Gebeten door een hond, wat nu?

Wist je dat één op vijf beten van honden een medische interventie vereisen? Een hond kan bijten om verscheidene redenen gaande van een puppy die net zijn eerste tandjes krijgt en deze op een speelse manier wilt tonen tot een agressieve aanval van een hond op straat. Wanneer je wordt gebeten door een hond zijn er bepaalde stappen die je in acht moet nemen hoewel de effectieve behandeling afhankelijk is van de omstandigheden en de ernst van de wonde. Elke hondenbeet moet echter serieus worden genomen want zelf de kleinste beet kan ernstige complicaties veroorzaken.

Hoe gevaarlijk is een hondenbeet?

Een beet van een hond kan variëren in ernst gaande van een kleine beet tot een fatale wonde. De hond was oorspronkelijk een roofdier waardoor zijn kaken zodanig sterk zijn zodat het een prooi kan vasthouden en vervolgens doden. Met zijn scherpe voor- en hoektanden kan hij perfect zijn prooi grijpen en verscheuren. Met zijn achterste tanden of kiezen breekt hij de hardere gedeelten zoals botten en pezen. De kracht van de beet is uiteraard afhankelijk van de grootte van de hond. (De beet van een chihuahua zal niet te vergelijken zijn met deze van een St. Bernards hond). Naast de grootte van de hond spelen ook de vorm en de breedte van de kaken een grote rol bij de intensiteit van een hondenbeet.

Behandeling van een kleine beet

De overgrote meerderheid van hondenbeten leidt tot lichte verwondingen die zelfs niet door de huid breken. Wanneer dit toch het geval is, is het belangrijk dat de persoon die de eerste hulp zal toedienen zijn handen wast zodat hij de wonde niet zal infecteren. Een typische behandeling van een kleine hondenbeet bestaat uit een grondige reiniging van de wonde met water en zeep gedurende enkele minuten. Vervolgens dient antibiotische zalf te worden aangebracht en een verband om te vermijden dat er vuil in de wonde kan komen. Wanneer de wonde bloedt moet dit eerst gestelpt worden door het uitoefenen van druk op de wonde.

Punctiewonden

Punctiewonden worden veroorzaakt door een scherp object dat een kleine opening in de huid veroorzaakt maar veel interne schade kan berokkenen. Wanneer een hondenbeet leidt tot een punctiewonde is de schade meestal niet van buitenaf te zien en verschilt de behandeling ook van een oppervlakkige bijtwonde. Door de kracht van de kaken kunnen botten, ligamenten, zenuwen, spieren en pezen worden beschadigd, dit vooral aan handen en vingers welke uit kleine en meer kwetsbare botten bestaan. Dergelijke wonde kan heel snel geïnfecteerd geraken door bacteriën wat een medische interventie noodzakelijk maakt.

Ernstige bijtwonden

Wanneer je ziet dat iemand wordt gebeten door een hond en daar ernstige verwondingen aan overhoudt is het belangrijk om in eerste plaats het slachtoffer veilig te stellen voor de aanvallende hond. Bel vervolgens de hulpdiensten tenzij je het slachtoffer sneller naar de spoedafdeling kunt brengen. Wanneer de wonde plaats vindt op de wervelkolom of andere botten is het essentieel dat het slachtoffer niet wordt verplaatst. Probeer bloedingen te stoppen door druk uit te oefenen op de wonde en probeer het slachtoffer zoveel mogelijk kalm te houden.

Zodra het slachtoffer het ziekenhuis heeft bereikt zullen de verwondingen worden onderzocht en gereinigd met een zoutoplossing. Vervolgens zal de arts hechtingen uitvoeren afhankelijk van de aard en locatie van de beet. Verwondingen in het gezicht zullen veelal worden gelijmd, dit om esthetische redenen. Sommige artsen opteren echter niet om een hondenbeet te behandelen met hechtingen omdat deze veel vatbaarder zijn voor infecties. In extreme gevallen kan een chirurgische ingreep noodzakelijk zijn.

Complicaties

Een beet van een hond bijt kan leiden tot een aantal vrij ernstige infecties waaronder enterobacter, staphylococcus, proteus, streptococcus, fusobacterium en nog vele andere. In feite is de gemiddelde hondenmuil de thuisbasis van meer dan zestig verschillende soorten bacteriën. De medische wereld is het momenteel nog oneens over het gebruik van preventieve antibiotica bij een hondenbeet. Sommige artsen wachten liever af alvorens antibiotica voor te schrijven tot er effectief sprake is van een infectie. Dergelijke infectie kenmerkt zich door pijn, zwelling, roodheid en vorming van etter. Mensen met een verzwakt immuunsysteem en diabetici zullen nog vatbaarder zijn voor een mogelijk infectie.

Een ander ernstig gevolg van een hondenbeet is de botinfectie osteomyelitis welke meestal wordt veroorzaakt door de Staphylococcus aureus bacterie. Deze bacterie kan zowel het bot als het beenmerg infecteren. Osteomyelitis is moeilijk te behandelen en kan leiden tot amputatie van het getroffen ledemaat. Indien onbehandeld kan osteomyelitis zelfs fataal zijn.

Een ander mogelijk risico waar rekening mee moeten worden gehouden bij de behandeling van een hondenbeet is de mogelijke overdracht van hondsdolheid. Hiervoor is het belangrijk dat de hond in kwestie wordt geïdentificeerd en zijn immunisatie geschiedenis wordt onderzocht. Bij elke hondenbeet, of het nu gaat om een oppervlakkige wonde of een diepe vleeswonde, is het essentieel dat de patiënt nagaat bij de behandelende arts of de huisarts, of een tetanusinjectie noodzakelijk is.