Als je niet om je ex heen kunt

Liesbet: ‘Murad was mijn nieuwe collega, en al snel mijn vriend. Het liep nogal extreem tussen ons, ontzettend verliefd of vreselijke ruzie, niets ertussenin. Zo ging het ook uit: heftig. Niet voor lang. Uitgerekend wij moesten samen overwerken, er was geen hond in de buurt en opeens lagen we op het bureau van mijn baas te zoenen – en meer. Heel verwarrend. De volgende dag was het weer ‘een soort van aan’, maar het liep opnieuw mis. Van pure frustratie maakte ik regelmatig bijna-slaande ruzie. Middenop op de werkvloer. Het gedonder was pas afgelopen toen ik een andere baan vond. Dus als je mij vraagt hoe ik het heb opgelost: niet, dus. De enige manier was, hem niet meer te zien.’
Balans opmaken
Gelukkig zijn niet alle ervaringen zo heftig, als je ex je leven (nog) niet uit is. Voor Esther bleek het zelfs onverwacht mee te vallen: ‘Ik zat met mijn vriend op dezelfde vechtsport, dus toen het uitging, koos ik een andere groep om hem te vermijden. Het gekke was: toen we elkaar uiteindelijk tóch tegenkwamen, was dat helemaal niet pijnlijk. We hebben gewoon gepraat, en afgesproken om later te bellen. Tijdens dat telefoongesprek hebben we alles doorgepraat, samen de balans opgemaakt. Daarna zag ik hem nog weleens. Dan waren we alleen nieuwsgierig hoe het met de ander ging. Geen moeilijke toestanden, niets.’Maatjes of 'vechtscheiding'
Tussen het verhaal van Liesbet en dat van Esther zit een levensgroot verschil. Hoe kan dat? Volgens psychologe Sybille Labrijn is de situatie achteraf meestal een afspiegeling van je relatie: ‘Als jullie eerder maatjes waren dan heftig verliefd, ben je allebei verdrietig als het stukloopt, maar vaak ben je het erover eens dat er niet meer inzit. De wrok en beschuldigingen over en weer zijn dan minder heftig. Vanuit zo’n relatie is het veel minder moeilijk elkaar te blijven zien dan wanneer jullie vol passie met elkaar omgingen, met vurige seks en slaande ruzies. De kans is groot dat je ‘scheiding’ net zo extreem verloopt en je, als je elkaar noodgedwongen blijft zien, in een vecht- of knipperlichtrelatie terechtkomt.’In het verlengde daarvan, heeft de manier waarop het uitging invloed. Als je met slaande deuren vertrekt, is het veel moeilijker redelijk tegen elkaar te doen dan wanneer je in goed overleg besluit dat de koek op is. Bovendien zit achter heftige gevoelens vaak een signaal dat je nog niet helemaal aanvaard hebt dat het uit is. Of dat nou bewust of onbewust is, en of het nu voor een van beiden geldt of voor allebei.
Gevoel is nooit kinderachtig
Ondanks alle mooie verhalen over mensen die idyllisch omgaan met hun ex, staat één ding als een paal boven water: als je relatie stuk gaat heb je recht op je gevoelens. Onredelijkheid, woede, hem ineens idealiseren als je grote liefde, niets is kinderachtig. Sybille: ‘Bij elke verbroken relatie komen naast verdriet ook gevoelens boven als wrok en teleurstelling. Logisch, je zelfvertrouwen heeft een knauw gekregen, je toekomstdromen zijn aan diggelen. Als je bij jezelf merkt dat je nog te boos of gekwetst bent om meteen redelijk met hem om te gaan, vind ik dat eigenlijk juist sterk. Je neemt je eigen grenzen waar en neemt ze serieus. Tegenwoordig heerst te veel de mening ‘het moet allemaal kunnen’. Maar je gevoelens laten zich niet dwingen, en een verbroken relatie blijft een intens aangrijpende gebeurtenis.’Helen van je hart
Jammer genoeg betekent dat niet dat emoties de overhand mogen krijgen. Integendeel, je mag voelen wat je voelt maar voor wat je dóet is bewustzijn en inzicht de beste leidraad. Het helen van je gebroken hart en weer op de rails krijgen van je leven begint met het scheppen van duidelijkheid, voor jezelf en hem. Dat kost veel zelfdiscipline en soms ook tijd, maar is broodnodig. Want alle vaagheid staat een nieuw begin in de weg. Sybille: ‘Mijn advies is: je moet snoeien voor je weer kunt bloeien. Was hij degene die het uitmaakte, beslis dan als het ware alsnog voor jezelf dat jij het óók uitmaakt. Geen fantasieën over hernieuwde passie, geen pogingen hem terug te krijgen, niets.’ Als je houding maar voor één uitleg vatbaar is, vermijd je verwarring. En die is veel sneller ontstaan dan weggewerkt. Tegengesteld voorbeeld: als jij degene was die het uitmaakte, is het typisch ‘des vrouws’ je zo schuldig te voelen als je die zielenpoot ziet lijden, dat je hem wilt steunen en bemoederen. Die neiging kun je beter onderdrukken. Een arm om hem heen, een kus op zijn hoofd, het kan onterechte hoop oproepen - en in een zwak moment tot narigheid leiden. Je zult niet de eerste zijn die na een avond doorzakken wakker wordt naast de man die ze had afgezworen.Een half ei
Kortom, juist als je elkaar (nog) niet kunt vermijden, helpt het als de scheidslijn in je hoofd des te fermer overeind staat. Het idee is: niet pappen en nathouden, niet vrienden proberen te blijven omdat een half ei beter is dan een lege dop of omdat je vindt dat je zo volwassen moet zijn. Maar wel gewoon een leefbare toestand voor jou en hem zien te creëren.Beroemde break-ups: houden we het netjes?
Afspraken
Heb je voor jezelf alles een beetje helder op een rijtje, dan is de volgende stap: klinkklare afspraken maken. Het klinkt nuchter, bijna kil, maar het kan je redding zijn in een warrige toestand. Bo: ‘Een vriendin van mij ging met haar nieuwe vriend samenwonen, in de stad waar zij vandaan kwam. Zodoende werden wij, haar vrienden, ook de zijne. Vervolgens gingen ze op een lullige manier uit elkaar en sindsdien mochten wij meegenieten van hun geruzie. Echt heel erg. Tot onze opluchting mailen ze elkaar de laatste tijd over compromissen als ‘als jij niet naar die verjaardag gaat, ga ik over twee weken niet naar dat feest.’Zo’n ontwikkeling betekent dat je leert nuchter met de situatie om te gaan. Heeft je ex moeite met het idee van ‘harde’ afspraken, benadruk dan dat ook hij er voordeel van heeft als er niet steeds irritaties en ruzies zijn thuis, of erger, in bijzijn van collega’s of vrienden.