Omgaan met complexen

Een vetrolletje rond de buik, te ronde billen, te kleine borsten ... Niemand is perfect, zelfs topmodellen niet! Maar wanneer die kleine imperfecties een echte obsessie worden, kunnen ze uw dagelijks leven serieus vergallen. Zeker tijdens de zomer, wanneer u in badpak op het strand of aan het zwembad wilt verschijnen. Hier volgen enkele waardevolle tips om complexloos door het leven te gaan. Bijna iedereen heeft één of meerdere fysieke onvolmaaktheden. Sommigen maken er geen probleem van en slagen er zelfs in om hun imperfecties te valideren. Anderen raken erdoor geobsedeerd. Een gebrek aan zelfvertrouwen is kenmerkend voor de puberteitsjaren. Pubers hebben het dan moeilijk met hun uiterlijk. Ze voelen zich gecomplexeerd door de veranderingen die hun lichaam ondergaat. Ze hebben hier geen controle over en ondergaan die veranderingen met een zeker angstgevoel. Vaak staan ze uren voor de spiegel. Ze voelen zich niet goed in hun vel en leggen de schuld hiervan bij bepaalde lichaamszones die in hun ogen lelijk en zelfs misvormd zijn. Jonge meisjes beginnen bijvoorbeeld rondingen te krijgen en kunnen niet verdragen dat anderen (en dan vooral jongens) naar hen kijken. En het wordt nog erger wanneer ze door hun omgeving worden uitgelachen, of wanneer ze een zekere druk ervaren vanwege de maatschappij die een mooi uiterlijk aan succes linkt. Wanneer dit echter in een obsessie verandert en een sociale handicap wordt, spreekt men van dismorfofobie (of fobie voor misvorming), een angststoornis die overeenkomt met "een buitensporige obsessie over een ingebeelde lichamelijke onvolmaaktheid". Anorexia is een extreme vorm hiervan.

Krijg meer zelfvertrouwen

Tijdens die moeilijke puberteitsperiode is er voor de ouders een belangrijke rol weggelegd. Het is erg belangrijk dat ze de problemen van hun kind niet minimaliseren. Wanneer ze hun zoon of dochter behandelen als "een lelijk klein eendje" of hen constant bestoken met negatieve opmerkingen, dan stimuleren ze de negatieve geestestoestand van hun kind, dan verhinderen ze dat hun kind in alle sereniteit zijn lichaam leert aanvaarden. Het is dus noodzakelijk dat de ouders een socio-educatief kader scheppen dat bijdraagt tot een positieve ontwikkeling van de adolescent zodat die zich aanvaard voelt zoals hij of zij is, en niet zoals de ouders zouden willen dat hij of zij is. De innerlijke angstvan de moeder die weigert om ouder te worden, zal bijvoorbeeld eveneens een negatief effect hebben, zeker wanneer de moeder haar uiterlijk constant vergelijkt met dat van haar dochter ("Je hebt mooie benen maar toen ik jouw leeftijd had waren mijn benen wel mooier"). Ook bijzonder negatief zijn ouders die in plaats van een dochter een zoon hadden gewild en dat haar onbewust verwijten door opmerkingen te maken over haar uiterlijk. Heel vaakvloeien de moeilijkheden die men ervaart in verband met het uiterlijk, voort uit een gebrek aan steun en erkenning vanuit de naaste omgeving. Een vriendelijke en geruststellende blik van de ouders is dus voor de adolescent erg belangrijk om zelfvertrouwen te krijgen.

Het Barbiecomplex

Ook vanuit de media en reclame worden aan adolescenten allerlei beelden opgedrongen. De jonge, mooie en slanke lichamen van actrices en fotomodellen prijken in het groot op muren of staan paginagroot in glossy tijdschriften. Men kan er maar moeilijk aan ontsnappen. Sommige jongeren die op zoek zijn naar een bepaald rolmodel en identiteit, willen dan absoluut gaan lijken op die onpersoonlijke schoonheden die totaal niet aan de werkelijkheid beantwoorden. Maar die obsessie van schijn en perfectie is niet alleen een voorrecht van adolescenten. Ook kleine kinderen worden met beelden van het op dat moment geldende schoonheidsideaal bestookt. En die beelden komen niet alleen vanuit de reclame of de media. Ook speelgoed is niet onschuldig. Wie kent er Barbie niet? Miljoenen meisjes over de hele wereld hebben met die beroemde pop gespeeld en zich zo geïdentificeerd met het magere lichaam met lange blonde haren en een perfect silhouet. Perfect? Niet echt. Want wanneer we de maten van Barbie omrekenen naar grote mensenmaten, dan zou ze een borstomtrek van 95 cm, een taille-omtrek van 56 cm en een heupomtrek van 82 cm hebben. Terwijl de heupomtrek van een echte vrouw minimaal 88 tot 90 cm is. De maten van die pop zijn dus niet alleen irreëel maar ook gevaarlijk voor de gezondheid. Want dat verkeerde beeld over het vrouwelijke lichaam zou een negatieve invloed kunnen uitoefenen op meisjes van 5 tot 8 jaar oud, want het is precies tijdens die leeftijdsperiode dat ze normen en waarden uit hun omgeving integreren. En zo wordt de Barbiepop ervan beschuldigd dat ze zou aanzetten tot extreme magerheid, zeg maar anorexia ... Maar nu moeten we ook niet meteen paranoïde gaan worden en het vriendinnetje van Ken alle kwaad op haar nek schuiven. Want elk kind eigent zich zijn speelgoed toe volgens z'n eigen karakter. Een tiental jaar geleden heeft de firma die Barbie op de markt brengt, het model van de pop zelfs wat aangepast en haar meer realistische proporties gegeven.

Dictatuur van de slankheid

Volgens een studie gelanceerd door het verzorgingsmerk Dove, zou 50% van de vrouwen een afkeer hebben van hun eigen lichaam en 6 vrouwen op io denken dat ze slanker gelukkiger zouden zijn. In onze huidige maatschappij,waarin uiterlijk en jeugdigheid worden opgewaardeerd, wordt schoonheid gedefinieerd door enge en verstarde stereotypes. Standaardisatie, en niet differentiatie, is de tendens. Schoonheid neemt bepaalde vormen aan die verschillend zijn naargelang van de leeftijd en de tailleomtrek. Door restrictieve normen op te leggen versterken de media het gebrek aan zelfvertrouwen en eigenwaarde waarmee bepaalde vrouwen te kampen hebben. Want hun lichamelijke "gebrek" is in feite een vertaling van een dieper liggend psychologisch probleem. Wanneer ze in de spiegel kijken, zien ze niet meer hun lichaam in zijn geheel, maar alleen maar dat éne detail. Ze zijn ervan overtuigd dat zonder die onvolmaaktheid hun leven er volledig anders zou uitzien en dat hun relaties met anderen veel beter zouden zijn. Ze vergeten dat perfectie niet bestaat en dat de mannequins in de tijdschriften eveneens gebreken hebben maar dat die met de computer worden weggewerkt. Zij onderschatten hun verleidingskracht terwijl elke vrouw toch een aantal troeven heeft (een fonkelende blik, mooie lange haren, elegante benen ...) die ze zou kunnen uitspelen als tegengewicht voor dat deel van haar lichaam waarover ze minder tevreden is.70 % van de mannen vindt trouwens dat de complexen van de vrouwen over hun gewicht niet gegrond zijn. Dat cijfer zou vrouwen die deze zomer niet in badpak op het strand durven verschijnen, toch gerust moeten stellen!

Complexen overwinnen

Het merendeel van de vrouwen gelooft echter dat de enige manier om hun lichaam opnieuw te kunnen aanvaarden, een drastisch dieet of zelfs een chirurgische ingreep is. Nochtans bestaan er ook minder radicale oplossingen om opnieuw vrede te leren nemen met uw uiterlijk. Een eerste oplossing is zichzelf op een vriendelijke manier te bekijken, en niet meteen op zoek te gaan naar het kleinste foutje. Aanvaard uzelf zoals u bent, droom niet meer van de perfecte schoonheid, probeer uw kwaliteiten te vinden en speel ze uit. Vergeet niet dat de charme van iemand bepaald wordt door de lichamelijke bijzonderheden en niet zozeer door een conformiteit met een standaardmodel. Ook een restyling of een ander kapsel kan al vooreen groot stuk uw eigenwaarde opkrikken. Ook zou u zich wat kritischer moeten opstellen tegenover de mensen in uw omgeving: mijd die personen die alleen maar goedkope kritiek leveren en u alleen maar willen kleineren, maar zoek eerder het gezelschap op van mensen die u op uw totaliteit beoordelen, die u naar waarde weten te schatten en uw kwaliteiten waarderen. Breid eventueel uw vriendenkring uit en onderneem activiteiten waarbij u zich op uw gemak voelt. Gun uzelf af en toe een plezier en laat u verwennen door een massage of een andere lichaamsverzorging. Leef vooral voor uzelf en niet voor de mening van anderen. Indien men zich daarna nog steeds niet goed voelt in z'n vel, kan voor sommige vrouwen esthetische chirurgie soelaas brengen. Maar indien u lijdt aan dismorfofobie en constant streeft naar een perfect lichaam, is dat een nutteloze oplossing. Want het aanpassen van het uiterlijk lost niets op wanneer het probleem zich binnenin bevindt. In het ergste geval zal u na uw neuscorrectie uw borsten willen laten vergroten omdat ze zogezegd te klein zijn, of dat storende vetrolletje dat alleen u ziet, willen laten wegnemen. Dan wordt het een ziekte waarbij alleen een therapie kan helpen om zich opnieuw met zichzelf te verzoenen. Sofrologie of gestalttherapie bijvoorbeeld kunnen uw totaalbeeld herstellen door middel van gesprekken en door te trachten te begrijpen waarom u het beeld dat u over uw lichaam hebt, afwijst.