Verandert de komst van een baby je huwelijksleven?
Je wilt graag kinderen en leeft toe naar de zwangerschap en je bereid je voor op de komst van de kleine spruit. Je hoort praten over de zogenaamde 'roze wolk' en dan is hij of zij er. Je leven staat op de kop; je wordt geleefd door voedingen en huiltjes, door korte nachten en een onevenredige taakverdeling in het huishouden. Niemand heeft je ooit verteld dat het een testcase is voor je relatie. Want dat kan het heel goed zijn. En het is beslist niet iets waarover je je zou moeten schamen.
Hoera, ik ben zwanger
Van harte gefeliciteerd. Prachtig om het grootste wonder te ervaren, want dat is het. Uit jou en je partner ontstaat dat mirakel; een baby. Je dagdroomt over het geslacht van je baby, een naam die je mooi in de oren klinkt en welke kleuren je de babykamer gaat geven. Misschien ook voel je je beroerd, misselijk en doodmoe en schuif je alles naar voren. Je buik groeit en mensen behandelen je met alle respect; ze staan op voor je in de bus en houden de deur voor je open. Ze aaien over je buik en glimlachen. 'Veel geluk' zeggen ze dan en je beantwoordt hun belangstelling stralend. Hoe dan ook je bent in de voorbereidende fase. Het geluk tegemoet.
Waar niemand echt over praat
In het boek: Het Babybrein van John Medina schrijft hij over hoe je je kan voorbereiden op de komst van je baby met een uitleg wat je kunt verwachten, afgezien van cadeautjes en 'oh's' en 'ah's'. Want hoe dan ook een baby brengt ook andere dingen met zich mee. Hij prikt de roze wolk door en laat je zien hoe je je kunt prepareren, zodat je het gaat herkennen op het moment dat dingen zich aandienen. Weten is voorbereiden en over de andere kant van de roze wolk, praten mensen niet echt.
Geven, geven, geven
In de totale afhankelijkheid vraagt je baby veel van jou en je partner. Heel veel en terecht; hij of zij is volkomen afhankelijk van jou. Een baby wordt geboren zonder dag en nachtritme. Hij heeft werkelijk geen idee wat het is! Hij ervaart zichzelf door jou, hij uit zijn behoeften door huilen en slaapt als hij de behoefte heeft om dat te doen. Meestal duurt het een half jaar voor een baby een dag en nachtritme heeft ontwikkeld. Je baby gaat altijd voor, hoe moe je zelf ook bent, want hij kan nou eenmaal niet voor zichzelf zorgen. Dat is uitputtend, dat kan maken dat je een kort lontje hebt. Dan is de roze wolk ver weg. En het zet je relatie onder druk. Niet gek toch?
Vijandigheid
Baby's zijn extreem gevoelig, omdat hun hersenen zich aan het ontwikkelen zijn. Juist in deze opbouwfase kunnen ouders scherp tegenover elkaar komen te staan en het gevolg is dat er ruzie gemaakt wordt. Op zich heel logisch, maar waakzaamheid is geboden, juist vanwege de tere ziel van je kleine baby. John Medina geeft vier redenen van relatie turbulentie aan:
- slaapgebrek
- sociale isolatie
- onevenredige taakverdeling in huis
- depressie
Slaapgebrek is het resultaat van de gebroken nachten en maakt je kwetsbaar. Sociale isolatie ontstaat als je door een te laag energiepeil je gaat onttrekken aan ontmoetingen, leuke dingen, feestjes e.d. En dan die onevenredige taakverdeling in het huishouden: vrouwen doen meer in het huishouden en houden automatisch rekening met de hoeveelheid aandacht die ze aan hun kind willen geven. Voor veel mannen ligt dat anders. Het heeft een slopend effect op de kwaliteit van je relatie, want je raakt overbelast. Depressie klinkt zwaar, maar vrouwen die na de gebruikelijke kraamtranen, achtervolgd worden door steeds meer wanhoop, verdriet en moedeloosheid hebben het zwaar en verdienen voor deze fase alle hulp en aandacht. Voor henzelf zwaar, maar als het voortduurt blijken baby's dit te spiegelen met grote gevolgen.
Kwetsbaar
Kinderen krijgen en opvoeden is een hele klus. Het brengt grote vreugde, maar het maakt je ook kwetsbaar. De schrijfster Elisabeth Stone zei eens: 'Het besluit om een kind te krijgen is iets gigantisch. Het is alsof je ervoor kiest je hart voortaan altijd buiten je eigen lichaam te laten rondlopen. Over al deze dingen wordt over het algemeen niet hardop gepraat. Het is nuttig om het wel te doen, want als je weet wat je kunt verwachten aan mooie en minder leuke dingen, kun je je pas echt voorbereiden. Dan ga je herkennen en kun je veel eerder in gesprek gaan met elkaar en daar waar noodzakelijk met een professional.