De geneeskracht van zeeden

Van oorsprong komt deze kaarsrechte den voor in het westen van het Middellandse Zeegebied, in Portugal, Spanje, Frankrijk en Italië en in de Noord-Afrikaanse landen Tunesië, Algerije en Marokko. In Zuid-Afrika is de boom om commerciële redenen geplant en zie je hem nu overal. De zeeden kan 20 tot 35 meter hoog worden. Het hout van deze boom kan worden gebruikt om diverse producten van te maken. Behalve het hout is de schors bruikbaar omdat er veel oligomere procyaniden in zitten. Deze stoffen hebben allerlei medicinale kwaliteiten. Het is vooral goed voor de stevigheid van de bloedvaten en haarvaten. Let op! Dit artikel is geschreven vanuit de persoonlijke visie van de auteur en bevat mogelijk informatie die niet wetenschappelijk onderbouwd is en/of aansluit bij de algemene zienswijze.

Inhoud:

• Gezonde schors
• Pycnogenol bij neurodegeneratieve ziekten
• Wetenschappelijk bewezen werkingen
• Naamgeving
• Werkzame stoffen
• Zeeden, goed voor de bloedvaten
• Zeedenschors bij haarvatproblemen
• Dosis en veiligheid

Gezonde schors

Zeeden beschikt over een schors waarin veel antioxidanten zit. De schors kan worden bereid als thee. In de volksgeneeskunde van Europa schotelde men vroeger soms de zeedenschorsthee voor om scheurbuik tegen te gaan. Tegenwoordig kun je een gestandaardiseerd extract kopen genaamd pycnogenol. Zo heet ook de sterkt werkzame antioxidant in de schors van de zeeden. Pycnogenol heeft een synenergetisch effect met de vitaminen A en E en met de carotenoíde luteïne. Dat betekent dat pycnogenol de werking van deze stoffen vele malen versterkt. Dat heeft gunstige invloed op heel het lichaam.

Pycnogenol bij neurodegeneratieve ziekten

Pycnogenol kan neurodegeneratieve ziekten als de ziekte van Parkinson, Alzheimer en Huntington voorkomen en genezen. Misschien niet op zich maar wel in combinatie met ginkgo biloba, zo blijkt uit wetenschappelijk onderzoek. Net als veel andere ziekten worden degeneratieve ziekten van de hersenen veroorzaakt door ontstekingen op celniveau en kan dat worden tegen gegaan door het innemen van veel antioxidantrijk voedsel of preparaten.

Wetenschappelijk bewezen werkingen

Er zijn allerlei positieve effecten gemeten van pycnogenol. Het middel is uitgebreid wetenschappelijk onderzocht. Een metastudie signaleerde een groot aantal ziekten die zouden kunnen behandeld of voorkomen worden met pynogenol. Dat bewijst overigens in het algemeen dat het goed is om antioxidanten in fruit en groente te eten. Pycnogenol kan als supplement worden gebruikt als je een ziekte hebt, met name omdat de inname van antioxidanten als vitamine A en C versterkt worden en omdat er veel oligomere proantocyaniden in zitten. Behalve de antioxidantywerking beschikt pycnogenol over bacterie- en virusdodende eigenschappen. Bovendien beschikt het over sterke ontstekingswerende eigenschappen. De ziektevormen waarbij volgens wetenschappelijk onderzoek pycnogenol in het algemeen zou helpen zijn:

• Hart- en vaatziekten,
• Menstruatieproblemen,
• Pijn bij bevalling,
• Allergie,
• Astma,
• Metabool syndroom, diabetes,
• Ziekten van de bloedvaten.

Naamgeving

In het Latijn wordt zeeden Pinus pinaster genoemd. De naam pinus wordt gegeven aan vele pijnboomsoorten. Pinus heeft etymologisch gezien waarschijnlijk te maken met ´pin´ wat naald betekent in het Frans. Het is immers een naaldboom, een boom met naalden in plaats van bladeren. Pinaster is een samenvoeging van pinus en aster wat letterlijk betekent ´imitatie van een pijnboom´. De boom heet in het Nederlands ´zeeden´ omdat hij vooral aan zee groeit.

Werkzame stoffen

Van de zeeden wordt voor fytotherapeutische doeleinden het schors gebruikt. Dit bevat de volgende medicinale stoffen: Oligomere proanthocyaniden of OPC´s en andere bioflavonoïden zoals fenolzuur. De OPC´s van de zeeden worden ook wel pycnogenolen genoemd.

Zeeden, goed voor de bloedvaten

In de fytotherapie wordt niet gebruik gemaakt van het brede geneesspectrum wat de zeeden te bieden heeft. Dat komt met name omdat de meeste geneeskrachtige kwaliteiten minder dan 10 jaar bekend zijn en men eerst wilt zien of het in de praktijk daadwerkelijk voordeel kan bieden. In de fytotherapie is echter wel al geruime tijd bekend dat de antioxidanten en de hoge concentraties OPC´s positieve effecten hebben op de bloedvaten en de haarvaten. De aderwand wordt beschermd tegen vrije radicalen. Bovendien wordt het bindweefsel van de aderwand verstevigd. De bloedvaten worden soepeler, sterker en elastischer, wat een uitgesproken positief effect heeft op de doorbloeding en de bloedsomloop in het algemeen.

Zeedenschors bij haarvatproblemen

Als de stevigheid van de haarvaten te wensen overlaat is zeedenschors een uitstekend middel. Een nadeel aan het gebruik van zeedenschors is dat het enkele weken duurt voordat het werkt. Daarentegen zijn er weinig tot geen bijwerkingen en kan de zeedenschors thee gedurende lange tijd ingenomen worden. In de fytotherapie wordt het ingezet bij de volgende indicaties:

• Fragiele haarvaten,
• Hematomen,
• Diabetische retinopathie of netvliesaantasting,
• Koude voeten,
• Chronische veneuze insufficiëntie of slechte aderlijke bloedcirculatie,
• Spataderen,
• Aambeien,
• Slecht genezende huid van de onderbenen,
• Spataderzweren,
• Nachtelijke kuitkrampen,
• Restless legs of rusteloze benen,
• Opgezette en gespannen benen,
• Branderige en prikkende benen.

Dosis en veiligheid

Informeer bij uw fytotherapeut of huisarts naar de juiste manier van doseren. Over het algemeen dient het schorsextract 110 tot 150mg OPC per dag aan te voeren om werkzaam te zijn. Dit middel is veilig als het in deze dosering wordt gebruikt. Er zijn zeldzame gevallen bekend van misselijkheid als het op de nuchtere maag wordt ingenomen. Zwangere vrouwen mogen zeedenschorsthee of een pycnogenolpreparaat alleen op voorschrift van een arts innemen.
Enkele specifieke doseringen per indicatie zijn:

• Ontstekingsremmende werking: 30 mg per dag.
• Antioxidant: minimaal 20 mg per dag
• Astma: 0,5 mg per kilogram lichaamsgewicht per dag
• Hart- en vaatziekten: 25 mg per dag
• Chronische veneuze insufficiëntie: 150 tot 360 mg per dag
• Artrose: 100 to 150 mg per dag
• Diabetische retinopathie: 20 tot 160 mg per dag