Fytotherapie: een inleiding voor mensen die niet zweven
Fytotherapie is een moeilijk woord voor wat in de volksmond ook wel kruidengeneeskunde genoemd wordt. Met behulp van plantaardig materiaal dat op bepaalde manieren wordt toegediend zouden allerlei ziektes en kwalen genezen kunnen worden. Critici spreken over kwakzalverij en wijst op de mogelijke gevaren wanneer dit soort middelen toegedient worden in plaats van de reguliere geneeskunde.
Eeuwenoude historie
Al sinds de oudheid worden planten gebruikt voor het genezen van allerlei kwalen en ziektes. De Chinezen kennen een rijke geschiedenis als het gaat om geneeskrachtige kruiden. Maar ook in Europa wordt al sinds mensenheugenis planten gebruikt om hun geneeskrachtige waarden.
Enkele voorbeelden
Wanneer we naar de huidige Fytotherapie kijken zien we dat voor iedere kwaal wel een mogelijke remedie bestaat in de fytotherapie. Enkele hiervan worden door de reguliere geneeskunde erkent als werkende middelen, maar het gros bevindt zich in een grijs gebied door gebrek aan wetenschappelijk bewijs. Zo zou Ananas helpen bij Cellulitis, plaatselijke vetophopingen en een verstoorde bloedsuikerspiegel. Bekend in de wetenschap is dat Ananas een positieve bijdrage kan leveren bij het afvallen, echter is het nooit aangetoond dat het specifiek cellulitis of plaatselijke vetophopingen zou bestrijden. Een ander voorbeeld dat zich minder in de schaduw bevindt is Ginkgo Biloba dat gebruikt kan worden voor het bestrijden van vermoeidheid en energietekorten.
Kritiek
Wetenschappers geven als kritiek tegen Fytotherapie dat onderzoek vaak ontbreekt en dat er vaak claims gemaakt worden die daardoor niet aantoonbaar zijn. Daarbij komt dat veel planten giftige stoffen bevatten. Zelfs iets eenvoudigs als bladgroenten bevatten, bijvoorbeeld, een kleine hoeveelheid giftige stoffen. Daarom koken we deze meestal, dit zorgt voor een afbraak van de giftige stof waardoor de bladgroenten gezond voor ons worden. Een van de, door Fytotherapisten, vaak bejubelde middelen is Sint-Janskruid. Dit word voorgeschreven bij depressies en zou zeer werkzaam zijn. De reguliere geneeskunde is hier echter alles behalve blij mee. Sint-Janskruid werkt, bijvoorbeeld, niet bij ernstige depressie en heeft enorm veel wisselwerkingen met bestaande medicijnen.
Conclusie
Hoewel het al eeuwenlang wordt gebruikt, is kruidengeneeskunde geen adequate vervanging voor de reguliere geneeskunde. Natuurlijk kan het een positieve bijdrage leveren aan je gezondheid, maar men dient altijd bij ernstige klachten een huisarts raad te plegen in plaats van eenvoudigweg bepaalde kruidenpreparaten te gaan slikken. In sommige gevallen, zoals bij het eerder genoemde voorbeeld Sint-Janskruid, kan het zelfs zeer negatieve gevolgen hebben.