Sunshine, 23-06-2011
Ik heb nu ook een relatie met een getrouwde man. Het ergste is dat ik weet dat ik hem nooit zal krijgen. Ik weet van binnen dat hij heel veel van zijn vrouw houdt.
De ergste komt nog… hij heeft 4 kinderen 2 bij zijn vrouw en 2 bij mij. Zijn vrouw weet alleen van 1 kind van ons samen af. Ik ben niet zwanger geworden om hem bij mij te houden, integendeel. Ik ben tegen abortus, maar ben kort na elkaar zwanger geworden. Mijn kinderen schelen 16 maanden van elkaar. Ik ben zwanger geworden omdat ik antibiotica gebruikte en de pil minder werkzaam erdoor. Bij de tweede gebruikte ik de pil cerazette en had na sex Norlevo ingenomen… Dat had dus ook niet geholpen. Meneer had geen zijn om condoom te gebruiken. Dus moest ik gesteliseerd worden.
Wat ons kinderen betreft. Vroeg of laat komen ze toch achter. Ik zal eerlijk aan hun moeten vertellen.
Ik weet dat ik en zijn vrouw niet de enigste op deze wereld zijn, hij heeft vaker vriendinnen gehad waar hij snel een wipje maakte. Hij is een koerier van beroep en reist dus letterlijk van stad naar stad. Hij heeft altijd mooie praatjes en weet me ook zoet te houden. Ik weet dat ik niet geinfecteerd ben, want ik heb me laten testen, maar ik speel letterlijk met de russische roulette.
Ik wil heel graag de relatie beeindigen, maar hij speelt letterlijk met mijn gevoelens en geeft me continu een grote schuldgevoel. Hij weet mij makkelijk te manipuleren.
HIj is bereikbaar wanneer het hem uitkomt en als ik de telefoon niet opneem, heb ik gelijk de poppen aan het dansen.
Ik weet dat veel mensen me haten na lezen van deze reactie. Maar ik hoop dat ze begrip kunnen tonen, dat de liefde de raarste sprongen maak. Ik hou heel veel van mijn kinderen. En ik ga ze met heel mijn hart en liefde groot brengen. Ze dragen mijn naam en hij hoeft ze voor mij part ook niet te erkennen. Ze blijven mijn kinderen. Hij is misschien wel de verwekker, maar zeker niet hun vader. Want die verantwoordelijkheid neem ik op me. Mijn kinderen hebben letterlijk mijn ogen geopend.
Hij draagt de lusten en ik de lasten. Als hij komt is het alleen omdat hij sex wil. Ik vertrouw hem ook niet meer. En in plaats van dat ik meer van hem moet houden, begin ik hem te haten en te walgen van zijn leugens en valse beloftes. Hij belooft me hemel en aarde, maar komt aan met… stront.
Nee voor mij niet meer. Ik hoop dat ik ooit de pijn en verdriet kan vergeten. Ik heb ook momenten van liefde gekend, maar in de 7 jaar relatie met elkaar, wekelijk 167 verdriet en 1 uur geluk.
Ik kan het niet meer aan als zijn minnares
Reactie infoteur, 24-06-2011
Beste Sunshine,
Heel hartelijk dank voor je openhartig bericht! Hier spreekt een heel krachtig en sterke vrouw die - volgens mij - een zeer wijs besluit heeft genomen! Heel erg moedig en dapper van je: je neemt nu de verantwoording op je en je gaat de kinderen alleen opvoeden! Een zware taak, maar er spreekt zoveel kracht uit je bericht dat je het volgens mij gaat klaarspelen ook! Hulde meisje!
En besef: ook jij bent het waard om echte liefde in je leven te kennen: iemand die echt van je houdt en echt bij je wil blijven.
Beste Sunshine, ik wil je heel graag het aller beste toewensen voor de toekomst en leer van je ervaring met je (ex) minnaar en gebruik het geleerde voor je mooie en nieuwe toekomst! Heel veel geluk toegewenst!
Met vriendelijke groet, Roberta
Secret, 22-07-2010
Iok ik heb er eentje hoor een "minnaar", en zelf als minnares ben ik toch niet te vergelijken met het stereotype beeld dat hier getoond word. Ik heb wel degenlijk een "eigen leven", ik wacht niet op hem, hij spreekt af, tres simple verder, ik zie hem graag, maar als partner zou ik hem niet willen, t'is mijn buddy, mijn vriend, mijn maatje, mijn fysieke partner, maar ik schroom me er niet voor om te daten of met andere mannen om te gaan, ik besef heel goed dat hier geen toekomst in zit, en ik ben ook niet verliefd op hem. Verder, tja i enyoy what i have got, en ondertussen, ooit zal mij de ware nog wel bereiken he.
Reactie infoteur, 22-07-2010
Beste Secret,
Ik ben juist heel blij om te lezen dat je wel degelijk een eigen leven hebt! Fantastisch! Juist omdat je open staat voor het "echte leven" (ik hoop van ganser harte dat ik niemand met deze uitdrukking kwets!) sta je ook open om de ware te ontmoeten! Het scheelt een hele hoop dat je niet verliefd bent op je minnaar, een hoop minnaressen zijn echt verliefd op hun minnaar.
Beste Secret, ik wil je heel graag het allerbeste toewensen voor de toekomst en ik hoop van harte dat je zeer binnenkort de ware tegen komt!
Met vriendelijke groet, Roberta
Caterine, 07-05-2010
In relatie met een gehuwde man, is realistisch moeten blijven in het leven, eisen is een aanval en zeker als hij al alles heeft opgebouwd in zijn gezin, dat je moet respecteren als je een relatie aangaat met een gehuwde man, je bent tot over je oren verliefd en houd heel veel van hem, en deze is heel zeker wederzijds, er zijn situaties waar je niks aan kan doen, ok je blijft wachten op hem, maar hij wacht ook op het juiste moment om elkaar te kunnen zien.Het verlangen naar elkaar is heel groot. Het is niet zo dat de minnares zich op de 2de plaats voelt, tegendeel, als je weet dat ze heel diep van elkaar houden en heel veel met elkaar delen en dat alles boeiend is, dat hun fantasieën uitkomen, passie ect.niks kan hen uit elkaar halen. Dat heet liefde, laat me zo zeggen de minnares sta op de eerste plaats want hij zal alles doen om haar te zien, hij zal meer denken aan haar dan aan zijn eigen vrouw, hij zal je bellen, en hij zal dingen doen dat hij nooit eerder gedaan heeft met zijn eigen vrouw, so lady's go for it! Geniet van je leven met je minnaar, verlangen naar elkaar terug te zien, een toekomst is er wel, maar dan op een hele andere manier.
Reactie infoteur, 10-05-2010
Beste Caterine,
Je schrijft iets heel waars: "Het verlangen naar elkaar is heel groot, " en ik begrijp volkomen wat je bedoelt. Maar echte liefde is geen driehoeksverhouding: echte liefde is kiezen voor jou. Alleen jij.
De gevoelens die loskomen zowel bij jou als bij je getrouwde minaar zijn heel diep, echt heel erg diep. Hij zal meer aan jou denken dan aan zijn vrouw, hij zal liever bij jou willen zijn dan bij zijn eigen vrouw, jullie voelen een bijzonder grote passie en het verlangen om bij elkaar te zijn is groot. Het is een dierlijke passie, volkomen menselijk trouwens, gebaseerd op seksuele verlangens en op seksuele aantrekkingskracht dat tussen jullie heerst. Alles over passie en hartstocht tijdens het vreemdgaan in naam der liefde kan je hier lezen:
http://mens-en-samenleving.infonu.nl/sociaal/52862-verklaring-vreemdgaan.html
Beste Caterine, ik wil je heel hartelijk danken voor je reactie en ik wil je voor de toekomst heel veel geluk en liefde toewensen!
Met vriendelijke groet, Roberta
Miriam, 14-10-2009
Heel herkenbaar. Zit momenteel in een affaire met een getrouwde man en je zou het kunnen vergelijken met een verslaving. Mijn ratio protesteert in alle hevigheid, maar mijn gevoel gaat met me op de loop, mijn verstand verbijsterd achterlatend. Enig voordeel is dat ik weet dat deze man niet voor mij zal kiezen omdat hij de veiligheid van zijn huwelijk niet zal verlaten. De concequenties zijn te groot en hij heeft gewoon het lef niet om weg te gaan. Dat maakt dat ik mij niet blindstaar op een toekomst met hem, maar makkelijker is het daarmee niet.
Reactie infoteur, 06-11-2009
Beste Miriam,
Ik hoop van ganser harte dat in de nabije toekomst je een man tegenkomt die zowel beschikbaar is als denkt dat jij de engel op aarde bent en alleen met jou verder wil in het leven. Met jou alleen, zonder je te moeten delen met een ander. Dat ben je het namelijk waard, om een volwaardige relatie te krijgen met iemand die dolverliefd op je is, die echt van je houdt en die al zijn aandacht aan jou wil geven.
Ik besef ter dege dat je dat misschien nu niet wil horen en ik wil je ook graag op het hart drukken dat ik er niet op uit ben om je op de een of andere manier te kwetsen, maar ik kan het me zo moeilijk voorstellen dat het leven van een minnares nou het leven is waar een meisje over droomt als ze aan haar prins op het witte paard denkt.
Beste Miriam, ik wil je heel veel sterkte toewensen!
Met vriendelijke groet, Roberta