Pubers bekijken

Iedereen die de puberleeftijd achter zich heeft liggen, weet er van. Het is voor velen een leuke periode, maar ook een heftige periode. Heftig in de zin van dat velen zich enorm onzeker voelen en als de puistjes in beeld komen, wordt dat alleen nog maar erger. De meeste pubers zijn enorm gevoelig voor de buitenwereld, maar voor een evenwichtige basis is die pubertijd doorlopen enorm belangrijk.

Betekenis

Het woord puber is afkomstig van het Latijnse ‘pubescene’ met als betekenis ‘bedekt zijn met haar’. Dit klinkt wellicht vreemd, maar is het herleiden naar de groei van haar in de schaamstreek, op de benen en onder de oksels.

Bewustwording

Er wordt aangenomen dat een deel van het “afwijkende” gedrag van de pubers komt door de verandering van de hersenen (dit naast de veranderende hormoonspiegel, wat uiteraard ook weer met de hersenen te maken heeft). Het gedrag van mensen is gebaseerd op een combinatie van aanleg, de werking van de hersenen en de interactie met de mensen in de omgeving. Aangezien niet alle gebieden van de hersenen zich tegelijk ontwikkelen, kan er een disbalans ontstaan en dat lijkt het soms dwarse gedrag te verklaren.

Daarnaast is de puber zich enorm bewust van zichzelf en door de verandering die in deze leeftijdscategorie de boventoon voert, zijn ze ook enorm gevoelig voor de buitenwereld. Ze pikken alles op en kan een signaal zijn wat op hen gericht is. Alsof de hele wereld naar ze kijkt … en zo voelt het ook. Dit is middels een onderzoek, uitgevoerd in 2012 door een team van psychologen in de VS, nadrukkelijk naar voren gebracht. De leeftijdscategorie 14 tot en met 17 wordt het “hardst” getroffen als het gaat om bekeken worden door de wereld.

Op zoek …

Pubers zijn op zoek naar die eigen identiteit en meestal valt alles niet als vanzelf op zijn plaats. Ook dit kan dwars gedrag teweeg brengen. Als dan de wereld naar hen kijkt, kan die zoektocht naar de eigen identiteit onder druk komen te staan.

Hoe ga je er mee om?

Pubers zijn er altijd en als je kinderen hebt, gaan ze vroeg of laat die periode door. Dan kan je er maar beter een dusdanige draai aan geven dat ze deze heftige fase goed doorkomen. Waar moet je zoal op letten:

• Begin met je verwachtingen hoe dan ook niet hoog te stellen. Wat je ook doet en hoe goed je bedoelingen ook zijn, zal niet altijd oorlog met de puber voorkomen. Je normen en waarden, richtlijnen die in het huishouden gehanteerd worden… het zijn zaken die gewoon door moeten gaan. In het achterhoofd houden dat je kind aan het puberen is, is tot daaraan toe. Echter, dit neemt niet weg dat je niet van alles opzij moet schuiven om die confrontatie uit de weg te gaan. Je leidraad aanhouden en onderbouwen met goede argumenten, blijft van belang.
• Regels zijn regels, maar je kunt wel in gesprek gaan met je kind en hen het vertrouwen geven dat als zij ergens goed mee omgaan, dit hen ook iets oplevert. Strooi niet direct alles over de puber uit, maar breng het gedoseerd en afhankelijk van hoe deze met de regels omgaat, laat je vieren of haal je de lijn aan.
• Een puber is niet een jonge versie van jezelf. Een puber is een nieuw individu die de wereld wil ontdekken en laat hem of haar in die waarde. Of met andere woorden, respecteer dat je kind anders tegen zaken aankijkt, andere kleding draagt, andere interesses heeft etc. Hij of zij moet de eerder genoemde eigen identiteit opbouwen en dat gaat nu eenmaal ook bij hen, met vallen en opstaan.
• Als het gaat om de normen en waarden die belangrijk zijn, zorg dat je altijd een voorbeeld voor de puber bent. Je wordt anders genadeloos afgestraft en zie dat nog maar te corrigeren. Datgene wat voor de ouder/verzorgen belangrijk is en overgebracht wordt op de puber, zal hij of zij moeten zien. Het gevoel krijgen bij wat dat wil zeggen.
• Dit brengt ook met zich mee dat pubers gaan experimenteren en dus mogelijk onderuit gaan. Ook dat hoort erbij. Probeer het niet voor te zijn, maar laat ze maar ervaren. Leren van je fouten is voor velen nog steeds de beste leerschool. Ben er alleen als ze er zelf om vragen.
• De grenzen die pubers opzoeken ga je als ouder/verzorger ervaren en er hard tegenin gaan werkt meestal averechts. Wat niet wegneemt dat je je mening wel kunt geven (altijd gefundeerd). Zorg dat je een sfeer creëert dat ze hetgeen ze ondernemen uitspreken, dan heb je het in ieder geval in beeld.

Het ideale kind bestaat niet

Sommige ouders/verzorgers spreken wel eens uit dat ze een ideaal kind hebben en dat is ongetwijfeld met de beste bedoelingen, maar geen kind is perfect. Ieder kind heeft wel wat en dat hoort er ook bij, is niet erg. Zolang het maar binnen je gezichtsveld afspeelt en je kunt een kind dan ook alleen maar zoveel als mogelijk proberen te leiden … leiden naar die zo gewenste volwassenheid. Waarop menig volwassenen op latere leeftijd nog wel eens terugkomt.