Risico's, bijwerkingen en complicaties bij een narcose

Een narcose of anesthesie wordt tegenwoordig dageljks talloze keren toegepast bij alle soorten operaties en onderzoeken. Niettemin blijft het wenselijk dat patiënten ook hierbij op de hoogte zijn van de risico's, complicaties en bijwerkingen die eraan verbonden zijn, zodat ze geïnformeerd aan hun narcose kunnen beginnen. Een narcose (of anesthesie) word toegepast om te patiënt te verdoven tijdens een operatie. Hiervoor worden verschillende producten gebruikt. Deze producten kunnen, vaak in samenwerking met de operatie zelf, bepaalde complicaties, risico's en bijwerkingen met zich meebrengen. Met vragen over de narcose kan u normaal altijd terecht bij uw arts of verpleegkundige. Twijfel niet om u goed te laten informeren hieromtrent.

Misselijkheid en braken

De gevoeligheid voor misselijkheid en eventueel braken zijn vaak een beetje persoonlijk bepaald. De een heeft er meer last van de ander. De redenen van misselijkheid en braken zijn zeer divers. Angst en stress voor een operatie kan een rol spelen, net zoals hevige pijn, bepaalde medicatie, de operatie zelf,... Als je bekend bent met misselijkheid (na een narcose) laat dit dan zeker weten aan de chirurg of anesthesist. Zij kunnen eventueel preventief bepaalde medicatie geven.

Allergische reacties

Allergische reacties komen voor tijdens een narcose. Elk gebruikt product kan immers een allergische reactie uitlokken tijdens en zelfs na de operatie. Dit kan varieren van onschuldige tot potentieel dodelijke reactie en valt zelden te voorspellen. De artsen zijn opgeleid om correct en efficient te reageren op zo'n reactie zodat u de beste kansen krijgt om te herstellen. Als u bekend bent (of in de familie) met bepaalde allergieën, laat dit zeker weten aan de arts (anesthesist). Normaal gezien wordt dit u vanzelf ook gevraagd voordat de opertaie begint.

Vermoeidheid en verwardheid

Een narcose (en bijhorende operatie) kan een grote aanslag zijn op het menselijk lichaam. Vermoeidheid en verwardheid kan een gevolg zijn van de gebruikte anesthesiemedicatie en/of het herstel die na de operatie komt. Om deze redenen mag men niet direct na een narcose met de auto rijden of machines bedienen. Na enige tijd, als de medicatie uit het lichaam is, gaan deze symptomen normaal gezien ook weer weg. Bejaarde patiënten hebben een groter risico op deze bijwerking.

Spier- en rugpijn

Spierpijn en/of rugpijn zijn vaak voorkomende klachten na een narcose. De oorzaak van deze pijn moet bijna altijd in dezelfde hoek worden gezocht. Tijdens de operatie ligt men als patient volledig stil en onbewogen op een harde tafel. Vaak moet men de patiënt in een bepaalde positie plaatsen om te kunnen opereren. Als men weer bij bewustzijn komt en deze spieren terug wilt gebruiken komt men tot de conclusie dat ze stijf zijn of pijn doen. Rust is hier het aangewezen 'geneesmiddel'. Als de pijn blijft aanhouden is het verstandig om dit te melden aan de arts of verpleegkundig team.

Keelpijn, beschadigingen aan het gebit

Zowel keelpijn als beschadigingen aan het gebit zijn beide meestal afkomstig van het beademingsbuisje die men tijdens de narcose gebruikt om de longen de beademen. Bij het inbrengen en uithalen van de tube kan er irritatie ontstaan, of men kan moeilijkheden ervaren bij het inbrengen door bevoorbeeld een te kleine mondopening. Tanden kunnen geraakt worden of kleine wondjes ontstaan in de keel. Soms is er pijnstilling aangewezen.

Hoofdpijn

Hoofdpijn kan verschillende oorzaken hebben. Stress en angst kunnen een factor zijn, maar ook een reactie op bepaalde (narcose)medicatie kan gebeuren. Als er tijdens de operatie vochttekort ontstaat door bevoorbeeld bloedverlies kan dit hoofdpijn opleveren. Ook de heelkundige ingreep zelf kan hoofdpijn veroorzaken, als men opereert aan hoofd of nek. Bij hevige hoofdpijn kan men pijnmedicatie toedienen.

Overlijden

Een heel klein percentage van de anesthesie eindigt in overlijden van de patiënt. Het overlijden staat zelden op zichzelf, en gaat vaak samen met de onderliggende ziekte, de reden van de operatie en de conditie van de patiënt.