Een spreidbroekje is nodig voor een baby met heupdysplasie

Een spreidbroekje voor een baby is meestal een noodzakelijk kwaad om de kop van het bot van de bovenbeentjes recht in de kom te laten groeien, zodat de beentjes later de goede stand hebben om te leren lopen. Het ding wordt door ouders echter vaak als een martelwerktuig gezien dat de baby in zijn of haar lichamelijke ontwikkeling belemmert en dat is in feite ook zo. De baby kan in die tijd niet de normale voortgang in bewegingen maken zoals andere baby’s van die leeftijd. Ze zijn dan ook vaak wat lastiger in de box, maar dat is beslist niet nodig. Het vraagt wat meer tijd van de ouders, want hun baby moet daardoor wat meer bezig gehouden worden. Probeer u maar eens in te leven. Hoe lastig zou u zelf zijn als u niet uw gang kon gaan en te lang op uw rug naar het plafond zou moeten kijken?

Met drie maanden krijgt een baby vaak al een spreidbroekje

Meestal krijgt een baby al met drie maanden een spreidbroekje aangemeten en moet dat dan ook minstens drie maanden dragen. Daarna wordt bekeken of de beentjes goed staan of dat die termijn nog verlengd moet worden. Juist in die eerste tijd is de lichamelijke ontwikkeling van de baby van groot belang. De ervaring is wel dat de baby de achterstand in de lichamelijke ontwikkeling naderhand snel weer inloopt, maar dat is nog niet alles.

De verzorging van een kindje met heupdysplasie en een spreidbroekje

De verzorging hoeft geen probleem te zijn. De tegenwoordige spreidbroekjes zijn grotendeels van kunststof en hebben klittenbanden ter bevestiging. Ze zijn goed te verwijderen en weer aan te brengen. Het voelt wel minder prettig aan als u het kindje op schoot hebt, want het harde spreidbroekje geeft natuurlijk niet mee. Probeer dan ook een zo aangenaam mogelijke houding voor uzelf en het kind in te nemen. Er zijn ouders die het kindje dan maar op de bank of op het aankleedkussen leggen en het zo de fles geven, maar dat is weer minder prettig voor de baby. Die heeft het lichamelijke contact hard nodig.

Pas op voor beschadigingen aan het tere baby huidje

Zorg wel dat het spreidbroekje niet direct in contact komt met de huid van de baby, maar dat er een broekje onder zit, anders is er kans op irritatie van het tere babyhuidje van de bovenbeentjes. Doe de bevestigingsbanden om het lichaam ook niet te strak, want anders zit die band gespannen als het kind de fles of het fruit- of groentehapje gehad heeft en dat zit beslist niet lekker.

Bewegingsbelemmering door het spreidbroekje

Omdat een kindje met een spreidbroek alleen maar op de rug kan liggen, kan het ook niet in dezelfde mate ervaringen opdoen als de andere kindjes van die leeftijd. Rond drie maanden kan een baby zich meestal al omdraaien en op de buik gaan liggen. In die toestand kan de baby gemakkelijker naar het speelgoed in de box grijpen en doet dat dan ook. Elk stuk speelgoed wordt gepakt en meestal naar de mond gebracht. Het kind ervaart zo bijvoorbeeld wat zacht en wat hard is, wat geluid maakt bij beweging en wat de grenzen van box en bedje zijn.

Ervaringen opdoen is nodig

Met een spreidbroekje kan een baby zich minder gemakkelijk omdraaien en op de buik gaan liggen, want de spreidstand van de beentjes en het broekje zelf zijn daarbij voor het kindje een lastig probleem. Het kindje moet dan meer kracht uitoefenen om over de hoekige zijkant van het spreidbroekje heen te rollen. De een lukt het al snel, de ander lukt het pas een maand of twee later.

Zitten en staan is lastiger met een spreidbroekje

Ook zitten en staan is echt lastiger dan zonder spreidbroekje, maar veel baby's lukt het na verloop van tijd ondanks de belemmering toch. Vooral staan is lastig, want de beentjes hebben dan immers niet de mogelijkheid om in de juiste stand te staan. Toch laten de meeste baby's zich niet tegenhouden en staan onverwacht, ondanks het lastige spreidbroekje, toch op een bepaald moment overeind.

Een baby die lang op zijn rug blijft liggen, is snel verveeld

Het is immers erg lastig om liggend op de rug naar het speelgoed om zich heen te grijpen. De baby kijkt dan meestal naar boven en heeft geen erg in wat er naast of boven hem in de box ligt. Dat heeft weer tot gevolg dat een baby met een spreidbroekje sneller verveeld is en begint te jengelen. Een plafond ziet er immers meestal niet spannend uit. Met drie, vier of vijf maanden willen baby’s niet meer alleen liggen en rondkijken. Ouders denken dan vaak dat de baby moe is of honger heeft, maar dat is dan niet altijd het geval. De baby verveelt zich vaak.

Hoe kunt u een baby met een spreidbroekje helpen?

Zorg voor afleiding en help het kindje om nieuwe ontdekkingen te doen. Leg de baby af en toe eens op een deken op een andere plaats in de kamer. Zorg ook in de box voor afleiding door een bewegende mobiel met een muziekje er boven te hangen en speelgoed van Fischer Price aan de spijlen van de box vast te maken.

Speel wat vaker samen met de baby als hij/zij in de box ligt

Speel regelmatig met uw kindje en laat bijvoorbeeld van een meter hoogte langzaam een bal naar beneden zakken tot de baby hem kan pakken. Ook rammelaars, fel gekleurde bijtringen en knuffels zijn leuk om de baby ernaar te leren grijpen. Kan de baby eenmaal speelgoed goed vast houden en gebruikt hij daar allebei de handjes voor, laat hem dan ook zien hoe een bal naast hem kan bewegen door er tegenaan te komen. Op die manier leert het kindje ook om speelgoed dat op de bodem van de box ligt te grijpen en vast te houden.

Speel spelletjes met de baby

Spelletjes als “kiekeboe” waarbij u de slab even voor het gezichtje houdt en dan weer wegtrekt, zijn op deze leeftijd eveneens al leuk. Kijken in een spiegeltje is meestal ook een verrassende ervaring. De baby ziet zichzelf bewegen in het spiegelbeeld en zo zijn er nog wel meer mogelijkheden om de baby dingen te laten ontdekken. Het kost u natuurlijk meer tijd om de baby bezig te houden, maar het kind doet op die manier wel ervaringen op en ligt zich niet te vervelen. Een jengelende baby in de box is bovendien ook voor u zelf immers niet prettig.

Wandelen met de kinderwagen

Merkt u dat de baby zich verveelt en is het mooi weer, wandel dan wat vaker met de kinderwagen. Bij voorkeur in een bos of park, want dat is het meest gezond. Is er weinig of geen wind, laat dan de kap van de kinderwagen af en laat de baby naar de bomen en alles om hem heen kijken. Baby’s zijn gebiologeerd door alles dat beweegt. Bij winderig weer kan een baby van drie of vier maanden in een wipstoeltje voor de (glazen) dichte tuindeuren gerust twintig minuten doorbrengen met het kijken naar de bewegende bomen, struiken en bloemen.

Wees geduldig, maar verwen de baby niet

Baby’s van drie maanden hebben het al snel door als ze bij elk geluid opgepakt worden. Begint u daar eenmaal aan, dan is al snel het hek van de dam en kunt u niets meer doen als de baby wakker is. Het is natuurlijk heel verleidelijk om een baby met een spreidbroekje wat te verwennen, want elke volwassenen heeft immers medelijden met het kindje, maar u hebt er uiteindelijk uzelf mee.

Haal de baby niet vaker dan normaal uit de box

Houd daarom liever het kindje in de box of in de kinderwagen bezig. Vooral het leren pakken en hanteren van voorwerpen is op die leeftijd heel belangrijk, want daar kunnen ze hun eerste ervaringen mee op doen. Daar hoeft de baby echter niet voor uit de box gehaald te worden. Zet er af en toe een stoel bij en neem er de tijd voor, maar laat de baby er ook aan wennen dat hij/zij zichzelf daar, op die plaats, af en toe zelf moet bezighouden.

Maak u geen zorgen, want het komt goed

Baby’s die eenmaal het spreidbroekje kwijt zijn, halen hun leeftijdgenootjes vaak binnen een half jaar in waar het kruipen, staan en lopen betreft. Dat is een bekend feit. Het tekort aan geestelijke ontwikkeling door het opdoen van ervaringen kunt u zelf beperken door het kind tijdens de periode dat het de spreidbroek moet dragen zelf te helpen met het opdoen van ervaringen. Het levert u ook een meer tevreden en vrolijker kindje op, dat daarna de schade ook sneller zal inhalen.