Echtscheiding en kinderen
Een echtscheiding is per definitie een vervelende gebeurtenis voor kinderen, en zeker voor puberende kinderen. Het is ontzettend lastig voor kinderen om aan te moeten zien dat twee mensen van wie ze zelf enorm veel houden, niet langer meer van elkaar houden. Niet zelden voelen kinderen zichzelf in twee stukken gescheurd en hebben een verhoogde kans op diverse psychische aandoeningen, waaronder depressie en parentificatie.
Het effect van echtscheiding op kinderen
Voor ieder kind is het mee maken van een echtscheiding een
traumatische gebeurtenis, op elke leeftijd. Vooral
pubers kunnen het erg lastig hebben, omdat zij in een levensfase zijn aanbeland waarop zij zich los willen maken van het gezin en
zelfstandiger willen worden. Maar doordat zij meegesleept worden in de problemen van de ouders, die er altijd (indirect) voor zorgen dat het een probleem van het hele gezin worden, wordt die weg naar zelfstandigheid belemmerd.
Parentificatie
Sommige kinderen voelen zich
extreem verantwoordelijk voor de situatie en gaan als het ware de rol van één of beide ouders op zich nemen. Dit komt voornamelijk voor in gezinnen waarbij meerdere jongere broertjes en/of zusjes aanwezig zijn. Door de parentificatie wordt het kind sneller dan normaal volwassen en heeft veel te veel verantwoordelijkheid op jonge leeftijd.
Toekomstige eigen relatie
Uit diverse onderzoeken is naar voren gekomen dat kinderen die uit een gebroken gezin komen zelf een verhoogde kans hebben om later zelf ook te scheiden. Jongens blijken
minder vertrouwen te hebben in de liefde en meisjes kiezen vaak voor een partner die hen niet gelukkig weet te maken.
Drankmisbruik
Jongeren uit gescheiden gezinnen blijken vaker
drankproblemen te hebben dan jongeren die geen echtscheiding mee gemaakt hebben. In de periode vlak na de echtscheiding blijkt het verschil tussen beide groepen jongeren het grootst.
Het belang van communicatie
Het is van groot belang dat ouders nog met elkaar door één deur kunnen wanneer het over de kinderen gaat. De verbintenis als partners is relatief makkelijk te ontbinden, je bent echter voor de rest van je leven samen ouders van een kind. Schakel daarom in een vroeg stadium al
externe hulp in wanneer het mis dreigt te gaan in het contact met elkaar.
Wanneer vertel je het de kinderen?
Wanneer vertel je je kinderen nu het grote slechte nieuws? Dit kan je het beste doen wanneer de meeste zaken duidelijk voor jullie als ouders zelf zijn.
Kinderen willen duidelijkheid. Duidelijkheid over waar papa en mama gaan wonen, of ze op dezelfde school kunnen blijven, of ze nog op voetbal kunnen blijven etcetera. Stem de boodschap goed af op de leeftijd en het begripsniveau van het kind. Bij oudere kinderen kan je meer toelichten dan bij jongere kinderen.
Reactie van het kind
Er kunnen diverse
uiteenlopende reacties opgeroepen worden bij het kind wanneer het te horen krijgt dat de ouders gaan scheiden. Woede, opluchting, zelfverwijten, verwijten naar de ouders, verzet of juist in de schulp kruipen zijn geen vreemde reacties. Andere kinderen houden de emoties sterk voor zichzelf, zij kunnen bang zijn dat de ouders het gevoel krijgen dat ze
partij kiezen, wat ze niet doen.
De nieuwe partner
Op een dag zal je misschien open staan voor een
nieuwe partner en daadwerkelijk een nieuwe relatie aan gaan. Het is verstandig om niet te snel samen te gaan wonen en de eerste tijd voor een
LAT-relatie te kiezen. Voor kinderen kan een nieuwe partner als bedreiging voor zichzelf (minder aandacht) gezien worden én als bedrog naar de andere ouder toe. Laat je kind rustig aan de
nieuwe situatie wennen en overhaast absoluut niets!