhande uitvluchten om een definitieve keuze te vermijden.
Zij stelde een aantal vragen en uitte enkele verzuchtingen waarop ik vanuit mijn opleiding en ervaring getracht heb zo goed mogelijk te antwoorden.
Houdt hij werkelijk van me?
"Hij zegt dal hij echt veel van me houdt, maar ik begrijp niet waarom het hem zoveel moeite kost om zijn vrouw te verlaten. Zij zoekt een baan en nu wil hij wachten tot zij die gevonden heeft voordat hij bij haar weggaat."
Ik denk niet dat de bezorgdheid voor zijn echtgenote betekent dat hij niet van u houdt. Zij hebben samen veel meegemaakt en hebben twee kinderen grootgebracht. Daarom is het niet verwonderlijk dat hij zijn vrouw goed verzorgd wil achterlaten. Bovendien zou u na een periode van vijf jaar zelf ook wel een goede indruk moeten hebben van uw relatie met hem, en of u samen zoveel gemeen hebt dat dit kan dienen als basis voor een toekomst samen.
Het alternatief
“Het alternatief - dat ik hém verlaat – schrikt me af. Ik heb zoveel voor hem opgegeven. Ik heb met zoveel kennissen gebroken om de relatie geheim te kunnen houden.”
Het is jammer dat u zich zo hebt geïsoleerd hoewel ik dit bij veel vrouwen die in een zelfde situatie verkeren zie gebeuren. Het betekent wel dat u voor een groot deel afhankelijk bent van de beslissing die die uw minnaar neemt.
Het is uiterst belangrijk dat u spoedig een begin maakt met het opbouwen van een eigen vriendenkring. Zoals ik reeds tegen een aantal mensen heb gezegd, geen enkele relatie kan, volkomen geïsoleerd stand houden. Vrienden, of u die nu afzonderlijk heeft of met uw minnaar deelt, zijn van essentieel belang voor een evenwichtig leven. U moet dus werkelijk proberen om uw sociale weer uit te breiden, zelfs wanneer dat betekent dat u uw minnaar niet meer altijd kunt ontvangen als hij dat wenst. U zult tot de ontdekking komen dat u zich gelukkiger voelt wanneer u zich wat afhankelijk van hem kunt bewegen. Bovendien zult u uit nieuwe relaties weer zelfvertrouwen opbouwen. Mocht u dan tenslotte toch met de man gaan trouwen dan zal het hem alleen maar goed doen via u met anderen te kunnen kennismaken.
Zelfrespect
“Maar ik heb juist al mijn zelfrespect verloren. Tot nu toe stond mijn leven altijd in dienst van hem. Bovendien had ik voortdurend het gevoel dat zijn vrouw toch aan het langste eind trok. Ik heb er nu vijf jaar van mijn leven aan besteed, en nog steeds heb ik het gevoel weinig bereikt te hebben.”
Ik begrijp uw denkwijze, maar het is heel goed denkbaar dat zijn echtgenote juist het tegenovergestelde gevoel heeft. U vertelde me reeds dat zij verdenkingen koestert, maar geen enkele zekerheid heeft omtrent uw relatie. Zij is bovendien tien jaar ouder dan u en zal zich waarschijnlijk heel onzeker voelen. In de tijd dat hij met u uitging, was zij thuis bij de kinderen en verzorgde het huishouden. Zij heeft daarnaast nog al zijn wisselende stemmingen, waarvan zij de oorzaak niet kende, moeten meemaken. Er zijn veel vrouwen van wie de echtgenoot een dergelijke buitenechtelijke relatie onderhoudt. Ze voelen zich allemaal diep ellendig. Veelal schrikt het idee om zelf de scheiding door te zetten hen af, meestal vanwege de kinderen, of omdat zij bang zijn het alléén niet te kunnen redden.
U zou er ook eens bij kunnen stilstaan hoe geïsoleerd de echtgenote van uw minnaar zich zal voelen, wanneer zij plotseling overal alleen voor staat. Zij heeft haar hele leven rondom hem opgebouwd en dat alles wordt in één klap afgebroken. Op deze manier kunt u leren inzien dat het niet alleen voor u, maar ook voor haar al die jaren een moeilijke situatie is geweest.
Het beste deel was voor hem
“Het komt er dus op neer dat hij uiteindelijk het beste deel heeft gehad? Aan de ene kant stond ik altijd voor hem klaar, en aan de andere kant was er dan zijn echtgenote nog die voor hem en de kinderen zorgde.”
Zo eenvoudig ligt dat niet. In het begin zal hij alles heel opwindend gevonden hebben, maar een dubbelleven kan ook heel belastend zijn, vooral wanneer men voor beide personen oprecht affectie en genegenheid voelt. U hebt me verteld hoezeer hij gehecht is aan de kinderen. Veel mannen zijn bang dat zij de liefde en het respect van de kinderen zullen verliezen als ze hun echtgenote verlaten voor een andere vrouw. Ik denk dus dat het meer dan eerlijk is om toe te geven dat de driehoeksverhouding voor geen van de partijen prettig is geweest.
Ultimatum
“Maar is het dan nu niet verstandig om hem voor een uiterste keuze te stellen: hij verlaat haar, of ik verlaat hém? Op die manier hebben in ieder geval twee van ons drieën een kans om in de toekomst echt gelukkig te worden.”
U kunt pas tot het stellen van een ultimatum overgaan als u bereid bent om elke beslissing te aanvaarden. Stel u eens voor dat hij nee zegt? Kunt u de consequenties dan dragen? U moet van tevoren beslissen of u zich sterk genoeg voelt om het leven aan te kunnen zonder uw minnaar als centrale figuur. Vaak kunnen mensen zoiets alleen maar wanneer ze tegelijkertijd de hele leefsituatie veranderen, door bijvoorbeeld van baan te veranderen of te verhuizen. Daardoor voorkomen ze dat ze bij alles wat ze doen toch nog voortdurend aan hun minnaar worden herinnerd.
Ik vertel u dit alles omdat het ook nogal eens voorkomt dat vrouwen zich niet goed genoeg bezinnen op de mogelijke consequenties van de keuze waarvoor zij hun minnaar stellen. In zulke gevallen gaan die vrouwen zich bijzonder eenzaam voelen en gaat het van kwaad tot erger.
Beste jaren voorbij
“Het baart me erg veel zorgen dat ik hem mijn beste jaren geschonken heb. Als ik om me heenkijk, blijken de meeste mannen van mijn leeftijd getrouwd te zijn. Wat doe ik als de relatie van de ene op de andere dag afgelopen is?”
Ik ben ervan overtuigd dat veel vrouwen die de dertig juist gepasseerd zijn, het absoluut oneens zijn met de stelling als zouden zij de beste jaren van hun leven reeds achter zich hebben liggen. Bovendien hecht ik eraan u te laten inzien dat u zich allerminst zorgen hoeft te maken om 'over te schieten'. U bent alleen zozeer opgegaan in de relatie met uw minnaar, dat u andere mannen volkomen genegeerd hebt. Ik ben ervan overtuigd dat u, wanneer u weer 'vrij' bent, zult ontdekken dat er voldoende 'potentiële' partners zijn, hoewel u die natuurlijk niet zult tegenkomen als u alleen thuis blijft zitten.
In ieder geval is angst om geen andere partner meer te vinden, wel een buitengewoon slechte reden om een relatie dan maar te laten voortbestaan. Wanneer u de relatie ten koste van alles, bijvoorbeeld uw vrijheid, in stand houdt, omdat u van mening bent dat het uw laatste kans is, komt u tenslotte toch bedrogen uit. U zult moeten afstappen van de gedachte dat u in het leven van de ene zekerheid in de andere kunt stappen. Dat maakt het leven trouwens ook zo boeiend!
Ik kan u niet verzekeren dat u spoedig een nieuwe minnaar zult vinden wanneer u eenmaal met deze man gebroken hebt. Maar ik ben ervan overtuigd dat u zich gelukkiger zult voelen als u zich wat meer op de inhoud van uw eigen leven kunt concentreren.
Toekomstplannen
“Ik denk dat hij, als ik hem indertijd wat meer onder druk had gezet, zijn vrouw vast wel verlaten zou hebben.”
Het is mogelijk dat dat was gebeurd. Maar het is ook zeer wel denkbaar dat hij juist van u is gaan houden omdat u hem nergens toe dwong. En stel u eens voor dat hij zijn vrouw toen had verlaten. Niemand kan zeggen of hij zich naderhand niet schuldig was gaan voelen of spijt had gekregen dat hij de kinderen niet zo vaak zag. En dat zou de relatie die u met hem had ongetwijfeld ook weer beïnvloed hebben.
Trouwens, het is weinig zinvol om lang stil te staan bij het verleden. Het is belangrijker dat u zich concentreert op de toekomst.
Wat moet ik doen?
"Wat moet ik dan doen? Hoe weet ik of hij haar ooit zal verlaten?"
De toekomst zal dat moeten uitwijzen. Het is in ieder geval verstandig dat u nog eens met hem gaat praten, zoals u dat nu met mij hebt gedaan. Vertel hem over uw bezorgdheid en uw angst. En wanneer hij nog steeds weigert om een uiteindelijke definitieve keuze te maken, blijven er, naar mijn idee, drie mogelijkheden open. U dient dan zelf een beslissing te nemen over wat de beste oplossing zal zijn en welke het meest bij uw aard past.
Om te beginnen kunt u de situatie laten voortbestaan zoals die nu is. Dat houdt dan in dat u op hem blijft wachten. U dient zich er dan wel van bewust te zijn dat het heel goed mogelijk is dat hij de keuze tussen u en zijn vrouw nooit zal maken. En dit zal de problemen die u nu hebt, alleen maar groter maken.
In de tweede plaats kunt u tot het besluit komen zelf bij hem weg te gaan. Dit kan heel hard zijn, voor u én voor hem. Toch zult u ontdekken dat u, als u voor deze oplossing kiest, uiteindelijk veel meer respect voor uzelf zult krijgen. U zult weer onafhankelijk zijn en eigen beslissingen kunnen nemen - iets dat u vijf jaar lang eigenlijk niet hebt gekund.
Tenslotte kunt u proberen een compromis te bereiken. Dat wil zeggen dat u de beslissing zou kunnen nemen de relatie in de huidige vorm te laten bestaan, maar dat u tegelijkertijd probeert veranderingen aan te brengen in uw eigen manier van leven. Het is namelijk ook mogelijk onafhankelijk te zijn binnen de intieme relatie met een ander. U kunt uw eigen vrienden bezoeken en plannen maken, waarbij uw minnaar niet noodzakelijkerwijs betrokken hoeft te zijn. Ook hij zal een compromis moeten sluiten.
Bij alles geldt steeds dat de keuze aan u is. U bent de enige die een beslissing kan nemen.
© 2007 - 2024 Guy1962, het auteursrecht van dit artikel ligt bij de infoteur. Zonder toestemming is vermenigvuldiging verboden. Per 2021 gaat InfoNu verder als archief, artikelen worden nog maar beperkt geactualiseerd.
Gerelateerde artikelen
Verwerking vreemdgaanBlijft de ontrouwe partner zijn relatie met de minnaar of minnares voortzetten na de ontdekking van vreemdgaan binnen he…
Pep je relatie opHet terugbrengen van passie in het liefdesleven is voor veel mensen een moeilijk punt, en zeker als het een langdurige r…