Verschillende soorten depressies

Een depressieve periode is in het alledaagse spraakgebruik een vrij normale gemoedstoestand. Waarin bedroefdheid, pessimisme en een gebrek aan zelfvertrouwen overheersen. Bij een depressie in psychiatrische zin zijn deze verschijnselen meer extreem en aanhoudend. Er bestaan verschillende soorten depressies.

Endogene depressie

Dit is een depressie met verschillende fysiologische en/of psychologische oorzaken. Dit begrip wordt gebruikt wanneer er geen aanwijsbare externe oorzaken zijn. Alhoewel dit enigszins omstreden is. Aangezien het namelijk niet hoeft te betekenen dat er geen externe factoren meespelen. Iemand hoeft geen aanwijsbare externe factoren, zoals het overlijden van een dierbaar persoon, te hebben ondergaan om een endogene depressie te ontwikkelen. Bepaalde omgevingsfactoren en/of fysiologische factoren zijn tevens belangrijk.

Exogene depressie

Een depressie met duidelijke externe (mede-)oorzaken. Zoals bepaalde ingrijpende gebeurtenissen in iemands leven. Meestal wordt met deze depressie een kortdurende reactieve psychose aangeduid.

Depressief spectrum

Dit is een syndroom van een gediagnosticeerde depressie welke tezamen met een gezinsgeschiedenis gepaard gaat. We kunnen hier spreken over verschillende soorten verslavingen. Tevens gaat deze gepaard met één van de aangeduide stemmingsstoornissen, welke in de DSM (V) staat beschreven. DSM staat voor Diagnostic and Statistical manual of Mental Disorders. De DSM is in feite een handboek, die de symptomen van alle geestesziekten beschrijft.

Geagiteerde depressie

Dit is een vorm van depressie met psychomotorische agitatie als overheersend symptoom. De persoon blijkt overgevoelig, prikkelbaar en rusteloos te zijn.

Depressie in engere zin

Een inmiddels in de DSM (V) achterhaalde term voor een éénmalige "depressieve stoornis" of een "kortdurende recidiverende depressieve stoornis". Recidiverend betekent het wederom vervallen in.

Neurotische depressie

Een "normale" ernstige depressie. Dit is eigenlijk een enigszins ouderwetse term voor alle niet-psychotische depressies. Het betekent dat iemand het contact met de werkelijkheid niet is verloren. Deze depressieve neurose wordt ook wel een dysthyme stoornis genoemd.

Psychotische depressie

Een ernstige depressie waarbij de persoon het contact met de werkelijkheid is verloren. Het dagelijks functioneren is niet meer of nog moeilijk te handhaven

Reactieve depressie

Deze is vergelijkbaar met een exogene en/of endogene depressie. Zie hierboven.

Depressie retardatie

Een vorm van depressie met als belangrijkste symptoom: een psychomotorische vertraging. De persoon reageert (zeer) kortaf, is moeizaam tot handelen te brengen en neigt naar lethargie. Dit laatste betekent dat men last kan hebben van slaapzucht en zich afzondert van de buitenwereld.

Depressie -angst

Een psycho-analytische term voor angst. Die voortkomt uit een vrees voor de eigen vijandige gevoelens jegens anderen. Deze betekenis is ontleend aan de vaak verwoorde interpretatie: "depressie is de naar binnen gerichte vijandigheid".

Depressieve periode

Een periode waarin, behalve een neerslachtige stemming, een aantal van de volgende symptomen kunnen voort komen:
[OLIST]Duidelijke gewichtsvermindering.
Slapeloosheid of overmatig slapen.
Moeheid en verlies van energie.
Psychomotorische agitatie of remming.
Gevoelens van waardeloosheid.
Onterechte schuldgevoelens.
Verlies aan concentratievermogen.
Besluiteloosheid.
Terugkerende gedachten aan de dood of suïcide-plannen.[/OLIST]
Deze term wordt uitsluitend gebruikt voor gevallen zonder aanwijsbare organische dysfuncties.

Depressieve persoonlijkheidsstoornis

Een nog niet officiële categorie behorende tot de stemmingsstoornissen. In de DSM gekenmerkt door aanhoudende, onderhuidse depressieve gedachten en gedragingen. De stemmingen worden beheerst door somberheid, zich ongelukkig voelen en pessimisme. Dergelijke personen hebben vaak een laag zelfbeeld en schuldgevoelens. Maar zien zichzelf vaak, opmerkelijk genoeg, als realistisch.

Eenmalige depressieve stoornis

Hier is sprake van één depressieve psychische stoornis. Men noemt dit ook wel een unipolaire depressie. Ter onderscheid van de bipolaire stoornis, waarbij de patiënt manische en hypomane perioden ervaart.

Kortdurende depressieve stoornis, recidiverend

Een stemmingsstoornis gekenmerkt door terugkerende depressieve periodes. Deze zijn betrekkelijk kort van duur. We spreken hier over een periode van minder dan twee weken.

Depressieve minor disorder

Een stemmingsstoornis met perioden van depressie, die echter niet geheel voldoet aan de criteria voor een depressieve periode.