Medisch diagnostisch onderzoek: Hartspieronderzoek
Op de afdeling nucleaire geneeskunde worden verschillende diagnostische onderzoeken uitgevoerd. Een aantal daarvan hebben betrekking op het functioneren van het hart. Het zogenaamde Myocard perfusiescintigrafie heeft betrekking op de hartspier en hoe deze functioneert na bijvoorbeeld een hartinfarct. De hartspierfunctie kan op verschillen wijzen in beeld gebracht worden, bijvoorbeeld met een rust- en inspanningsonderzoek ook wel Mibi-onderzoek genoemd.
Principe
Bij een Mibi-onderzoek wordt net als bij andere onderzoeken op de afdeling nucleaire geneeskunde gebruik gemaakt van een radiofarmacon. Dit specifieke radiofarmacon (Technetium 99m sestamibi) wordt opgenomen in de hartspier. Door de aanwezigheid van radioactieve deeltjes in het radiofarmacon kan met behulp van een gamma-camera de locatie en intensiteit van het radiofarmacon in beeld gebracht worden. Het onderzoek is op te delen in twee delen. Het inspanningsonderdeel en het rustonderdeel. Een patiënt ondergaat altijd beide onderdelen om zo een vergelijking te kunnen maken tussen een hart in inspanning en een hart in rust. Samen vormen deze het Mibi-onderzoek.
Het rustonderdeel
Het rustonderdeel van het onderzoek wordt uitgevoerd als de patiënt zich voorafgaand niet ingespannen heeft en waardoor het hart dus in rust verkeerd.
Het Inspanningsonderdeel
Tijdens het inspanningsonderdeel wordt de patiënt gevraagd zich fysiek in te spannen. Dit kan met behulp van een loopband, een spinfiets of ander fitnesstoestel. Wanneer de patiënt niet in staat is om zichzelf fysiek voldoende in te spannen krijgt de patiënt medicatie die een kunstmatige inspanning van het hart op gang brengt. Tijdens het inspannen gaat het hart sneller en harder kloppen.
Voornaamste indicaties voor een Mibi-onderzoek
- Het vaststellen of uitsluiten van hartziekten
- Na een hartinfarct
- Bepalen van vitaliteit van het hart
Voorbereiding
Wanneer een patiënt in aanmerking komt voor een Mibi-onderzoek krijgt deze patiënt eerst een uitgebreide schriftelijke en mondelinge uitleg over wat er tijdens het onderzoek gedaan wordt. Daarnaast wordt aangegeven welke voorbereidingen de patiënt moet treffen. Zo moet de patiënt een dag van te voren stoppen met het gebruik van bèta-blokkers en mogen er geen koffie, thee, chocola of andere cafeïne houdende producten genuttigd worden. Daarnaast geldt voor diabetespatiënten dat er slecht twee derde van gebruikelijke dosis insuline mag worden toegediend.
Uitvoering
Het inspanningsonderdeel en het rustonderdeel zullen beide op een afzonderlijke dag uitgevoerd worden. Bij voorkeur wordt het inspanningsonderdeel eerst uitgevoerd omdat dit het meest complexe onderdeel is en wanneer dit onderdeel niet slaagt, een rustonderdeel geen zin heeft.
De patiënt wordt voorafgaand het rustonderdeel geïnjecteerd met het radiofarmacon. Dit radiofarmacon heeft tijd nodig om opgenomen te worden in de hartspier, daarom zit er tussen de tijd van injecteren en onderzoek ongeveer 30 tot 40 minuten. Bij het inspanningsonderdeel wordt voorafgaand de eerder benoemde inspanningstest uitgevoerd. Op dit moment wordt ook een ECG gemaakt en staat er medisch personeel paraat, mochten zich problemen voordoen met het hart tijdens de inspanning. Patiënten komen tenslotte voor een mogelijk probleem met het hart en de kans dat zich een probleem voordoet is tijdens inspanning groter.
De gamma-camera
Het onderzoek wordt uitgevoerd met een gamma-camera. Deze camera is in staat de uitgezonden radioactiviteit op te vangen en om te zetten in beelden. Het onderzoek duurt bij zowel het rust- als het inspanningsonderdeel ongeveer 20 minuten. Tijdens het moment van scannen draait de camera om de patiënt heen. De patiënt ligt op dat moment met de rug op de onderzoekstafel. Het hart wordt vanuit verschillen hoeken in beeld gebracht waardoor de gehele hartspier beoordeeld kan worden. Na afloop van het onderzoek worden de beelden verder bewerkt en beoordeeld door een nucleair geneeskundige. De uitslag komt meestal terecht bij de arts die het onderzoek heeft aangevraagd.