Lust of liefde?

Diana Kirschner, gedragspsychologe en auteur van het succesboek ‘Love in 90 days’, heeft haar eigen ideeën over liefde en relaties. Ze toont het verschil tussen lust en liefde aan en wijst op de verblinding die kan toeslaan bij liefde op het eerste gezicht.

Aanvoelen

Uit een recente studie van de universiteit van Pennsylvania blijkt dat mensen die daten niet veel tijd of informatie over een persoon nodig hebben om te weten of ze al dan niet geïnteresseerd zijn. Van de manier waarop een single zich gedraagt kan je meteen afleiden of hij/zij ‘het’ heeft of niet. Uit gegevens met betrekking tot meer dan 10.000 ‘daters’ kon men afleiden dat zowel mannen als vrouwen de mogelijkheden konden inschatten binnen enkele minuten enkel steunend op visuele indrukken zoals leeftijd, lengte en aantrekkingskracht. Elementen waarvan je mag aannemen dat ze zouden meespelen zoals godsdienst, opvoeding en inkomen, speelden niet echt mee bij het nemen van hun beslissing.

Een andere interessante studie toonde aan dat tegengestelde karakters elkaar niet aantrekken. In feit zoeken mensen een partner die op henzelf lijkt of een gelijkaardige persoonlijkheid heeft. Als je jezelf aantrekkelijk vindt of een atletisch type of sexy, heb je de neiging om iemand uit te kiezen die met jou overeenkomt.

De perfecte match?

Als je meteen aanvoelt dat iemand je ligt noemen we dat doorgaans ‘chemie’ of ‘liefde op het eerste gezicht’. Er is een fysieke, haast instinctieve aantrekkingskracht als we meteen tot over onze oren dolverliefd zijn. Dit is 100% lust en leidt uiteindelijk tot het tegenovergestelde van liefde als de uiteindelijke bedoeling een vaste relatie is. Als de relatie je zowel emotioneel als seksueel meteen overweldigt waarbij je uren aan de telefoon hangt en de seks te gek is zit het er dik in dat alles op een bepaalde ogenblik in elkaar zakt als een pudding. Er is té snel té veel intimiteit met iemand die je uiteindelijk niet echt kent. En dat creëert zo een angstig en onzeker gevoel dat het niet anders kan dan fout gaan, volgends Kirschner.

Oppervlakkigheid leidt tot teleurstelling

Het maakt niets uit als je enkel naar een one night stand op zoek bent. Maar als de relatie langer duurt, moet je die verdiepen. Met iemand vrijen maakt oxytocine vrij, het zogenaamde ‘knuffelhormoon’, en met iemand tijd doorbrengen aan wie je gehecht bent maakt opioïdes vrij. Dat is dezelfde pijnstillende stof die je terugvindt in opium en heroïne. Als die persoon dan wegvalt kan dat de betrokkene veel pijn doen, niet enkel emotioneel maar ook fysiek. Mogelijk krijg je dan pijn in de borst of ademhalingsmoeilijkheden zoals bij een hartaanval. Je voelt je moe en hebt moeite om je te concentreren. De beste manier om een snelle ‘burnout’ te voorkomen als je de ‘chemie’ meteen voelt werken is het langzaamaan te doen. Stort je niet halsoverkop in een relatie en duik dezelfde avond niet tussen de lakens. Leer de ander eerst kennen.

Geef iedereen een kans

Kirschner geeft tenslotte een verrassend advies. Vaak ontdek je de échte liefde, beweert ze, met iemand bij wie je het niet verwacht. Dus sta vooral niet afkerig tegen een persoon die niet meteen je type lijkt en geef hem/haar de kans zelfs al voel je jezelf niet meteen aangetrokken. Geluk zit soms in een klein hoekje.

Stel je elke persoon voor als een zorgvuldig verpakt geschenk. Hoe meer je hem/haar leert kennen hoe meer je het geschenk uitpakt en meer leuke dingen ontdekt die misschien een andere, dieperliggende chemie doet ontstaan. Bedenk bijvoorbeeld: “Ik voel me goed bij die persoon. Misschien heeft die wel ongekende mogelijkheden. Deze persoon heeft meer te bieden wat me bevalt.” Als je je openstelt voor anderen zal je versteld staan wat er gebeurt!