Overdreven borstvorming bij mannen

Gynaecomastie is de medische term voor de ontwikkeling van abnormaal borstweefsel bij mannen. Tal van factoren kunnen aan de basis liggen van gynaecomastie. In sommige gevallen kan besloten worden om tot een operatie over te gaan.

Borstvorming bij mannen

Ongeveer de helft van de mannen heeft last van borstvorming, wat eigenlijk normaal kan genoemd worden. Sommigen voelen zich hier niet comfortabel bij omdat ze vinden dat dit niet mannelijk is. De meesten durven elkaar zelfs niet open en bloot aan te zien binnen een relatie. Ze houden altijd hun kleren aan, zelfs als het heel warm is. Sommigen hebben het moeilijk om hun eigen lichaam te accepteren.

Oorzaken

• De aanwezigheid van vrouwelijk hormoon tijdens de puberteit
• Een verandering in de productie van hormonen
• Het slikken van hormonen
• Hormoonproducerende gezwellen aan de zaadballen of luchtwegen
• Bijwerking bij gebruik van medicijnen
• Reactie bij lever- of nierziekte
• Ziektes zoals een te sterke werking van de schildklier
• Vetophoping bij de borsten als gevolg van overgewicht
• Borstkanker

Onderzoek

De huisarts voelt of het gaat om vetweefsel of dat er ook klierweefsel aanwezig is. Vaak wordt men dan ook door de huisarts doorverwezen naar een endocrinoloog. Een endocrinoloog onderzoekt patiënten met complexe hormonale aandoeningen of stofwisselingsziekten. Eerst wordt onderzocht wat de onderliggende oorzaak van gynaecomastie zou kunnen zijn.

Tepelonderzoek

Als eerste wordt de tepel onderzocht. Als deze normaal is, kan dit wijzen op goedaardig borstklierweefsel. Kapotte huid of te grote asymmetrie kan wijzen op kwaadaardig borstklierweefsel.

Teelbalonderzoek

Na het tepelonderzoek onderzoekt men de teelballen. Bepaalde teelbalkankers kunnen borstklierweefsel veroorzaken. Het teelbalonderzoek bestaat uit twee delen: onderzoek van het volume van de teelballen en een echografie. Men maakt beelden van de teelballen door middel van ultrageluidsgolven. Het onderzoek is pijnloos en niet schadelijk.

Mammografie

Na het teelbalonderzoek komt het laatste onderzoek: een mammografie van de borsten. Men neemt een foto van elke borst. Men onderzoekt of het borstweefsel bestaat uit klieren of vet of eventueel uit beide. Afwisselend worden de borsten tussen twee platen zo plat mogelijk gedrukt. Dit onderzoek is verre van aangenaam maar duurt wel heel kort.

Behandeling

Gynaecomastie kan op verschillende manieren behandeld worden:

Hormonale behandeling

Het aanwezig zijn van klierweefsel in een mannelijke borst wijst op een overproductie van het vrouwelijk hormoon. In dit geval is een behandeling met hormonen het meest aan te raden.

Operatieve behandeling

Een behandeling met hormonen is niet aangewezen als er alleen vetweefsel aanwezig is. Een borstoperatie is hier het meest succesvol. Meestal wordt men hiervoor doorverwezen naar een plastische chirurg. Er moeten drie zaken worden gecorrigeerd: te veel vet, te veel huid en de tepels die niet op de juiste positie staan. Eerst meet men een aantal zaken af en gaat men de tepelhoogte bepalen. Vervolgens snijdt men het overtollige vet weg waardoor er nog meer huidoverschot is. Na het wegsnijden van het overtollige vet snijdt men het teveel aan huid weg. Men maakt een inkeping rond de tepelhof, een soort steeltje, waarbij men het gehele steeltje naar boven kan verplaatsen tot de tepel op de juiste hoogte zit. Men doet dit door middel van elektrische stroom waardoor men tegelijkertijd de bloedvaatjes kan dichtbranden. De operatie duurt anderhalf tot drie uur en gebeurt onder volledige narcose. Nabloeding, een wondinfectie, een tepel die minder gevoelig zal zijn en het eventuele afsterven van een tepel die verplaatst moet worden, zijn de belangrijkste risico’s van deze operatie.

Nazorg

1. Tijdens de behandeling brengt men soms buisjes in om het wondvocht af te voeren. Deze worden meestal binnen de 2 dagen verwijderd.
2. Op de wondjes brengt men verband aan. Dit vermindert de zwelling en moet altijd gedragen worden. Het verband mag verwijderd worden nadat de hechtingen werden verwijderd. Dit gebeurt meestal binnen de twee weken. De overgebleven littekens kunnen zacht gemasseerd worden met een hydraterende crème.