Valium (Diazepam)

Valium is een veelgebruikt medicijn dat voor verschillende doeleinden gebruikt wordt. Het gebruik ervan wordt hier besproken.

Wat is diazepam/valium?

Diazepam werd eerst verhandeld onder de naam Valium door Hoffmann-La Roche. Het is een geneesmiddel dat behoort tot de benzodiazepinen groep. Valium wordt gebruikt om een grote verscheidenheid aan aandoeningen te behandelen en is een van de meest voorgeschreven geneesmiddelen in de wereld in de afgelopen 40 jaar. Nu wordt er minder snel een voorschrift voor geschreven maar is het nog steeds erg populair. Een overdosis is niet levensbedreigend maar het gevaar schuilt erin dat men er snel aan verslaaf geraakt.

Geschiedenis

Diazepam was de tweede benzodiazepine die uitgevonden werd door Dr. Leo Sternback van Hoffmann-La Roche. De eerste benzodiazepine was chlordiazepoxide (Librium) dat in 1960 goedgekeurd werd voor gebruik. Diazepam werd in 1963 vrijgegeven als een verbeterde versie van Librium. Het werd enorm populair waardoor Roche een farmaceutische gigant werd. Het is tweeënhalf keer zo krachtig als z'n voorganger, waardoor het ook al snel de verkoopcijfers van Librium achter zich liet. Dit succes zorgde ervoor dat ook andere farmaceutische bedrijven afgeleiden van benzodiazepines ging produceren.

Benzodiazepines werden erg populair bij medici omdat het een duidelijke verbetering was op andere geneesmiddelen. Benzodiazepines zijn ook minder gevaarlijk. Zo komen dodelijke overdoses zelden voor, tenzij ze tegelijkertijd worden ingenomen met andere kalmerende middelen (zoals alcohol).
Van 1969 tot 1982 was Diazepam het meest verkochte product, met pieken in 1978 van wel 2.3 miljard tabletten. Terwijl psychiaters diazepam vaak voorschrijven voor angstigheid te bestrijden op korte termijn, leidt de neurologiesector in het voorschrijven van diazepam voor palliatieve behandelingen van bepaalde types van epilepsie en spasmen. (bv: vormen van paresis).

Gebruik

Diazepam wordt meestal gebruikt om angstigheid, slapeloosheid en symptomen van acute alcohol of opiaten onthouding te behandelen. Het wordt ook gebruik als premedicatie om te kalmeren en angst tegen te gaan voor bepaalde medische procedures(bv. endoscopie).
Intraveneuze diazepam of lorazepam worden vaak gebruikt in de beginfase van de behandeling van status epilepticus. Diazepam wordt zelden gebruikt om epilepsie te behandelen op lange termijn omdat de tolerantie van de anticonvulsieve effecten van diazepam al binnen de 6 tot 12 maanden optreden waardoor het dus onbruikbaar wordt voor de behandeling.

Diazepam heeft een breed spectrum van gebruik zoals:

• Behandeling van angstigheid, paniekaanvallen en rusteloosheid
• Een toegevoegde behandeling van andere vormen van epilepsie
• Behandeling van neurovegetatieve symptomen die geassocieerd worden met vertigo
• Behandeling bij de symptomen van acute alcohol, opiaten en benzodiazepine onhouding
• Behandeling van slapeloosheid op korte termijn
• Behandeling van tetanus, samen met andere middelen voor intensieve behandeling hiervan
• Een toegevoegde behandeling bij verlamming (para-/tetraplegie) die veroorzaakt werd door aandoeningen aan de hersenen of ruggengraat, zoals een beroerte, multiple sclerosis, letsel aan de ruggengraat (behandelingen op lange termijn worden gecombineerd met andere rehabiliterende technieken)
• Palliatieve behandeling bij 'stiff person syndrome'
• Pre- of postoperatief kalmeringsmiddel, anxyoliticum(bij bv. endoscopie of chirurgische procedure)
• Behandeling bij complicaties met hallucinogenen zoals LSD of een overdosis aan CZS stimuli, zoals cocaïne of methamphetamine
• Noodbehandeling bij eclampsie, samen met IV magnesiumsulfaat
• Behandeling van het prikkelbare darm syndroom
• Behandeling van pijn die voortkomt van spiersamentrekkingen veroorzaakt door dystonie.

Dosering

Dosering moet gebaseerd worden op een individuele basis, afhankelijk van de aandoening die behandeld wordt, de ernst van de symptomen, het gewicht van de patiënt en andere aandoeningen waaraan de patiënt lijdt.
Typische doses voor een gezonde volwassene variëren van 2mg per dosis tot 10mg per dosis, die 2 tot 4 keer per dag wordt ingenomen.