Levitatie - 'het zweven van personen of voorwerpen'

Levitatie is het verschijnsel waarbij een persoon of een zwaar voorwerp zich van de aarde verheft en zweeft. De katholieke kerk beschouwt dit fenomeen als een haast gebruikelijk charisma dat aan heiligen wordt toegeschreven. Het zou de heilige Jozef van Copertino beroemd hebben gemaakt. Wat voor soort samenballing van energie in een mens is er nodig om zich met geesteskracht van de grond te kunnen verheffen?

Water kan zweven

In de vorm van ijs is water vast, grijpbaar en zichtbaar. Als met zijn temperatuur en daarmee zijn trilling verhoogt, smelt het ijs en wordt het vloeibaar. Het is echter nog steeds grijpbaar, zij het niet zo makkelijk als het harde ijs. Verhoogt men de temperatuur nog meer, dan ontstaat uit het water damp, die vluchtig is, niet meer grijpbaar en nauwelijks zichtbaar. Het is steeds hetzelfde water, maar telkens verschillend in zijn drie aggregatietoestanden: vast, vloeibaar en gasvormig. In de hoogste trilling, als damp, kan het zich verspreiden. Koelt het af, dan verschijnt het op een andere plaats weer als water of ijs. Water is dus in staat te zweven, zich voort te bewegen. Dit laatste is niet alleen een poging om een aanschouwelijke verklaring te geven op levitatie, maar ook voor bilocatie.

Dromen over vliegen

Levitatie geldt in de parapsychologie als een vorm van telekinese: het is de gave van mensen om zonder hulpmiddelen te zweven. In vrijwel alle culturen zijn er verhalen over zulke verschijnselen In de Bijbel staat dat Jezus kon zweven en over water kon lopen en daarom is levitatie in de katholieke kerk een teken van heiligheid. Van meer dan 230 heiligen wordt gezegd dat ze deze gave bezaten. Enkele heiligen schreven hierover in hun autobiografische werken, zoals de heilige Teresa van Avila. We mogen niet vergeten dat vliegen vooral ook een weerkerend droommotief van individuen is en een grote wens van de mensheid.

Zweven door transcendente meditatie

Binnen de meeste levenbeschouwelijke stromingen wordt het zweven van yogi's als een techniek van transcendente meditatie. In het eerste stadium huppen de mediterende personen op en neer, in het tweede zweven ze. Aan foto’s waarop mensen in meditatiehouding zitten zonder contact met de vloer, kan men zien dat ze het tweede stadium hebben bereikt.

Sidhi, zoals men in de transcendente meditatie het zweven noemt, zou volgens de aanhangers van deze techniek leiden tot een verbetering van de harmonie tussen geest en lichaam. Onderzoek heeft de positieve werking op geest, lichaam, gedrag en omgeving aangetoond. Men is bij de transcendente meditatie van mening dat een groep van duizend mensen al genoeg is om gezamenlijk het yogisch vliegen te beoefenen en om het collectieve bewustzijn zodanig te veranderen dat saamhorigheid, harmonie en positief denken stijgen, terwijl stress, gewelddadigheid en sociale spanningen afnemen.

Men toont dit zelfs aan met statistische gegevens: een afname van de criminaliteit met circa 20%, van verkeersongelukken met circa 25% en van werkeloosheid met circa 35%.

De vlucht uit het raam

In het midden van de 19de eeuw baarde de Amerikaan Daniël Douglas Home (1833-1866) in Europese kringen groot opzien door zijn vermogen om te vliegen. Persoonlijkheden als Mark Twain, John Ruskin en William Crookes, president van de Royal Society, waren getuige van zijn vliegdemonstraties. In de Quarterly Journal of Science schreef Crookes dat hij een innerlijke strijd voerde tussen dat wat hij had gezien en met zijn handen had aangeraakt en dat wat gold als onomstotelijke kennis - dat mensen niet kunnen vliegen. Hij had zelf gezien, zo schreef hij, hoe Home in Londen uit een raam op de derde verdieping was gevlogen om door een ander raam weer naar binnen te vliegen. Hoe dit zou kunnen kon Crookes niet verklaren.