ODD - oppositioneel opstandige gedragsstoornis

Anoniem, 30-06-2018
Hallo iedereen,

Ik hoorde laatst dat ODD en CD ook tegelijk samen kunnen gaan bij één persoon! Tot voor kort dacht ik eerlijk gezegd dat de diagnose ODD CD uitsluit, en andersom… Maar dat is dus niet altijd zo? Het lijkt me dubbel zo zwaar als iemand allebei de stoornissen heeft…!. Reactie infoteur, 24-07-2018
Hallo,
CD is de verergerde vorm van ODD. Iemand met CD vertoont dus ook ODD-kenmerken, waardoor het kan lijken of iemand zowel ODD als CD heeft.

Sandra, 22-05-2018
Hallo allemaal,
Hoe kan het dat ik regelmatig te horen krijg dat ODD kindgerelateerd is en NIET bij volwassenen voorkomt! Mijn zoon, nu 19 jaar, heeft al op zeer jonge leeftijd deze diagnose gekregen met oa ADHD. Ik ondervind er zoveel problemen mee dat ik niet meer weet wat ik hier mee aan moet. Al veel hulpverleners versleten en van het kastje naar de muur en terug gestuurd. Altijd vanaf het MKD op speciaal onderwijs gezeten en vandaaruit naar vervolgonderwijs en daar weggestuurd omdat hij het niet aan kon. De stof wel maar alle prikkels, zelfstandig reizen ed lukte niet. Nu al 1,5 jaar aan het vechten voor een wajong uitkering die hij uiteraard niet krijgt omdat zn IQ te hoog is, dus een participatiewet uitkering maar de gemeente niet weet wat ze met hem moeten? Daar wordt hij weggestuurd. Nu wil men dat ik hem op straat zet ongeacht of hij een onderkomen heeft of niet! Ik ben bezig met begeleid/beschermd wonen waar een wachtlijst minimaal 1,5 tot 2 jaar is. Ik voorzie een ramp aankomen als ik hem zonder pardon op straat gooi. Dit duidelijk uitgelegd maar ODD bestaat NIET, verdwijnt gedurende het opgroeien? Iemand die mij dit kan uitleggen? Een verdrietige en radeloze moeder. Reactie infoteur, 23-06-2018
Beste Sandra,

Wat ontzettend rot dat u nergens de hulp vindt die nodig is, en niemand er weet wat ze er mee aan moeten. Ik zal proberen het uit te leggen.

ODD kan zich tijdens de puberteit verergeren, dan word het CD geoemd (conduct disorder, dus een antisociale gedragsstoornis).
30-50% van de kinderen met CD ontwikkelt een antisociale persoonlijheidsstoornis op volwassen leeftijd. Het wordt dan dus anders genoemd, maar de problemen zijn grotendeels hetzelfde. ODD en CD zijn stoornissen die niet over gaan, waar kinderen niet overheen groeien, het zit in de genen. Ze kunnen er wel beter mee om leren gaan, waardoor ze minder problemen hebben.

Bij een anti sociale persoonlijheidsstoornis op volwassen leeftijd zijn er problemen als mislukte relaties, ontslagen, onafgemaakte opleidingen en het overtreden van andermans grenzen, zoals bij geweld en misdaad.

Met vriendelijke groet,
Coby

(bron: Minder Dwars en Driftig, opvoeden van kinderen met ODD en/of CD - Coby Hartog-Pol

Linda Schaafsma, 06-03-2016
Mijn dochter van 5 heeft last van faalangsten en ook is ze ineens uit het niets boos. Is dit een fase of komt dit wel degelijk overeen met odd? Reactie infoteur, 09-03-2016
Hallo Linda,
Het kan gewoon een fase zijn. Meestal krijgen kinderen met ODD die diagnose pas na jaren, als ze jarenlang erg moeilijk opvoedbaar zijn en de meeste kenmerken vertonen, zowel op school als thuis. Ik zou mij als moeder niet meteen zorgen gaan maken. Maar wel verder gaan kijken op school of via de huisarts wat je met die faalangst en boosheid kunt gaan doen.
Met vriendelijke groet, Coby

Anoniem, 03-02-2016
Nu ben ik het zat! Ik start google op en type strijdrelatie dochter 8… Het heeft dus een naam, het gedrag van mijn dochter van 8. Althans na het lezen van jullie artikel en ik zou een diagnose mogen vaststellen dan heeft ze ODD. Thuis in elk geval want op school gaat mijn dochter op zich redelijk en hoor weinig over haar gedrag. Ze is wel snel jaloers of voelt zich gepasseerd op school en kan in slachtofferrol zitten. Thuis is ze regelmatig onhandelbaar, hysterisch en maakt echt overal een probleem van. Het punt van een hekel krijgen aan je eigen kind begint te naderen. Hoe erg ik het ook vind om te moeten zeggen. Momenteel haat ze alles. Schrijft dit op briefjes en heeft daarna weer spijt. Het is voor niemand leuk meer in huis. Ze kan ook poeslief doen vooral als ze iets wilt hebben/kopen. Maar als het antwoord dan nee is dan komt de tiran weer naar boven en is alles verschrikkelijk in haar leven en mag ze nooit iets.

Ze is altijd een pittig meisje geweest maar in de leuke zin van het woord. Haar gedrag begon te veranderen in groep 3. Als ze dan wilde afspreken en het kwam niet uit dan ging ze tekeer tegen me op het schoolplein en trok zich niks aan van de mensen om haar heen.

Anouk is een meisje waarbij veel omgaat in haar hoofd. Ze lijkt soms wel een paar jaar ouder en wil dit ook graag zijn. Ze maakt zich graag op, kijkt veel beauty filmpjes op youtube en gedraagt zich als een diva. Inmiddels hebben wij alle apparatuur waarbij zij op social media kan verboden omdat ze kopieergedrag vertoonde.

Het verlies van haar opa 3 jaar geleden heeft een enorme impact op haar gehad. We denken soms dat dit een soort reden is van haar boosheid omdat ze dit ook kan gebruiken als ze boos of verdrietig is. Ze roept dan dat ze opa mist maar kan ook op onverwachte momenten in huilen uitbarsten.

Wij zijn radeloos en weten niet wat hier nog aan moeten doen. We hebben laatst een gesprek gehad met een pensioneerde kinderpsycholoog en noemde het een strijdrelatie waarbij we negatief gedrag moeten negeren en positief gedrag moeten belonen met aandacht, niet overdrijven gewoon normale dingen als een spelletje doen.

Toch denk ik dat er meer aan de hand is. Ze reageert te heftig, te boos en agressief. Ze heeft neiging om te slaan en ik zie dat ze steeds meer machteloos wordt en daardoor nog kwader.
Anouk heeft een grotere broer van 17 die ze ook regelmatig opzoekt in negatieve zin.

Het is nog maar zelden gezellig in huis :-(

Welke stappen kunnen wij zetten om het thuis weer wat aangenamer te krijgen en niet alles draait om het voorkomen van weer eens een woedeaanval van onze dochter…

Ik hoop op een reactie.
Groet, Stefanie Reactie infoteur, 04-02-2016
Hallo Stefanie,

Ik denk dat het zeker verstandig is om verder te kijken, vaak voel je als ouders wel aan dat er meer aan de hand is. Jullie dochter heeft een pittig karakter, haar opa is overleden, en ze wil graag meer dan wat bij haar leeftijd past. En als het thuis echt niet lekker loopt, dan is verder onderzoek, en eventueel hulp, nodig. De weg daarvoor kan via de huisarts zijn. Deze weet welke instanties/plekken er zijn om een kind te laten onderzoeken en kan jullie kind doorverwijzen. Naast onderzoek worden er ook vragenlijsten ingevuld door ouders en de leerkracht, er kan een spelobservatie worden gedaan, en eventueel een IQ-test.
Soms kunnen kinderen via school onderzocht worden, vaak gebeurt dit wanneer een kind vooral op school ongewenst gedrag laat zien. Dan kan er iemand in de klas komen die het kind observeert. Persoonlijk denk ik dat u het beste eerst naar de huisarts kunt gaan en vraagt om een doorverwijzing. Naar een kinderpsychiater, een instantie, naar een afdeling van het ziekenhuis is de buurt. Er zijn verschillende mogelijkheden, afhankelijk in welke regio jullie wonen.

Er zijn daarnaast 2 boeken over ODD, die kunnen helpen om thuis de boel weer wat rustiger te krijgen. Deze boeken zijn in de grotere bibliotheken te leen:
- Opstandig, dwars en driftig
- Minder dwars en driftig

Heel veel sterkte en succes. Ik hoop dat jullie hier hulp bij krijgen en de rust in huis weer wat terug keert.

Met vriendelijke groet,
Coby

Giovani, 27-01-2016
Ik ben 16 en ik blow maar geeft dat problemen? Vroeger ging ik naar speciaal onderwijs nu negeer ik zowel alles dus heeft odd nog invloed en of kan ik het ook niet hebben? Reactie infoteur, 28-01-2016
Hallo Giovani,
In de puberteit is het soms lastig te zeggen of je blowen door de ODD komt of gewoon door de puberteit. In beide gevallen is blowen natuurlijk niet gezond. Door blowen wordt je ongeïnteresseerder, waardoor het op school, een bijbaantje en thuis minder goed gaat.
De meeste kinderen/tieners leren goed omgaan met de ODD, bijvoorbeeld ook door naar het speciale onderwijs te gaan, zoals jij hebt gedaan. Dan kan het zijn dat je, als je volwassen bent, er bijna geen last meer van hebt. Maar er zijn ook kinderen die als volwassene nog steeds (veel) last van de ODD hebben.
Jij verteld dat je bijna alles negeert en blowt. Dat kan dus door de puberteit komen, maar ook door de ODD. Ik weet niet of je iemand hebt waarmee je goed overweg kan, bijvoorbeeld je moeder, mentor of tante of zo. Misschien kun je eens met diegene praten over hoe het gaat, of je tevreden bent met hoe het gaat, of dat je bepaalde dingen misschien toch graag anders zou willen.
Groeten, Coby

Marja, 20-01-2016
Goedemiddag
Op jonge leeftijd heeft mijn jongste dochter de diagnose ODD gekregen, Zij is in behandeling geweest bij De Bascule en RCKJP. Mijn vraag is of bij jullie bekend is wat over het algemeen de rest verschijnselen zijn op volwassen leeftijd.

vriendelijke groet;
Marja Reactie infoteur, 22-01-2016
Hallo Marja,

Per kind is het verschillend hoe het in de volwassenheid gaat. Het hangt af van de mate van de ODD, of er sprake is van andere stoornissen of gezondheidsproblemen. Maar het hangt ook af van de omgevingsfactoren: krijgt het kind goede begeleiding, medicatie, regulier of speciaal onderwijs, heeft het kind een stabiele thuissituatie, e.d. Dus het is niet te zeggen hoe het zal gaan in de volwassenheid. Het ene kind leert er goed mee omgaan waardoor er weinig problemen meer zijn. Het andere kind ontwikkelt CD en heeft veel problemen. En alles daar tussenin is mogelijk.

Met vriendelijke groet,
Coby

Cherry, 12-10-2015
Ik ben inderdaad al bij de huisarts geweest. Deze had mij jaren geleden doorgestuurd naar yulius. Daar had ik het idee niet geholpen te worden. Via schoolmaatschappelijk werk ben ik bij kjp drechtsteden terecht gekomen. Het gekke is dat het op school nagenoeg goed gaat. Als hij thuis weer zo verschrikkelijk opstandig is (want het is met periodes erger dan anders) dan merken ze dat alleen aan drukker gedrag. De overblijf is lastiger voor hem, en daar is hij wat opstandiger. Maar het is daar lang niet zo erg als thuis. Ik ben vrijdag weer bij de huisarts geweest, die gaat nog eens mailen naar kjp drechtsteden over wat de bedoeling nu precies is. Ouder cursus heb ik ook al gevolgd. Kan het zijn dat hij op school anders is, ook als het odd zou zijn? Of kan het dan geen odd zijn? Reactie infoteur, 17-10-2015
Hallo Cherry,

Dat hoor je wel vaker, dat kinderen met ODD het op school nog wel aardig goed doen, maar dat het thuis echt niet wil. Sommige kinderen doen zó hun best op school om gewenst gedrag te laten zien, dat ze de hele dag op hun tenen lopen. Eenmaal thuis voelen ze zich veilig genoeg om alle stress en frustraties van de schooldag er uit te gooien. En dan gaat het thuis inderdaad lang niet zo goed als op school. Dat kan een verklaring zijn.

Een andere verklaring is dat er op school een erg duidelijke structuur is, duidelijke regels, ze worden elke seconde bezig gehouden, ze weten precies waar ze aan toe zijn. Thuis zijn er natuurlijk ook regels, maar hoeft een kind minder, de tijd is veel minder volgepland, er wordt minder van ze verwacht. Juist die vrije situaties kunnen problemen geven.

Goed dat je weer naar de huisarts bent geweest en hij gaat uitzoeken wat nu de bedoeling is. Ook goed dat je al een oudercursus hebt gevolgd. Soms kunnen kleine veranderingen al wat helpen thuis.

Met vriendelijke groet, Coby

Cherry, 09-10-2015
Hallo allemaal,

Zelf heb ik het idee dat mijn zoontje van 10 ook odd heeft. Dit is nog niet vast gesteld, maar ik herken elk symptoom.
Ik ben al onder begeleiding bij verschillende instanties geweest. Dit sinds dat hij een jaar of 3 was. Hij is altijd al flink pittig geweest. Al vanaf dreumes af aan, maar dan denk je nog in eerste instantie aan de bekende peuter puberteit en de bijbehorende driftbuien.
Zonder echte test, werd er gezegd dat ze niet het idee hadden dat het adhd was. In principe denk ik ook niet dat, dat het dat is, maar wel vreemd dat je dat zo makkelijk kan concluderen, na hem 1x gezien te hebben. (dit was toen hij 3-4 jaar was)
We zijn nu 7 jaar verder, en telkens wordt er aan mij gevraagd of ik voor de zoveelste keer een andere aanpak wil proberen. Proberen… Telkens weer… Word er doodmoe van, want ik heb alles geprobeerd. Maar het wordt alleen maar erger. Het neemt alleen andere vormen aan. Ik ben zelf pedagogisch medewerker, dus ik weet best wel wat 'normaal' gedrag is, en wat niet… Ik signaleer al jaren dat er iets met mijn kind is… Maar het wordt maar niet onderzocht, terwijl ik dit wel gevraagd heb… In die 7 jaar tijd hebben maar 2 verschillende personen hem 1x gezien. Zo kan je toch niks vaststellen? Het voelt alsof ik niet serieus genomen word, en mijn zoontje ook niet… Ik vind dit verschrikkelijk, en het gaat me echt opbreken. Het explosieve gedrag is niet normaal… Straffen helpt niet, complimenten helpen niet, begrip tonen helpt niet, negeren is geen optie dat maakt het erger, boos worden helpt niet… Ik weet het niet meer.
Hij kan van 'niks aan de hand' ineens heel boos worden, omdat ik iets van hem verwacht, of aan hem vraag. Je ziet het niet eens aankomen, maar hij ontploft onmiddellijk… Geeft altijd mij de schuld, want ik ben zo vervelend volgens hem, terwijl ik gewoon verwacht dat hij bv zijn tanden poetst. Hij maakt mijn spullen kapot in zijn boosheid, en blijft tijdens conflicten zoveel mogelijk in mijn buurt om de aandacht op negatieve manier te trekken. Naar zijn kamer sturen werkt niet want dit weigert hij juist als ik het vraag.
Heel vermoeiend. Mijn relatie staat inmiddels op springen, ik ben radeloos en voel me machteloos… Waarom doet geen instantie iets? Herkent iemand dit probleem? Of heeft iemand een tip? Reactie infoteur, 10-10-2015
Beste Cherry,

Twee keer door iemand gezien worden is inderdaad niet genoeg. Hoe staat uw huisarts hier tegenover? Hij/zij is de eerste waar u naar toe moet gaan, om een verwijzing naar een instantie te krijgen. U kunt vragen om een andere instantie dan waar u al geweest bent, meestal zijn er meerdere in een regio waar u terecht kan.

Wil de huisarts niet meewerken, dan kunt u terecht bij het maatschappelijk werk in uw gemeente. Ook kunt u op de school van uw kind overleggen. Waarschijnlijk lopen ze daar tegen dezelfde problemen aan. Het kan helpen als zij een brief schrijven aan de huisarts en aangeven welke problemen zij ervaren. Ook hebben ze op scholen vaak wel ideeën over welke mogelijkheden er zijn. Een kind kan bijvoorbeeld ook in de klassituatie geobserveerd worden, dat wordt vanuit school aangevraagd.

Daarnaast kunt u het boek: 'Opstandig, Dwars en Driftig' gaan lezen. Dit gaat over de stoornis ODD. Het tweede boek: 'Minder dwars en driftig' is vooral voor ouders, over hoe men een kind met ODD kan begeleiden en weer rust in huis te krijgen. Beide boeken zijn via Bol.com te koop, maar ook in de grote boekhandels en bibliotheken te vinden.

Of uw kind nu een gedragsstoornis heeft, of een gedragsprobleem, het voelt voor u niet goed en u loopt thuis tegen veel problemen aan. Het is daarom inderdaad verstandig om verder te kijken en uw kind opnieuw te laten onderzoeken. Misschien kunt u een oudercursus volgen. Niet omdat u geen goede ouder zou zijn, juist helemaal niet, u zoekt juist hulp voor de problemen en heeft al veel dingen geprobeerd. Maar een oudercursus kan soms net even wat handvaten geven waardoor er thuis meer inzicht in de problemen komt en meer rust geeft in het opvoeden.

Met vriendelijke groet, Coby

Nicole, 16-09-2015
Hoi allemaal,

Ik denk dat mijn kind ook lijdt aan ODD, ze heeft echt de kenmerken die hierbij omschreven worden, welke weg kan en moet ik gaan volgen om haar te laten onderzoeken?

Groetjes Nicole Reactie infoteur, 18-09-2015
Hallo Nicole,

U kunt naar de huisarts gaan voor een verwijzing. Vaak zijn er meerdere opties in de regio voor het onderzoek. Grote ziekenhuizen hebben een afdeling kinder- en jeugdpsychiatrie waar men kinderen kan laten onderzoeken op (gedrags)stoornissen. Maar er zijn ook kleinere 'bureaus' in de regio te vinden.
U kunt het beste even overleggen met de huisarts: welke keuzes zijn er, welke plek is de beste keuze, hoe lang zijn de wachtlijsten, kunt u er komen met bijvoorbeeld het openbaar vervoer, etc.

Vriendelijke groet,
Coby

Grid, 21-02-2015
Mijn zoon is 29 heeft 2 kleintjes en gescheiden De kids komen per 2 weken bij hem. Onder begeleiding van zijn ouders mogen de kids bij hem komen. Hij heeft odd erg driftig naar zijn moeder toe scheld er uit voor alles. Als ze iets met de kinderen doet doet ze alles fout volgens hem Hij weigerd alle hulp hij is niet fout alleen iedereen om hem heen. Ik kan het niet meer aan ik wil niet dat mijn kleinkinderen er last van krijgen Als ik er iets van zeg dreigt hij dan krijg je de kleinkinderen niet meer te zien wat moet ik doen Reactie infoteur, 23-02-2015
Beste Grid,
Wat een ontzettend moeilijke situatie. Omdat uw zoon al 29 jaar is, heeft u geen zeggenschap meer over eventuele therapie of hulp die hem zou kunnen helpen. En ik begrijp dat u uw kleinkinderen heel graag wilt blijven zien, en u niet mee kunt gaan in uw zoons gedrag naar hen toe. Zonder uw hulp mogen de kinderen niet meer naar hun vader toe? Kunt u in overleg gaan met diegene die deze beslissing heeft gemaakt? Om te vragen wat u kunt doen en wat er mogelijk is? Kunt u uw kleinkinderen zien bij uw ex-schoondochter? Heel veel sterkte.
Vriendelijke groet, Coby

Kirsten, 03-01-2015
Mensen vragen af of ODD weg kan gaan? Antwoord: Nee je kan ermee om gaan, als je een zware vorm heb ( had ik ook ) moet je uit huis geplaatst worden. Mensen met odd vinden dat heel moeilijk want in een instelling leer je met regels om te gaan. Waar ik nu zit is bij Ipse de bruggen. Ipse word je behandeld (therapie/psygoloog/ weerbaarheidstraining)

Een kind met odd raad ik aan om niet thuis te laten wonen. Het kan een tijdje goed gaan maar het kind houd zich in om niet te ontploffen. Ook raad ik geen medicijnen aan. Kinderen met ODD kunnen ook last van depresie krijgen. Als je medicijnen neemt die boosheid verminderd ga je je meer somber voelen en kan tot een zware depressie lijden.
Ik heb ook geleerd met odd om te gaan en het lukt prima, maar ik zal altijd een uitbarsting hoe dan ook kunnen krijgen. Ik ben 19 jaar en kan er mee omgaan. Maar makkelijk is het niet. Je vecht tegen jezelf. Reactie infoteur, 27-03-2015
Beste Kirsten,
Bedankt voor het delen van je eigen ervaring van het hebben van de stoornis ODD. Voor ouders is het goed om het verhaal van een kind/tiener te horen die zelf ODD heeft. Fijn dat je hebt leren omgaan met ODD, dat is zeker niet makkelijk, heel knap!

Het is niet altijd noodzakelijk om een kind met ODD uit huis te plaatsen. Dat is afhankelijk van de thuissituatie: kunnen de ouders met de stoornis omgaan, hoe erg is de ODD, krijgt een kind medicatie die de driftbuien doen afnemen, zit het kind op regulier of speciaal onderwijs, etc. Er zijn heel veel factoren die invloed hebben op de stoornis, zowel positief als negatief. Dus het is niet duidelijk te zeggen of uithuisplaatsing nodig is of niet.
Net als medicatie: het ene kind heeft er veel baat bij, bij de ander kan het totaal niet werken of meer klachten geven. Elk kind met ODD is anders, heeft een andere thuissituatie, misschien meerdere stoornissen of problemen. Dus de behandeling moet daarop gericht zijn.

Mieke, 22-07-2014
Hallo,

Ik heb een dochtertje van 9 met ADHD, maar volgens mij is er nog meer aan de hand!
Zo is ze zeer vlug kwaad, kan ze weinig verdragen van haar zus, doet dingen en zegt daarna dat het geen waar is (terwijl we het dikwijls zien gebeuren hebben) Gaat vaak in discussie zowel met mij als met haar papa, roept en tiert, weigert vaak speelgoed en zo op te ruimen.
Dit is de ene dag al wat erger dan de ander. Als ze rilatine heeft genomen neemt het sterk af, maar is dubbel zo erg als de rilatine is uitgewerkt!
Is dit nu leeftijdsgebonden of is er nog meer aan de hand dan enkel haar ADHD? Wordt er daarvoor een test afgelegd?

vriendelijke groeten
Mieke Reactie infoteur, 25-07-2014
Hallo Mieke,
Het beste kunt u naar een specialist gaan die uw dochter kan testen op eventuele ODD. Misschien naar de instantie die uw dochter gediagnosticeerd heeft op ADHD?
Ik weet niet of u voor begeleiding bij het opvoeden bij iemand komt, misschien kunt u daar uw vraag voorleggen.
Vriendelijke groeten, Coby

Tanja, 03-01-2014
Hallo, ik heb een zoon van 20 die erg agressief en mondig is vooral naar mij. Heeft lak aan alle regels en kan moeilijk omgaan met gezag. Ook heeft hij een verleden met politie-justitie. Hij is door een psycholoog en psychiater getest maar ze konden er niet echt de vinger opleggen aan welke 'stoornis' hij nu lijd. Wel had hij overeenkomsten met ODD. Hij kan heel lief en gevoelig zijn en dan ineens omslaan als een blad aan een boom. Verschillende instanties hebben hem (ons) begeleid. Maar sinds een half jaar wilde hij nergens meer aan meewerken. Dus alle hulp is gestopt. Hij heeft een WA-Jong uitkering en moet dus zijn eigen ziektekostenverzekering betalen en zijn eigen telefoon. Sinds kort moet hij mij kostgeld betalen maar dat weigert hij. (ik moet voor hem zorgen, hij niet voor mij) Nu kwam ik er pas geleden achter dat hij grote schulden heeft bij de ziektekostenverzekeraar en er al incassobureaus aan te pas zijn gekomen. Maar ook die weigert hij te betalen. Ik heb hem gezegd dat dit zo niet langer kan en dat hij door zijn gedrag ook mij in de problemen brengt. Dat boeit hem voor geen meter. Als ik hem dan zeg dat hij anders maar het huis uit moet (hoe moeilijk ik dat ook vind want wat komt er dan van hem terecht) dan zegt hij, dat hij juist blij is om hier weg te gaan maar vervolgens slaat hij door en wordt weer heel agressief naar mij. Schelden, schreeuwen, spullen kapot gooien en roepen dat als hij hier uit huis moet hij eerst alle ramen ingooit. Ik weet nu ook niet meer hoe nu verder. Hij is en blijft mijn kind en ik voel me hoe dan ook verantwoordelijk voor hem. Wat komt er van hem terecht als ik hem op straat zet. Maar hoe het nu thuis gaat kan ook niet langer. Mensen om mij heen hebben altijd geroepen dat ik zo sterke vrouw ben omdat ik 3 jongens alleen groot heb gebracht en ik me overal doorheen heb geslagen met de kinderen en vooral met alle problemen rond om de middelste van 20. Maar ik merk dat ik aan het eind van mijn Latijn ben en ik nu ook niet meer weet hoe het verder moet. Mijn sociale leven licht op z'n gat, en van mijn uitkeringsinstantie hoef ik niet te solliciteren/werken omdat mijn zoon zoveel tijd opeist. Ook nu komt hij regelmatig met politie in aanraking. (rijden op scooter zonder rijbewijs) Ook drank begint een probleem te worden. Hier in huis mag pertinent geen alcohol worden gedronken. Mijn ex had een drankprobleem en daar hebben we zoveel ellende door meegemaakt dat alcohol niet is toegestaan hier in huis. Ik drink zelf niet maar hij (met uitgaan) juist heel veel. Ik hoop dat er tips of adviezen zijn die mij verder kunnen helpen want zelf kom ik er niet meer uit. Mvg, Tanja. Reactie infoteur, 04-01-2014
Beste Tanja,

Bedankt voor uw verhaal. Wat een ontzettend moeilijke situatie met uw zoon. Of het ODD is, is moeilijk te zeggen. Maar uw zoon laat wel flinke gedragsproblemen zien. En omdat hij ouder dan 18 is, kunt u hem niet dwingen om hulp te zoeken, dat moet hij zelf willen.
Op straat zetten is erg moeilijk als moeder en ik snap uw twijfels en bezorgdheid.

Ik heb een aantal instanties en ideeën voor u op een rijtje gezet die u en uw zoon eventueel kunnen helpen en begeleiden (ook al begrijp ik dat u al erg veel heeft geprobeerd):
- Bij uw gemeente kunt u een gesprek aanvragen bij het maatschappelijk werk en daar uw verhaal doen. Zij kunnen u eventueel doorverwijzen voor meer hulp. Ook kunnen zij u tips geven hoe u om kunt gaan met de geldproblemen en drankproblemen van uw zoon. Misschien is het mogelijk dat uw zoon daar zelf voor een afspraak heen kan, om te kijken wat de mogelijkheden zijn voor zelfstandig wonen en zijn schulden afbetalen.
- U kunt samen met uw zoon contact opnemen met de ziektekostenverzekeraar en/of incassobureau om een betaalregeling te treffen.
- In hoeverre hebben zijn broers invloed op hem? Kunnen zij hem eventueel helpen met bepaalde dingen? Misschien neemt hij van hen meer aan, qua hulp of advies?
- Kunt u goed met uw huisarts praten en daar tips vragen?
- Bij het UWV kunt u hulp vragen omdat uw zoon een Wajong ontvangt.
- Bij stichting MEE kunt u informeren of zij iets voor u en uw zoon kunnen betekenen.
- Misschien kan u contact opnemen met de hulpverlening waar uw zoon mee is gestopt en vragen wat er nu nog mogelijk is. Zij zullen vaker deze problemen tegenkomen.
- Heeft u een broer/zus/vriendin waarmee u goed over de problemen kunt praten? Kan diegene u misschien helpen met oplossingen bedenken?

Ik vind het bijzonder knap hoe u hier mee omgaat, dat u 3 zonen alleen heeft opgevoed, duidelijk uw grenzen aangeeft en geen drank toestaat in uw huis. Fijn dat uw uitkeringsinstantie uw situatie serieus neemt en u geen sollicitatie- of werkplicht heeft. Maar ik begrijp ook heel erg goed dat op den duur uw energie en mogelijkheden op zijn. Ik hoop dat u wat met mijn tips kunt en wens u heel veel sterkte en succes.

Met vriendelijke groet, Coby

Sonja, 29-10-2013
Terwijl ik het forum even doorlees rollen de tranen over mijn wangen. Verhalen en symptonen zijn zo herkenbaar. Ik dacht al dat ik gewoon gefaald had in haar opvoeding. Ik heb een dochter van 17, sinds vier maanden wil ze ineens het huis zo snel mogelijk uit; de sfeer in huis is niet goed, zij kan niets goed doen, haar broertje van 15 mag alles. elke dag aan tafel maar een reactie van iemand uitlokken zodat zij van tafel boos kan weglopen en huilend op bed kan liggen "wat doe ik dan verkeerd?" is haar vraag. Ze provoceert, heeft woedeuitbarstingen, zoekt constant ruzie, de regels zijn belachelijk en alleeen voor ons (ouders) hun plezier gemaakt. Zegt zich boos en ongelukkig te voelen. Heeft ook allerlei lichamelijke klachten wat niet duidelijk is, "het kan zijn dat dit het is omdat we het anders niet weten". Kan het zo zijn dat doordat haar bio-vader haar niet meer ophaalde en geen aandacht meer gaf (nw leven en kind belangrijker?) dat dit een triggerpoint was om odd te ontwikkelen? Haar broertje van 15 is totaal anders. De leraar dacht dat ze vroeg aan het puberen was. En ja, buiten de deur netjes, het lieve meisje maar oooh als ze thuis komt. Ze is al eerderbij een psycho in het ziekenhuis geweest, en inderdaad; tja twee uur thuis in het weekend is ook wel erg vroeg voor een 15 jarige. U moet de regels wat versoepelen. Dus niet. Ze is naief, ziet geen gevaar, heeft de instelling dat haar niets overkomt. Nu gaat ze opnieuw naar een eerstelijnspsycholoog, zou deze tot een diagnose odd kunnen komen? Of moet ik toch mijn zorgen en verhaal hoe ze thuis is bij hem neerleggen? Of bij mijn huisarts?
Ik hoor graag wat jullie mij adviseren, ben zo verdrietig dat ze niet gelukkig zegt te zijn. Reactie infoteur, 31-10-2013
Beste Sonja,
Wat ontzettend verdrietig om uw dochter zo ongelukkig te zien. Ik ben geen psycholoog of psychiater, maar heb zelf een kind met ODD. Daar heb ik 2 boeken over geschreven en een aantal artikelen. De titels van deze boeken zijn: 'Opstandig, dwars en driftig' & 'Minder dwars en driftig'. Misschien kunt u daar wat tips uit halen.
Mijn advies is om bij deze eerstelijnspsycholoog alles voor te leggen: uw vermoedens over ODD, maar ook alle andere problemen en gezondheidsklachten van uw dochter. Deze psycholoog kan aan de hand van uw verhaal, eventuele vragenlijsten, gesprekken met uw dochter en de school, tot een conclusie komen. Of er daadwerkelijk sprake is van een gedragsstoornis als ODD, of van een gedragsprobleem, zal dan duidelijk worden. Als u zich daar niet in kunt vinden, kunt u altijd weer terug gaan naar uw huisarts en alles voorleggen en advies vragen wat te doen.
Het advies van het ziekenhuis, dat 2 uur erg vroeg was voor een 15-jarige vind ik persoonlijk erg vreemd. Elk kind is uniek en heeft een eigen aanpak nodig. Als u denkt dat nog later thuiskomen meer problemen oplevert, dan vind ik dat u het op de juiste manier aanpakt. U klinkt als een bezorgde en betrokken moeder.
Heel veel sterkte en succes.
Hartelijke groeten, Coby

Natasja, 23-05-2013
Mijn zoon heeft de diagnose ADHD-ODD. Volgens uw website kan ik in aanmerking komen voor TOG. Maar op de website van TOG staat dat dit een tegemoetkoming is voor mensen met gehandicapte of ernstig zieke kinderen. Word ODD dan gezien als een handicap of ernstige ziekte? Reactie infoteur, 23-05-2013
Op de website van TOG staat precies beschreven aan welke kenmerken een kind moet voldoen om in aanmerking te komen voor een TOG. De richtlijnen zijn de laatste jaren aangescherpt. In het verleden hadden kinderen met ADHD-ODD vaak recht op TOG. Inmiddels moet er een AWBZ indicatie zijn voor minimaal 10 uur per week, wat de meeste kinderen met ADHD-ODD niet hebben.

T. Huisman, 09-03-2012
Het lijkt wel wat op andere stoornissen. Zoals die van de a.s.p. Anti persoonlijkheidsstoornis en psychopathie. Ook hier vernederen en schelden ze op mensen die hun beklag doen nadat hun nadeel is aangedaan. Op die manier wekt het de indruk dat ouders hun temperament niet meer de baas kunnen. Reactie infoteur, 09-03-2012
Dat klopt. ODD kan verergeren en zich in CD (antisociale gedragsstoornis) ontwikkelen. En CD kan in de volwassen leeftijd zich ontwikkelen in een antisociale persoonlijkheidsstoornis (vroeger psychopatie genoemd). Maar dit hoeft niet. Met de juiste opvoeding en behandeling kan de ODD stabiel worden en/of kunnen de symptomen zover afnemen dat men niet meer van een stoornis spreekt.

Sabine, 27-02-2012
Ik zelf heb ODD en ADHD, ben nu 20 jaar en ben er van overtuigd dat therapie sowieso niet helpt bij ODD. Het valt op dat ODD'ers elkaar het best begrijpen, voor de rest hebben mensen niet zoveel ervaring met deze stoornis en is het nog heel erg onbekend. Ik heb nu sinds 1 week Melthyfenidaat, denk nu beter na voordat ik wat zeg, en voel een innerlijke rust. Alleen de agressie, en haat is gebleven. Wat ik de ouders vooral aanraad is als je kind boos is geef het een time-out buiten. ze komen toch altijd terug naar het meeste vetrouwde plekje: Thuis! En medicatie kan symptomen verminderen.
Voor alle omstanders is ODD moeilijk, maar om zelf onbegrepen te woorden, laat je minderwaardig voelen. Hoop dat er snel geschikte behandelingen komen.
ODD is echt slopend voor alle mensen die er mee te maken hebben.
En door ADHD en ODD kan het je al helemaal niets schelen en maak je ruzie met mensen van wie je heel veel houdt, Want een ODD'er toont het snelst zijn eigen karakter in een vertrouwde omgeving!
Groetjes Sabine Reactie infoteur, 28-02-2012
Hallo Sabine,
Dank je wel voor je verhaal. ODD is inderdaad een moeilijk te behandelen stoornis. Medicatie kan inderdaad helpen. Om de boosheid tegen te gaan kan men dipiperon krijgen voorgeschreven, maar per kind is het verschillend of het wel of niet werkt, ook afhankelijk van de eventuele andere stoornissen die het kind heeft.
Ik wens je veel sterkte en succes in je verdere leven met ADHD en ODD.
Hartelijke groeten, Coby

Gianni, 19-02-2012
Ik ben blij dat juli als wel deze site er mee bezig is hoe mensen zoals ik odd en PDd NOS hebben bedankt voor de informatie groetjes Gianni ik heb weer wat bij geleerd en mij ouders ook fijn dat zulke mensen bestaan dank u wel Reactie infoteur, 20-02-2012
Hallo Gianni,
Bedankt voor je reactie! Fijn om te lezen dat andere mensen wat aan mijn artikelen en boeken hebben.
Vriendelijke groeten, Coby

Cabogirl, 06-11-2011
Mijn dochter van 14 met ADHD en ODD is onhandelbaar, maar weigert therapie en medicatie. Wat kunnen wij nog doen? We staan met onze rug tegen de muur. Reactie infoteur, 07-11-2011
Hallo,
U kunt het beste met de hulpverlener van uw dochter overleggen wat er nog mogelijk is. Maar waarschijnlijk heeft u dat al (meerdere keren) gedaan. Als een kind medicatie weigert, is er weinig wat ouders kunnen doen. ODD is een hele heftige gedragsstoornis, deze kinderen hebben zo'n ontzettend sterke wil. Als ze iets echt niet willen, zoals medicatie, is het ontzettend moeilijk om dat wel voor elkaar te krijgen.
Groeten, Coby

Ad, 15-09-2011
Mijn partner heeft een zoontje van 10 jaar die ODD heeft. Niet altijd merkbaar want hij kan zich heel goed "voordoen" Niets aan de hand, zou je denken maar Oh Wee als hij kwaad is.Of iemand nu ja of nee volwassen is, hij slaat er op, liefst met een pijp ijzer. Nu komt de clou… Het valt me de laatste tijd op dat mijn partner (34-vrouw) hetzelfde doet en als ze boos is dat slaat ze d, r op. Ik krijg dan klappen, maar sla niet terug. Een vrouw slaan is mij te min. ODD bij volwassenen bestaat wel degelijk en onderzoek is noodzakelijk. Ik zoek op internet ervaringsgenoten in de vorm van een forum of direct contact via de mail. Groet. Ad (man) Reactie infoteur, 16-09-2011
Hallo Ad,
Dat is heftig wat u beschrijft. ODD zal zeker ook bij volwassenen voorkomen, alleen is daar erg weinig tot niks over te lezen in de literatuur, jammer genoeg.
Bespreekt u het met uw partner, of komt daar juist ruzie van? Misschien kunt u eens met uw huisarts over de situatie praten en kan hij/zij u advies geven.
Op de forums die ik hieronder bij eerdere reacties noemde, zijn ook ouders die de ODD van hun kind in hun partner herkennen. Het is zeker de moeite waard op eens op zo'n forum te kijken en een vraag te stellen.
Vriendelijke groet, Coby

Marcel, 08-09-2011
Ik ben sinds 2 jaar getrouwd met een vrouw waarvan haar 15 jarige dochter adhd met ODD heeft. De verhalen hieronder zijn erg herkenbaar en er spreekt ook een zekere onmacht uit die ik absoluut herken. Onderliggend probleem hierbij is natuurlijk dat ik niet haar echte vader ben (daar heeft ze op eigen verzoek ook geen contact mee). Wij hebben nog 4 andere kinderen thuis. Op dit moment heeft de dochter besloten om mij compleet te negeren en dat levert regelmatig ongemakkelijke situaties op. Ik zoek mensen met gelijksoortige ervaring om mee te praten. Ik heb ook via de GGZ in een soort praatgroep gezeten maar dat sloeg nergens op. Reactie infoteur, 08-09-2011
Hallo Marcel,
Er zijn verschillende forums voor ouders van kinderen met ODD. U kunt de zoektermen ODD en forum intypen en u aanmelden op een forum. Daar vindt u verhalen van andere oudersen geven ouders elkaar tips en steun.
Vriendelijke groet, Coby

Annika, 11-08-2011
Hallo,

Ik ben Annika en ik ben 22 jaar, ik ben gediagnotiseerd met ODD (toen ik 15 was), en heb het nog steeds. Komt ODD ook bij meerdere volwassenen voor? Of is het alleen een kinderdiagnose. Ik ondervind zelf behoorlijk veel problemen bij m'n ODD, maar kan hier niks over vinden. Alleen informatie gericht voor ouders van kinderen met ODD. Overal word gesproken over kinderen. Ik heb ook het boekje van jou Coby. Maar kun je me wat meer vertellen over ODD op latere leeftijd? Ik heb veel moeite met gezag, maar niet zozeer alleen met volwassenen want ik ben zelf volwassen. Ik hoop dat je me kan helpen.

Groetjes Annika Reactie infoteur, 12-08-2011
Hallo Annika,
Jammer genoeg is er inderdaad nog weinig bekend over ODD bij volwassenen, er wordt bijna niet over geschreven. Zelf weet ik hier nog weinig over, dus ik kan je niet helpen, sorry. Misschien kun je bij je behandelaar vragen waar je meer informatie over volwassenen met ODD kunt vinden.
Vriendelijke groet, Coby

Bianca, 01-08-2011
Onze dochter van 16 heeft al een rondje Riagg, triversum, reclassering enz. gehad. Wat ze nu eigenlijk heeft is er nog steeds niet uitgekomen, na zeer teleurstellende ervaringen met deze zogenaamde hulpinstatnties. Vandaag werd ik door m'n dochter de deur uitgeduwd en uitgescholden met de meest verschrikkelijke woorden. Alles ligt aan iedereen, behalve aan haar zelf. In de omschrijving van ODD herken ik haar gedeeltelijk. Maar wat heeft ze nu? Is er een lotgenotengroep voor ouders met zeer opstandige pubers? Mogelijk komen we zo verder. Reactie infoteur, 02-08-2011
Hallo Bianca,
Er zijn twee fora op internet voor ouders van kinderen met ODD en CD. Als u de zoekwoorden ODD, CD en forum intypt, kunt u zich aanmelden.
Vriendelijke groet, Coby

Agnes, 06-07-2011
Zijn er ook volwassenen (getrouwd, kinderen) die bij zich zelf weten dat ze ODD hebben?En hoe is hier vroeger er mee omgegaan en hoeis de thuis situatie nu in het eigen gezin? Reactie infoteur, 07-07-2011
Hallo Agnes,
Geen idee, daar is weinig over bekend. Ik ben daar zelf ook wel benieuwd naar.
Vriendeijke groet, Coby

Jonne, 27-06-2011
Wij hebben een zoon van 14 met ODD en zijn vaak ten einde raad. Via de bericht hopen wij van ervaringsdeskundigen tips en advies te krijgen.

Onze ervaringen:
- Omdat ik ooit de TV uitzette omdat hij niet luisterde stompte hij mij in mijn gezicht.
- Hij heeft mijn vrouw een keer buitengesloten terwijl het buiten erg koud was.
- Omdat zijn iPhone traag werd en hij een ander toestel wilde, heeft hij het apparaat door het zolderraam naar buiten gegooid.
- Wonderwel overleefde de iPhone het. Een week later sloeg hij de iPhone alsnog kapot op de badkamervloer.
- Hij heeft een volle colafles richting mijn vrouw gegooid.
- Hij heeft een stoel door de kamer gegooid wat een groot gat in het laminaat opleverde.
- Hij heeft wel eens gezegd dat hij mij uitlachte omdat mijn moeder dood is (ze stierf na een ziekbed van 2 jaar aan borstkanker).
- Hij gaat regelmatig niet naar school omdat het hem niet boeit.
- Hij is brutaal richting leraren.
- Hij loopt ons de hele dag door uit te dagen.
- Hij vloekt en scheldt heel veel richting ons (woorden met het oudste beroep ter wereld in combinatie met kanker)
- Hij is zijn broertje van 10 veel aan het pesten en aan het irriteren.
- Hij stemt in om om 21.00 uur thuis te zijn en komt uiteindelijk pas om 22.45 uur thuis.
- Hij schopt de prullenbak kapot.
- Als hij straf krijgt, pakt hij ons terug door het snoer van de computer te verstoppen. Of onze mobiel af te pakken.
- Een vriendin die het uit heeft gemaakt (waarvan de moeder kanker had), wordt uitgelachen omdat haar moeder kanker heeft.
- Via sociale media is hij mensen aan het beledigen en geeft hij af op ons middels scheldwoorden.
- Hij wordt er op school steeds vaker uitgestuurd.
- Hij heeft van de leerplichtambtenaar al een zogenaamde rode kaart gekregen wegens spijbelen.
- Hij kan erg goed leren, maar is heel vaak enorm gedemotiveerd.
- Als hij iets fout gedaan heeft, erkent hij dat niet.
- Hij negeert ons regelmatig als we wat willen zeggen.
- Als de pianojuf op bezoek komt, gaat hij gewoon naar boven en laat haar beneden achter.
- Hij ging zonder overleg een keer de deur uit en komt dan na middernacht rond 00.15 uur terug.

Wij hebben al veel geprobeerd. In gesprek gaan, stevige sancties, het gedrag negeren etc. Maar het lijkt allemaal niet te werken. De sfeer is huis is heel vaak heel negatief als hij er is. Dit heeft een enorm weerslag op de andere drie gezinsleden. Het levensgeluk is ons voor een groot deel ontnomen door de spanning. Hij vindt dat wij niets over hem te zeggen hebben en wil zijn eigen gang gaan. Wij hebben op den duur aangegeven dat hij alleen bij ons kan wonen onder onze regels. Een uithuisplaatsing is uiteraard een gigantische stap en dat willen we graag voorkomen. Maar we zien weinig mogelijkheid tot verbetering. En dit nog jaren volhouden, lijkt ons heel erg lastig. Eigenlijk zien we dat niet zitten. We zijn de laatste weken veel met hem in gesprek gegaan, we willen niet boos worden of uit emotie reageren. Maar het gevaar daarvan is dat de grenzen steeds meer opschuiven. Als wij echter serieus gaan sanctioneren, dan uit zich dat bij hem in mishandeling (poging daartoe) en vernieling. Dit zal waarschijnlijk sowieso tot uithuisplaatsing (of iets dergelijks) gaan leiden. Dit willen we uiteraard voorkomen. Kan iemand ons adviseren? Reactie infoteur, 29-06-2011
Hallo Jonne,
In uw verhaal lees ik niks over hulp van instanties. Is uw zoon onder behandeling, krijgt u als ouders hulp en begeleiding?
Soms weten de instanties ook niet wat ze nog kunnen doen.
Hopelijk reageert er een andere ouder die hetzelfde meemaakt en tips heeft.
Heel veel sterkte.
Vriendelijke groet, Coby

Piet, 24-05-2011
Bij mijn broertje is ODD geconstateerd, maar de specialisten zeggen dat hiervoor geen medicijnen bestaan, het artikel zegt echter van wel. Hoe zit dit? Reactie infoteur, 24-05-2011
Hallo Piet,
Het klopt dat er geen officiele medicijnen bestaan voor ODD. Maar er worden wel medicijnen voorgeschreven bij kinderen met ODD, zoals Dipiperon, dat is een antipsychotica. In het volgende artikel kunt u er meer over lezen:

http://mens-en-gezondheid.infonu.nl/ziekten/16133-odd-en-cd-medicatie.html

Vriendelijke groet, Coby

Rinus, 15-04-2011
Wij hebben een zoon van 20 jaar, al op de kleuterschool zorgde hij voor problemen.
Hij is toen door de ggz onderzocht en er werd adhd geconstateerd. Hij is daarvoor doorverwezen naar speciaal onderwijs en therapie. Hij had gedragsstoornissen en angstige hechtingsproblemen (hij is geadopteerd). Na een kleine twee jaar is er gestopt met therapie en is hij weer naar de reguliere basisschool gegaan. De eerste jaren gingen vrij goed en hadden we, buiten het puberen, weinig problemen met hem. In het tweede jaar van het voortgezet onderwijs begonnen de problemen van lieverlee op te spelen. Hij lag regelmatig in conflict met sommige leraren en hield zich niet aan alle regels van de school. Na 4 jaar moest hij de school verlaten omdat hij weinig of niets aan zijn studie deed en daardoor voor de tweede maal bleef zitten. Na omzwervingen bij 4 andere scholen, wat alleen resulteerde in spijbelen en nietsdoen, is hij gestopt met school en is hij gaan werken. Het werken geeft op zich geen problemen en dat gaat goed tot nu toe. In deze periode hebben we de volgende dingen met hem meegemaakt: liegen, geen eigen fouten in willen zien, het is altijd de schuld van een ander, gokverslaving, waardoor hij in de financiële problemen kwam. De gokverslaving heeft hij inmiddels overwonnen. Hij is in aanraking geweest met de politie omdat hij zijn mond niet kan houden en zomaar alles tegen ze zegt, ook beledigend. En nu krijgen we incidenteel drugsgebruik. In zijn ogen mankeert hij niets en weigerd alle proffesionele hulp. We kunnen hem ook niet dwingen want hij is voor de wet volwassen. Volgens onze psycholoog, waar we beide onder behandeling zijn, toont onze zoon de kenmerken van adhd en odd-cd. We willen hem graag helpen, maar staan met onze rug tegen de muur. Weet iemand altsublief raad? Reactie infoteur, 15-04-2011
Hallo Rinus,
U zegt het zelf al: 'we staan met onze rug tegen de muur'. Jullie zoon is volwassen, dus jullie kunnen hem niet dwingen om hulp te zoeken. Daarnaast ziet iemand met ODD/CD zijn eigen aandeel in de problemen niet, en zal dus uit zichzelf geen hulp gaan zoeken. U zegt ook dat uw zoon zelf vindt dat hij niks mankeert. Is er iemand waarmee u contact heeft over uw zoon, hulpverlening, iemand van vroeger?
U kunt zich als ouders inlezen over ODD en CD. Het boek: Opstandig, Dwars en Driftig kan daar bij helpen.
Het spijt me dat ik u geen goede raad kan geven.
Vriendelijke groet, Coby

Suzan, 03-03-2011
Onze zoon van bijna 10 jaar gaat a.s. dinsdag eindelijk 'de molen' in om te kijken wat hem nu precies mankeert. Wijzelf zijn er ondertussen van overtuigd dat hij ODD heeft en misschien ook wel wat van ADHD. Hij laat het gedrag vooral op school zien, maar thuis is het ook regelmatig mis. Hij heeft zo sterk in zijn hoofd dat hij niets kan en dat hij dom is (wat absoluut niet zo is!) en daarom vertikt ie het om op school serieus aan het werk te gaan. Hij stoort constant derest van de klas en wordt daardoor dus ook regelmatig uit de klas gezet (even op de gang of naar een andere groep). Dan komt hij helemaal overstuur thuis en zegt dat hij alleen maar een beetje druk was en dat hij daarom straf krijgt. Het is nu zover dat we hem bijna niet meer naar school krijgen en thuis loopt het ook steeds vaker uit de hand. Hij heeft vreselijke driftbuien, waar hij ook met vanalles gooit, alles om zich heen sloopt en de meest vreselijke uitspraken doet. Hij stompt zichzelf in z'n buik of slaat zichzelf dan ook in z'n gezicht en zegt dan ineens boos te zijn op zichzelf. Als hij in zo'n bui is, geeft hij ook aan dat hij niet meer wil leven. Het is echt heel heftig allemaal, we weten soms niet meer wat we moeten doen. We zijn uiteraard veel in gesprek met school, maar we kunnen pas echt stappen ondernemen als we weten wat er echt met aan de hand is. A.s. dinsdag hebben we dus een afspraak in het ziekenhuis op de gedragspoli en hebben dan ook een gesprek met een kinderpsycholoog, we hopen echt dat we snel meer weten en de juiste begeleiding gaan krijgen. Het boek opstandig, dwars en driftig heb ik al in huis en lees er regelmatig in, het is een fijn boekje en ook heel overzichtelijk.

Mijn vraag is: zijn er meer mensen met jonge kinderen die soms aangeven dood te willen? Reactie infoteur, 04-03-2011
Hallo Suzan,

Het is goed dat jullie zoon onderzocht wordt, want er zijn behoorlijk heftige problemen. Er zijn meer kinderen die zeggen dat ze dood willen. Kinderen met stoornissen hebben het soms erg moeilijk, kunnen daarnaast ook faalangstig zijn en depressieve kenmerken vertonen. Als ouder is het heel moeilijk om te horen dat je kind niet meer wil leven. Daarom is het heel goed dat jullie hem nu laat onderzoeken.
Op de gedragspoli onderzoeken ze uw kind uitbegreid en krijgt hij een passende behandeling en eventueel medicatie. Na de diagnose weet u welke kant u op moet met uw zoon en dat alleen geeft al een beetje rust.

Goed om te horen dat uw iets aan mijn boek Opstandig, Dwars en Drifitg heeft.

Veel sterkte!

Vriendelijke groet, Coby

Stephanie, 27-01-2011
Beste, bestaan daar boeken over, maar dan over volwassenen met deze problematiek? omdat ik zelf met zo'n persoon samen leef en ik wat meer info wil over hun denkwereld en hoe je als buitenstaander daarmee om moet want voor mij als borderliner is het echt heel moeilijk om met hem samen te leven, maar ik zie hem graag en met ons dochtertje… ik wil er aan de ene kant van weg gaan, maar aan de andere kant… Reactie infoteur, 27-01-2011
Hallo Stephanie,
Nee, jammer genoeg zijn er nog geen boeken geschreven over volwassenen met ODD.
Misschien dat u door het boek 'Opstandig, Dwars en Driftig' (over ODD en CD bij kinderen) toch een beetje op weg geholpen wordt.
Vriendelijke groet, Coby

Saskia, 26-01-2011
Hallo,

Wij hebben een zoontje van 10 nu en is ook gediagnostiseerd met ODD.
Nu liepen de problemen hier in huis zo hoog op (misbruik van zijn broertje van toen 4) dat wij besloten hebben om hem bij lindehout aan te melden en daar zit hij nu een half jaar intern.
nu is het zo dat er geen voorruitgang in zit en hij over een half jaar daar weg moet want dan kan hij daar niet blijven.

Wij hebben besloten dat we dan willen dat hij dan weer naar een woongroep gaat of naar een gezinshuis.

mijn vraag is heeft iemand daar ervaringen mee. Reactie infoteur, 26-01-2011
Hallo Saskia,
U kunt op internet googlelen op forum en ODD. Er zijn 2 fora over ODD. Daar zijn verschillende ouders met soortgelijke ervaringen als u.
Hartelijke groet, Coby

Hester, 25-01-2011
Hallo Ellen en alle andere ouders,
Ook wij hebben een zoon die aan alle symptomen van ODD voldeed. Momenteel zitten we in een traject van het ADHD Research Centrum en volgen het Pelsser Eliminitatie dieet. Na 5 weken een dieet gevolgd te hebben van producten waar weinig allergische reakties van bekend zijn, hadden we een ander jongetje in huis, Van treiteren, schelden, schoppen, nooit (maar dan ook echt nooit) luisteren, naar een lieve, goed luisterende, gezellige en af en toe heus nog wel ondeugende jongen! Geweldig en wat een opluchting! Op dit moment zijn we producten aan het toevoegen om te kijken hoe hij daar op reageert. Helaas zijn er veel producten waar hij blijkbaar slecht tegen kan en zitten we weer even in de ellende. Maar als we hier mee stoppen is het na een paar dagen weer over. We zijn er nog lang niet, maar het is dus niet meer iets wat ons hele leven beheerst. Het schijnt dat meer dan 60% van de deelnemers aan dit dieet ook deze goeie resultaten boekt. Daarom schrijf ik dit ook; wij zaten ook tegen de medicatie aan te hikken, gelukkig is het niet zover gekomen. Ik zou iedereen met een kind dat ADHD of ODD heeft aanraden om het te proberen. Het is zoveel waard om je kind van de medicijnen af te houden en het is natuurlijk korte termijn, het lost niets op. Reactie infoteur, 26-01-2011
Hallo Hester,
Bedankt voor het vertellen van uw ervaring en verhaal.
Vriendelijke groet, Coby

Karel van der Auwera, 09-01-2011
Vele goede vragen van betrokken en toch wel vaak bezorgde ouders. Deze zijn echter vaak ook moeilijk te beantwoorden omdat ieder kind verschillend is en zich ontwikkelt in een eigen systeem (gezin, school, vriendjes, ed) waar het in een veilige omgeving opgevoed zou moeten worden. In zijn algemeenheid is er vele interessante informatie op het web te vinden maar wanneer het om behandeling gaat is het toch aangewezen een arts of therapeut te raadplegen. Reactie infoteur, 09-01-2011
Beste meneer Van der Auwera,
Bedankt voor uw reactie.
Vriendelijke groet, Coby

Ellen, 08-01-2011
Ik denk dat mijn dochter ook odd heeft, ze voldoet aan alle kenmerken, maar ze heeft ook add en is hoogsensitief.
Ze is thuis erg moeilijk te handhaven, maar op school echt een voorbeeldkind, dus ik kan het niet helemaal met elkaar rijmen… weet wel dat ze op school de hele tijd hyperfocust, ze leert graag.
Op school is ze vaak TE rustig, maar thuis op elk moment zeer "explosief", er hoeft totaal geen aanleiding voor te zijn.
Alle weekenden en vakanties zijn een ramp, door haar vreselijke gedrag, ik zie er zelfs tegenop, en ook na schooltijd is het raak.
Zo ontzettend dwars, constant ruzie, geschreeuw, mij pijn doen, uischelden, vechten met haar broertje, alles!
Ze is net 8 geworden, en maakt het voor mij en haar broertje (4) erg moeilijk met haar gedrag, bijna 24/7.
We zijn sinds een tijdje bij Mediant, voor gezinsbegeleiding, maar ik lijk de enige die haar best doet om de thuissituatie te veranderen.
Het lijkt haar allemaal niet veel te doen, en ik weet het soms echt niet meer, wordt nu toch wel moedeloos en radeloos, al zal ik altijd blijven vechten en zoeken naar oplossingen…
Het is vaak behoorlijk zwaar, ik heb zelf ook add en ben ook hoogsensitief, dus alles is dubbel zo heftig.
Maar ze kan ook zo ontzettend lief en leuk zijn, en we hebbben ook wel heel veel lol, maar de donkere dagen overheersen.
Ik hou zielsveel van haar, al vraag ik me ook weleens af waarom ook alweer…
Hoe kan ik goed met haar omgaan, en haar opvoeden zoals zij nodig heeft, zodat ze haar broertje en mij niet langer "schaadt"? Reactie infoteur, 08-01-2011
Hallo Ellen,
Misschien heeft u wat aan het boek: 'Opstandig, Dwars en Driftig'. Het gaat over ODD en hoe je daar mee om kunt gaan. Misschien staan er tips in die u kunt gebruiken.
Veel sterkte.
Vriendelijke groet, Coby

Mona, 02-12-2010
Ik heb een levensgroot probleem. Ik heb een zoon met adhd en odd, heeft een diagnose. En een man die hetzelfde gedrag vertoont. Vooral nu het bij mijn zoon er in de puberteit in allerhevigheid uitkomt. Ze willen er allebei niets mee en geven mij de schuld van hun gedrag. Denken ze echt? Hoe ga ik hier mee om? en zijn mensen met odd berreid om er iets aan te doen? Reactie infoteur, 03-12-2010
Hallo Mona,
Dat is een hele moeilijke situatie. Kinderen met ODD zien hun eigen aandeel niet en leggen de schuld bij een ander. Dit is dus meteen het lastige aan ODD, er zijn problemen, maar die zien ze zelf niet. Het ligt altijd aan een ander. Dat uw man ook ditzelfde gedrag vertoont, maak het extra moeilijk. Misschien kunt u overleggen met de hulpverlening waar de diagnose gesteld is. Ook kunt u het boek: 'Opstandig, Dwars en Drifitg' lezen. Dit gaat over ODD en hoe u hier mee om kunt gaan.
Srterkte.
Vriendelijke groet, Coby

Pierre, 29-10-2010
Mijn zoon van 14 vertoond ook dezelfde symptomen zoals boven omschreven. De situatie is nu zo dat hij het gehele gezin negeert ( en bij sommigen van het gezin vice-versa), al weken lang niet meer naar school is geweest, zowat niet meer mee eet aan tafel, alleen op zijn playstation zit, laat op blijft en vaak douched(?), vaak zijn moeder uitscheld. Het hele gezin is teneinde raad en stuurd er nagenoeg op dat hij weer door draait en ze hem weer mee kunnen nemen naar de Kort Verblijf Groep om de rust weer in het gezin te krijgen. De betreffende instanties die onder zijn zorg staan ( Entrea/Gelderse Roos) hebben hem aangemeld voor zowel individuele als groepstherapie op advies van BJZ. Mijn zoon is ook erg in zichzelf gekeerd en heeft dus ook moeite met het vertrouwen in de mens. Nu moeten bovengenoemde instellingen er voor zorgen dat hij op het zgn. spreekuur moet komen alleen zal hij deze afspraak never nooit nakomen waardoor er niet aan herstel gewerkt kan worden. Wij zijn ook van mening dat hij niet de juiste behandelmethode krijgt gezien zijn " ziektebeeld", mede door de info die hier vermeld staat. Ik heb eigenlijk maar 1 vraag hierover: hoe krijg je mijn zoon aan het praten om te weten wat hem nu dwars zit en hij ook niet op consult wil komen? Reactie infoteur, 30-10-2010
Beste Pierre,
Dit is een hele moeilijke situatie waarin u zit met uw zoon. Als u inderdaad denkt dat uw zoon ODD heeft, dan is het belangrijk dat uw zoon onderzocht wordt. Is uw zoon al wel eens onderzocht op stoornissen als ODD of ADHD? U kunt dit aangeven bij de behandelaar of bij uw eigen huisarts.
Uw vraag hoe iemand met uw zoon kan praten om te ontdekken wat hem dwars zit zonder dat hij op consult komt… Is er iemand in uw zoon zijn omgeving (een ouder, grootouder, broer, huisvriend) die hij vertrouwd en die met hem kan praten?
Misschien heeft u iets aan het boek 'Opstandig, Dwars en Driftig', een boek over kinderen met ODD/CD.
Vriendelijke groet, Coby

Natasja, 30-08-2010
Een poos geleden heb ik op dit forum gezeten, ik begrijp nu(gelukkig)dat ik niet de enige ouder ben met een 'moeilijk'kind!het ergste vind ik dat er altijd mensen zijn die zeggen dat het aan de opvoeding ligt… grr… inmiddels lijkt het met mijn zoontje(bijna 9 en een combi van ADHD/PDD-NOS/ODD)iets beter te gaan.Leroy heeft verschillende medicatie gehad en reageerde alleen maar agressiever, dan heb ik het over Ritalin, Concerta, Rispidal en Stratera… inmiddels heb ik Abilify voor hem en dat lijkt te werken!Leroy heeft deze medicijnen nu ruim 2 weken en de drift is een stuk minder(hij heeft al een week geen straf gehad!)ook lijkt hij nu eindelijk het woord NEE te begrijpen en hij slaapt uit!vanochtend moest ik hem om half 8 wekken… in het begin eng, want hij is normaal gesproken om 6 uur al paraat haha!
dus er is hoop moeders! Reactie infoteur, 30-08-2010
Hallo Natasja,
Wat fijn dat uw zoon zo goed reageert op dit middel en dat het hem zo'n rust geeft! Dat geeft u als ouder ook weer een beetje lucht. Ieder kind reageert weer anders op medicatie, het kan soms best even zoeken zijn om het juiste middel te vinden.
Vriendelijke groet, Coby

Monique Klomp, 29-07-2010
Ik heb een zoontje van 10 jaar op zijn 6de is hij getest op o.d.d
hij loopt onder controle bij jeugdzorg heeft bodaar al 2 keer gehad maar gaat zo goed dat ze dus niks voor hem doen kunnen
vind de instantie's (lucertus) erg lax heb het gevoel niet echt seriues genomen te worden zijn gedrag word steeds erger gooien slaan schoppen spullen bewust stukmaken grote mond tt dreigementen aan toe
wilt ook graag beslissen en uitmaken hoe hij het wilt regels lapt ie aan zijn laars wat ik ook zeg of doe
wil hem zo graag helpen maar ik begrijp hem niet
daarnaast heb ik nog een zoon (13)met adhd die leid erg onder de situatie
school en de omgeving begrijpen er niks van waar ik het over heb zien zijn gedrag niet dat is alleen maar thuis
heb gevraagd om een nieuwe test om andere stoornissen uit te sluiten daar doen ze erg moeilijk over
wat kan ik verder doen om hem te begrijpen zodat het wat rustiger word in huis?en hij zich beter gaat voelen in zijn vel

vr gr monique Reactie infoteur, 29-07-2010
Beste Monique,
Misschien heb je wat aan mijn boek:
'Opstandig, Dwars en Driftig', te lenen in veel bibliotheken en bij Bol.com te koop.
Dit boek is speciaal voor iedereen die omgaat met een kind met ODD en/of CD. Er staan handige tips in m.b.t. omgaan met driftbuien, communicatie, problemen, onderwijs, etc.
Vriendelijke groet, Coby

Hanneke, 09-04-2010
Wij hebben een dochter van net 16 jaar. Sinds de puberteit neemt haar gedrag steeds ernstiger vormen aan. Ze is grensoverschrijdend op allerlei vlakken en ziet zelf daarvan de gevaren niet. Ze gilt de hele buurt bij elkaar als iets niet mag en sinds kort vliegen ons de scheld- en schuttingwoorden om de oren. Ze liegt ook overal over. Als kind was ze altijd al veeleisend, middelpunt van de aandacht, moeite om te delen met haar broertje en altijd meer willen dan een ander. Maar dat was door haar leeftijd nog te hanteren. Het moeilijkste is nog dat ze dit gedrag alleen thuis vertoont. School en omgeving reageren stomverbaasd op het feit dat we hulp hebben gezocht terwijl wij er zo langzamerhand aan onderdoor gaan. Het lijkt er op dat ook de hulpverlener zich door haar laat inpakken. Het is een heel mooi meisje om te zien en verbaal heel begaafd (gymnasium leerling). Omdat het gedrag zich alleen thuis voordoet 'zal het wel aan de opvoeding liggen'. We moeten haar vooral meer toestaan om in de weekenden tot 1.30 uur uit te gaan ( ) omdat ze zo boos is dat we dat niet goed vinden. Diagnose van een psychiater vond men( nog) niet nodig. Wij gaan nog naar een vervolggesprek met de ggz instelling maar weten even niet hoe het verder moet. Wij zijn blij dat we ervaringen van andere ouders kunnen lezen en ook met de opmerking dat er kinderen zijn die ODD maar op één plaats vertonen. Als iemand ons kan adviseren over een goede hulpinstantie/psychiater in het Gooi, houden we ons aanbevolen. Reactie infoteur, 11-04-2010
Hallo Hanneke,
Mijn mening is dat het zeker verstandig is om uw dochter te laten testen. Ook al heeft ze een goed verhaal, daar moet de hulpverlening toch doorheen kunnen prikken en u als ouder serieus nemen. Door onderzoek wordt duidelijk of er sprake is van een stoornis, 'normale' gedragsproblemen of dat het aan 'de opvoeding' ligt. Dan weet u in ieder geval waar het probleem ligt en kunt u daarmee aan de slag, met hulp van een psychiater/psycholoog/orthopedagoog.
Misschien dat een andere lezer een goede hulpinstantie kent in het Gooi?
Met vriendelijke groet, Coby

Hanneke, 26-02-2010
Wij hebben een zoon van 14 en na 10 jaar onderzoeken zijn wij tot de conclusie gekomen dat hij cd heeft. Eindelijk worden we geholpen hij gaat nu naar het Palmhuis voor dagbehandelingen en school zit daar ook bij gelukkig hoeft hij niet meer heen en weer te reiden van de een naar de ander ook heeft hij speciaal onderwijs genoten maar daar mocht hij niet meer terug komen omdat hij conduct disorder heeft als ouder sta je wel tegen de muur gedrukt maar goed hij start nu na de vakantie met een nieuw programma en ik hoop dat het werkt ook krijgen wij als ouders begeleiding hoe je het verder thuis met je kind moet doen ik vind dit erg prettig ik hoop dat er meer kinderen en ouders baat ebij hebben dus op naar een nieuwe start met kind en ouders Reactie infoteur, 27-02-2010
Hallo Hanneke,
Bedankt voor uw verhaal.
Vriendelijke groet, Coby

Ellen, 08-02-2010
Ik heb een vraag: mijn dochter van 9 vertoont al jaren tekenen van ODD (Alle tekenen onder A. hierboven), en we zijn al vanaf haar 5e met enige regelmaat bij een psycholoog onder behandeling. Dan gaat het weer een paar maanden beter, dan weer een tijd niet.

Hoe weet je nu of het ODD is, of dat er een onderliggende stemmigsstoornis is? Ik denk zelf dat ze depressief is, en dan tekenen van ODD gaat vertonen, maar kan het ook zijn dat de depressie veroorzaakt wordt door haar gedrag (en onze reactie daarop)? Tot nu toe is altijd gezegd dat ze de diagnose niet zou kunnen krijgen omdat ze op school prima functioneert (sterker nog, men snapt werkelijk NIET waar we het over hebben, de juf viel ecth van haar stoel toen we vertelden wat ze thuis voor gedrag vertoont), en omdat ze duidelijk spijt heeft van haar aggressieve gedrag, en daar dan weer heel verdrietig door wordt. Maar kan een depressie ook leiden tot dit gedrag? Of leidt het gedrag tot depressie? Reactie infoteur, 09-02-2010
Hallo Ellen,
Het één kan het ander gedrag veroorzaken en andersom. Er zijn kinderen met ODD die dat gedrag maar op één plaats vertonen, bijvoorbeeld alleen thuis of alleeen op school. Maar de meeste kinderen met ODD vertonen dit gedrag overal in meer of mindere mate. Ik begrijp dat uw dochter niet is onderzocht op ODD en/of depressie? Ik denk dat het voor uzelf en uw dochter verstandig is om dit aan te vragen. Dat geeft een hoop duidelijkeheid en een richting om te behandelen.
Vriendelijke groet, Coby

Laura van der Roest, 03-02-2010
Hallo, mijn broertje heeft ook ODD.
Gisteren zijn we naar Lentis geweest en we hebben ons eerste gesprek gehad.
Binnen kort zal er iemand voor hem langs komen.

Hij is heel snel driftig, en vind het leuk om te schelden.
Als hij iets niet snapt dan word hij meteen boos.

Als je niet goed naar hem luisterd wordt hij ook boos.
Ook vind hij het leuk om te vechten, op school is niemand veilig bij hem in de buurt omdat hij graag slaat en schopt.
hier krijgt hij wel straf voor maar hij doet er niet veel mee.

het is af en toe heel moeilijk, het is een schat van een jongen maar hij kan echt dwars zijn. Reactie infoteur, 03-02-2010
Hallo Laura,
Bedankt voor je reactie. Ja, kinderen met ODD hebben echt twee kanten: de moeilijke kant, met slaan, schelden en opstandig gedrag. Maar aan de andere kant zijn het lieve kinderen die graag ook positieve aandacht krijgen.
Goed dat je broertje nu in een traject zit voor hulp.
Vriendelijke groet, Coby

Jeannette Bekker, 01-02-2010
Heb een dochter van 16 jaar. Als je iets aan haar vraagt probeert zij altijd weer de dienst uit te maken wat ontaard in ruzie tot histerie aan toe. Als je dingen vraagt is het altijd respectloos, " lullig voor dat ik je trui aan had" of "jammer voor je hoor", het lokt altijd uit tot ruzie of doodverwensingen en dat je verschiilende ziektes krijgt toe gewenst. Of betrekt alles op zichzelf zodat zij degene is die alles verkeert doet, zij draait de dingen naar zich toe. Geeft openlijk toe over een vriendin van, "die gebruik ik maar als er niemand anders is om mee op te trekken". In alle symptomen bovengenoemd kan ik mijzelf wel vinden. We zijn al bij jeugdzorg geweest voor een cursus omgaan met je puber voor de ouders en agressieregulatietherapie voor mijn dochter zelf. Echter ben ik er als moeder niet wijzer van geworden en vind ik de situatie soms hopeloos in huis. Reactie infoteur, 02-02-2010
Hallo Jeannette Bekker,
Als ik het goed begrijp is uw dochter niet in behandeling en is er ook geen diagnose. Het is heel goed dat u en uw dochter allebei al een cursus hebben gedaan. Maar pubers met ODD zijn veel heftiger dan 'gewone' pubers en dan is er vaak veel meer hulp en begeleiding nodig. Heeft u bij Jeugdzorg al aangeven dat u aan ODD denkt? En dat u meer hulp en begeleiding nodig heeft? U kunt ook bij uw huisarts aangeven wat de problemen zijn en eventueel vragen om een onderzoek en/of begeleiding.
Vriendelijke groet, Coby

Cindy de Koster, 08-01-2010
Ook school vermoed dat mijn 7 jarig zoontje ODD heeft.nu gaat ik met hem naar een psycholoog en orthopeet, psycholoog gz, enz.dit zit daar alemaal onder 1 dak.om het te laten onderzoeken wat hij heeft.zit ik met hem dan op het goede adres of moet ik echt met hem naar een psychiater?want die zitten denk ik voor kinderen niet echt bij me in de buurt.hij heeft ook een broertje van 1 jaar en ik hou natuurlijk van alle 2 evenveel en wil ze niet kwijt.al heleaal denk en pijns ik er niet over om mijn oudste uit huis te laten plaatsen.wat kan ik doen en waar moet ik heen? Reactie infoteur, 08-01-2010
Hallo Cindy,
Een kinder- en jeugdpsychiater en een psycholoog mogen beide diagnoses stellen bij kinderen. Dus ik denk dat u daar wel aan het goede adres bent.
Uit huis plaatsen gebeurt alleen als het echt niet anders kan, bijvoorbeeld als het kind een gevaar voor zichzelf en/of zijn omgeving is, of als de ouders het allemaal niet meer aankunnen en er een crisissituatie is.
Vriendelijke groet, Coby

Christina, 30-12-2009
Wat nu als de psychiater de diagnose ODD gesteld heeft en een kind (14 jaar) niet agressief is, niet slaat, bijt, knijpt of andere akelige dingen die met agressief gedrag te maken hebben maar juist in zichzelf gekeerd, zacht pratend, nauwelijks opvallend door het leven gaat? Reactie infoteur, 31-12-2009
Hallo Christina,
Als u twijfelt aan de diagnose, kunt u een second opinion aanvragen bij een andere psychiater of instelling.
Vriendelijke groet, Coby

Roos, 29-12-2009
Wat ik nu lees over ODD herken ik mijn zoon van 16 jaar. We lijken wel vijanden van elkaar bij ons thuis is het een HEL ik begreep het niet waarom toch wat doe ik verkeerd mijn 2 anderen kinderen zijn zo niet wat een geluk maar wat het wel is we zijn het zat, dat hij snel 21 jaar word want daar is de deur en toch doe het pijn heel veel pijn hoe kan ik hem helpen want ik weet het niet waar ik naar heen moet met dat probleem. Reactie infoteur, 30-12-2009
Hallo Roos,
U kunt als eerste naar de huisarts gaan en uw probleem voorleggen. Uw huisarts kan uw zoon (en u) dan doorverwijzen naar een kinder- en jeugdpsychiater of een instantie zoals de GGZ/jeugdzorg die uw kind kunnen onderzoeken. Het probleem is alleen of uw zoon wel mee wil werken, dat kan erg lastig zijn bij tieners. Ook kunt u een oudercursus volgen waarin u leert omgaan met probleemgedrag en tips en adviezen krijgt, ook krijgt u dan contact met andere ouders.
Veel succes.
Vriendelijke groet, Coby

Natasja, 19-12-2009
Ik ben een meoder van een zoontje van 8,hij is een heel driftig mannetje.Er is veel onderzocht bij hem en tot nu toe komt er ADHD/PDD-NOS uit.Hij heeft Ritalin voor geschreven gekregen maar daar reageerd hij zo heftig op, dat hij nog aggresiever word!Iemand(werkzaam bij stichting MEE)wees mij op ODD… jeetje, ik schrik hiervan, werkelijk alles komt overeen met mijn zoontje!Het is vreselijk wat wij meemaken en hebben het zelfs al over uit huis plaatsen gehad, mijn man, ik maar vooral onze dochter gaat er onder door.Woorden zoals;ik maak jullie dood of ik haat jullie komen regelmatig voor.Mijn zoon heeft schijt aan regels… hij heeft afgelopen zomer zelfs gerookt en gedronken.Hij bijt, knijpt en maakt z'n kleding stuk die hij niet aan wil!29 januari moet wij weer naar de psycholoog en ik ga dit zeker aan kaarten.

Mijn zoontje heeft na de geboorte zuurstofgebrek gehad en is voor z'n 5e levenjaar 6 keer onder narcose geweest, ik heb altijd het gevoel gehad dat dat er iets mee te maken heeft, dat hij nu zo is.

En weet je wat erg is?Als je visite krijgt en dat je dan al op je tenen gaat lopen om geen ruzie te krijgen!(morgen is mijn man jarig… hoe zal het nu weer gaan met hem?)
Weet je wat ik het ergste vind?Dat er mensen zijn die denken dat het aan de opvoeding ligt omdat hij daar een spontaan/leuk mannetje is! Reactie infoteur, 20-12-2009
Hallo Natasja,

Kinderen met ODD kunnen inderdaad heel heftig reageren op Ritalin, de emoties lijken dan wel 10 keer zo sterk als normaal.

Het is zeker belangrijk de problemen duidelijk aan te geven bij de psycholoog in januari. U kuint van te voren alle problemen en situaties waarin het mis gaat opschrijven. Schrijf ook al uw vragen op, want soms kan men dingen vergeten vanwege de spanning en emoties.

Er zijn forums over ODD; google maar eens op ODD forum, of kinderen met ODD/ADHD/CD forum. Hier vindt u ouders in soortgelijke situaties en kunt u uw verhaal kwijt en krijgt u tips en kunt u ervaringsverhalen van andere ouders lezen.

Juist het onbegrip van anderen is moeilijk om mee om te gaan. Kinderen met een stoornis als ODD of ADHD zijn ontzettend moeilijk op te voeden, vaak is een normale manier van opvoeden niet genoeg en zijn er meer opvoedingsvaardigheden van de ouders nodig, en een hele hoop geduld, hulp en motivatie. Mensen die zulke opmerkingen maken hebben geen idee wat het inhoud om een kind met gedragsstoornissen op te voeden.

Vriendelijke groet, Coby

Annemieke van Noort, 26-10-2009
Onze dochter van 21 jaar is vaak onredelijk en onhandelbaar. Ze is als puber onder behandeling geweest bij jeugdzorg omdat ze alle regels aan haar laars lapte, vaak boos was, schelden op iedereen, iedereen de schuld gaf van van alles en nog wat, behalve zichzelf, ons bedreigde, laat of helemaal 's nachts niet thuiskomen en ga zo maar door. Het leek een tijd goed te gaan maar de laatste tijd is het weer mis. Ik ben gaan zoeken op internet en kwam bij jullie terecht en volgens mij vertoont zij veel dingen die te maken hebben met ODD. Zelf zegt ze dat ze niks mankeert en vindt dat wij ons moeten laten nakijken. Broer en zus hebben het ook wel gehad met haar gedrag, want ze tiranniseert het hele gezin. We weten niet wat we er mee aan moeten, zelf wil ze geen hulp zoeken. Reactie infoteur, 26-10-2009
Hallo Annemieke van Noort,
Uw dochter is inmiddels 21, waardoor u haar niet zomaar mee kunt nemen om hulp te zoeken. Misschien kunt u het dossier van de jeugdzorg opvragen en daar nieuwe dingen in ontdekken? Als u dit aan uw dochter laat lezen, beseft ze zelf misschien wel dat ze hulp nodig heeft.
Vriendelijke groet, Coby

Acep, 17-10-2009
Mijn kleindochter heeft ODD en nu ik erover lees, moet ik tot de conclusie komen dat mijn dochter dat ook heeft. Dit is bij haar nooit onderzocht, maar alles valt op z'n plaats nu. Haar vader had ook dezelfde kenmerken. Ik heb het nooit begrepen, maar nu door mijn kleindochter begrijp ik het eindelijk!

Mijn vraag is; hóe kan ik mijn dochter hierop attenderen zonder dat er 'oorlog' uitbreekt? En hoe kan zíj haar dochter helpen? (NB bij de vader van mijn kleindochter is jaren geleden dezelfde diagnose gesteld. Hij heeft medicijnen voorgeschreven gekregen, maar vertikt het om ze te gebruiken). Reactie infoteur, 17-10-2009
Hallo Acep,
Tja, dit ligt natuurlijk heel gevoelig. Misschien kunt u eens voorzichtig een balletje opgooien en vragen of uw dochter het gedrag van haar dochter ook herkent bij zichzelf. En u kunt aangeven dat haar vader ook dit gedrag vertoonde. Afhankelijk van haar reactie kunt u vertellen dat u dit gedrag ook in uw dochter herkend.
Uw dochter kan bij de hulpverlening aankloppen voor begeleiding, medicatie, cursussen, etc.
Vriendelijke groet, Coby

Stiefzus, 07-10-2009
Hallo,
Ik heb een stiefbroertje van 15 en het lijkt erop dat hij ODD heeft, hij heeft alle bovenstaande kenmerken. Ik heb er het al met mijn stiefmoeder over gehad, maar die blijft het ontkennen (ze zegt: hij rookt niet, is braaf op school en is altijd thuis, dus hij heeft het niet bla bla). Toen hij 4 was, was hij heel hard gevallen en had volgens mij een hersenschudding opgelopen. Hij kan ook niet in achtbanen, dan krijgt hij hoofdpijn en hij doet nu vmbo b lwoo. Hij is 2 keer blijven zitten in groep 6 en heeft vervolgens groep 8 overgeslagen en ging toen vmbo b lwoo doen. Hij scheldt mijn vader altijd uit, ook in het openbaar naar voorbijlopende mensen en is heel racistisch. Zoekt altijd ruzie, verwacht dat jij altijd naar hem luistert en alles doet voor hem. Als je dat niet doet, wordt hij héél boos, ook al zeg je het nog zo vriendelijk. Dan kan hij je wel 2 weken negeren. Hij heeft ook een keer een gat in de wc deur geslagen toen ik ruzie met hem had en op de wc zat. Hij gedraagt zich wel op school, soms wat opmerkingen naar leraren en rookt niet. Hij zit bijna altijd thuis achter zijn computer zijn favoriete spel te doen en heeft al sinds dat hij klein was een passie voor Pokémon. Pokémon en dat spel zijn zijn leven. Hij krijgt elke week Pokémonkaarten om hem een beetje braaf te houden. Hij gaat bijna nooit naar vrienden, 1 vriend komt hier regelmatig en wijst vaak vriendenuitnodigingen af. Ik ben zijn bazige, egoïstische gedrag zat en wil nu echt weten wat het precies is zodat er wat aan gedaan kan worden, want het gezin lijdt er nogal onder. Hopelijk kunt u me meer informatie en tips geven. Mvg. Reactie infoteur, 08-10-2009
Hallo Stiefzus,
Wat vindt je vader er zelf van? Heeft hij ook het idee dat dit gedrag niet normaal is? Het lijkt me ontzettend moeilijk voor jou om in zo'n situatie te leven. Je stiefmoeder moet dit gedrag toch ook zien?
Mijn tip is; zoek iemand in je omgeving die je vertrouwd, waarmee je kunt praten, het liefste een volwassene, zoals bijvoorbeeld een buurvrouw, mentor of tante? Iemand die jullie thuissituatie kent. Ga dan samen in gesprek met je vader en stiefmoeder, geef aan waar je een probleem mee hebt, dat je het niet meer gezellig vindt in huis, dat je denkt dat er meer dan 'alleen' pubergedrag in het spel is.
Vriendelijke groet, Coby

Moeder, 03-09-2009
Hallo ik heb een zoontje van 4 en die heeft alle kenmerken van odd ben al heel lang bezig om een weg tevinden die mij helpt hem te sturen.
kan iemand mij meer informatie geven tevens heeft hij kenmerken van adhd.

een moeder Reactie infoteur, 04-09-2009
Hallo Moeder,
Als eerste kunt u naar de huisarts gaan en vragen om een doorverwijzing. Het is belangrijk (als u dat wilt) uw kind te laten testen zodat u weet wat er precies aan de hand is (zoals de gedragsstoonissen ODD en ADHD), waar dit vandaan komt en wat er aan kan worden gedaan.
Er is deze week een boek van mij verschenen over ODD, met handige tips, informatie over onderwijs, opvoeding, agressie, financiele regelingen, behandeling, etc. In het artikel hieroboven staat een link naar het boek.
Vriendelijke groet, Coby