De geneeskracht van braaknoot
De braaknootboom is een altijd groen blijvende loofboom die 25 meter hoog kan worden. Er komen vruchten aan de boom die vrij bitter zijn; in deze vruchten bevinden zich de braaknoten die voor therapeutische doeleinden kunnen worden ingezet. De boom komt van oorsprong voor in een gebied dat Zuid-Oost-Azië omvat; je ziet hem van India tot aan Noord-Australië. Op de Filipijnen, Java, Sri Lanka, Maleisië, Pakistan, China, Birma, Thailand, Laos en Sri Lanka.
Let op! Dit artikel is geschreven vanuit de persoonlijke visie van de auteur en bevat mogelijk informatie die niet wetenschappelijk onderbouwd is en/of aansluit bij de algemene zienswijze.Botanische tekening braaknoot /
Bron: Franz Eugen Köhler, Wikimedia Commons (Publiek domein)Inhoud:
Vergif voor de mens
De braaknoot bevat strychnine en is daarom een zwaar toxisch product; het is sterk af te raden om zelf te experimenteren met strychnine; slechts 30mg kan voor sommige mensen al dodelijk zijn. Voor slakken en neushoornvogels is de braaknoot echter niet giftig maar een voedselbron.
Naamgeving
In het
Latijn wordt de braaknootboom
Strychnos nux-vomica genoemd. Nux betekent ´noot´ en vomica staat voor ´braken´; vandaar de naam braaknoot in
het Nederlands.
Werkzame stoffen
Van de braaknootboom wordt voor fytotherapeutische doeleinden het zaad oftewel de braaknoot gebruikt. Hierin zitten de volgende belangrijke werkzame inhoudsstoffen: indol
alkaloïden zoals strychnine, brucine en de nevenalkaloïden colubrinen, icajine, vomicine, novacine, pseudostrychine en isostrychine.
Braaknoot, een tonicum voor zenuwstelsel en lichaam
De braaknoot heeft een stimulerende werking op het centrale zenuwstelsel; het is een tonicum of versterkend middel voor het hele lichaam. Overigens kan het zo zijn dat mensen door een bepaalde ziekte vermoeid zijn; dan werkt braaknoot niet. Voor ouderen zou braaknoot een uitkomst zijn, of een gestandaardiseerde dosis van 2mg strychnine tot de mogelijkheden behoren om iemand aan te sterken. De zintuiglijke functies, de ademhaling en de bloedsomloop worden krachtiger door het gebruik van strychnine uit braaknoot. Verder neemt het geestelijk en lichamelijk welbevinden toe. Brucine is samen met strychnine verantwoordelijk voor een verbeterde prikkeloverdracht in het centrale zenuwstelsel. Deze stoffen of de braaknoot zelf zitten soms in een mix van versterkende middelen. In de
fytotherapie zou het kunnen worden voorgeschreven bij:
- Geestelijke vermoeidheid,
- Lichamelijke uitputting,
- Verminderde doorbloeding,
- Verminderde ademhaling,
- Lichamelijke zwakte door ouderdom.
Braaknoot, goed voor de spijsvertering
Braaknoot smaakt scherp bitter en is als dusdanig zoals vele bittere producten goed voor de spijsvertering. Het stimuleert de eetlust en verbetert de spijsvertering in het algemeen. Het kan worden ingezet bij de volgende ziekten:
- Atonie of verminderde tonus,
- Nerveuze maagklachten,
- Chronisch alcoholisme.
Sommige componenten uit braaknoot kunnen slangenvergif neutraliseren.
Dosis
Er is een aantal manieren om deze
geneesplant te gebruiken.
- Poeder: driemaal daags 50mg, met een maximum van 100mg per keer en 300mg per dag.
- Braaknootextract: driemaal daags 10mg per keer en 45mg per dag.
- Tinctuur: Driemaal 500mg per keer.
Overwegingen
Bij de therapeutische doses zijn geen bijwerkingen bekend.
- Het inzetten van braaknoot is vrijwel volledig verlaten vanwege de mogelijke, zeer ernstige gevolgen bij een overdosis.
- Braaknootextract werkt beter dan geïsoleerde strychnine.
- Hoge doseringen zijn mogelijkerwijs de oorzaak van vergiftigingsverschijnselen die gepaard gaan met angstervaringen, verhoogde gevoeligheid voor licht en geluid, spierstijfheid, stuipen en kunnen in het ergste geval leiden tot dood door verstijving van het middenrif en depressie van het ademhalingscentrum.
- Braaknootpreparaten zijn niet verenigbaar met verbindingen die alkaloïden doen neerslaan zoals looistoffen en alkaliën.
- Gebruik braaknoot nooit op eigen houtje maar volg de voorschriften van een fytotherapeut op.
Bezoek een arts of fytotherapeut
Een groot deel van de informatie over de in dit artikel genoemde geneesplant komt uit het boek
Groot Handboek Geneeskrachtige Planten van Geert Verhelst. Dat is een handboek in de fytotherapie. Het is echter niet geschikt om aan zelf-genezing te doen. Wie ergens last van heeft dient een arts of fytotherapeut op te zoeken voor een goede diagnose en keuze voor de beste middelen, afgestemd op jouw persoonlijke situatie. De kennis en wetenschap die hier genoemd staan is van puur informatieve aard.