Chemokuur of chemotherapie
Chemokuur: voor de een de kans op genezing, voor de ander zicht op een langer en minder pijnlijk leven. Chemokuur is vooral bekend vanwege het gebruik bij kanker, maar word ook bij andere infectieziekten ingezet. De bijwerkingen van een chemokuur zijn niet altijd even prettig. Hoe werkt een chemokuur en waar bestaat een chemokuur uit.Bij kanker en infectieziekten wordt chemotherapie ingezet. Chemotherapie is een therapie die bestaat uit het toedienen van een synthetische stof gedurende een bepaalde tijd.
Verschillende toepassingen
Met een chemotherapie wordt gebruik gemaakt van een synthetische stof bij de behandeling van infectieziekten en verschillende vormen van kanker. Bij worminfecties en malaria worden ze gebruikt, maar ook bij bacteriële infecties. Omdat de stof een celdodende werking heeft, is chemotherapie voornamelijk bekend van het gebruik bij kanker.Chemotherapeuticum
Een chemotherapeuticum is een synthetisch gemaakte stof. Antibiotica zijn celdodende stoffen die van biologisch materiaal zijn gemaakt, chemotherapeuticum zijn van synthetisch materiaal gemaakt en dat maakt het verschil met antibiotica. Een chemotherapeuticum doodt de celdeling door in te grijpen op de chemische reacties die een cel doen groeien. Hierdoor worden vooral de snel groeiende cellen aangepakt. Kankercellen zijn gevoeliger voor chemotherapeuticum dan gewone cellen, en zullen daardoor eerder sterven. Bovendien herstellen eigen cellen sneller.De chemo bij kanker
Bij kanker kan chemotherapie op drie manieren worden gebruikt:Als genezende behandeling
Sommige vormen van kanker, zoals bijvoorbeeld bloedcelkanker (leukemie), zijn alleen te behandelen met chemotherapie.
Als ondersteunende behandeling
Na een operatie wordt vaak chemotherapie gebruikt om eventuele uitzaaiingen aan te kunnen pakken.
Palliatieve behandeling
Wanneer de kanker niet meer te genezen is, wordt chemotherapie ingezet om het groeiproces te vertragen en het leven van de patiënt zoveel mogelijk te verzachten.
Chemotherapie kan poliklinisch, tijdens een opname of thuis worden gegeven. Dit hangt af van wat de conditie van de patiënt is en wat de voorkeur geniet. Ook hangt het ervan af welke soort chemokuur gegeven word, sommige kuren kunnen alleen tijdens een opname. Meestal kan het poliklinisch gebeuren, de patiënt kan daarna gewoon naar huis gaan. Dit is vaak ook het prettigste voor de patiënt: de behandeling is onder deskundige leiding en men kan direct ingrijpen, en het herstellen ervan kan in de vertrouwde omgeving gebeuren, met eigen familie en vrienden om zich heen. Het toedienen gebeurt meestal via een infuus in speciale kamers, waar ook andere patiënten hun chemokuur krijgen toegediend. Dit kan in het begin afschrikken: want sommigen mensen zien er ziek en kaal uit of moeten overgeven. Wanneer het toedienen erg lang gaat duren of wanneer de aders moeilijk bereikbaar zijn, word er gebruik gemaakt van een infuuspoort: dit is een kunstmatige ingang naar een ader. Deze zit onder de huid vaak net onder het sleutelbeen. In geval van een chemokuur in de vorm van tabletten, kan deze ook thuis worden gebruikt. Wel moet men zich goed aan de tijdstippen houden voor een goede werking van de chemokuur.
