Wat is de hypothalamus?
De hypothalamus is gelegen in ons brein. De hypothalamus zorgt voor een breed scala aan processen. Zo zorgt de hypothalamus bijvoorbeeld dat mensen warm blijven, maar de hypothalamus zorgt er anderzijds ook voor wanneer we zin hebben in seks. De hypothalamus is dus een essentieel onderdeel van ons brein.
Functies van de hypothalamus
Wie houdt ons warm? Wat maakt ons 's morgens wakker? Waar komt onze seksuele opwinding vandaan? Het antwoord: een serie kernen in de hypothalamus van ons brein.
De hypothalamus is gelegen in het zogenaamde 'derde ventrikel', een holte die precies middenin de hersenen zit. De hypothalamus is het gebied in de hersenen dat van het grootste belang is voor het overleven van onszelf en van onze soort. De hypothalamus regelt zoals gezegd allerlei lichaamszaken. Als je honger hebt, is het de hypothalamus die een seintje geeft. Heb je zin in seks, dan komt dat signaal uit de hypothalamus. Maar de hypothalamus is ook de biologische klok van ons lichaam. Het geeft aan wanneer we moeten gaan slapen. De hypothalamus is onder andere een biologische klok, die zorgt voor een ritme van meer dan 24 uur. Het licht- en donker-ritme zoals onze ogen dat zien, corrigeert dat. Deze functie bepaalt bij elk mens ook of je graag vroeg of laat naar bed gaat. Bij mensen met de ziekte van Alzheimer, maar ook bijvoorbeeld met een depressie, is de klok ontregeld. Daarom wordt geëxperimenteerd met extra licht bij dementie en depressie, want demente bejaarden die overdag in fel licht worden gezet, krijgen een beter waak-slaap ritme en lijken minder snel af te takelen.
Oxytocine
Een anatomisch onderdeel van de hypothalamus is de zogenaamde 'Nucleus Paraventricularis', ofwel 'de kern langs de hersenholte'. Deze is van belang bij stress: dan wordt er de stof CRH aangemaakt. Maar hier wordt ook de stof gemaakt die van belang is voor ons sociaal gevoel: oxytocine. Het meest bekend is die stof van het moederschap. Want dankzij oxytocine wordt de bevalling in gang gezet, gaan moeders hun kinderen verzorgen, en schiet de melkproductie toe. Oxytocine speelt verder een rol bij ons vertrouwen en invoelend vermogen. Als je mensen die aan het onderhandelen zijn, oytocine toedient, geloven ze je veel eerder en accepteren ze voorstellen die ze anders zouden afwijzen. Het ziet er naar uit dat mensen die weinig oxytocine aanmaken, zich ook slechter in andere mensen kunnen inleven: ze kunnen zich de gevoelens van andere mensen slecht voorstellen. Oxytocine is ook ons verzadigingseiwit. Het is de stof die we aanmaken als we tevreden zijn. Soms omdat we iemand te hulp zijn geschoten, of omdat we genoeg gegeten hebben, of doordat we klaarkomen.
Hypothalamus maakt hongerig
Een andere essentiële functie van de hypothalamus is de bloeddoormeting. De hypothalamus houdt hier precies bij hoe veel vet je hebt opgeslagen, en hoe veel glucose er in je bloed zit. Heb je door een tekort aan glucose een lage bloedsuikerspiegel, dan komen stoffen vrij die je hongerig maken. Vervolgens wordt door de 'paraventricularis' direct minder oxytocine aangemaakt, zodat je je niet meer verzadigd voelt. Als we gaan eten en de glucosespiegel weer stijgt, wordt meer oxytocine aangemaakt, en zijn we voldaan.
Homo of hetero?
De hypothalamus heeft ook invloed op onze seksuele oriëntatie. Bij homoseksuele mannen is de kern ruim 1,5 keer zo groot als bij heteroseksuele mannen. Het lijkt erop dat die kern, die bij jongens rond hun eerste verjaardag flink gaat krimpen, bij homoseksuele mannen groot is gebleven, om welke reden dan ook. Die ontdekking leidde in 1988 in Nederland tot opschudding, want men ging er algemeen van uit dat homoseksualiteit een sociale of psychologisch bepaalde keuze was en niet een anatomisch 'hersenverschil'. In de Verenigde Staten, waar homoseksualiteit veeleer als tegen-natuurlijke afwijking werd beschouwd, werd de gedachte dat homoseksualiteit in het brein ingebakken was, juist verwelkomd. Inmiddels blijkt deze kern maar een klein onderdeel van een heel netwerk van hersencellen en verbindingen te zijn, die samen onze seksuele oriëntatie bepalen.
Slap van het lachen
Vroeger dachten we dat de hypothalamus bij onze spieren niet zo veel in te brengen had. Maar het blijkt dat hij ook hierbij een rol speelt, door de aanmaak van orexine. Orexine werkt op het hongergevoel en op het waak-slaap ritme, maar ook op de spierspanning. Want als we dromen, moeten we niet gaan rondlopen. Het lijkt erop dat die blokkade hier plaatsvindt. Mensen bij wie de orexinecellen verdwenen zijn, vallen slap neer als ze heel erg moeten lachen.
Nog veel te onderzoeken...
Er zijn niet zo heel veel mensen met onderzoek aan de hypothalamus bezig, dus het schiet niet erg op. Terwijl er nog veel te ontdekken valt. Zo is de hypothalamus ook van belang bij de uitdrukking van emoties. Er zit waarschijnlijk achterin ook een 'lachcentrum'. Want mensen met een tumor op die hoogte lijden aan onbedaarlijke lachstuipen. Het zogeheten 'pre-optisch' gebied' is betrokken bij agressie. In de jaren '70 heeft men zelfs geprobeerd dat centrum bij agressieve patiënten chirurgisch uit te schakelen. Veranderingen in de hypothalamus zijn gevonden bij wiegendood, bij de ziekte van Huntington en bij multipele sclerose. En sommige denken dat de hypothalamus ook een belangrijke rol speelt bij verstandelijke handicaps. De hypothalamus zal nog regelmatig van zich doen spreken, dat is zeker.
© 2013 - 2024 Randy1991, het auteursrecht van dit artikel ligt bij de infoteur. Zonder toestemming is vermenigvuldiging verboden. Deze informatie is van informatieve aard en geen vervanging voor professioneel medisch advies. Per 2021 gaat InfoNu verder als archief, artikelen worden nog maar beperkt geactualiseerd.
Gerelateerde artikelen
Bronnen en referenties
Reactie
Haurat, 24-05-2014
Mijn vrouw heeft in 1997 een hypothalamus infarct gehad, ten gevolge van de toen zware toegepaste chemo. Mijn is honderd procent afgekeurd sinds 2006. Ik merk dagelijks in de omgang de gevolgen van deze infarct.met name op het gebied van emoties, stemmingswisseling, huilen en blije momenten snel afgewisseld.neigingen om zich slachtoffer te voelen en projectie van negatieve gevoelens op de andere. Bestaan er een behandeling voor? Zou psychotherapie een uitkomst kunnen zijn?
Reactie infoteur, 25-05-2014
Wat erg om te horen! Zo ver ik weet zijn hiervoor geen specifieke bewezen medische behandelingen. Psychotherapie lijkt mij geen effectieve oplossing, omdat de stemmingswisselingen e.d. worden veroorzaakt door een gebrek (of overschot) aan hormonen en andere lichaamseigen stoffen die door de hypothalamus worden geproduceerd.