Passief agressieve kinderen, passief gedrag uit boosheid

Sommige kinderen vertonen uit boosheid passief gedrag. Ze doen net alsof ze je niet horen, doen zich hulpelozer voor als dat ze zijn en voeren klusjes met opzet slecht of half uit in een poging om je te ergeren en er onder uit te komen. Het is voor de ontwikkeling van het kind belangrijk om aan dit gedrag zo snel mogelijk een eind aan te maken. Hoe ga je om met dit hinderlijk gedrag en wat proberen ze ermee te bereiken?

Waarom doen kinderen dit?

Kinderen denken op kort termijn en ze proberen jou zo ver te krijgen dat je ze met rust laat. Wanneer ze zogenaamd dingen vergeten, treuzelen, taken uitstellen en dan nog maar half uitvoeren en zich hulpeloos voordoen, bereiken ze hier iets mee, anders zouden ze het niet doen. Wanneer ze alle karweitjes slecht uitvoeren, ga jij namelijk steeds lagere eisen aan je kind stellen en steeds minder van ze verwachten. Uiteindelijk ga jij karweitjes voor ze opknappen, die ze makkelijk zelf kunnen doen. Dit is hun intentie. Het gevolg hiervan is dat het kind steeds minder verantwoordelijkheden krijgt en de vaardigheden die hij nodig heeft om als volwassenen goed te kunnen functioneren, veel later in zijn leven zal ontwikkelen. Kinderen blijven op deze manier steeds langer afhankelijk van de steun en begeleiding van hun ouders en ze bereiken ook veel minder dan wanneer ze dit gedrag niet zouden vertonen.

De gevolgen van passief agressief gedrag voor het kind

Een kind wat passief agressief gedrag vertoont ziet niet in wat de gevolgen zijn van zijn gedrag. Hij zal de schuld altijd bij de ander leggen en zo kan hij wanneer dit gedrag niet stopt, steeds meer in conflict komen met mensen die iets van hem vragen (meestal volwassenen). Hij zal ten aller tijden zijn eigen aandeel in een conflict met een volwassenen ontkennen, want het ontbreekt hem volledig aan verantwoordelijkheidsgevoel. Hij voelt zich alleen maar ondergewaardeerd en onbegrepen en hierdoor zal hij het steeds lastiger vinden om gezag te accepteren. Mensen die last hebben van passieve agressieve woede, zijn een kei in struisvogelpolitiek. Ze negeren problemen, in plaats van ze op te lossen. Wanneer de problemen uiteindelijk uit de hand lopen, zien ze zichzelf als slachtoffer in plaats van veroorzaker van het probleem.

Hoe kan je passief agressief gedrag sturen?

Negeren

Probeer zo min mogelijk aandacht aan het agressief gedrag van het kind te besteden. Wanneer een kind een taak slordig uitvoert en ondertussen verwensingen mompelt, klaagt en zeurt, kan je beter niet reageren. Het kind voert in ieder geval de taak uit. Aandacht besteden aan zijn gezeur, zorgt er alleen maar voor dat je zijn agressie voedt en dat je hem de mogelijkheid biedt om zijn woede te uiten. Je loopt zelfs de kans dat hij hierdoor uiteindelijk zijn taak niet af maken en dat was nu net de intentie van zijn gedrag.

Positieve aanmoediging

Positieve aanmoediging is ook een manier om dit gedrag te sturen. Geef je kind complimentjes voor goed gedrag en voor voltooide taken. Het is belangrijk dat het gevoel van eigenwaarde van je kind zoveel mogelijk wordt opgevijzeld. Laat je kind af en toe ook zelf beslissingen nemen en moedig hem aan om zijn gevoelens met je te delen. Straal zoveel mogelijk positiviteit uit naar je kind.

Concentratie

Zorg dat je kind zo min mogelijk wordt afgeleid tijdens zijn taak. Geen televisie, mobiele telefoon, spelende kinderen of game-apparaat in de omgeving. Laat je kind leren in een kamer met open deur en loop geregeld eens langs om te kijken of hij vooruitgang boekt.

Duidelijkheid

Zorg dat de straf duidelijk is. Wanneer je kind dol is op games en de afspraak is eerst het huiswerk af en dan pas gaan gamen, moet ook gecontroleerd worden of het kind zich inderdaad aan deze afspraak houdt. Wanneer dit niet het geval is, mag er de rest van de dag niet meer gegamed worden.

Uitspreken en benoemen

Spreek het gevoel uit. Heb je je kind herhaaldelijk gevraagd de vaatwasser uit te ruimen en reageert hij iedere keer met een boos “Ja, zooo!” Spreek dan het gevoel uit. “Ik heb je gevraagd om de vaatwasser uit te ruimen. Je zegt steeds zo, maar ondertussen is de vaatwasser nog steeds niet uitgeruimd. Ik begrijp dat je boos bent, dat ik dit aan je vraag, maar wij hebben hier in huis allemaal een taak. Iedereen voert zijn taak uit, dus jij ook. Ik begrijp dat je boos bent, maar het zal toch moeten gebeuren. Ik zou graag zien dat je nu toch de vaatwasser uitruimt. Hiermee laat je zien dat je de woede begrijpt en respecteert, maar dat de opdracht blijft staan.

Probeer zoveel mogelijk te benoemen wat je ziet. Wanneer je wil dat je kind zijn gedrag veranderd, zal hij zich eerst bewust moeten zijn van het feit dat hij dit gedrag vertoont. Wanneer hij zich van dit gedrag bewust is, kan een assertiviteitstraining uitkomst bieden. Hoe zeg ik nee, en hoe ga ik om met situatie waarin dingen van mij gevraagd worden, die ik eigenlijk niet wil doen?