Bewegen geeft je biologische kracht

In onze samenleving is het heel moeilijk om er een gezonde levenswijze op na te houden met onze bewegingloze manier van leven. Een boodschap voor iedereen.

Lichaamsbeweging en biologische kracht

De huidige mens heeft in tegenstelling tot de mens van enkele generaties geleden, zijn biologische kracht verloren. We schijnen alleen nog maar geïnteresseerd te zijn in de eenzijdige ontwikkeling van zijn intellect. Dit ten koste van onze lichaamskracht, spierweefsel, beweeglijkheid en soepelheid. We denken, “als het allemaal maar niet te veel moeite kost”. Door onze beschaving verloren we eveneens het besef van wat echt belangrijk is uit de vrije natuur: frisse lucht, helder water een lekker zonnetje, een bosrijke omgeving en last but not least natuurvoeding. Waar vinden we deze dingen nog terug in onze gedegenereerde levenswijze? Praktisch nergens. Het is alarmerend, want in de plaats daarvan krijgen we af te rekenen met zenuwslopende zaken en vervelende alledaagse beslommeringen. We noemen er enkele op: Druk autoverkeer terwijl we een wandeling door het bos zou moeten maken, op tijd op het werk moeten zijn tegen het vrij ontwaken in de natuur; onbegrijpelijke collega's in plaats van het beschermende samenhorigheidsgevoel, onrustige kinderen in de binnenkamer in plaats van vrij spelen in de natuur, vervelende ziekten zoals griep en bronchitis, daarmee het machtige gezondsheidsgevoel van de vroeger missend, het spookbeeld van de totale werkloosheid van onze industriële beschaving, terwijl de natuur in feite geen werk oplegt als we het leven op de sub-tropische eilanden als referentie nemen.

Toekomst vooruitzicht

In razend tempo en met de steeds toenemende snelheid, worden we door de wegwerpmaatschappij naar de ineenstorting gedreven. De vluchtigheid en de instabiliteit vormt in feite de nieuwe en meest ernstige ziekte van onze bevolking. Afwisselend zijn we geweldig optimistisch en dan weer vreselijk pessimistisch gestemd over onze toekomst. Een toekomst die niet door ons schijnt beheerst te worden, maar wel door externe invloeden zoals oorlogen, moorden, atoombommen, werkloosheid, inflatie, financiële crisis, politieke beslissingen, hongersnoden enz. Dit alles wordt in onze ogen gedirigeerd door de zieke commerciële maatschappij om ons heen, waarin we ons dreigen te verdrinken in wanhoop.

Vakantie als anti-stress middel

Alleen als we met vakantie gaan, beseffen we pas dat het anders kan; heel wat minder gecompliceerd. Ook verliezen we dan tot onze grote vreugde, onze nervositeit, denken we niet meer aan de opgeschroefde nieuwsberichten, leven we terug volgens ons eigen ritme, het ingebouwde natuurlijke ritme. Daarmee komen we ook terug dichter bij de natuur. We kunnen ons zo gemakkelijker bevrijden van de nicotinevergiftiging, drankzucht, tv-kijken, snoeplust, overeten en nog talrijke andere beschavingsverslavingen.
Zo voelt de doorsnee Europeaan zich bij een langdurige vakantie steeds maar gelukkiger worden. Ons ritme komt immers dichter bij dat van de natuur te liggen. Meer specifiek komt ons ritme overeen met het ontwaken en inslapen van de natuur om ons heen. Dit verhoogt in aanzienlijke mate onze weerstand, waardoor we zowel geestelijk als lichamelijk in topvorm komen. Zo zullen we tijdens de vakantie praktisch nooit ziek worden, omdat onze psyche en lichaam van deze gezondheidstoestand genieten. Met andere woorden het beleven van het overheerlijke gevoelen van de vrijheid, het open ritme van de natuur, de pure vrijheid van het niets-doen, van het zelf beslissen om iets te doen. In die toestand zullen we gemakkelijker beslissen om lichaamsbeweging te nemen. Om maar een voorbeeld te noemen: We zullen er snel op uit zijn om de omgeving te gaan verkennen. Zowel bij regen als zonneschijn zullen we die drang onweerstaanbaar aanvoelen. We zullen de natuur om ons heen bekijken, lachen, genieten en ons almaar meer ontspannen. Het is dan ook niet te verwonderen dat de films over mensen op een sub-tropisch eiland zo populair zijn. Dat we stormlopen om een film met witte stranden te zien, palmbomen en ongerepte landschappen. Zulke films suggereren immers het onbewuste verlangen naar het ongerepte, het wijde onbekende, weg van de slopende stress-maatschappij, terug naar het natuurlijke, het eenvoudige. Dit staat in schril contrast met de anti-biologische prikkels waar bijvoorbeeld een Amerikaans inwoner uit New-York meet te kampen heeft, waar de urbanisatie wildgegroeid is, verkommerd en verwilderd. Waar miljoenen mensen bijeengedreven, opeengepakt en verstard, het contact met de natuur totaal verloren hebben. Geconditioneerd en verpakt in hun zogenaamde intellectualisme.

Onze viriele kracht

Tegenover de vroegere bevolking gezien, vertonen we nu sterk vertraagde reflexen. Zijn onze levenssappen, de viriele kracht, potentie en biologische sterkte van ons niet achteruitgegaan? En dit allemaal door door onze anti-natuurlijke levenswijzen. Vergelijk ons maar eens met de mensen van een generatie terug, Eigenlijk valt hier geen vergelijking te trekken. Ze kunnen een ganse dag op het veld gaan werken, terwijl we al moe zijn als we opstaan en niet goed weten hoe we de dag moet doorgeraken. Dit alles houdt echter in dat we in vergelijking met onze voorzaten, volkomen ongezond zijn, overdreven veel ziek, zwak, krachteloos en energiearm. Daardoor is ons allergrootste goed van de natuur, de totale gezondheid een utopisch verlangen geworden en zoeken we om deze redenen terug naar het echte, het natuurlijke dat we broodnodig hebben. Maar door de overvloed aan informatie weten we niet wat te kiezen. Er is verwarring in het innerlijke van ons, door de schijnbaar talrijke tegenstrijdige gegevens. De commerciële motor op volle toeren. Uiteindelijk weten we niet wat we eigenlijk moet doen, wat we eigenlijk zou moeten eten om gezond te blijven. De keuze is dan ook enorm voor onze bevolking: klassiek, uitheems, macrobiotisch, vegetarisch, fruitarisch, veganistisch, elk met zijn specifieke argumentatie en bewijsvoering. Niemand schijnt dan ook te beseffen wat natuurvoeding eigenlijk is. Het wordt door de media omgeven met een waas van geheimzinnigheid, terwijl het in feite zo eenvoudig is: natuurvoeding is wat we in de natuur tegenkomen, niet meer of minder.

Ons Computer-syndroom

Buiten ons dieet-vraagstuk wordt de bevolking steeds meer afhankelijk van machines. We verliezen altijd de mogelijkheid tot bewegen door onze auto, het gebruik van treinen, trams bussen, liften. We hebben een groot tekort aan beweging. Iedereen Zit! De kantoorbedienden, de telefonisten, de secretaresses, chauffeurs, rechters, presidenten, studenten. Als klap op de vuurpijl vermelden we hier het televisiekijken. Het smoort elke activiteit tot in de kiem, het werkt zinnenprikkelend, suggereert beweging, zoals blijkt bij de uitzendingen van sportreportages, over tennis, voetbal, zwemmen, basketbal, hardlopen. Maar laat de kijker zich tegelijkertijd opwinden over het gebeuren. Deze biologische overbelasting werkt moordend op ons gestel. Mede hierdoor verliezen we onze motivatie om te werken. Het gevolg daarvan is dat we kwetsbaar worden, niet meer in staat om voor onszelf op te komen. We worden afhankelijk en verslaafd aan de wonderen van de moderne techniek; de computers, de Ipads, media beschikbaar en overal aanwezig. De techniek moeten in ons plaats het werk doen, zonder dat we ons moeten moe maken. Een druk op de knop is voldoende. Een uiting van het zit syndroom tot de hoogste graad van perfectie opgedreven.

De verzwakte bevolking

Tot voor de Eerste Wereldoorlog liep de mens zowat 2500 km per jaar. Dat getal is teruggelopen tot 10% van die waarde, en het loopt nog verder terug. Misschien kan de fitnessrage daar nu terug verandering in brengen. Deze rage vindt zijn oorsprong in het feit dat de bewegingsarmoede, talrijke fysiologische, biologische en medische gevolgen heeft. Vooral vroegtijdige ouderdom verschijnselen, vinden hun oorsprong in een gebrek aan beweging. Daaronder verstaan we: algemeen gebrek aan welzijn, verschrompeling van de spieren, hart en longziekten, pijn in de rug, verstopping, stijfheid, geen stress bestendigheid. Al deze gebreken zijn een rampzalig gevolg van de gemechaniseerde beschaving in een consumptiemaatschappij. Doorgetrokken leidt dit in de toekomst tot een over gecomputeriseerde niet bewegende bevolking. Nu al leeft de doorsnee Europeaan 15 jaar achter de tv, 20 jaar achter zijn bureau en 25 jaar in zijn bed. Tezamen zo'n 60 jaar. Vanuit dit standpunt bekeken blijven er nog maar enkele jaren over voor andere activiteiten zoals eten, wandelen, zwemmen, zonnen. Dat is nu net waar we het meeste tijd voor zouden moeten hebben. Waar is het natuurlijke in ons gebleven? Waar is het lang gezochte geheim van de volle gezondheid en een daarbij lang leven? Al deze antwoorden zijn eenvoudig: Ze zitten verscholen in de natuur zelf. In het vrije onbeperkte leven van de dieren en de vroegere generatie, in hun samenzijn met de natuurelementen, in de eenvoud zonder het milieu van comfort en gesofistikeerde apparatuur. Dat alles geeft ons een doel om te leven en ervoor te werken. Het bezorgt ons de dagelijkse lichamelijke inspanning waardoor onze spieren en cellen geen kans krijgen te verzwakken. Het levert ons tevens het besluit op, dat bewegen een essentieel onderdeel is van de natuurlijke levenswijze die niet kan en mag genegeerd worden! Bewegen is leven!