Homeopathie, fytotherapie en reguliere geneesmiddelen

Homeopathie en fytotherapie zijn beide gebaseerd op het gebruik van planten voor genezing. Een belangrijk deel van de Westerse, reguliere geneesmiddelen is dat ook. De vraag zou dan ook beter zijn; wat is het verschil tussen homeopathie en reguliere geneesmiddelen en fytotherapie?

Wat is het verschil tussen homeopathie en fytotherapie?

Planten in de geneeskunde

Veel mensen gebruiken homeopathische middelen. Anderen geloven daar helemaal niet in, maar geloven wel in geneeskundige kracht van bepaalde planten. Of geloven ook daar niet in.

Dat laatste is wel raar, vooral in een land als Nederland, waar het medicinaal gebruik van cannabis legaal is. Bijna iedereen weet wel dat cannabis effect heeft in het lichaam. Is het niet een gelukkig chill gevoel, dan wel krijg je er toch op zijn minst een vreetkick van. Op geneeskundig gebied biedt cannabis verlichting bij MS patiënten en verhoogt het de eetlust bij HIV patiënten. Er zijn nog een heleboel andere planten of organismen waarvan iedereen wel weet dat ze een effect in het lichaam hebben. Koffie en thee zijn de meest bekende, maar bijvoorbeeld brandnetels hebben ook een heel duidelijk effect op het lichaam. Penicilline is in eerste instantie ontdekt in een schimmel (Penicillium) en ook de voorloper van aspirine is oorspronkelijk uit de bast van een wilg gehaald. Zo zijn er nog heel veel voorbeelden; statines – de grote cashcow van de farmaceutische industrie zijn oorspronkelijk natuurlijke stoffen, taxol – een van onze meest succesvolle eierstokkankermedicijnen, komt uit de taxus haag en ga zo maar door.

Homeopathie en fytotherapie

Maar dan terug naar het verschil tussen homeopathie en fytotherapie. Beide zijn gebaseerd op het gebruik van planten of andere stoffen uit de natuur voor genezing.

Een belangrijk principe waar homeopathie op is gebaseerd, is het idee dat als een plant de symptomen van een ziekte in een gezonde mens kan opwekken, dezelfde plant in zieke mensen voor genezing zorgt. Van deze planten wordt dan een extract gemaakt, wat verdund wordt met water. Er wordt op een bepaalde manier geschud (potentiëren), zodat de activiteit uit het plantenextract in het water trekt. Hoe dit precies gebeurt is onbekend en óf het gebeurt, daarover zijn de meningen verdeeld. Hierna wordt de oplossing verdund. Soms zelfs zo ver dat er theoretisch gezien niet meer in elk flesje één molekuul van de actieve plant kan zitten. Sommige flesjes bevatten dus alleen (gepotentieerd) water.

Bij fytotherapie wordt ook een extract gemaakt van planten met een bepaalde werking. Maar in tegenstelling tot homeopathie is deze werking niet tegengesteld in gezonden en zieken; de werking van de plant is altijd gericht op het genezen van de aandoening. Het extract wordt niet of nauwelijks verdund, en er wordt niet geschud om het water te potentiëren. In die zin lijken bepaalde medicijnen uit de reguliere geneeskunde dus nogal op fytotherapeutica. In reguliere middelen is de actieve stof gezuiverd en vaak is er chemisch gezien een beetje aan de actieve stoffen geknutseld, maar in fytotherapeutica kan net zo goed dezelfde werkzame stof zitten als in de reguliere middelen. Bij homeopathie is dat dus niet het geval, er is sprake van grote verdunningen en de werking van de planten is in gezonden tegengesteld aan de werking in zieken.

Of homeopathie werkt, dat moet iedereen voor zich beslissen, maar dat fytotherapeutica per definitie niet werken omdat ze uit planten afkomstig zijn, dat lijkt wat te snel geoordeeld.