Rotsbeenontsteking

Rotsbeenontsteking: wat is dat? De meeste mensen hebben nog nooit van het rotsbeen gehoord, laat staan van een rotsbeenontsteking. Vaak komt een rotsbeenontsteking door een ontsteking of infectie elders in het oor. Duizeligheid, pijn achter het oog en afscheiding uit het oor zijn bekende symptomen.

Wat is het rotsbeen?

Het rotsbeen is een onderdeel van het slaapbeen. Het slaapbeen is bij de meeste mensen wel bekend, vaak afgekort tot de slaap. Het slaapbeen is een gevoelig gebeente dat je zelf voelt zitten: ter hoogte van de ogen aan weerszijde van de schedel. Het rotsbeen is hier een onderdeel van. De Latijnse naam voor rotsbeen is pars petrosa. In het rotsbeen vinden we het labyrint. Het labyrint bevat het evenwichtsorgaan en het oor (gehoor). Ieder mens heeft twee rotsbenen: links en rechts van de schedel. Het rotsbeen is het bot dat zich achter het oor bevindt.

Oorzaak van een ontsteking

Een ontsteking van het rotsbeen bestaat niet zomaar vanzelf. Voorafgaande aan deze ontsteking is er eerst sprake van een ontsteking van het middenoor of een ontsteking elders in het oor. Via cellen die met elkaar in verbinding staan, kunnen micro-organismen zich verspreiden van het middenoor naar het rotsbeen. Vaak is het voor artsen lastig om een rotsbeenontsteking vast te stellen. In sommige gevallen wordt deze zelfs helemaal niet herkend en aangezien voor een ontsteking van het middenoor.

Symptomen en klachten

Een rotsbeenontsteking gaat vaak vooraf met een duidelijke ontsteking van het middenoor. Hierbij komt er afscheiding uit het oor, soms met bloed. Het oor doet pijn en er kan koorts optreden. Ook kan er tijdelijk gehoorverlies zijn. Toch hoeven deze klachten niet altijd even sterk aanwezig te zijn. Wanneer deze ontsteking onvoldoende of niet behandeld is, kan de ontsteking zich uitbreiden naar het rotsbeen. De klachten die hier ontstaan zijn vaak erger dan bij een middenoorontsteking. Vaak ontstaat er nu een hevige pijn achter de ogen. Deze pijn kan in aanvallen voorkomen. Ook is het mogelijk dat het moeilijk wordt om een oog te bewegen. Dit wordt veroorzaakt door beknelling van de oogzenuw. Er kan sprake zijn van een vol gevoel in het oor en afscheiding uit het oor. Deze afscheiding blijft bestaan ondanks behandeling voor een ontsteking van het middenoor of binnenoor. Er kunnen duizelingen ontstaan en men kan klachten met het evenwicht ervaren.

Behandeling van een rotsbeenontsteking

Behandeling vindt vaak plaats middels antibiotica. Hierbij wordt bekeken of dit voldoende helpt. Bij ontstekingsvocht is het nodig om het rotsbeen operatief te openen zodat het vocht weg kan vloeien. Bij aan houdende klachten is een operatie noodzakelijk waarbij de route van de gezichtszenuwen worden veranderd. Heel soms wordt hierbij per ongeluk een bepaalde zenuw geraakt. Dit kan weer andere klachten met zich meebrengen, afhankelijk van de soort zenuw. Er kan na de operatie een piep of een ruis in het oor ontstaan, vaak tijdelijk maar soms ook blijvend. In andere gevallen wordt tijdens een operatie en gedeelte van het rotsbeen verwijderd. Operaties worden onder algehele narcose uitgevoerd. Hierbij wordt er een dunne huidsnede achter het oor gemaakt, die later weer gehecht wordt. In de meeste gevallen is er later weinig van te zien. Na de operatie zal er in het oor een tampon worden aangebracht. Deze moet de eerste dag sowieso blijven zitten. Na een week vindt er een nacontrole plaats bij de arts. Deze zal eventueel ook de hechtingen eruit halen. Tijdens het genezingsproces mag men de eerste drie weken de neus niet snuiten en de eerste twee weken geen water in het oor laten lopen. Er kan gehoorverlies optreden na de operatie. Soms is een tweede operatie nodig, waarbij dan ook het gehoor verbeterd kan worden.

Helaas is een ontstoken rotsbeen niet altijd te genezen, zelfs niet na diverse behandelingen. De klachten blijven dan terugkeren. Het wordt voor een arts dan moeilijk om nog een juiste behandeling op te stellen. Vaak blijft men jarenlang aan de gang met antibiotica, operaties en oordruppels. Vaak gaat het gehoor achteruit door de blijvende ontsteking of treedt er een continue aanwezig ruis of piep in het oor op.