Doodgaan, de spirituele ervaring

Doodgaan heeft voor iedereen een andere betekenis. Voor sommigen een angstaanjagende gedachte, voor anderen een opluchting. Er wordt vaak een verband gelegd tussen dood gaan en spiritualiteit. Zeker mensen die zich graag verdiepen in de spirituele wereld komen ook vaak ideeen over de dood tegen. Hoe wordt de dood gezien wanneer deze verbonden wordt aan de spirituele wereld? U leest het hier.

Het spirituele idee

Hoe je van de aarde naar de hemel reist en hoe de reis er precies uit ziet, kan niemand met zekerheid zeggen. Wat er na de dood gebeurt met de ziel van een persoon kan ook niet door middel van onderzoek worden aangetoond. Wel is bekend dat een lichaam direct na overlijden 28 gram lichter weegt, waardoor wordt aangenomen dat de ziel van de mens 28 gram weegt. Dit is echter ook nooit bewezen. Aan de hand van verhalen van mensen met een bijna-dood-ervaring en de theorieën van mediums en waarzeggers, is een idee ontstaan over hoe de reis van aarde naar hemel eruit moet zien en hoe men dit ervaart.

Fase 1:

In deze fase maak je de keuze tussen aarde en hemel. Natuurlijk kun de keuze voor aarde niet vast houden wanneer je aan het sterven bent, maar het bepaald wel het begin van je reis. Veel mensen, die na het begin van de reis terug komen op aarde, klagen over branderige voeten. Wanneer je je reis naar het witte licht wilt beginnen wordt je in eerste instantie ook nog aangetrokken door de aarde. Dit omdat er vaak familieleden zijn die niet willen dat je gaat en je met hun gedachten, ofwel hun ziel, vast proberen te houden op aarde. Hier ontstaat het branderige gevoel. Voor de mensen die terug naar aarde willen, kan dit erg pijnlijk zijn. Het voelt alsof je voeten daadwerkelijk in brand staan en je kunt er niets tegen doen. Voor anderen kan dit een heel prettig gevoel zijn. Dit geldt voor de mensen die graag door willen met de reis en klaar zijn om naar boven te gaan. Je verlaat je stoffelijk lichaam en het warme of hete gevoel verdwijnt. Dit betekent dat je je hebt overgegeven aan de kracht van het licht en dat je aan je reis gaat beginnen.

Fase 2:

In deze fase voel je je uiterst ontspannen, licht als een veertje en rustig. Je vervolgt je weg door gekleurde kringen in de kleuren van de regenboog. Door veel mensen wordt dit als een tunnel ervaren. Of dit daadwerkelijk een tunnel is kan uiteraard niet worden bewezen. Waarschijnlijk komt het idee van een tunnel doordat de kringen om je heen leiden naar het licht aan het einde. De ronde kringen voor je, waar je nog door heen moet, sluiten op elkaar aan en zouden zo een tunnel vormen met een uitgang, het felle licht. De kleuren staan voor de oversteek en vormen de fase tussen aarde en hemel.

Fase 3:

Deze fase is voor ieder mens verschillend en dit hangt helemaal af van de ervaringen die je op aarde hebt opgedaan. Ervaringen die vooral te maken hebben met een leerproces over leven naar de dood, het geloof in leven na de dood en de kennis die je jezelf hierover hebt toegedaan. Je komt aan bij het witte licht en op het moment dat je er door heen bent, dooft het felle licht en beland je in een ruimte waar je een fijnestoffelijk sferenlichaam aan kunt nemen als het jouwe. Dit is het nieuwe onderkomen van de ziel en vanaf dat moment is er ook geen weg meer terug naar de aarde. Volgens mediums is dit ook het moment dat je je verloren dierbaren weer zult zien. Zij zijn in de ruimte aanwezig om je te begroeten en je onder hun hoede te nemen. Het leven op aarde stelt niets voor vergeleken bij het eeuwige leven achter het witte licht, waar alle ellende je bespaard blijft.