Snel leren masseren? Alles wat je moet weten

Indien je wil leren masseren, zijn er enkele basistechnieken waar je rekening mee kan houden. Om de persoon die je masseert een professionele indruk te geven, kan het helpen deze snelle richtlijnen te overlopen en trachten te beheersen. Professioneel als fysiotherapeut of gewoon tijdens je vrije tijd, deze basisprincipes zullen je goed op weg helpen om aangename massages te geven.

Inleidend

Algemeen

Als je begint met masseren geef je een korte uitleg over de techniek die je gaat toepassen, zodat je patiënt weet wat hij/zij kan verwachten en wat de mogelijke reacties kunnen zijn.

Palpatie

Door middel van palpatie of uitwendig voelen kan je manueel vaststellen welke structuren zijn aangedaan en in welke mate. Na de palpatie kan je de behandeling starten door de structuren die gekwetst zijn te masseren. Zo kan je trachten om een verbetering te bekomen. Indien je variabele technieken gebruikt zal het resultaat beter zijn.

Intermittent drukken: principes

Voor het intermittent drukken plaats je je handen plat op het te behandelen lichaamsoppervlak. Dan bouw je de compressie langzaam op. Varieer met de gehele hand en vingertoppen om de gehele oppervlakte te behandelen. Het is belangrijk te observeren of er veranderingen in het lichaamsoppervlak en veranderingen door vegetatieve reacties optreden. Wees tevens alert voor de non-verbale reacties van de patiënt.

Huidtechnieken

Algemeen

Aan de huid kan je de normale isometrische spanning (=turgor) zien. Dit wil zeggen de temperatuur, vochtigheid, verschuifbaarheid, plooibaarheid, pijngevoeligheid, verharding en verweking. De mate van doorbloeding (rood vs. bleek), verkleuringen en zwellingen zijn zichtbaar. Het is belangrijk aandacht te hebben voor mogelijke vegetatieve reacties (bv. zweten, warm/koud worden, rillingen). Dit kunnen tekenen zijn van overdosering en dan is het aangeraden te stoppen.

Effleurages

Effleurer betekent ‘licht aanraken’. Hiermee begint men de massage, wat tenslotte belangrijk is dat de patiënt kan wennen aan het eerste contact van de masseur. Dit kan door over de huid te glijden (eventueel met tussenstof) en dus heen en weer gaande bewegingen te maken met een vast ritme. Er zijn twee soorten effleurages:

• Wrijvingen: compressie op de heenweg en contact op de terugweg
• Strijkingen: dubbele strijking (heen-en terugweg compressie)

Mechanisch ontstaat er een hyperaemisering (meer bloedtoevoer) naar de huid. Het helpt de ontstekingsstoffen te ‘verwijderen’ die vaak een oorzaak zijn van pijn. Indien je het vocht draineert, zal de druk en pijn van de patiënt verlicht worden. Het kan helpen om pijnimpulsen naar het ruggenmerg te sturen en er zullen dan endorfines vrijgegeven worden (natuurlijke pijndempers). Tevens wordt het autonoom zenuwstelsel beïnvloed, door de zenuwuiteindes die worden gestimuleerd bij de massage. Ook de spiertonus kan men beïnvloeden, zo ontstaat er een lokale of algehele ontspanning/pijninhibitie.

Je kan dit doen op twee manieren:

• Lichte stroke: evalueren van superficaal weefsel (warmte, elasticiteit, oedeem, …). Effectief in het geven van relaxatie  invloed op de oppervlakkige receptoren, maar ook een relaxatie door het parasympatische systeem.
• Diepere stroke: meer arteriële bloeddoorstroming, helpen bij het verwijderen van eventuele melkzuren en andere bij-producten. Het helpt de spieren te relaxeren.

Pétrissages

Kneden door het ritmisch uitoefenen van druk waarbij (spier)weefsel tussen de handen en de onderlaag ligt, noemt men pétrissages. Men kan hierbij omvattend kneden, waarbij het (spier)weefsel in de handen genomen wordt en zo krijg je druk en rek. Het is belangrijk om met alle delen van de hand te werken op voornamelijk de musculatuur. Zo kan men vooral het spierweefsel doen stretchen en de omringende fascia. Bovendien gaat men het verkorten van de weefsels en verminderen van adhesies zoveel mogelijk tegen.
Ook hier zijn er twee soorten:

• Gelijke fase: twee handen op hetzelfde moment in dezelfde fase
• Ongelijke fase: één hand in werkfase, ander in de rustfase

Effecten hiervan zijn hyperaemisering, wat een goede circulatie, vasodilatatie van de oppervlakkige arteriolen betekent, dewelke nutriënten transporteren. Een goede circulatie helpt de pijn en vermoeidheid te verminderen in de spieren.