Wat vrouwen mogen en mannen niet

Vrouwen kunnen vaak openlijk dingen doen die van mannen niet geaccepteerd worden. Moeten wij, mannen, dat beschouwen als een vorm van discriminatie en moeten we dat dan aanvaarden als de normale gang der dingen of moeten we eerder streven naar een mentaliteitswijziging? Laat iedereen daar voor zichzelf over oordelen…

Ranker.com

Op Ranker com vind je de gekste lijstjes op alle mogelijke gebieden. Zo bijvoorbeeld een top 8 van beroepssporters veroordeeld wegens moord, 5 redenen waarom je Duitse auto’s moet haten of de top 10 van homohaters die zelf homo zijn. Een andere categorie bevat een aantal activiteiten die van heteroseksuele vrouwen sociaal aanvaard worden maar niet van heteroseksuele mannen. Beide geslachten MOGEN deze dingen doen, maar de praktijk leert ons dat sociale conventies mannen verhinderen om deze dingen te doen. Alles heeft te maken met een gebrek aan openheid van geest van onze medeburgers. Een beperkt overzicht.

1. Vrouwen mogen open en bloot met seksspeeltjes stoeien

Hoeveel mannen kent u die openlijk toegeven dat ze een kunstvagina (Fleshlight) bezitten? Om diverse redenen, zowel biologische als psychologische, hebben vrouwen meer moeite om zichzelf seksueel te bevredigen dan mannen bij wie de handen al volstaan. Vandaar dat vrouwen vaak een beroep doen op seksuele hulpmiddelen die vibreren of zelfs een kunstpenis om zichzelf zonder partner naar een orgasme te stuwen als de nood het hoogst is.

Heteroseksuele mannen daarentegen zijn doorgaans bevreesd om seksspeeltjes te bezitten. Ze zijn bang door een eventuele partner of een gewone vriend als seksueel gestoord of pervers te worden beschouwd of niet in staat om een normale relatie te hebben mochten ze voor zelfbevrediging een kunstvagina (vaak gemaakt op basis van de reële genitaliën van een beroemde pornoster) gebruiken. Niettegenstaande vrouwen hun seksspeeltjes niet in het openbaar zullen etaleren en zich gegeneerd zouden voelen mochten die speeltjes op een feestje opduiken, is men in de meeste middens en bij liefdespartners breeddenkend en begripvol genoeg voor vrouwen die voor hun seksueel plezier zulke speeltjes bezitten.

Is dat ook het geval voor mannen? Is er hier sprake van twee maten en twee gewichten? Ik vrees van wel en dit is een van de meest schrijnende gevallen in dit lijstje.

2. Vrouwen mogen mannenkleren dragen op het werk

Om te beginnen: mannen hebben een penis en testikels. Als er iets is dat zij meer nodig hebben dan vrouwen in het onderste deel van hun kleding is het ruimte (zoals bijvoorbeeld het soort ruimte dat rokken en kleedjes biedt). Dat is basislogica! Wie een greintje verstand heeft kan perfect begrijpen waarom vrouwen zolang gestreden hebben om de broek te mogen dragen gezien het onpraktische van vrouwenmode. Ze hebben heel wat horden moeten nemen zoals het vooroordeel dat een vrouw in mannenkleren lesbisch is of een ‘mislukte jongen’, maar intussen is het de normaalste gang van zaken geworden dat een vrouw de broek draagt of een T-shirt of makkelijk zittende schoenen.

En hoe zit het met mannen? Als een man vrouwenkleren wil dragen ziet hij zichzelf met het etiket ‘travestiet’ rondlopen. Natuurlijk weten we intussen dat in de westerse wereld de idee van travestie geaccepteerd werd, wat niet nalaat dat een man op hoge hielen en in minirok in het openbaar voor voldoende ophef zal zorgen en niet in positieve zin. Het is niet zo dat elke man vrouwenkleren WIL dragen, maar zou het niet bevrijdend werken mochten mannen het MOGEN doen? Heb jij, man, al ooit een rok gedragen? Dan zou je het verschil met een broek op een hete zomerdag wel weten.

3. Vrouwen hebben een ruime keuze in voorbehoedsmiddelen

Als een man en een vrouw met elkaar wensen te vrijen en zichzelf willen beschermen tegen seksueel overdraagbare ziektes zijn condooms natuurlijk het meest effectieve voorbehoedsmiddel. Maar als een vrouw simpelweg niet zwanger wil worden -misschien als een extra bij een condoom of in de plaats van (als ze bijvoorbeeld gehuwd zijn of ze een langdurige monogame relatie hebben)- heeft ze vele andere mogelijkheden. De pil, spuitjes, ringen, diafragma’s, pleisters verminderen aanzienlijk de kans dat ze zwanger raakt en, wat belangrijker is, ze kan onmiddellijk van mening veranderen als ze plots wél zwanger wenst te raken.

Mannen? Zij hebben condooms. Of condooms. O ja, ze kunnen ook voor vasectomie kiezen, een heelkundige ingreep dus. Het is dus kiezen tussen een rubbertje of een operatief robbertje. De eerste keuze is onpraktisch en vermindert het seksueel plezier, de andere is permanent. Mannen wachten nog steeds op een pil, een spuitje of een andere betrouwbare methode die hen in staat stelt controle te verwerven op de mogelijkheid om zich voort te planten.

4. Vrouwen mogen openlijk met homoseksualiteit experimenteren

Het is algemeen geweten dat homoseksualiteit nog steeds in sommige milieus van onze westerse wereld niet geaccepteerd wordt, hoewel er de laatste decennia een duidelijke evolutie in de opvattingen is gekomen. Onafgezien of homoseksualiteit een keuze is of een innerlijke drang, vijftig jaar geleden stelde Kinsey al dat homoseksuele experimenten de normaalste zaak ter wereld is en deel uitmaakt van het evolutieproces van elk individu. Maar de houding ten opzichte van deze homoseksuele experimenten zijn niet gelijklopend naar de geslachten toe.

Daar waar er altijd puriteinen, onverdraagzamen en enggeestigen zullen zijn, blijft het een vaststaand feit dat homoseksuele experimenten bij vrouwen sociaal geaccepteerd worden, zelfs als ‘schattig’ worden beschouwd, terwijl dat niet het geval is bij mannen. Vele heteroseksuele vrouwen hebben er geen probleem mee toe te geven dat ze doorheen een zekere ‘fase’ in hun leven zijn gegaan waarbij ze minstens een andere vrouw openlijk getongzoend hebben. Zelfs als een vrouw dat in gezelschap toegeeft (en ze de waarheid spreekt en zich daar goed bij voelt) zal haast niemand haar heteroseksualiteit in twijfel trekken en, eerlijk gezegd, menige man zal dit seksuele experiment van die vrouw best leuk en seksueel opwindend vinden zodat ze er zelfs niet aan zouden denken hier iets abnormaals aan te vinden. Anders wordt het natuurlijk als een man zou toegeven zo’n fase te hebben doorlopen. Zelfs als hij zou beweren er hoegenaamd geen plezier aan gehad te hebben of zich er zich niet goed bij voelde, zal in de meeste milieus toch het idee blijven hangen dat hij in min of meerdere mate een ‘mietje’ is.

Er is fundamenteel niets mis mee om als ‘homo’ te worden beschouwd, maar toch blijft bij de meeste mannen de vrees aanwezig om constant als homoseksueel te worden gebrandmerkt op basis van een voorbijgaande fase in het leven, wat het voor hem aartsmoeilijk maakt om ermee naar buiten te komen. De angst voor ontdekking wordt zo een obsessie waardoor ze constant bezig zijn niet de minste aanleiding in gedrag te geven die hun omgeving op zo’n gedachte kan brengen.

5. Vrouwen mogen elkaar openlijk aanraken

 
Ziet men mannen elkaar innig omhelzen? De geaccepteerde manier bestaat erin dat ze elkaar met één arm omhelzen en ze met de andere dan stevig op de rug of de schouder slaan, gewoonlijk verschillende keren. Sommigen wijzen erop dat deze wijze van omhelzen met contrasten te maken heeft: fysieke intimiteit wordt verzacht met fysiek geweld, zodat het een het ander neutraliseert. Het gevaar van een té grote intimiteit wordt aldus bezworen.

Vrouwen daarentegen kunnen knuffelen, handjes houden of zelfs kussen zonder bevreesd te zijn dat dit verkeerd zal worden geïnterpreteerd. Zich goed voelen bij niet-seksuele omhelzingen wordt bij vrouwen van jonge leeftijd aangemoedigd. Mannen wordt doorgaans afgeraden andere mannen aan te raken behalve als er een conflict ontstaat. Sporten of de hand schudden worden beschouwd als normale manieren om andere mannen aan te raken. Toch heeft deze manier van aanraken telkens op een of andere manier te maken met een vorm van geweld of wedijver (sommige mannen proberen door de stevigheid van hun handdruk hun superioriteit uit te drukken, hoewel dat vaak te maken heeft met onzekerheid). Het duidt op eenzelfde vorm van ongemakkelijkheid bij intimiteit wat mannen emotioneel onderscheidt van vrouwen.

6. Vrouwen mogen met elkaar dansen

Dansen is een heerlijke en hoogst persoonlijke vorm van zelfexpressie. Het voelt goed aan en wordt zelfs beschouwd als extreem mannelijk in bepaalde niet-westerse culturen. Vrijwel iedereen danst wel eens in zijn leven en zeker als niemand toekijkt, maar met in het openbaar dansen hebben niet alle mannen het even makkelijk, zelfs met een vrouwelijke partner. Sommige vrouwen vinden dat mannen zich belachelijk aanstellen als ze zich niet amuseren met het dansen in groep, maar dat is niets vergeleken met het onbehagen dat hen overvalt als ze met andere mannen dansen. Hoewel dansen een vorm van zelfexpressie is, voelen mannen zich ongemakkelijk en geremd omdat er een soort van sociaal taboe op rust en men bevreesd is om uitgelachen en belachelijk gevonden te worden, terwijl niemand zal opkijken als vrouwen samen dansen.

7. Vrouwen mogen denigrerende dingen over mannen zeggen

Als een vrouw zegt dat alle mannen smeerlappen zijn, zal niemand daar aanstoot aan nemen. Als een man daarentegen zegt dat alle vrouwen krengen zijn, bepaalt de sociale norm dat de man seksistisch is. Doorgaans wordt zo’n uitspraak gezegd naar aanleiding van een recente onaangename gebeurtenis. Als een vrouw die uitspraak doet omdat een man haar hart net gebroken heeft, begrijpt iedereen die uitspraak. Als een man ‘Alle vrouwen zijn krengen’ zegt omdat een vrouw zijn hart gebroken heeft, beschouwt men dat als een overtrokken en onredelijke reactie. Het lijkt vreemd dat het ene geslacht openlijk het andere geslacht mag beledigen ten gevolge van bepaalde omstandigheden en het andere geslacht niet, wat toch duidelijk op seksisme wijst. Om bepaalde redenen, waarover trouwens getwist kan worden, mogen vrouwen dus mannen in hun totaliteit neerhalen, terwijl het omgekeerde sociaal niet aanvaard wordt. Zo werkt het in onze westerse cultuur, tot spijt van wie het benijdt.

8. Vrouwen mogen make-up dragen

Net zoals ons eerste punt zullen mannen hun slaap niet laten omdat het maatschappelijk niet geaccepteerd wordt dat ze make-up dragen. Hoewel make-up wordt gebruikt om er aantrekkelijker en vrouwelijker uit te zien, kan het ook gebruikt worden om bepaalde fysieke kenmerken te doen opvallen, bepaalde vlekken te verdoezelen of andere onvolkomenheden te verstoppen. Er zijn bepaalde omstandigheden waarin het voor mannen 100 procent toegestaan is om make-up te dragen (voor acteurs bijvoorbeeld of als artiest), maar in het algemeen is dit iets dat enkel voorbehouden blijft voor vrouwen, ook al hebben ze de perfecte looks. Het zou leuk zijn mochten we met zijn allen in een perfecte wereld leven waarin we tevreden zijn met onszelf en ons uiterlijk en iedereen ons zou accepteren vanwege ons innerlijk alleen, maar tot op dat utopische ogenblik lijkt het niet meer dan logisch dat mannen ook make-up zouden mogen dragen.