De geneeskracht van colloïdaal zilver

De cowboys in het wilde westen hadden vroeger altijd een zilveren munt op zak die ze meekookten met het water als ze koffie gingen zetten. Door het koken kwamen enkele zilvermoleculen in het water terecht. Men had gemerkt dat mensen die dit deden een sterke weerstand hadden. Vroeger was de antibacteriële werking van zilverwater alom bekend. Door een klein beetje zilver binnen te krijgen kun je langer vrij van ziekten blijven. Het heeft een ongevaarlijke maar zeer vervelende bijwerking; te veel vervuild zilverwater gebruiken kan leiden tot permanente huidverkleuring. Let op! Dit artikel is geschreven vanuit de persoonlijke visie van de auteur en bevat mogelijk informatie die niet wetenschappelijk onderbouwd is en/of aansluit bij de algemene zienswijze.

Inhoud:

• Historisch gebruik
• Wel uitwendig, niet inwendig
• Een ongevaarlijke maar nare bijwerking
• Antibacteriële werking
• Medicinale inzetbaarheid
• Zilverwater is geen hoax
• Bijwerkingen zilverwater

Historisch gebruik

Hippocrates, een baanbrekend geneesheer uit het oude Griekenland, raadde al zilver aan voor het behandelen van wonden. Voor hem gebruikten men in het antieke Egypte zilverwater. In de Tweede Wereldoorlog werd en wonden van soldaten bedekt met zilverfolie om ontsmetting te voorkomen. Vroeger werd colloïdaal zilver als medicijn gebruikt bij syfilis, gonorroe, spruw, epilepsie en wondinfecties. Toen met de antibiotica penicilline uitvond is dat gebruik op de achtergrond geraakt. Nu we weten dat penicilline niet een algehele oplossing biedt, aangezien bacteriën er resistent kunnen worden, nemen de oude antibioticakuren weer toe in populariteit. Er zijn diverse plantaardige antibiotica zoals knoflook, uien en Oost-Indische kers. Daarnaast zijn er niet-plantaardige middelen zoals zilverwater of colloïdaal zilver en colloïdaal goud. Overigens is zilver een middel waartegen microben op een gegeven moment ook resistent kunnen worden. Daarom is het goed om zilverwater tijdelijk te gebruiken, maar niet permanent.

Wel uitwendig, niet inwendig

Colloïdaal zilver wordt tegenwoordig uitwendig gebruikt maar niet zo vaak meer inwendig. Uitwendig kan het op brandwonden worden gedaan. De Nederlandse Wikipedia-site is negatief van strekking ten aanzien van colloïdaal zilver. Op de Duitse Wikipedia-site staat een heel ander verhaal te lezen dan op de Nederlandse Wikipedia. In Duitsland ziet men werkzaamheden tegen virussen. De zilvermoleculen hechten zich aan virussen waardoor de virussen onderdrukt worden. Op de Engelstalige Wikipediasite staat dat er voldoende bewijs is om te concluderen dat infecties bij mensen die een katheter gebruiken in frequentie en ernst afnemen. Urinebuisinfecties zijn een veel voorkomend gevolg van het inbrengen van een katheter.

Een ongevaarlijke maar nare bijwerking

Pas op met dit middel, want het heeft bijwerkingen. Niet dat je er een ernstige ziekte van kan krijgen, maar je kunt er wel een nooit meer herstellende huidverkleuring door oplopen. Overigens moet je hiervoor jarenlang grote hoeveelheden vervuild colloïdaal zilver gebruiken. Maar er zijn mensen die dat hebben gedaan. Zij zien er de rest van hun leven blauw grijs... of eigenlijk zilver uit. Dat komt omdat vervuilde zilvermoleculen (zilverchloride) in tegenstelling tot zuiver zilver niet snel het lichaam verlaten. Het kan zich ophopen onder de huid en daar voor verkleuring zorgen, volgens hetzelfde principe waarmee een fotorolletje wordt ontwikkeld.

Antibacteriële werking

Uit Amerikaans wetenschappelijk onderzoek uit 2013 blijkt dat colloïdaal zilver een brede antibacteriële werking heeft en een specifieke bestrijdende werking heeft bij enkele schimmels. Hiermee is bewezen dat het traditioneel gebruik van zilverwater of colloïdaal zilver een nuttige functie heeft.

Medicinale inzetbaarheid

Er is één wetenschappelijk onderzoek bekend dat de werkzaamheid van zilverwater niet kon bewijzen. Dit is een onderzoek uit Botswana wat is uitgevoerd door drie mensen en daarom niet erg betrouwbaar. Omdat het geen officieel geneesmiddel meer mag zijn, wordt het weinig onderzocht. Volgens gebruikers is colloïdaal zilver werkzaam bij:

• Maagproblemen,
• Verkoudheid en griep,
• Keelproblemen,
• Candida,
• Mondzeren,
• Tandvleesinfecties,
• Chronische vermoeidheid,
• Prikkelbare darm syndroom,
• Blaasinfecties,
• Ooginfecties,
• Acne,
• Zwakke allergieën
• Jeukende huid

Zilverwater is geen hoax

Ondanks gedegen onderzoek zijn er allerlei sites op internet die claimen dat het gebruik van zilverwater een hoax is. Deze hoax duurt in dat geval al duizenden jaren. Het is hooghartig te veronderstellen dat mensen vroeger medicinale producten gebruikten zonder werking; ook zij zagen dat het gezond was om zilverwater te gebruiken. De tegenstanders van zilverwater wijzen op argyria. Dat is de meest ernstige bijwerking van het gebruik van vervuild zilverwater. Als zilverwater niet zuiver is, ontstaat er zilverchloride. Zilverchloride kan argyria veroorzaken maar puur zilverwater niet. Argyria is een vervelende aandoening. Het gaat hier om een ernstige en permanente vorm van huidverkleuring maar argyria heeft geen gezondheidsnadelen. Het Amerikaanse National Center for complementary and alternative medicine poogt zilverwater in een kwaad daglicht te stellen maar als bronnen gebruiken ze slechts de slechts wetenschappelijk opgetekende gevallen van argyria. Zelfs dit nationale instituut is niet op de hoogte van het feit dat er een groot verschil is in zuiver zilverwater en zilverchloride. Overigens wordt in de V.S. jaarlijks door 10 miljoen mensen zilverwater gebruikt en zijn erin de geschiedenis wereldwijd 239 gevallen van argyria, waarvan de meesten komen uit de jaren 60 en 70 toen men te veel vervuild zilverwater maakte. Er zijn legio medicijnen op de markt met dodelijke bijwerkingen waarover niemand klaagt. Op de site WikiAnswers staat te lezen dat alleen al door paracetamol dagelijks 236 mensen overlijden. Paracetamol is veel gevaarlijker dan colloïdaal zilver.

Bijwerkingen zilverwater

Zilverwater kan zich bij langdurig gebruik ophopen in organen als de nieren, lever, milt en het zenuwstelsel. Overmatig gebruik kan leiden tot verstoringen in het zenuwgestel, smaakstoornissen, bovenbuikpijn, krampstoornissen en argyrie of blauwverkleuring. Het is daarom raadzaam het gebruik van colloïdaal te beperken tot een minimum.