Je ex terugkrijgen. Hoe krijg je je ex terug?

Angy, 12-04-2017
Zo'n 6 weken geleden heeft mijn ex mij aan de kant gezet nadat we 7 maanden samen waren. Dit gebeurde doordat we op de dag ruzie kregen over eigenlijk niets. Mijn ex wilde wel eens zeggen dat ik alles dramatiseerde en altijd ruzie maakte terwijl mijn bedoeling was over onze problemen te praten. Ik werd zo boos omdat hij dit keer op keer zei en ik altijd heel rustig bleef. Ik heb mijn spullen gepakt en gezegd dat het zo niet werkte. Hij zei nog dat ik erover na moest denken. Ik zag aan hem dat hij was geschrokken en hij knuffelde mij nog toen ik voor de deur stond en wegliep. De volgende dag had hij foto's van whatsapp Facebook en instagram veranderd. Hij appte mij dat we een afspraak moesten maken mbt de overige spullen die ik had laten liggen. Het deed mij pijn en vroeg hem waarom we er niet meer over konden praten. Hij zei dat ik duidelijk was en dat hij nu ff niets meer wilde. Ik vroeg hem of hij mij in ieder geval te woord kon staan via de telefoon. Maar nee dat wilde hij niet. Ik wist niet meer wat ik moest doen was ik mijn grote liefde kwijt door iets stoms als een kleine ruzie?! Hij zei ook dat het misschien zo was dat we niet meer bij elkaar hoorde etc. Ik heb geen contact meer opgenomen die week. En het weekend erop zag ik dat hij allemaal vrouwen had toegevoegd waar ik voorheen iets over had gevraagd of dat vrouwen waren waar hij iets mee had gedaan… Ja dus want hij had ze destijds verwijderd en nu dus weer allemaal toegevoegd plus nog wat extra. Ik werd steeds gekker en ongelukkiger naarmate ik dit steeds controleerde. Hij bleef iedere keer vragen hoe het ging. Ik reageerde niet altijd. Na 3 weken wilde ik mijn spullen halen en probeerde normaal te reageren. Hij wist me nog precies te triggeren en ben met hem naar bed geweest. Heel dom zonder dat ik antwoord heb gekregen op mijn vragen… De weken daarna vroeg hij steeds hoe het ging en waren heel platonische gesprekken over koetjes en kalfjes. Ik kon hier niet meer tegen en hij reageerde alleen als hij er de tijd voor maakte. Afgelopen week vroeg hij een paar keer hoe het ging. Ik heb dit een paar keer genegeerd. Hij liked mijn fotos op instagram en vroeg hoe het met mijn lessen motorrijden ging. Het was een heel leuk gesprek en ik begon hoop te krijgen… Hij wilde me leren crossen en wilde mij helpen met het uitzoeken van en motorpak etc. Vertelde me hoe goed dat mij wel niet zou staan en reageerde ook zo op een foto die ik had geplaatst op instagram dat alles mij goed staat. Hij vroeg nog wat ik die dag ging doen. Ik vertelde naar de film. In de avond vroeg hij nog of ik was geweest en ik zei nee. Enige wat hij nog zei was oke hup naar bed dan… ik zei dat ik nog ergens heen moest. Hij heeft daarna niet meer gereageerd. Dat is nu een week geleden… Ik heb in de tussentijd zijn Facebook verwijderd en instagram en whatsapp staat geen foto meer van mij. Ik heb gemerkt dat het mij alleen maar hoop geeft zolang ik in contact ben met hem. Ik denk dat hij heeft opgemerkt dat ik hem heb verwijderd en mij daarom niets meer stuurt. Ergens goed omdat ik dan sneller over hem heen kom. Maar of ik dat wil weet ik niet. Heel dom want hoe hij met mij om is gegaan is te ziek voor woorden… Doe ik hier nu goed aan? Ook met betrekking tot het verwijderen op fb insta en whatsapp?
Liefs Angy Reactie infoteur, 12-04-2017
Het lijkt dat je impulsief reageert. Je maakt het uit terwijl je dat eigenlijk niet wil, je gaat weg terwijl je dat eigenlijk niet wilt, je haalt spullen op terwijl je dat eigenlijk niet wil, je gaat met hem naar bed onder voorwaarden die je eigenlijk niet wilt, je verwijdert hem van Facebook etc, terwijl je daar later spijt van hebt. Enzovoorts.
Dat soort acties zijn rigoureus en geven hem vast het gevoel dat je er klaar mee bent. Aangezien dat niet zo lijkt te zijn, is het belangrijk dat je je afvraagt waarom je op die manier actie onderneemt. Vaak doen mensen dit soort dingen om de ander een lesje te leren. Probleem is wel dat het zich tegen je keert als je spijt krijgt van je keuzes.

Bepaal nou eerst eens voor jezelf of je wel of geen contact met hem wilt. Als je de boel eerst op een rijtje wilt zetten en wilt zien hoe het vrije leven je bevalt, kan je het een tijdje zo laten. Maar twijfel je? Vertel het hem dan gewoon en vraag om een gesprek en wees eerlijk over je verdriet.

Angela, 21-03-2017
1 week geleden heeft mijn ex onze relatie van 3 maanden verbroken. Het is erg kort geweest maar heb zo een onwijs mooie chemie gevoeld. Hij heeft zijn kinderen aan mij voorgesteld en zijn al bij mij wezen slapen. Ik al bij hun. Zijn vrouw is 5 jaar terug overleden tevens de moeder van de kinderen. Ineens wilde hij meer afstand en mocht ik de kinderen niet meer zien ivm zijn depressie. Vorige week kwam een vriendin mij vertellen dat hij niet bij het ziekenhuis werkt als beveiliger zoals hij en zijn Kids mij vertelde. Ik erheen gebeld en zij hadden nog nooit van hem gehoord. Ik had hem ermee geconfronteerd en daarna werd hij echt heel boos en maakte het uit. Ik had zijn sleutel nog en hij de mijne. Ik ben met mijn vader naar zijn huis gegaan om de sleutel te wisselen maar zijn reactie was dat die in de sloot ligt. Gelukkig de dag erna heeft hij mijn sleutel op de post gedaan.

In het begin waren wij wanneer hij bij mij was echt nachtenlang aan het kletsen en bleken wij dezelfde interesses te hebben. Hij had mijn sleutel en had mijn woonkamer opgeruimd en een grote bos bloemen gekocht. Ik ben zelf helaas onvruchtbaar en was ook al echt gek op zijn kinderen. Zijn oudste mocht een dagje meelopen bij mij op het werk en het ging echt perfect. Hoe kan het nu zo zijn dat hij ineens geen contact niks meer wil? Hij heeft 2 avonden paar weken terug bij mij op de stoep gestaan en vertelde huilend hoe gek hij op mij is. En nu heeft hij mij geblokt van alles. Ik mis hem zo erg en wil hem echt graag terug. Ik heb langere relaties gehad maar die vallen echt in het niet bij wat ik voor hem voel. Reactie infoteur, 22-03-2017
Pijnlijk als je volop verliefd bent en dan ineens bot aan de kant gezet wordt. Besef dat deze man je niet de waarheid vertelde over zijn werk, wat echt vreemd is. Toen je hem met die leugen confronteerde zette hij je direct aan de kant. Je weet niet waar hij verder nog over gelogen heeft. Sta er bewust bij stil. Misschien is hij helemaal niet zo betrouwbaar als je dacht.

Verander het slot van je deur want je weet niet of hij een kopie heeft laten maken. Want het gaat er eigenlijk niet om dat hij de relatie meteen afkapt omdat hij liegt, het gaat erom hoe jij je laat behandelen door hem. Verliefdheid maakt blind, we idealiseren die ene persoon, plaatsen die op een voetstuk en accepteren dingen die we zelfs van onze eigen familie niet zouden accepteren.

Ga met beide benen op de grond staan en idealiseer niemand die jou opzij schuift alsof je een voorwerp bent wat hij niet meer gebruiken kan, want hij is blijkbaar heel anders dan hij zich voordeed. Sterkte.

Flower, 28-12-2016
Een week geleden heeft mijn ex onze relatie na 4,5 jaar beëindigd. Hij geeft aan dat onze relatie een broer-zus relatie was geworden en dat hij heeft geprobeerd om zijn gevoelens voor mij weer aan te wakkeren maar dat het niet terugkwam. Tevens geeft hij aan dat hij mij te weinig heeft gezegd dat er iets aan de hand was zodat we ook nooit de kans hebben gehad om het te onderzoeken waar het vandaan kwam. Ik heb daardoor zo'n gevoel van onmacht omdat ik echt zeker weet dat we dit hadden kunnen redden. Onze basis was goed, we vonden elkaar erg aantrekkelijk, konden volledig onszelf zijn bij elkaar (wat mijn ex altijd heel erg fijn heeft gevonden bij mij) humor en vertrouwen!

Ik kan mezelf gewoon echt niet voorstellen dat hij al deze dingen niet meer ziet nu zijn gevoel op dit moment minder is… Hij geeft zelf ook toe dat hij opener moet worden en zijn gevoel moet gaan uiten maar ik denk nu alleen maar 'nu kan een andere vrouw daar profijt van hebben en ik ben de pineut'.

Ik heb hem op de man af gevraagd of zijn gevoel echt volledig weg is en of hij niet na een rustperiode kan zien hoe het dan is maar hij geeft aan voorlopig echt alleen te willen zijn en aan zichzelf wil gaan werken met de gedachte dat onze paden in de toekomst elkaar misschien weer kruisen.

Ik wil zo graag antwoorden weten waarom het zo is gelopen en of ik er iets aan had kunnen doen maar ik weet dat ik daar nu niet aan heb en dat gevoel moeilijk te verwoorden is. We hebben nog wel contact gehad afgelopen week ivm spullen ophalen etc en dan is hij ook alleen maar aan het huilen en zei op een gegeven moment ook dat nu we geen contact gaan hebben hij misschien ook wel dingen gaat beseffen… maar ik probeer echt geen hoop te houden en me aan de geen contact regel vast te houden zodat we beide de rust krijgen. Hoe kan ik deze valse hoop loslaten en als jullie het verhaal zo lezen wat denken jullie dat er nog kan zijn? Reactie infoteur, 28-12-2016
Ik begrijp dat je ex het er zelf ook moeilijk mee heeft. Mogelijk is het voor hem een grote stap en is hij onzeker of hij wel het juiste besluit genomen heeft. Soms is het echter nodig om even uit elkaar te zijn en de draad van het leven op te pakken, om vervolgens te ontdekken dat je de ander meer mist dan je dacht. Geef hem de tijd om jou te gaan missen want het is niet zo dat alleen jij hem misschien kwijt bent, maar andersom raakt hij jou ook kwijt als hij je laat gaan.

Jouw verdriet zal na een tijdje echter wel minder worden als hij voet bij stuk houdt. De komende weken zal je ontdekken of hij je toch te veel gaat missen en of hij terug zal komen of dat hij echt zonder jou verder wil.

Zit je echter nog met veel vragen dan is het echt niet onredelijk om hem te vragen om een gesprek zodat je die hem stellen kunt.

Het is voor jou ook belangrijk om de voor- en nadelen van jullie relatie een beetje in kaart te brengen. Wat bedoelt hij bijvoorbeeld met een broer/zus relatie?

Zinzi, 11-05-2016
Mijn ex en ik zijn nu bijna 6 mnd uit elkaar na een relatie van 3 jaar. We zijn uit elkaar gegaan omdat we niet bij elkaar passen. Dat was de reden volgens hem. We zijn samen gaan wonen toen we 2 jaar bij elkaar waren en wonen nog steeds samen. Het is best vreemd want we kunnen heel goed met elkaar opschieten maar volgens hem is het alleen vriendschappelijk. Sinds het uit is slapen we nog steeds in 1 bed en hebben we af en toe ook intiem contact. Ik heb het gevoel dat er soms meer is dan alleen vriendschap. Heb hem verteld dat ik de situatie accepteer dat hij niet verder wil maar hij weet ook dat ik nog steeds gek ben op hem. Ik heb niet het gevoel dat hij daar misbruik van maakt want we praten best open met elkaar en hij is gewoon duidelijk alleen zijn houding en acties laten soms echt iets anders zien. Ik weet dat hij geen contact heeft met andere vrouwen maar dat hij wel de aandacht mist maar mij niet wil kwetsen. Ik zou hem graag terug willen maar wil onze band die best sterk is niet kapot maken. Ik heb geen idee hoe ik dit het beste kan aanpakken. Reactie infoteur, 12-05-2016
Hi, je schreef: 'Heb hem verteld dat ik de situatie accepteer dat hij niet verder wil… '

Maar even later schrijf je dat je hem graag terug wilt. Probeer dus eerlijk tegen jezelf en hem te zijn. Je hebt het niet geaccepteerd, je hoopt immers nog dat het weer goed komt tussen jullie. Vertel gewoon wat jouw hoop en doel is. Het wordt namelijk tijd dat hij ophoudt gebruik te maken van je aanwezigheid. Het is uit, hij wil niet met je verder. Hij wil wel met je naar bed en houdt daarmee duidelijk onvoldoende rekening met jouw gevoelens, ook al maakt hij zichzelf misschien wijs dat hij dat wel doet. Maar jij bent ook niet goed voor jezelf; want waarom zou je in deze situatie blijven doormodderen met een man die alleen vriendschap van je wilt en zo nu en dan het gemak neemt om intiem met je te zijn? Waarom gaat hij niet ergens anders wonen? Dan zou je er snel overheen zijn en je eigen leven weer op kunnen bouwen.

M., 09-04-2016
Hallo,

Het is nu een week uit met mijn vriend waarmee ik 3 jaar samen ben geweest, het kwam van zijn kant.
Ik heb dit totaal niet aan zien komen maar hij zei dat hij er al een langere tijd mee liep. De rede was dat hij minder voor me is gaan voelen omdat hij het erg druk heeft, dan minder aan me denkt en we elkaar altijd 1x in de week zagen. Hij zegt dat ik het niet verdien dat hij niet voor de volle 100% voor mij gaat, hij zegt dat ik beter verdien. Ook heeft hij erbij gezegd dat hij aan zich zelf wil werken en dat we misschien ooit weer bij elkaar komen. Ik wil natuurlijk niets liever dan bij hem zijn, ik ben er kapot van. Daarnaast heeft hij doorlaten schemeren dat hij contact heeft met een ander via berichten, hij zegt dat dit gewoon voor de afleiding is en om de allerdaagse dingen mee te bespreken.
Ik wil hem zo graag terug, heb er buikpijn van.
Wat kan ik het beste doen? En moet ik me zorgen maken over die ander waar hij contact mee heeft? Reactie infoteur, 09-04-2016
Hi, liefdesverdriet doet inderdaad veel pijn. Of je je zorgen moet maken over die andere persoon… als je vriend/ex-vriend niet eerlijk vertellen zou dat hij die persoon meer dan aardig vindt, kom je er pas achter als ze wat zouden krijgen.

Ook dat zou pijn doen, maar een partner die op die manier niet te vertrouwen is, daar heb je uiteindelijk niets aan. Je moet elkaar kunnen vertrouwen. Natuurlijk kan iemand verliefd worden op iemand anders, maar het is eerlijker om dat te vertellen, dan weet je van elkaar waar je aan toe bent. Of je vriend een oogje op die ander heeft weet je niet. Hij kan net zo goed de waarheid vertellen.

Na drie jaar is het begrijpelijk dat de heftigste verliefdheid over is, en als je nog erg jong bent is het niet altijd even makkelijk om dan de voordelen te zien van de vele herinneringen die je samen hebt. Je hebt een band na drie jaar, en de tijd zal leren of die band voor hem ook sterk genoeg is om ermee door te gaan. Je kunt hem nu het beste even met rust laten, dus niet achter hem aanlopen. Geef hem even de tijd om na te denken, om te ervaren hoe het is om jou niet meer als vriendin te hebben, en geef hem de tijd om jou te gaan missen. Als hij na een week nog steeds zelf geen contact heeft opgenomen, kan je altijd eens polsen hoe het met hem gaat, maar als hij aangeeft dat hij echt niet eer verder wil, dan zal je erdoorheen moeten. Je kunt hier meer lezen over hoe je liefdesverdriet weer te boven komt:

http://mens-en-samenleving.infonu.nl/man-en-vrouw/37668-verliefd-of-liefdesverdriet-hoe-voelt-het.html

In elk geval sterkte en hopelijk voel je je snel weer wat beter.

Tine, 23-03-2016
Hoi,
Mijn ex-vriend en ik zijn niet zolang samengeweest. Na mijn vorige relatie zijn wij redelijk snel iets met elkaar begonnen. In het begin van onze relatie heb ik afstand gevraagd, omdat ik echt verliefd aan het worden was en ik niet opnieuw gekwetst wou worden, deze afstand heb ik niet gekregen, hij bleef elke dag bellen, langskomen, slapen.

Na enkele weken woonde hij dus praktisch bij me in, elke avond had hij wel een reden om bij me te blijven slapen… We deden het echt goed samen en werden echt een team, dus kwam de tijd om hem voor te stellen aan de vrienden. De man waar mijn vorige relatie mee was was hier ook aanwezig, maar alles ging supergoed.

Toen we thuiskwamen heeft hij me gevraagd om eerlijk te antwoorden of er nog gevoelens waren voor die ander, mijn eerlijke antwoord was 'misschien vaag nog een beetje, maar niets in vergelijking met mijn gevoelens voor jou', ok toegegeven, dit was misschien niet zo slim… De dag erna heeft hij me laten staan, met als reden dat hij niet wist of hij ooit kinderen zou willen (terwijl ik dit wel zou willen) en omdat hij denkt dat ik terug zou gaan naar die ander, (ik kan teruggaan maar dit wil ik niet). Ik heb proberen duidelijk te maken dat ik echt enkel maar voor hem wil gaan, maar het mocht niet baten…

Nu stuurt hij wel nog elke dag sms'jes om te vragen of ik lekker geslapen heb, hoe het gaat, om slaaplekker te zeggen… Maar zijn spullen wil hij nog niet komen ophalen omdat hij denkt dat het te pijnlijk zou zijn voor mij.

Ik weet niet meer wat ik er moet van denken, ik mis hem echt, en door de sms'jes hoop ik dat alles wel zal goed komen… Maar is het wel goed om hierop te hopen? Reactie infoteur, 23-03-2016
Hi, het komt onvolwassen over van je ex-vriend. Als zijn ego zo groot is dat hij niet eens aanvaarden kan dat je mooie herinneringen aan je ex kunt hebben, zal het niet gemakkelijk zijn om iets met hem op te bouwen. Elk mens heeft immers vaak wat vage gevoelens voor een ex, omdat je met een ex nou eenmaal ook leuke dingen hebt meegemaakt. De gevoelens kunnen ook negatief zijn, als je alleen maar slechte ervaringen hebt gehad met iemand, maar zelfs dan is er sprake van gevoelens voor een ex. Als je ex iemand wil zonder verleden kan hij beter iemand zoeken voor wie hij de eerste liefde is.

De vraag is dus of het nut heeft om een relatie te willen met iemand die jou voor een kleine tegenslag meteen al aan de kant zet.

Heeft het nut om te hopen? In dit geval lijkt het niet zo zinvol. Je ex komt uit je verhaal naar voren als iemand die alleen maar met zichzelf bezig is en die verder geen rekening houdt met jouw gevoelen.

Henk, 28-02-2016
Hi, na 3.5 jaar relatie uitgegaan na anderhalf jaar samengewoond te hebben. Zij studeerde nog ik werkte al 4 jaar. Ik dacht al enkele stappen verder en zij nog niet. Voorts hadden we af en toe wel kleine akkefietjes op het einde. Ook door het feit dat we het laatste half jaar uiteen aan het groeien waren omdat zij vaak wegging met mensen van de klas. Uiteindelijk heeft zij er een punt achter gezet. Na appartement leeg te halen nu twee weken geen contact meer. Ze stuurde me nog paar weken na de breuk dat ze me miste maar dat ze twijfelt wat ze met haar leven wilt, nl. weggaan en vrijheid of een relatie. Nu stuurt ze me echter niets meer. Ze zei ook dat ik haar te weinig aandacht gaf enzovoorts. Ik was er ook niet altijd bij toen ze iets wou gaan doen 's avonds omdat ik nog een ander (werk)leven leidde. En zij nam heel veel hooi op haar vork wat betreft sociale engagementen. Ze heeft me van haar woonplaats gevolgd naar mijn stad dus ik dacht echt dat alles goed was en het uitgaan/sociale leven zou veranderen blijkt dus niet het geval te zijn. Heeft dit nog een kans om haar te contacteren/met rust te laten of niet? Ze zei dat ze met mij de tijd van haar leven had gehad en onze karakters lijken echt hard op elkaar… Reactie infoteur, 29-02-2016
Hi, uit je verhaal kan ik niet opmaken wanneer het uitgegaan is. Als het net uit is geef haar dan het liefste wat tijd en ruimte om na te denken. Misschien dat ze na een dag of 10 afstand tussen jullie, weer aan de goede dingen terug gaat denken en je gaat missen. Hoor je niets van haar, kan je na een week een voorzichtige poging doen om te kijken hoe ze er dan inmiddels over denkt. Als haar gevoelens voor jou niet veranderen is het eenmaal zo en zal je zelf ook tijd nodig hebben om er overheen te komen. Of het nut heeft is afhankelijk van haar gevoelens voor jou.

Anon, 12-02-2016
Hi,

Thanks voor je steunende woorden! Het voelt natuurlijk nog steeds raar. Het is een beetje een dagelijks vicieuze cirkel nu. Als ik opsta voel ik me heel verdrietig. Dit houdt zich een paar uur aan en daarna ben ik het licht aan het accepteren dat het voorbij kan zijn. Naarmate de dag ouder is, word ik wat relaxter. Maar zoals ik al zei is het een cirkel dus de volgende dag begin ik weer opnieuw.
Ik mis haar wel nog heel erg en ik wil haar dolgraag terug. Echter heb ik nog geen contact opgenomen en zij ook niet. Ik wil eigenlijk binnenkort toch even iets van me laten horen want we hebben elkaar een week niet gesproken. Is dit verstandig of moet ik wachten tot zij dat doet? Reactie infoteur, 12-02-2016
Jammer dat ze nog niets heeft laten horen. Je kunt natuurlijk zelf iets laten horen, maar dan komt het wel weer van jouw kant. Kan je het nog een paar dagen volhouden? Bijvoorbeeld tot 10 dagen? Stel voor jezelf een moment waarop je vindt dat je haar mag contacten. Stel je dan niet te smekend op, maar misschien juist vriendelijk en geïnteresseerd, maar wel vriendschappelijk. En hou het kort. Misschien heb je een goede reden om te bellen. Bijvoorbeeld om spullen op te halen. Het is echter beter om nog even af te wachten. Een paar dagen misschien. Het zou zo fijn zijn als het van haar kant af zou komen.

Verder ben je goed bezig. Afleiding zoeken en je bewust zijn dat de pijn in de loop van de dag minder wordt, is erg goed. Na verloop van tijd zal het steeds sneller beter gaan gedurende de dag, dus vroeger op de dag al. Ook zal je dan weer interesse krijgen in andere dingen, steeds meer, en aanvaarden dat relaties heel vaak niet eeuwig duren.

Probeer het nog een paar dagen uit te stellen om haar te benaderen. Daarna kan je gerust eens polsen. Ik hoop voor jou dat ze voor die tijd zelf contact met jou zoekt.

Anon, 09-02-2016
Hi,
Oprecht bedankt voor je reactie. Ik heb gelukkig vrienden en familie bij wie ik altijd terecht kan. Het blijft natuurlijk zuur als ik alleen ben, dus ik probeer dat zoveel mogelijk te vermijden. Ik hoop inderdaad dat ze er snel uit is want dat geeft me ook echt duidelijkheid. Nu voelt het wel als voorbij, maar misschien is er licht aan het eind van de tunnel. En juist dat maakt het nog moeilijker voor mij om het te verwerken. Reactie infoteur, 09-02-2016
Hi, het doet ook veel pijn. Je hebt veel meegemaakt samen, het is erg moeilijk om te aanvaarden dat het misschien voorbij is. Maar leef in het moment, dag voor dag en stap voor stap. Als ze niet terugkomt, dan zal de pijn na een tijdje overgaan, als je maar volhoudt en veel afleiding zoekt. Op den duur slijt de pijn dan echt. Nu is dat misschien nog moeilijk te geloven, maar het is echt zo. Lees ook nog eens hier:

http://mens-en-samenleving.infonu.nl/man-en-vrouw/37668-verliefd-of-liefdesverdriet-hoe-voelt-het.html

Anon, 08-02-2016
Hi,

Mijn (ex) vriendin heeft het onlangs met mij uitgemaakt, puur omdat ze op dit moment niet weet wat ze wil. Ze is op dit moment dus erg in de war. Ze vroeg me daarom om haar even met rust te laten. Ik voel me, wat natuurlijk logisch is, behoorlijk zuur. Maar het voelt een beetje dat het half uit is omdat ze niet weet wat ze wilt. En ze heeft ook aangegeven dat ze hoopt dat het weer goed komt tussen ons. Ze houdt nog heel veel van me, en ik van haar. We hebben beiden keihard lopen janken, elkaar geknuffeld en kleine kusjes gegeven op het moment dat zij het uitmaakte.
Ik lees vooral dat ik haar die rust ook moet geven en even geen contact meer te hebben. Dat is op zich al moeilijk genoeg. Maar ik voel me zo zuur. Helemaal omdat ik dus niet weet wanneer ze er achterkomt en wat daar de uitkomst van is. Er is dus een beetje hoop, maar ik weet niet wat ik moet doen. Reactie infoteur, 08-02-2016
Hi, het is natuurlijk moeilijk om haar met rust te laten, want je bent bang dat er daardoor nog meer afstand tussen jullie zal ontstaan. Het is echter zo dat ze gewend is jou te zien en te spreken wanneer ze dat wil. Door gehoor te geven aan haar verzoek om haar even met rust te laten, kan zij juist gaan inzien dat ze jou mist als je er niet bent, en als er geen contact tussen jullie is. Juist dat kan ze haar echte gevoelens voor jou weer gaan voelen.

Als ze dat niet meer gaat voelen, kan je dat toch niet forceren. Geef haar dus even de tijd om jou te gaan missen. Ze moet blijkbaar met zichzelf uitvechten waarom ze dit nu ineens zo voelt en of ze nog genoeg van je houdt om verder met je te gaan.

Probeer ondertussen aan jezelf te werken. Ga niet bij de pakken neerzitten maar zorg dat je er goed verzorgd uitziet, ondanks je liefdesverdriet. Zoek afleiding met vrienden, ga erop uit en wacht gewoon even af hoe het verder gaat. Er zit niks anders op. Ik hoop voor jou dat ze na een week ineens weer aan de bel hangt. Als ze niks van je hoort zal je waarschijnlijk niet snel uit haar gedachten zijn. Laat zeker een volle week niets horen, liefst langer.

Laat hier nog eens horen hoe het verder is gegaan, en of je iets van haar gehoord hebt.

Lisa, 25-01-2016
Hallo,

Het is nu al een week of 5 uit met mijn vriend. We zijn 10 maandjes samen geweest. We hebben samen besloten om het uit te maken omdat we de laatste 2 maanden constant ruzie hadden. We zijn als 'vrienden' uit elkaar gegaan maar lang hield ik dat niet vol. Ik merkte gewoon dat ik hem steeds meer begon te missen. Ik weet gewoon dat ik hem terug wil maar ik heb geen idee hoe. Heeft iemand tips? Reactie infoteur, 25-01-2016
Hi, het is lastig. Je kan hem altijd eens vragen om weer eens af te spreken, maar als hij het beter vindt dat het uit is dan kan je er weinig tegen doen.

Dries, 20-01-2016
Hallo,

Mijn vriendin heeft het uitgemaakt vorige week en we waren 1,5 jaar samen.
De laatste 3 maanden hebben we veel ruzie gemaakt en dit kwam door mij denk ik. Ik heb veel kansen gekregen van haar en deze allemaal verpest. Ik hou heel veel van haar en zij ook van mij, ze heeft het ook moeilijk om mij te laten. Ik heb geprobeerd dat ze mij zou haten zodat we misschien elkaar vergeten en dat is gelukt ze haat mij nu. Hierdoor heb ik het extra verpest… Ik bel haar elke avond nog, dat ik heel veel van haar hou en om slaapwel te zeggen.

Heeft er iemand tips wat ik moet doen om het goed te maken of tips dat ik zeker niet moet doen… Het zou me echt gelukkig maken. Alvast bedankt. Reactie infoteur, 21-01-2016
Hi, ten eerste lijkt het 't beste om niet te zorgen dat je vriendin je haat. Waarom zou je zulke onverstandige dingen doen? Als je van elkaar houdt toon dan:

respect voor de verschillen tussen jullie
gun elkaar ruimte voor een eigen leven
toon geen zinloze jaloezie, want daarmee zeg je dat je de ander niet vertrouwt
geef complimenten en liefde, geen nare opmerkingen
wees eerlijk en liefdevol

Zo te lezen houden jullie nog van elkaar. Is het niet beter om het gewoon weer samen te proberen?

Anoniem, 14-11-2015
Sinds vandaag heeft mijn vriendin het officieel uitgemaakt na een jaar en 8 maanden. Afgelopen woensdag zouden we zoals gewoonlijk afspreken maar toen kreeg ik een berichtje dat ze wou praten. Eenmaal bij haar zijn we gaan praten, en vertelde ze dat ze twijfels had aan de gevoelens voor mij. Dit kwam voor mij aan als een schok. Ik heb nooit iets in de relatie gemerkt wat niet goed zat en kreeg nu ineens dit te horen. Ik voelde me op dat moment hulpeloos en gevoelloos maar vooral veel ongeloof. We hebben de volgende dag afgesproken via een apje om vandaag verder te praten. Ze vertelde dat ze al maanden lang twijfelde maar er niet aan wou toegeven. Ze vertelde ook dat het niet goed voelde om zo verder te gaan en dat ik geen hoop moet houden. Het lastige vind ik dat ze niet weet waar de twijfel vandaan komt ondanks dat ik dat meerdere keren gevraagd heb. We hebben nu afgesproken een tijd geen contact te hebben. Is er een kans dat dit nog goed kan komen of is het einde verhaal? Ik wil haar echt niet kwijt. Reactie infoteur, 14-11-2015
Hi, kans dat het nog goedkomt is er natuurlijk wel, maar er is ook kans dat het niet meer goedkomt. Kan heel goed begrijpen dat je nu hoopt, en dat je je niet kunt voorstellen dat het niet meer goedkomt. Het kan je het gevoel geven dat je gevoelloos bent, zoals je schreef, maar je bent misschien ook een soort van tijdelijk verdoofd. De klap komt namelijk hard aan, vooral als je niet gemerkt hebt dat het er aan zat te komen. Dan komt het extra hard aan. De vraag is eigenlijk ook waarom ze het uitgemaakt heeft, of beter gezegd, waarom haar gevoelens voor jou veranderd zijn. Het kan allerlei oorzaken hebben. Mensen kunnen na een bepaalde periode het gevoel hebben dat ze meer willen in het leven dan een vaste relatie, of mensen kunnen verliefd worden op iemand anders, of ze kunnen het gevoel hebben dat de relatie hen niet meer biedt wat ze ervan verwacht hadden, enzovoorts. Uit je bericht maak ik op dat je niet precies weet wat haar reden is. Ze zegt dat ze twijfelt aan haar gevoelens voor jou. Dat kan, maar weet ze ook waarom ze twijfelt?

Het is goed om even geen contact te hebben, dan kan zij de boel op een rijtje zetten en ontdekken of ze jou mist. Probeer haar helemaal met rust te laten, en na een week of zo pas eens aan haar te vragen hoe het met haar gaat. Als ze je niet echt mist, dan zal je haar nog meer tijd moeten geven. Als ze je helemaal niet missen gaat, dan is haar gevoel voor jou blijvend veranderd. Soms weet je waarom gevoelens veranderen, soms begrijp je het zelf niet. Liefde kan je verder niet forceren, dus alleen de tijd kan uitwijzen of het nog iets worden kan tussen jullie.

Zoek zoveel mogelijk afleiding, praat met mensen die het gemis begrijpen, en werk in elk geval wel aan je eigen leven. Misschien kan je nog voor jezelf ontdekken waar het mis ging. Vaak zijn er toch wel barstjes geweest die je achteraf pas zien kunt.

Anoniem, 11-10-2015
Hallo,

24 juni 2015 is mijn relatie van bijna 6 jaar uitgegaan, hij zei dat hij het niet meer kon ivb de ruzies die er waren ( dit vaak via whatsapp) en doordat ik hem niet vrij genoeg liet. zoals hij het dan zegt het lag aan je gedrag. ik vecht nu al 3.5 maand om hem weer te krijgen en elke keer krijg ik als antwoord ''ik weet het niet'' ik kan het niet''. in die 3.5 maand hebben we het 1 keer even weer geprobeerd. na 1 maaand uit elkaar te zijn geweest. we spraken af en daar sloeg de vonk weer over. maar 3 dagen na die tijd ging ik op vakanie naar italie en is het op whatssapp weer mis gegaan. hierna hebben we nog een keer afgesproken hier kwam er wel wat gevoel terug zei die en werd die ook wel weer verliefd. hierna heeft die gezegt er nog over na te gaan denken wat hij precies wou intussen appen we elke dag maar geen goeie gesprekken. omdat ik continu vraag of we het nog proberen. na nog een maand hebben we nog een keer afgesproken. ik had hem gevraagd recht in me gezicht te zeggen dat het uit was. toen hij me zei ''het is voor mij klaar''' keek hij de andere kant op. verder hebben we toen wel wat leuke herrineringen opgehaalt. en die avond zei die ook dat er weer wat gevoel was terug gekomen. dit is kapot gegaan doordat er de volgende dag een leugen werd rond verteld over mij dat ik met een ander was gegaan ondertussen. en wat ik ook zeg hij gelooft me niet dat het niet zo is. nu 2 week later heb ik hem nogmaals weer gevraagd om duidelijkheid en ik krijg als antwoord '' ik kan het niet meer''

ik vraag me af waarom het elke keer wel terug komt als die mij ziet, als ik hem nu vraag om af te spreken zegt die nee. ik ben er zelf heilig van overtuigd dat wij met 1 kans weer heel gelukkig kunnen worden omdat ik de fouten inzie en deze graag aan wilt pakken. maar hij gelooft er niet meer in. wel zegt hij dat die van me houd en dit altijd zal blijven doen.
ik kan hem heel moeilijk met rust laten omdat ik bang ben dat die mij gaat vergeten langzaam, en dat die inziet dat hij nu echt vrij is zonder dat ik hem app en dus inziet hoe ''mooi '' het leven zonder mij is.
hoe krijg ik hem nog terug… ik heb er zelf alles voor over.

GR. Reactie infoteur, 11-10-2015
Hi, je bent bang dat als hij ziet hoe mooi het leven is zonder jou, dat hij dan zeker niet meer bij je terug wilt.

Dat geeft aan hoe onzeker je bent over jullie relatie. Het is niet zo logisch dat hij ziet hoe mooi het leven is zonder jou, jullie hebben samen immers ook veel mooie dingen meegemaakt neem ik aan. Het leven zonder jou zal anders zijn, maar op dit moment in zijn leven misschien voor hem het beste.

Wat ik me namelijk wel kan voorstellen is dat zes jaar vastigheid het vrije leven voor hem misschien lokt. Een vaste relatie heeft immers ook nadelen. Je kunt niet voorkomen dat hij van zijn vrijheid kan genieten, zelfs als hij jou toch op sommige momenten ook wel zal kunnen missen.

Het is wel zo dat als je hem niet met rust laat, hij waarschijnlijk vooral alleen de voordelen ziet van vrij zijn, terwijl als jij hem de gelegenheid geeft om jou te gaan missen, dan kan hij ook de nadelen van het vrijgezellen bestaan gaan inzien. Je hebt hem inmiddels meer dan duidelijk gemaakt dat jij hem graag terug wilt, nu is het aan hem om andersom ook jou te laten weten dat hij je mist. De kans dat hij jou terug zal gaan opzoeken is het grootste als je hem wat meer met rust zal laten. Lukt het jou niet om hem een tijdje met rust te laten, zeur en bedel dan niet om zijn contact maar laat hem alleen weten dat het nou eenmaal moeilijk is voor jou om het allemaal los te laten, maar dat je er wel aan werkt om een leven zonder hem op te bouwen. Als hij merkt dat je meer afstand van hem neemt, is de kans groot dat hij dan pas gaat inzien wat hij kwijtraakt. Geef hem de ruimte om te ontdekken wat jullie relatie hem waard is. Je kunt liefde nou eenmaal never nooit dwingen.

Anoniem, 26-09-2015
Hallo
Ik heb 5 jaar geleden een relatie gehad met mij ex, het werkte niet voor hem, dus zijn we uit elkaar gegaan. 3 jaar daarna heeft hij weer contact met me op gezocht en zijn we gaan afspreken en hebben we weer een relatie gekregen, op een gegeven moment was hij er ineens klaar mee en stuurde hij in een avond het is over tussen ons. Dat vond ik best lastig. 2 jaar verder, nu dus heeft hij me weer een berichtje gestuurd en af en toe praten we weer. Ik heb in die tussentijd dat we niet samen waren nooit een andere jongen tegegekomen omdat het gewoon niet werkte, alleen met mijn ex… Zal het nu allemaal opnieuw gebeuren? En is het verstandig om weer een relatie met hem te nemen…? Ik denk dat hij mijn ware is…
Met vriendelijke groet Reactie infoteur, 27-09-2015
Hi, 'de ware' wat is dat eigenlijk? Verliefde mensen vinden de persoon op wie ze verliefd zijn, eigenlijk altijd 'de ware.'

Je ex heeft je een paar keer van het ene op het andere moment laten vallen, je weet dus al dat hij dat nog vaker kan doen. Voor hem werkte het dus niet met jou. Hou dat in gedachten en maak het niet mooier dan het in werkelijkheid is.

Als je bereid bent om met dat risico te dealen, en als je je verwachtingen dat het deze keer anders zal gaan op een heel laag pitje kunt zetten, dan is er niemand die jou kan tegenhouden om het opnieuw te proberen. Uiteindelijk bepaal je dat zelf. De kans dat anderen het je afraden is natuurlijk groot, maar dat spreekt voor zich. Je bent immers geen wegwerppartner. Succes met je beslissing.

Ron, 28-08-2015
Drie weken geleden heeft mijn vriendin na 8 en een half jaar mij verzocht me spullen te pakken en uit haar leven te verdwenen.
Dit was voor mij aan de ene kant een klap en aan de andere kant zag ik dit aankomen
Jaren lang mega verl gewerkt om onze droom huis in het buitenland te verwekelijken hierdoor me zelf helemaal voorbij gelopen, zo veel werk verzet hier, en daar aan het huis dat ik haar niet meer de aandacht kon geven die zij vroeg en nodig had
Te moe om regelmatig te vrijen.
Heb haar geprobeerd alles te geven wat ik maar kon
Van komplimenten tot aan kadou's
In onze vakantie helaas in elkaar gezakt overspannen en burnoud gaf iedereen de schult om mij Hern zoms terecht en ook onterecht
Haar verteld dat wanneer we meer in nl zouden zijn ik naar de dokter zou gaan omdat ik me zelf helemaal kweit was

Nu drie dagen na de vakantie heeft zij het bijltje er bij neer gegooid
Ze wil me nuet meer zien spreken of wat dan ook
Me geblokt op app op fb
Ze gast overal heen uit en wat dan maar ook en als mensen zeggen nou sterkte meid is het waarvoor sterkte met mij gaat het vantasties

Volgens haar was ik niet meer gelukkig in onze relatie haate ik haar en zo als ze zij ik vond haar vies
Niets van dit alles is mijn gevoel geweest
Ik ben er kapot van en mis haar vreselijk
Wil haar graag terug in mijn leven maar ben bang naast het net te gaan vissen Reactie infoteur, 28-08-2015
Hi, hard werken en jezelf voorbijlopen kan je persoonlijkheid anders maken, dus je kan dan sneller boos zijn om weinig. Het hoort er allemaal bij in het leven. Als we stress hebben reageren we nou eenmaal sneller kortaf en lelijk, dan wanneer we ons prettig voelen. Als ik jouw verhaal zo lees dan denk ik dat je aan wat rust toe bent. Nu heb je natuurlijk verdriet en dan kom je ook niet echt tot rust, maar aan de andere kant heeft je vriendin misschien ook terecht aangegeven dat haar grens bereikt was.

Dan is pauze nemen het beste. Geef haar de tijd om de boel op een rijtje te zetten. Spreek geen kwaad over haar tegen anderen maar neem, zo mogelijk, juist de verantwoordelijkheid voor jouw aandeel voor jullie breuk. Besef dat alles wat je tegen vrienden, kennissen en familie zegt, bij haar terecht kan komen want je weet hoe mensen zijn, ze zeggen snel: 'hij zei dit of dat over je.' Dus dan kan je beter positief over haar zijn, dan krijgt ze dat eerder te horen. Dat is beter dan dat ze lelijke dingen hoort. Het is beter dat ze te horen krijgt dat je begrip hebt voor haar situatie, en dat je begrijpt dat het voor haar niet meer ging, maar dat je haar wel mist.

Jij kent haar het beste natuurlijk. Er moet een reden zijn waarom ze ermee gestopt is. Probeer voor jezelf nog eens na te gaan wat voor haar doorslaggevend is geweest. Als je weet waar het fout ging is het makkelijker om een plan te maken om de breuk weer te helen.

Marcello, 19-08-2015
Wat ik persoonlijk erg vreemd vind, is dat zij degene is die elke week contact zoekt. Of het nu gaat om een overlijden, een verjaardag of over spullen. De eerste twee weken heeft ze zelfs de sleutel nog gehad en enkel de kleding weggehaald, waarom niet gelijk alles en nu als er aangegeven wordt dat ze een seintje krijgt wederom na enkele dagen weer contact zoeken over de spullen. In mijn optiek als zij er dan zo klaar mee is regel dit dan eerder en stuur ook geen berichten als er iets aan de hand is bij mij, want in principe ben ik een afgesloten boek voor haar. Reactie infoteur, 21-08-2015
Hi, het kan misschien een van deze drie dingen betekenen:

macht der gewoonte, ze is dus gewend met jou te overleggen en moet dat nog afwennen
ze mist je en wil weten of jij haar ook mist
ze is laks en heeft het te druk met haar eigen leven om tijd te maken om alles in een keer goed te regelen

Jouw wil is natuurlijk ook belangrijk. Wat wil jij? Als je het zat bent dat ze steeds weer contact zoekt en je houdt van duidelijkheid, dus weten waar je aan toe bent, dan kan je haar vragen alles in een keer definitief op te komen halen omdat je geen losse eindjes wilt. Als je nog hoop hebt kan je gewoon verder afwachten waar ze nog mee komt.

Marcello, 18-08-2015
Allereerst bedankt voor de reactie. De reden welke zij heeft aangegeven voor de breuk is dat zij al vanaf haar zestiende in relaties verstrengeld zit en nu haar vrijheid terug wil en geen verplichtingen wilt hebben naar iemand. Het vreemde daarin is wel dat zij twee dagen voor de breuk aangaf dat ze me miste en nu elke week contact zoek weliswaar steeds om praktische zaken, maar als hier niet spoedig op gereageerd word dan volgt opnieuw een bericht via een ander social media. Aankomende donderdag zal zij notabele op haar eigen verjaardag de laatste spullen komen ophalen uiteraard houd ik de eer aan mezelf en zal ik in de ochtend haar netjes feliciteren daarnaast heb ik alle spullen netjes verzameld en ingepakt voor haar. De aankomende twee weken zal ik wederom geen enkel contact zoeken en haar dan eens een belletje geven gewoon om te vragen hoe het gaat. Daarnaast maak ik geen enkel gebruik meer (al enige tijd) van Facebook of welke ander social media dan ook. Ze heeft mijn nummer, ik zal haar donderdag geluk toewensen en hoop dat ik me eigen ritme weer kan gaan vinden. Het doet pijn om te zien dat je houvast weg is en de ander relatief makkelijk doorgaat (voor zover dit uiteraard goed te beoordelen is). Reactie infoteur, 19-08-2015
Hi, het komt inderdaad wel vaker voor dat de ander makkelijk doorgaat met het leven. Dat kan betekenen dat ze echt aan vrijheid toe was. Zolang ze jou niet vertelt waarom ze het zo makkelijk loslaat, is het een beetje gissen. Haar gevoel voor jou is blijkbaar niet meer hetzelfde, en dat komt vaak voor. Verliefdheid is soms net een zeepbel die ineens weg is. Geef haar maar die vrijheid die ze nodig heeft, en werk inderdaad maar aan je eigen leven. Als ze na een tijdje toch nog terugkomt kan je zien of er nog mogelijkheden voor jullie zijn, als ze wegblijft dan komt er vroeg of laat weer een ander op je pad, ook al ben je daar nu nog niet aan toe.

Marcello, 18-08-2015
Hoi,

Mijn situatie, na een relatie van 2 jaar heeft mijn vriendin het op 20-7 uitgemaakt, ik kreeg terwijl ik in het vliegtuig zat op weg naar Nederland een bericht, we moeten vanavond praten.

Toen wist ik uiteraard voldoende, dezelfde avond gaf ze aan geen gevoel meer voor me te hebben en geen toekomst in ons samengestelde gezin te zien. Die avond ben ik heel erg boos geworden en heb ik haar geprobeerd op andere gedachte te brengen, uiteraard zonder resultaat.

Op 23-7 heeft ze mij een mail gestuurd dat ze nog steeds achter haar beslissing stond en dat het goed voelde om ermee te stoppen. Ik heb toen een mail teruggestuurd dat ik haar begrijp en haar keuze respecteer en accepteer, ze gaf aan dat ze even van slag was van mijn mail, wow wat een mooie mail stuurde ze.

Op 25-7 stuurde ze een bericht hoe het ging en wat m'n plannen in het weekend waren, ik stuurde een kort bericht dat ik nog geen plannen had daarna geen reactie meer van haar gekregen.

Op 27-7 stuurde ze wederom een mail dat ze in de avond wilde praten over haar spullen, ik was vrij relax vroeg haar om het weekend wat leuks samen te doen, ze wees dit af, omdat ze afstand wilde.

Een dag later heeft ze zoals afgesproken de meeste spullen (kleding e.d.) meegenomen aangezien de huissleutel nog had.

Op 30-7 overleed mijn opa, ik had er bewust voor gekozen om haar niet berichten, echter een dag voor de crematie op 3-8 was ze erachter gekomen en stuurde ze in de avond een bericht met de tekst waarom weet ik dat niet? Ik reageerde dat ik haar niet wil belasten met dingen die in mijn leven gebeuren. Op 4-8 de dag van de crematie stuurde ze een bericht dat ze er graag bij wilde zijn, ik gaf aan dat prima te vinden. Na de crematie hebben we even gepraat en ik vroeg haar wederom of ze in het weekend een drankje kwam drinken, ze gaf aan dat ze dat nog even in het midden liet.

Een dag later viel m'n zoon (niet haar zoon) van de trap en raakte in het ziekenhuis, aangezien ze op 6-8 een gesprek met m'n ouders had om haar kant van het verhaal te vertellen stuurde ik een bericht dat deze geen doorgang kon vinden aangezien mijn zoon in het ziekenhuis lag. Ze reageerde met hoe gaat het met hem etc., aan het einde van de dag stuurde ik: het komt goed, neem aan dat je van het weekend niet langs komt, ze stuurde terug beter van niet. Een uur later zag ik haar en was ik wederom emotioneel, ze gaf aan er geen behoefte aan te hebben om gezamenlijk wat te doen en dat ze geen contact wilde.

Op 12-8 stuurde ze wederom een bericht dat ze de overige spullen wilden komen halen, ik heb aangegeven erg druk met mezelf te zijn dat ik wel aangeef wanneer de spullen klaar staan (betreft een bed, wat ze nu niet nodig heeft en wat speelgoed van haar zoon), ze antwoordde anders kom ik donderdag het speelgoed ophalen en doen we later het bed. Ik gaf wederom aan dat ik te druk ben momenteel en dat ik het niet doe om haar te treiteren en dat ik niet boos ben of wat dan ook. Ze stuurde is goed, maar misschien is het voor jou zelf ook goed als de spullen weg zijn, ik hoor het dan wel.

Op 15-8 stuurde ze me een bericht om me te feliciteren met mijn zoon.
Op 17-8 kreeg ik een bericht; Hai, donderdag even de spullen doen?
Toen ik hier niet snel genoeg op reageerde, kreeg ik een half uur later een mail met de tekst; Hey kunnen we het even afstemmen.

Ondanks dat ik had aangegeven wanneer de spullen klaar zouden staan zit het haar blijkbaar om wat voor reden dan ook erg hoog.

Aankomende donderdag zal zij langskomen en de laatste spullen meenemen.

Welke acties kan ik vervolgens uitzetten, ik zit er al een tijdje helemaal doorheen, maar laat me niet kennen terwijl zij vrolijk verder gaat en geniet van haar vrijheid zonder verplichtingen. Reactie infoteur, 18-08-2015
Je doet het erg goed, maar het is ook zoals je schrijft: zij geniet van haar vrijheid.

De kans is dus groot dat ze echt achter haar beslissing staat. In elk geval op dit moment. De vraag is waarom ze het uit heeft gemaakt. De reden is vaak ook de reden waarom iemand het achter zich laten kan.

Je hebt een aantal pogingen gedaan om iets leuks met haar te gaan doen maar ze houdt dat duidelijk af. In dit stadium kan je dus niks doen. Het beste is om structuur in je leven aan te brengen waar je wat houvast aan hebt, en proberen te accepteren dat het waarschijnlijk echt voorbij is tussen jullie. Als ze terugkomt (en je hebt tegen die tijd nog gevoelens voor haar) is het natuurlijk nog mogelijk dat jullie alsnog bij elkaar komen. Maar als dat na een paar weken nog niet gebeurd is, wordt de kans steeds kleiner. De vraag is waarom ze niet meer wil? Wat is de reden dat ze het ineens niet meer zag zitten met jullie?

Dd, 23-07-2015
Hallo,
ongeveer 3 weken terug heeft mijn ex het uitgemaakt met de reden dat hij het niet meer voelt maar wel veel van me houd als "vriend" we waren iets langer dan 2 jaar samen. Voordat hij me had gedumpt wou hij een break en hadden we ook al bijna 3 weken geen contact. ik had gelezen dat ik na de breuk niet desperate contact moest gaan zoeken en smeken, dus ben ik eigenlijk direct aan mezelf gaan werken en dit gaat me nog steeds goed af. MAAR. Ik wil hem heel erg graag terug maar heb nog steeds niks van hem gehoord… mijn spullen liggen ook nog bij hem. hij zal die toch een keer moeten brengen oft. contact zoeken. Ik ben op het punt dat ik hardop kan zeggen dat ik hem niet nodig heb in mijn leven, maar ik wil hem wel in mijn leven en het liefst romantisch. Wat kan ik doen? Wil zo graag dat hij weer gevoelens voor me krijgt. ik hou van hem! Reactie infoteur, 23-07-2015
Hi, helaas zijn er geen wondermiddelen om je ex weer aan je te binden. Het doet pijn, maar het beste is om de spullen op te laten halen, en er aan blijven werken om het los te laten. Hij weet je telefoonnummer, hij weet waar je woont… toch laat hij niks horen. Dan is het tijd om verder te gaan met je leven. Blijkbaar voelt hij niet meer voor jou wat jij voor hem voelt.

Dat komt heel vaak voor, en je zal er doorheen moeten, maar er is niks tegen te doen. Het doet een tijdje pijn, maar het gaat over. Je kunt je ex nog vragen om een afrondend gesprek, als je nog met vragen zit. Waarom heeft hij het uitgemaakt? Is er een ander? Zijn zijn gevoelens voor jou helemaal over? Als hij je op dergelijke vragen eerlijk antwoord geeft, is het makkelijker om het een plaats te geven. Sterkte, en richt je op de toekomst. Er komen betere tijden.

Joep, 20-07-2015
Ongeveer een jaar geleden heeft mijn ex-vriendin onze relatie verbroken, na ruim zeven jaar samen geweest te zijn. Het gevoel was bij haar weg en ze was verliefd geworden op iemand anders. Binnen een maand was zij al aan het daten met hem en sindsdien hebben ze een relatie. Ik heb geprobeerd zo min mogelijk contact op te nemen met haar en verder proberen te gaan met mijn leven. Dit valt mij nog altijd zwaar, er gaat geen dag voorbij dat ik niet aan haar denk. Ik mis haar ontzettend en ondanks alles zou ik haar heel graag terug willen winnen. Tot voor kort had ik ook nog goede hoop dat dit mogelijk was. Het leek er namelijk op dat onze breuk, ondanks dat ze zo snel met een ander ging, haar ook zwaar viel. De eerste keren dat ik haar toevallig tegen kwam was ze heel erg enthousiast en hadden we heel leuke gesprekken. Al snel stelde ze ook voor om eens een drankje te doen. Ik heb hiervoor vriendelijk bedankt omdat het mij geen goed idee leek. Daarna zwakte het contact een behoorlijk af. Enkele maanden later kwam ik haar tegen op een feestje van gezamenlijke vrienden. Ze zag er toen niet goed uit, ze was flink aangekomen in gewicht en had behoorlijk dun haar gekregen. Ik heb toen ook aan haar gevraagd of alles wel goed met haar ging en of ze wel echt gelukkig was met haar beslissing. Zij gaf toen aan volledig achter haar beslissing te staan en heel gelukkig te zijn met hem. Nadien hebben we weer enkele maanden nauwelijks tot geen contact gehad. Totdat ik laatst weer een berichtje van haar kreeg hoe het met me ging. Wij hebben toen wel even een leuk gesprek gehad maar ik heb wel gevraagd waarom ze weer contact zocht. Zij gaf aan dat ik hier verder niets achter moest zoeken en dat ze gewoon geïnteresseerd was. Ik heb toen aangegeven dat ik dit liever niet meer had omdat ik erna iedere keer weer terug bij af ben. Heb ik hier goed aan gedaan? Ze geeft tenslotte aan geen spijt te hebben van haar beslissing en heel gelukkig te zijn met hem. Ik zou dan ook geen hoop meer moeten hebben dat het nog goed gaat komen tussen ons. Toch heb ik sterk het gevoel dat ze zichzelf voor de gek houdt en dat ze helemaal niet zo gelukkig met hem is als ze aangeeft. Niet alleen door de 'signalen' die ik hierboven genoemd heb maar ook door andere dingen die spelen. Zo heb ik altijd een goede band gehad met haar zus, waar ik nog regelmatig contact mee heb en heel soms ook wat mee afspreek. Zij heeft dit liever niet, dat wij nog contact hebben en al helemaal niet dat we nog afspreken. Waarom zou zij zich daar druk over maken als ze niets meer voor me voelt en gelukkig is met een ander? En zo zijn er nog wel wat punten waardoor ik twijfel aan haar woorden. Terecht? Of ben ik gewoon heel naïef en wil ik het niet geloven? Reactie infoteur, 21-07-2015
Hi, ik vind dat je het erg goed doet. Samengevat is het eigenlijk zo dat ze het uitgemaakt heeft en al een jaar een ander heeft, waarmee ze gelukkig genoeg is om ermee door te gaan. Zo nu en dan belt ze jou en toont dan vriendschappelijke interesse. Ze wil niet dat je met haar zus omgaat.
Aangezien ze geen pogingen doet om jou terug te krijgen, heeft ze voor die ander gekozen, dus is het inderdaad het beste om verder te gaan met je leven. Als mensen lang bij elkaar zijn geweest is er vaak nog wel een band, je hebt immers veel meegemaakt samen, dus ook jaloezie naar haar zus toe, kan een rol spelen. Misschien is ze bang dat het iets te gezellig wordt tussen jou en haar zus, of misschien vind ze het gewoon vervelend dat zij mogelijk ter sprake komt als je met haar zus praat. Maar je hebt er alle recht toe om leuk om te gaan met je ex schoonzus, dus trek je daar niet te veel van aan.

Het afhouden tussen jou en je ex lijkt me een goede keus, omdat je er zelf niets mee opschiet om haar steeds weer te zien en dan te ontdekken dat het voor haar gewoon vriendschappelijk was.

Killian Veenstra, 18-07-2015
Ik heb het uitgemaakt met me ex vriendin neer dan een maand geleden maar vorige week had io weer een beetje contact gezocht en nu hoorde ik dat het uit was met haar nieuwe vriend na een maand maar ik wil dolgraag me ex terug maar ze wilt nog niet afspreken en we spreken elkaar alleen maar savonds heb jullie tips voor mij om de vlam weer aan te wakkeren door te whatsappen?
Gr killian Reactie infoteur, 18-07-2015
Hi, altijd lastig, want was ze verliefd op haar nieuwe vriend en heeft ze nu liefdesverdriet om hem? Dan moet ze dat eerst een plaatsje geven.

Dat ze niet wil afspreken wil zeggen dat je haar toch het beste even met rust kan laten. Als je dat te moeilijk vindt kan je haar natuurlijk gewoon vragen of ze nog wel eens terugdenkt aan jullie tijd samen. Als ze daarover positief is, kan het hoopvol zijn.

Frank, 18-06-2015
Hoi,

Ik ben eergisteren gedumpt door me vriendin, maar het voelde heel vreemd en ze zei dat ze nog niet toe was aan een relatie terwijl we er al 1 hadden van 2 maand. (we hebben daarvoor 3.5 maand gedate). Ik heb haar na afgelopen dinsdag ook maar geblokkeerd op social media omdat ik gewoon even rust wil. Ik wil uiteindelijk opnieuw beginnen met haar, maar wat moet ik nu eigenlijk doen, volgens mij kan ik nu gewoon beter niet met haar praten maar wil haar graag terug!

Help!? Reactie infoteur, 18-06-2015
Even afwachten is meestal het beste. Als je dat niet lukt kan je nog een keertje contact zoeken, maar aangezien ze je (zoals je schrijft) gedumpt heeft, wil ze waarschijnlijk even met rust gelaten worden. Als jij haar ook even met rust kunt laten komt ze misschien tot inzicht dat ze je toch wel mist. Ze zal je dat dan zeker laten weten.

Als ze niets meer laat horen, kan je het na een week of zo, nog eens proberen. Je kunt haar dan eens vragen hoe het met haar gaat of zo. Maar als ze niet meer met jullie relatie verder wil, kan je daar niks aan veranderen. Ze zegt dat ze niet toe is aan een vaste relatie, daarmee bedoelt ze waarschijnlijk dat ze juist de vastigheid van een relatie nog niet wil. Een relatie brengt ook verplichtingen met zich mee dus mogelijk voelt ze zich daar niet prettig bij.

Richard, 18-05-2015
Dank voor je bericht terug!

Eens, het is een lastige situatie. En het lijkt er inderdaad op dat ze me niet meer wil. Ik vrees dat zelfs als ze me nog een keer afwijst, dat ik zelfs dan nog hoop zou houden. De connectie die we gemaakt hebben is/was sterk. Ik denk (gevoelsmatig) dat er nog steeds gevoel is/ ze van me houdt. Maar het niet wil of kan. Door vertrouwensbreuk of door haar omgeving of een mix. De afstand helpt niet mee, ik kan niet zo even langsgaan.

Toen de “bom’ destijds gebarsten is, heeft ze, ondanks het niet te tonen het er erg zwaar mee gehad. Haar ouders zijn er dus waarschijnlijk nu fel op tegen, die hebben haar opgevangen, ze moest haar verhaal ook delen en kan me voorstellen dat dit niet goed landde bij hen. Ze hebben een huis gekocht voor haar een paar weken na de breuk, denk een kwestie van frisse start. Ze woonde dicht bij mijn oude huis in NL en was daar niet zo happy in die wijk. Met haar ouders schermde ze dan ook, haar moeder zou thuis zijn als ik langs zou komen. (prima, valt denk ik goed genoeg uit te leggen;-)

Mijn gedrag die avond en in de periode daarvoor begreep ze niet, wat waarschijnlijk negatief is uitgelegd. (lastig vallen, terwijl ik steun zocht, op de niet goede manier) De week voor het gebeurde zijn we nog een weekendje weg geweest. Wat lastig vallen mijn inzien niet helemaal logisch maakt. Tenzij er iets is waar ik geen weet van heb. Ik vermoed dat er flink wat gestookt is. Dat voelt zo machteloos, ik geef oprecht om haar en we waren ook wel echt heel erg lief samen, . Het voelt alsof ik het verkloot heb bij diegene met wie ik echt oud wilde worden. Anderzijds vind ik het heel erg dat ze zo over me denkt. En haar houding kwetste me ook best wel, misschien niet helemaal eerlijk. De maanden van stilte waren niet echt prettig.

Wat ik zelf niet eerder beseft heb is dat ze vrij gevoelig is, meer dan ik initieel dacht. En wegloopt of boos word als ze iets niet begrijpt of haar kwetst. En in die periode heb ik haar erg gekwetst en ze was zeker lief door me veel te helpen met de move, ik kon het haar alleen even niet terug geven. Koppig is ze, en praten over gevoel doet ze niet eenvoudig. Daar loopt ze liever voor weg.

Anyways, ze is hoe ze is en ik kan met de mindere kanten prima leven. Mijn gedachten zijn als ik er te direct op spring dat ze in de nee stand springt. En misschien is het verstandig haar voorzichtig vriendelijk te benaderen zonder druk. Zonder wat aan haar te “vragen” maar te geven en lief te zijn voor haar. De leuke dingen omhoog halen, dat we het hier in de zon met een boekje ook wel heel lekker hadden, . Laten zien dat t nu anders is, en vertrouwen wat opbouwen. Maar denk met kleine stapjes, Ze wilde namelijk een “altijd lief vriendje” Dat had ze de laatste maanden veels te weinig gehad.

Dus ik denk inderdaad het nog een keer te willen proberen, en dan toe te werken naar nog een keer vragen wat af te spreken. Maar hoe dat aan te pakken? Gewoon bellen/ appen vragen of ze nog een keer wil afspreken/ uitpraten? Aangeven dat er een heleboel is veranderd? Ik lees weleens dat het goed ie niet teveel verstandelijk erop in te gaan, maar eerder wat zachtjes opbouwen. Vriendschappelijk. Ik zit hier nog wel even dus dat is misschien niet slecht. Wat vind jij?

Dankjewel in elk geval en ik laat het vervolg zeker aan je weten Reactie infoteur, 19-05-2015
Vriendschappelijk beginnen kan nooit kwaad. Dat schrikt het minste af. Maar de vraag is wel hoe je dat aanpakt, aangezien elke poging tot contact niet direct vriendschappelijk zal worden uitgelegd. Maar je kunt het proberen, haar gewoon eens joviaal bellen, ´Ik ben binnenkort in de buurt en het lijkt me leuk om weer eens bij te praten. Heb je zin om ergens te gaan lunchen?´ Of een kaartje sturen, zodat ze wat meer bedenktijd heeft, met een soortgelijke tekst.

Probeer het dan ook vriendschappelijk te houden en geen avances te maken. Als je haar kunt overtuigen dat jouw leven zonder haar ook gewoon verder gaat en dat je je niet meer blind staat op haar, kan ze je misschien weer met andere ogen bekijken. Voorkom dat je die man wordt die maand in maand uit blijft bedelen om haar aandacht, want als zij het niet meer voelt, zal dat haar alleen maar irriteren. Een smachtende man is alleen aantrekkelijk voor een vrouw als zij andersom ook naar hem smacht.

Afgewezen worden is nooit leuk, maar hoort wel bij het leven. Dus als ze niet wil, idealiseer het dan verder niet, er waren ook minder mooie dingen. En er zijn heel veel andere leuke vrouwen op de wereld die je nog ontmoeten kunt. Op een bepaald moment moet je verder, het oude loslaten, want als ze niet meer wil dan is het toch niet zo mooi tussen jullie als je jezelf wilt doen geloven. 'Keep that in mind.' Ben benieuwd of ze af wil spreken met je. Ik hoop het voor je. :)

Richard, 18-05-2015
Een tijd geleden heb ik hier eerder iets geschreven onder Rd. Er is een flinke tijd geen contact geweest tussen ons. Ze had me geblokkeerd op mobiel. Ik ben wat terughoudend om te schrijven wat er precies speelde omdat het een opmerkelijk verhaal is. Voor werk heb ik de kans van mn leven gekregen en ben verantwoordelijk voor marketing op drie continenten bij een grote international geworden. Ik was toen 31, wel erg jong, maar met vertrouwen dat ik het kon. Qua moeilijkheid was dit wel de verdieping die ik zocht. Dat betekende ook veerhuizen naar Barca, we spraken een periode af om terug te komen, en na afloop samen te gaan en trouwen/kinderen.
In het kort; die druk kon ik niet aan de eerste maanden, er veranderde veel. Familie in ziekenhuis, etc. Door de weeks vloog ik de wereld over en in het begin kon ik nog niet elk weekend terug naar NL. Enorm alleen, vreemd land, destijds de taal niet machtig, een gouden kooi. Ik mistte haar en maanden lang op de bank huilen van gemis. Zij ook. Dat was dan ook niet zo leuk. Uiteindelijk heb ik iets doms gedaan, Ik dronk die dag teveel en belde haar s’nachts dat ik zonder haar niet verder kon, en heb haar daar mee enorm laten schrikken. Een burn-out nabij, en erg prikkelbaar.
Zoals gezegd er is dus nu iets van contact geweest. Ik hield het niet meer en heb haar via via laten weten dat ik naar NL kwam om haar te zien. Uiteindelijk belde ze die dag, ik zat in meeting op kantoor, om te zeggen dat het geen zin had om te komen, dat er niks zou veranderen en ze het niet hoefde te horen. Ik was rustig en zei dat ik enkel wilde weten hoe het met haar was en dat ik me al deze maanden lang zorgen om haar maakte. En dat ik na werktijd van plan was naar NL te vliegen. Ze kreeg een kalm rustig persoon aan de lijn. Toen werd ze naar mijn idee zelf wat rustiger en hebben we gepraat. Ze is nog boos na al die tijd om het gebeurde. Wel zei ze dat ze zag dat het inderdaad een periode was waar ik doorheen moest. We hebben even rustig gesproken en na een dikke tien minuten opgehangen, ze moest verder zei ze, en zei dat ik ook terug naar de meeting moest. Ik vroeg of ze goed op zichzelf wilde passen, dat zou ze doen.
Het is nu een paar weken geleden weer, en ja, nog elke dag denk ik aan haar. Zoals gezegd ik wilde met haar trouwen, de ring had ze al (om gevraagd zelfs;) Ze heeft me niet opnieuw geblokkeerd en ik zou haar dan nu ook kunnen bereiken. Vraag is of ik dat moet doen. Denk dat ze nog steeds gevoelens heeft, maar dat het vertrouwen zoek is. Mijn grote hobby was marathons lopen, nu ultra marathons. Dat eerste heeft ze overgenomen en veranderen haar afbeelding daar ook naar. het laatste weet ze niet. Misschien goed om te appen dat ik het fijn vond haar te horen, dat het goed met haar gaat en dat het een mooie foto is, zoiets? hoe kan ik haar vertrouwen wat terug geven? Ik zou zo alles hier opzeggen en terug naar haar gaan. Reactie infoteur, 18-05-2015
Het is lastig, want als je niks doet groei je verder uit elkaar, als je wel contact zoekt loop je de kans dat ze je afwijst. Maar aangezien dit de enige twee opties zijn denk ik dat je toch kunt overwegen om nog eenmaal contact te zoeken. Je komt er dan in elk geval achter of ze wel of niet open staat voor een ontmoeting. Je moet toch iets, en je wilt (lijkt me) het of af kunnen sluiten, of je wilt de draad weer op kunnen pakken. Je zit nu een beetje tussen wal en schip in denk ik. Je kan het niet afsluiten omdat je niet weet of er toch nog een kans zou zijn dat het ooit nog goed kan komen, en je kunt ook niet verder met haar omdat je niet weet of ze daar überhaupt nog voor open staat.

De vraag is nu of dit wat je schreef: >>>Uiteindelijk belde ze die dag, ik zat in meeting op kantoor, om te zeggen dat het geen zin had om te komen, dat er niks zou veranderen. (einde citaat) <<< voor haar op dat moment echt waar was of dat ze het zei omdat ze boos was.

Misschien moet je voor jezelf bepalen op welk moment je het los zou kunnen laten. Misschien zou je haar los kunnen laten als ze je duidelijk zou maken dat ze je echt niet meer wil zien en dat ze dat meent. Of wanneer ze een andere relatie zou hebben, zou dat het moment zijn dat je haar los zou kunnen laten? Waar ligt voor jou de grens, wanneer zou je haar los kunnen laten en verder kunnen gaan met je leven?

Als je dat eerst voor jezelf bepaalt, kan je haar misschien gewoon zeggen dat je van haar moet horen dat het definitief voorbij is en dat ze helemaal geen contact meer wil. Pijnlijk? Ja. Maar ook wel zo duidelijk. Ik heb de indruk dat je nu nog twijfelt over haar gevoelens voor jou. Noem het hoop… Want het is natuurlijk wel zo, dat als iemand je graag wil zien of spreken, iemand daartoe ook pogingen zal ondernemen. De kans dat ze zit te wachten op jouw poging, is dus misschien niet groot, maar als ze koppig van aard is, kan het wel zo zijn dat ze niet de eerste wil zijn die contact zoekt. Maar, gezien haar herhaaldelijke afwijzingen naar jou toe, lijkt het er wel op dat zij een hereniging echt niet meer ziet zitten. Je kunt haar bellen en polsen hoe ze er over denkt dat je weer eens iets laat horen. Je kunt haar vrolijk uitnodigen om eens samen iets te gaan drinken, om weer eens bij te praten. Als ze dit niet wil, dan denk ik dat het tijd wordt om haar te laten gaan.

Als ze vraagt of je nog gevoelens voor haar hebt kan je volstaan met te zeggen 'oude liefde roest niet, dus je hebt nog steeds een speciaal plekje in mijn hart.' Maar als ze daar niet naar vraagt zou ik haar niet meteen lastig vallen met jouw gevoelens als ik je was, want ze heeft al duidelijk gemaakt dat het voor haar anders voelt. Al met al lijkt de kans dat zij weer een relatie wil beginnen, mij dus niet zo groot. Maar ik ken haar niet, natuurlijk. Je komt er misschien alleen achter door nog een keertje contact te zoeken en te kijken of ze open staat voor een afspraak met je, of niet.

Ik hoor graag nog eens hoe het verder met jou/jullie gaat, en wat voor jou het vervolg is geweest op deze situatie. :)

Niels, 22-04-2015
Hallo,
Anderhalve maand maakte mijn vriendin het uit. Als ik eerlijk ben was het mijn schuld, want ik gaf ze de laatste maanden te weinig aandacht. We hadden een goeie 3 jaar een relatie. Ik heb gereageerd hoe iedereen zou reageren denk ik. Lieve dingen gesmst en gedaan, vragen om een nieuwe kans, blablabla. Na een week of 3-4 had ik door dat die aanpak niet werkt, want ik kreeg steeds hetzelfde negatieve antwoord, dan heb ik maar besloten om ze even gerust te laten, 2 weken later stuurde ze een sms om te vragen hoe het was op vakantie en zo. Ik was blij met haar sms en heb ik dacht het is een stap in de goeie richting, maar ik denk eerder dat ze gewoon met me inzit. Nu, een paar dagen later hebben we wel een zeer goed gesprek gehad op Facebook. Ze heeft me doen inzien dat ze nu gelukkig is, maar ze snapt ook mijn kant dat ik wat gefrustreerd ben omdat ik ze echt wel nog graag zie en beter kan zijn voor haar, dan hebben we wat het verleden opgerafeld, onze eerste kus en zo. Ze zei ook dat ze niet kan weten hoe ze ze binnen enkele maanden kan voelen. Ze beseft denk ik wil dat ik het anders zal aanpakken. Kweet niet of ik hoop moet hebben, op korte termijn alleszins niet, op lange misschien wel. Ik denk dat ik haar nu zal blijven gerustlaten zoals ik deed en ondertussen een positieve instelling proberen te houden en enkele positieve veranderingen ga doorvoeren, hopelijk komen haar gevoelens langzaam aan terug! Reactie infoteur, 24-04-2015
Hi, aangezien het al zes weken uit is en ze zegt nu gelukkig te zijn, is het inderdaad afwachten of de vlam nog wil oplaaien van haar kant. Bedelen werkt meestal averechts, en ook te veel er achteraan zitten werkt meestal averechts. Probeer je dus ook op je eigen leven te focussen en laat zien dat je ondertussen ook de draad van je leven weer hebt opgepakt en niet eeuwig wacht. Maar zoek naar de juiste balans. Wacht een week en stuur haar dan een sms´je, om te zien hoe het met haar gaat. Bedel niet om haar liefde, maar leg haar wel uit dat je je fouten inziet en haar graag zou willen laten blijken dat je ervan geleerd hebt. Wil ze dat niet, wacht dan weer een week met een volgende poging. Dat wachten is moeilijk, maar het geeft haar wel de gelegenheid om te ontdekken of ze jou mist. Behandel haar verder met respect. Geen flauwe dingen als haar jaloers proberen te maken, dat ondermijnt haar vertrouwen in jou en zal op den duur tegen je werken. En tot slot: als het voor haar echt voorbij is, ach ja, liefde kan men niet dwingen.

Bibi, 12-03-2015
Ik en m'n ex hadden vorig jaar 15-3-14 een relatie gekregen. Dus bijna een jaar geleden. Helaas was dat al binnen 3 weken klaar, omdat hij iemand anders leuk vond. En dupte me, het is nu dus bijna een jaar verder en ik heb genoeg relaties gehad zelf Eem relatie van een half jaar. Maar ook in die relatie droomde en dacht ik alleen maar aan hem. mijn "ex" kreeg een relatie met een meisje. Ik ging helemaal kapot vanbinnen terwijl ik nog met die andere jongen had. Ik ging zijn vriendin opzoeken en met haar appen daar kwam mijn "vriend" van toen dus achter en ging heel het verhaal tegen mijn ex zeggen! Mijn ex werd zo kwaad en ging me bellen dat hij me nooit meer hoefde te spreken of te zien! Ik ging kapot van binnen. 2maanden later maakte ik het uit met mijn "toen nog vriend" omdat ik het helemaal beu was met alle ruzies die we hadden. Het is nu al ongeveer 2 maanden ook uit met zijn vriendin(daar ben ik blij om😶) en sinds een paar weken heb ik weer contact met hem hij had me ontblokt en ZELF geappt met dat ik een leuke pf had 😍) ik werd helemaal rood en weer helemaal verliefd toen hij appte we hebben geskyped en appen nu echt 24/7! Maar ik weet niet wat ik hier aan kan doen. Ik weet dat hij me niet meer terug wil. Reactie infoteur, 12-03-2015
Hi, de vraag is waarom hij weer contact met je gezocht hebt. Heeft hij oprecht interesse in jou?

Sj, 12-03-2015
Hi,

Nou helaas weer nieuwe maar negatievere ontwikkelingen. Inmiddels heb ik vorige week vrijdag voor de 4e keer te horen gekregen dat ze me toch geen kans wil geven… en dat ze geen contact meer wilt etc etc De zaterdag daarna heb ik nog 1 berichtje gestuurd, en ja hoor kreeg toch weer antwoord en weet ik veel wat allemaal naar me kop geslingerd… ofwel toch weer reageren en negatieve aandacht is ook aandacht toch? ;-)

Ik heb inmiddels besloten niet meer uit te gaan van adviezen van iedereen maar naar mijn eigen instinct te luisteren: namelijk haar hart veroveren door haar te laten zien en voelen dat ik voor haar ga, kaartjes bloemen etc etc dit heeft immers bij onze vorige breuk toen ik dezelfde dingen te horen kreeg ook gewerkt… ;-) Sterker nog toen lag ik met hartklachten in het ziekenhuis en dat boeide dr niet eens… Kreeg toen te horen op deze manier krijg je me echt niet terug, je maakt het alleen maar erger! Alsof ik het express deed :p)

Wie weet misschien wil ze wel veroverd worden en is dit alleen maar een spelletje hard to get, tjah de mogelijkheid bestaat dat het inderdaad echt over is maar dan heb ik wel echt ALLES gegeven wat ik maar kan geven en zou ik het ook met een goed gevoel kunnen afsluiten :) Dan maar het positieve van het negatieve inzien denk ik :)
Gisteren dus een kaartje verstuurd en ga vandaag of morgen een Bosje bloemen laten bezorgen :-) Volgens mijn moeder zit het hem in de kleine gebaren en niet in de prijs :-)

Nogmaals tot horens! en ik zal weer wat laten horen :)

Groetjes! :-) Reactie infoteur, 12-03-2015
Veel succes met de romantische aanpak, en ben inderdaad benieuwd hoe het verder zal gaan. :O Succes. ;)

Sj, 05-03-2015
Hoi,

Nou voorlopig het laatste berichtje denk ik.
Gisteren na een toch heftige ruzie met haar te hebben gekregen eindelijk wat duidelijkheid, wat blijkt nou namelijk. Ze geeft me al lang een kans. Haar idee is om eerst gewoon normaal als vrienden om te kunnen gaan. En van daaruit verder te kijken hoe het gaat, ze wilt me geen valse hoop geven dus belooft ze me niets in de vorm "als ik een ander tegenkom" maar ze zegt zelf al ik ben helemaal niet bezig met liefde of andere mannen. ik ben nu bezig met mezelf en me zoontje.
Ze vind het normale contact tussen ons nu heel fijn en kan daardoor ook alleen nog maar aan de leuke dingen denken van onze relatie. Ze geeft zelf al aan dat alles wat ze "plant" misgaat en daarom plant ze niks meer en laat ze het op zich afkomen. Dit meisje is duidelijk door haar verleden en wat er tussen ons gebeurd is erg beschadigd. Ze zei op een gegeven moment in het gesprek ik wil je ook weer vertrouwen en… (toen trok ze zelf de rem aan) alles wijst erop dat ze me een kans geeft (Wat ze zelf ook zegt) maar ondertussen zichzelf erg beschermd voor meer ellende!

Zoals mijn moeder zegt je hebt nu een spreekwoordelijke voet tussen de deur en je kan nu met babystapjes met wanneer zij aangeeft af te willen spreken haar hart weer terug te winnen, want het is er wel maar ze trekt haar muren op uit zelfbescherming, daarom zegt ze ook die dingen als in "als ik iemand tegenkom dan… of als jij iemand tegenkomt dan… "

Dus ik heb nu eindelijk duidelijkheid, geen zekerheid maar wel duidelijkheid en ik weet wat me te doen staat;

- Mezelf weer worden vooooor alle leugens en ellende (daar is ze tenslotte op gevallen)
- Haar de rust en tijd geven en op haar tempo (deels) alles aangaan
- en als laatste ik heb nu weer de mogelijkheid om mijn "charmes" voorzichtig in de strijd te gooien. Maar met BABYSTAPJES.


Ik hoop dat nog meer mensen misschien iets hebben aan mijn verhaal en ik zal nog eens wat laten horen hoe het gaat en of het gewerkt heeft en of we samen zijn gekomen of niet! :)

In ieder geval bedankt voor de adviezen en het af en toe kunnen uiten hier op de site! :)

Groetjes SJ Reactie infoteur, 05-03-2015
Ik hoop dat het goedkomt, en inderdaad: laat nog eens horen hoe het verder is gegaan. Succes met die babystapjes ;)

Sj, 04-03-2015
Hi,

Hier ben ik weer, ik dacht ik hou je op de hoogte zoals je vroeg.
Ik heb haar eergisteren weer gesproken en ik was een beetje klaar met iedere keer hetzelfde te horen. Ik heb tegen haar gezegd ik ben er klaar mee, toen vroeg ze half paniekerig waarmee… dus ik zei met deze ellende met vechten voor iets wat volgens jou kansloos is… ik ga hier aan onderdoor ze vroeg toen heel zielig je bent toch niet boos heh, want dat wil ik echt niet. dus ik zei nee niet boos ben er klaar mee…
Toen begon ze ineens over dat ze trots is dat ik het zelf inzie bla bla bla… en toen ineens weer over koetjes en kalfjes… geen pijl op te trekken dus heb ik het gesprek afgekapt. En ja daar komt ie, ineens was het mag ik je nog eens bellen en appen? Ik heb gezegd prima, toen zei ze ineens MOP ik spreek je nog. dat had ik al weken niet meer gehoord…

afijn diezelfde avond heeft ze mijn beste vriend gebeld het verhaal deels (zonder die emotie) aan hem verteld. en toen begon ze weer tegen hem, ja ik heb gevoelens maar het is goed zo bla bla bla en als ik hem terug wil vecht ik voor hem bla bla bla en toen werd me beste vriend boos en zei jezus beslis eens, denk eens na wat je zegt, je zegt ik wil hem niet maar ondertussen geef je hem een nagel hoop, je weet dat hij als ie wil 10 meisjes kan krijgen maar door wat jij zegt ergens in zijn achterhoofd houdt dat… denk eens in kleur ipv zwartwit. en toen begon ze ja maar ehh en ja en ehh dus lekker twijfelend doen… De vriendin van me beste meisje riep ook MEID BESLIS NOU EENS!

De volgende dag werd ik alweer gebeld door dr… " Ja ik wilde toch nog even zeggen dat ik het heel goed van je vind etc etc bla bla bla maar je zal wel druk zijn met je nieuwe huis en dit en dat en zus en zo (Gesprek aanhouden) en toen Nouja MOP ik hou je niet langer op ik spreek je nog. ik zeg prima spreek je nog. Vervolgens (en ze wist dat ik in de buurt was) Ja je raadt het nooit ik werk vandaag 2 straten achter me huis handig heh? Nouja MOP ik spreek je nog doeeeeggg!

Wat kan ik hier nou mee, iedereen zegt dat ze een spelletje met me speelt omdat ze blijft bellen en dingen blijft herhalen.
Moet ik inderdaad nu meer afstand nemen en dat bij haar aangeven? Of zal ik zoals me collega zegt gewoon ineens voor de deur staan en zeggen klaar met deze onzin, het eromheen draaien en aan het lijntje houden, ik wil je! (Maar dan op een zelfverzekerde manier, niet agressief)
Ik hoor namelijk van diverse mensen dat ze wilt dat ik de leiding neem, althans die hints geeft ze volgens hen.
Ik weet gewoon niet wat ik met die gemengde signalen van haar moet, ze blijft me af en toe maar bellen en/of smsen maar ze wilt niks van me zegt ze, en tegen mij zegt ze andere dingen dan tegen mensen die "mij niet spreken"

Zelfs een vreemde die ik het uitleg en hoe ze doet zegt dat ze een spelletje met me speelt… waarom nou dit spelletje, waarom niet toegeven aan je gevoel en zo hard doen? :-( Ik word zo langzaam aan gek en functioneer niet meer normaal, ik wil zelfvertrouwen hebben en sterk zijn maar het lukt niet. Vanavond maar eens proberen te Mediteren… (heb ik vroeger ook gedaan) Reactie infoteur, 04-03-2015
Hi, hoewel het allemaal verwarrend en vermoeiend is, is het toch niet zo moeilijk als het lijkt. Als ze je terug wil, zal ze dat op een bepaald moment laten weten. Vaak is het het verstandigste om iemand die twijfelt, even helemaal niets te laten horen. Laat het maar van haar kant komen. Als ze nog gevoelens voor je heeft zal ze zich namelijk erg ongemakkelijk gaan voelen als je haar niet meer achterna loopt en als jij niets laat horen.

Als ze je belt hou het dan eens kort en zeg vriendelijk dat je even geen tijd voor haar hebt. Goede kans dat ze dan gaat beseffen dat ze haar plaats op het voetstuk waar je haar al lang hebt geplaatst, echt aan het kwijtraken is. Mogelijk komen dan haar echte gevoelens voor jou nog naar boven. Als die er niet meer zijn, dan zal er ook niet veel meer naar boven komen. Dan weet je tenminste dat ze echt niet meer verder wil. Werk in elk geval aan je eigen leven en staar je niet blind op iemand die zegt dat ze niet meer wil. En denk maar zo, als ze je nog wil dan komt ze terug. De vraag is alleen of jij haar tegen die tijd nog wel wil want jij gaat ook verder met je leven natuurlijk.

Sj, 27-02-2015
Hi,

Ja daar ben ik weer. Vandaag heb ik haar gezien. Ik had een brief voor haar geschreven die bij mijn beste vriend klaar lag.
Toen ze zei ik kom hem vandaag ophalen en mijn beste vriend zei hij is wel hier maakte dat haar niet uit.

Toen ze eenmaal binnen was was het vrijwel direct heel gezellig. We hebben super gezellig gepraat en toch ook wat oude herinneringen opgehaald.
Wat mijn beste vriend van een afstandje opviel is dat ze dr ogen niet van me af kon houden. Op de momenten dat ik haar recht in dr ogen aankeek keek ze dan ook gauw naar beneden… We maakten elkaars zinnen af en het was echt heel gezellig. Toen ze wegging deed ze weer ietwat afstandelijk en in de lift zei ze tegen mijn beste vriend (hoorde ik later) dat ze me niet eeuwig kan ontwijken dus daarom kwam ze gewoon maar langs.

Mijn beste vriend vertelde dat hij heel objectief enorm veel verliefdheid in haar ogen zag en dat hij gewoon de vonken voelde overvliegen. Ook het wegkijken ervaarde hij als positief en denk dan ook dat wat ze in de lift zei dat dat is om zich groot te houden. Op sommige momenten leek het er zelfs even op dat ze verlegen en sprakeloos werd als we elkaar aankeken, ze reageerde dan met jah en tjah en ok en wist zich even geen houding te geven. En dan ook nog eens elkaars zinnen afmaken.
Ik vind dat toch wel als iets zeer positief en heb er dan ook een enorm goed gevoel over. we zijn in 3 dagen tijd van niet meer willen spreken en zien naar elkaar weer zien enzo gegaan. Wat wel grappig detail is dat die brief die ik gemaakt heb heb ik weleens eerder gedaan, en zei vouwde hem toen dubbel en omdat er een gedicht bijzat baalde ik daar toen nogal van. Toen ik haar vandaag de brief gaf vroeg ze nog of ze hem dubbel mocht vouwen, hier heb ik toen gewoon ja op gezegd ondanks er een mooie foto collage bijzit.
Ik ga haar het tempo voor alles laten bepalen en ik hou verder gewoon keurig afstand.

Als u dit zo hoort wat kunt u hiervan uit opmaken? :)

Groetjes SJ Reactie infoteur, 28-02-2015
Hi, ik kan alleen maar eerlijk tegen je zijn. Ik hoop voor jou dat je gelijk hebt. Ik kan er natuurlijk niet echt met zekerheid iets uit opmaken want een verliefd hart is maar al te vaak een hoopvol hart. Ik vind het wel positief dat ze je niet afwijst. Ze wijst je brief niet af en om je te zien wijst ze ook niet af. Ze komt de brief zelfs ophalen. Dat kan hoopvol zijn.

Het is wel belangrijk dat er ook iets van haar kant gaat komen. Een positieve reactie op je brief bijvoorbeeld. Dan krijg je meer zekerheid. Ik hoop het voor je. Hou me op de hoogte :)

Sj, 26-02-2015
Hi,
Ik heb gelogen over het feit dat ik gescheiden zou zijn terwijl dat niet zo was en mijn ex de hints niet begreep nadat ik weer vrijwel direct terug wilde naar mijn nu dus ook ex vriendin.
Ik heb haar vandaag gesproken en aanvankelijk leek ze erg vrolijk te reageren over de telefoon.
Toen begon ze weer over het feit dat ik haar niet terug kan krijgen. Telkens als zei weer over de dingen begon kon ik die als het ware ontkrachtigen en begon ze weer over iets anders om maar te onderbouwen waarom ze niet verder wilt.
Ze geeft aan ik ga door met me leven en dat zou jij ook moeten doen. als 1 van ons iemand anders tegenkomt dan mag je dat niet tegenhouden. Toen ik aangaf daar voorlopig geen behoefte aan te hebben zei ze zelf ook van niet.
Toen ik zei dat we ook gewoon kunnen afwachten hoe het gaat lopen zei ze dat ik dan hoop vasthou en stil blijf staan, ook dit kon ik ontkrachtigen door aan te geven zelfs als ik iemand ontmoet heb jij ook pech. Waarop ze zelf zei dat als ik spijt krijg zal ik er alles aan doen om je terug te krijgen.

Ik krijg meer en meer het idee dat ze dingen erbij haalt of verzint om maar zichzelf te overtuigen.
Ik heb aangegeven bij haar dat ik niet begrijp als je zoveel van iemand houdt, zoveel heb meegemaakt en diegene ook mist dat je dan alles in 1 klap opgeeft. Toen kwam ze weer met het argument dat ze niet mij maar "een persoon mist" om haar heen, ook dit was gisteren of eergisteren weer anders.
Tevens geeft ze wel aan dat ze het normale contact voor nu heel fijn vind. Op een gegeven moment leek ze iets terug te krabbelen een zei ze weer voor nu is het voor mij gewoon helemaal klaar, SJ en AB gaan niet meer werken samen denk ik.
Ze wilt me voorlopig nog niet zien want dat vind ze volgens haar te pijnlijk.
Wat de vorige keren gebeurde is toen ze me zag ze direct weer voor me viel, zou ze daarom express de boot afhouden om me te willen zien?
Ik neem ook inderdaad de verantwoordelijkheid voor wat ik heb gedaan en geef ook aan er erg spijt van te hebben.

Het belang romantiek wil ik heeeel graag doen maar als ze me niet wil zien hoe kan ik dat dan voor elkaar krijgen? Reactie infoteur, 26-02-2015
Hi, beweren dat je gescheiden bent terwijl dat niet zo is, is inderdaad niet gering. Stel je maar voor dat jij te horen zou krijgen dat zij eigenlijk getrouwd is geweest al die tijd. Over zo'n bedrog zet je je niet snel heen. Maar wie weet denkt ze er over een tijdje anders over, als ze beseft dat je inderdaad verder gaat met je leven. Ook voor haar geldt namelijk dat ze misschien pas beseft wat ze kwijt is, als het helemaal niet meer terug blijft komen. Probeer het eens een tijde van haar kant te laten komen. Probeer dit bijvoorbeeld een week, en kijk of ze dan zelf contact gaat zoeken. Dat is een goed teken. Als ze zelf geen contact zoekt, is het duidelijk, dan is ze echt verder gegaan met haar leven zonder jou. Geef haar eens wat tijd om jou te gaan missen.

Wat romantiek betreft is het inderdaad moeilijk als zij geen contact wil. Dat kan je alleen toepassen als er contact is. Maar probeer eerst eens te kijken of ze jou gaat contacten als jij niets laat horen. Als ze dan contact met jou zoekt, is dat in elk geval een bewijs dat ze misschien toch nieuwsgierig is geworden waar jij blijft met je pogingen haar terug te winnen.

Sj, 25-02-2015
Hallo,

2 weken geleden heeft mijn vriendin en voorheen affaire alles beindigd. (na bijna 2 jaar samen zijn)
Dit heeft zei gedaan omdat ik na de eerste keer scheiden van mijn vrouw me bedacht omdat me zoontje niet wilde wennen in het nieuwe huis.
Ik heb mij toen eigenlijk weer vrijwel direct bedacht toen ik weer bij mijn ex terecht kwam en wilde mijn "affaire" weer terug. Ik heb toen een leugen verzonnen om beiden partijen geen zeer te willen doen, maar wel te krijgen wat ik wil. (wat heel fout is) die leugen is gaan groeien en groeien en groeien, intussen had zei onderbewust al lang wat door en we zijn al meerdere malen uit elkaar geweest.
Ze was er bijna klaar voor om met mij samen te gaan wonen en toen wilde ze zekerheid en heeft ze mijn toekomstige ex vrouw gebeld. Toen heb ik besloten om aan beide tegelijk de waarheid te vertellen.

Ze heeft regelmatig contact met mijn beste vriend en geeft aan rust te willen omdat ze zo gekwetst is, ook geeft ze aan nog steeds van me te houden, mijn aanwezigheid te missen de chemie nog te voelen en mijn nog steeds knap te vinden. wat er ondertussen gebeurt is dat ze zichzelf lijkt tegen te spreken. De ene keer zegt ze dat het nooit meer goed komt en de andere keer weet ze het niet maar denkt ze dat het niet meer goed komt en zegt ze ik wil het ook niet.
Op aanraden van mijn beste vriend hebben we gisteren 8 smsjes gewisseld en vanochtend gebeld, gewoon over iets gewoons en dat ik bijna mijn eigen stekje heb. Er lijkt dus iets van in ieder geval vriendschappelijk contact te zijn. De vorige keren dat we uit elkaar waren omdat ze me niet vertrouwde ging dit net zo.
Ik weet dat ik niet mijn hoop ergens op mag vestigen maar het feit dat ze wel vaak vraagt naar me bij me vrienden en dat ze toch weer iets van een toenadering zocht kan ik toch wel als iets positiefs opvatten? helemaal omdat ze het ene moment zegt nee en het andere moment twijfelt.
Wat zou nou verstandig voor mij zijn om het aan te pakken buiten het feit dat ik het contact van haar kant laat komen… Ik heb inmiddels wel een 6 pagina tellende brief aan haar geschreven die ze binnenkort bij mijn beste vriend en vriendin komt ophalen.
Ondertussen geef ik haar in ieder geval wel de rust die ze wil en zorg ik ook dat ik mezelf goed kleed, me zaken afhandel en (redelijk) doorga met me leven.
Wat kan ik toch opmaken uit het feit dat we dan wel bellen en dan ook kunnen lachen? en dat ze toch bij andere vraagt hoe het met me gaat. ondanks dat ze de dingen zegt dat het nooit meer goed komt etc etc.

Ik wil haar gewoon terug en het enige wat ik nodig heb is een kleine kans om te laten zien dat ik ik ben en dat ik mezelf nu eindelijk zonder liegen en bedriegen aan haar kan geven. overigens 3 dagen geleden wilde ze me never nooit meer zien en spreken en wilde ze eigenlijk het liefst al het contact verbreken.

Please help me of geef me wat handvatten om haar weer terug te winnen, wat kan ik toch doen om haar hartje weer te veroveren…

Gr S. Reactie infoteur, 26-02-2015
Hi, je ex geeft duidelijk aan wat de reden is dat ze je (nog) niet terug wil, omdat je blijkbaar ergens oneerlijk over geweest bent. (Dat maak ik op uit je verhaal.) Het probleem is dan waarschijnlijk dat ze jou nog wel aantrekkelijk vindt, maar dat ze je niet meer durft te vertrouwen. Vertrouwen terugwinnen is niet eenvoudig, want hoe kan zij zeker zijn dat jij niet opnieuw leugens om bestwil verzinnen gaat? De vraag is of zij ondanks die onzekerheid een toekomst met jou ziet. Omdat ik niet weet waarover je 'gelogen' hebt, is het moeilijk in te schatten of het voor haar moeilijk zal zijn na een tijdje toch weer met jou verder te gaan. Vaak beseffen mensen pas wat ze hadden, als ze het kwijt zijn. Maar het feit dat ze met jou wel over ditjes en datjes chat, is inderdaad wel hoopvol. Want het betekent dat ze de deur voor jou niet geheel gesloten heeft. Ik vind dat je het verder erg goed doet. Je laat haar met rust, maar je geeft haar toch ook op het goede moment wat aandacht. Je zal haar vertrouwen moeten herwinnen. Dat lukt als je het niet te bont gemaakt hebt in het verleden. Hoe erger haar vertrouwen geschaad werd, hoe moeilijker het voor haar zal zijn om je weer te vertrouwen. Maar blijkbaar wil ze nog wel contact, dus bouw het vertrouwen langzaam maar zeker weer op. En als zij aangeeft boos te zijn om wat je gedaan hebt, neem dan de volledige verantwoordelijkheid op je en zeg dat je er heel veel spijt van hebt. (Ik neem aan dat je er spijt van hebt). Laat nog eens horen hoe het verder gegaan is met jullie. En succes gewenst.

PS. Vergeet niet het belang van een beetje romantiek!

Dm, 16-12-2014
Hallo ik had een relatie van 18 maanden en 11 maanden samengewoond het ging heel goed tot ik na 15 maanden haar vertrouwen heb geschaad we zijn doorgaan maar zij heeft dan een 1 maand geleden beslist om er een eind aan te maken via sms toen ik weg was naar de voetbal. ze verwijt mij dat i mijn gevoelens te weing toonde nu toon ik ze maar ze twijfelt maar ik voel aan haar reacties dat ze nog gevoelens heeft voor mij maar bang is dat ik haar ga kwesten ik heb deze laatste maand veel geprobeerd om haar op nu te veroveren maar ze wil tijd maar ik vind dat moeilijk omdat we mekaar nog veel zien tijdens de week wat kan ik doen om haar terug te winnen?
groetjes Reactie infoteur, 17-12-2014
Misschien kan je haar voorstellen om elkaar zo nu en dan te zien op neutraal terrein, zoals samen naar de film gaan, of samen uit eten gaan. Misschien is zij gevoelig voor romantische attentie (jij kent haar het beste) doe dan je best om haar via romantiek te laten merken dat ze veel voor jou betekent. Neem misschien wat bloemen mee, of een knuffelbeestje, of een klein sieraad (een armbandje bijvoorbeeld) als zij van dat soort dingen houdt. Maak haar complimentjes, niet alleen over haar uiterlijk. Toon interesse in haar bezigheden en haar familie. Wees niet cynisch, niet aanvallend, en als zij goede reden heeft om jou verwijten te maken accepteer dat dan en zeg dat ze gelijk heeft. Maar als ze jou wil ontmoeten, vermijd dan zoveel mogelijk gesprekken over dingen die conflicten oproepen, richt je op het hier en nu van het moment en op positieve dingen, zoals het ophalen van goede herinneringen aan de tijd dat jullie elkaar pas pas kenden. Die goede herinneringen kunnen namelijk haar romantische gevoelens voor jou weer doen herleven. Maar alleen jij kent haar, dus dit zijn algemene tips van mij, die alleen effect zullen hebben als ze haar aanspreken.

Verder is het zo dat als jij haar niet goed behandeld hebt, ze mogelijk echt niet verder met je wil. Dat is helaas vaak zo, als het vertrouwen stuk is, is het moeilijk om weer op te bouwen. Succes in elk geval. :)

Rd, 04-11-2014
Hallo.

We hebben vorige week zondag anderhalf uur gebeld, ze gaf aan dat ik haar had gekwetst en nog steeds van me houdt en mist. Ze wilde over tijdje iets leuks doen, en over tijdje weer contact.

Nu komt het, zondagavond stuurt ze me ineens dat ze heerlijke weken achter de rug heeft, ik m’n spullen op moet halen en was ze boos, boos om alles. En kreeg heel wat terecht (en onterechte) verwijten. Ik moest haar met rust laten (had haar ook niet benaderd overigens) We gingen nooit vrienden worden etc etc. Best hard vond ik dat. En als ik nog wat kwijt wilde dat ik het kon mailen. IK begrijp dit niet zo goed, helemaal haaks op alles wat eerder gebeurde. Hoe kan ik dat verklaren?

Groet, Richard Reactie infoteur, 05-11-2014
Hi, zo te lezen heeft ze zich bedacht. Mogelijk heeft ze de afgelopen weken nagedacht over waarmee je haar gekwetst hebt en beseft ze nu pas ten volle dat ze geen partner wil die bepaalde dingen doet of zegt. (Ik weet natuurlijk niet wat er is voorgevallen en waarmee je haar gekwetst hebt.) Ik maak dit op uit je bericht dus ik kan me vergissen. Het beste kun je haar vragen waarom ze van gedachten is veranderd en waarom ze nou eigenlijk het meest boos op je is. Maar waarschijnlijk heeft ze dat al gezegd, dus je kan dan niet anders dan accepteren dat ze aangeeft niet verder te willen. De vraag is ook aarmee je haar gekwetst hebt.

Art, 14-10-2014
Hi,
Ik had een relatie van 6 jaar. Mijn vriend heeft het 1,5 maand geleden beëindigd.
Hij heeft een kind uit vorig relatie. Kwam om de ene weekend.

En paar jaar geleden een hartinfarct gehad, hierna veranderde er een hoop. Hij moest een pacemaker dragen. Ik was ondanks dit blij dat hij in leven was en ben er voor hem geweest, cijferde mezelf een beetje weg.
Er waren financiële problemen, maar goed we gingen ervoor. Het ging goed tussen ons.

Ik raakte zwanger, maar mijn vriend was er niet klaar voor wegens z'n gezondheid. Was in hetzelfde jaar dat hij ziek werd. Hij moest nog veel verwerken. Met veeeel moeite en verdriet heb ik me erbij neergelegd en een abortus gepleegd. We hadden besloten om het 1 jr uit te stellen.

Met z'n kind had ik een leuke band voorheen, totdat ik ging samenwonen met m'n vriend. Het kind werd een beetje jaloers en mocht alles van z'n vader. Als ik er wat van zei was het niet goed. Hierna begon mijn vriend met een bedrijf, en na een paar maanden zag ik hem bijna niet meer. Hij was alleen maar aan het werk (workaholic leek hij wel) terwijl hij zo ziek is. We spraken nauwelijks tegen elkaar, deden bijna niets meer samen. Als ik dit tegen hem zei, kwam er alleen ruzie, hij raakte geïrriteerd en werd boos. Zo ging het 1 jaar en paar maanden. Hij leefde in z'n eigen wereld. We communiceerden niet meer, alleen als het ging om maandelijkse lasten, en andere schulden van hem. Hij kwam bijna dagelijks snachts thuis. Ik kwam met het idee om in relatietherapie te gaan, want het ging niet zo goed. Hij vond het goed, 2x geweest en daarna wilde hij niet meer. Hij vond het niet belangrijk en maakte geen tijd vrij.
Ik bleef proberen te praten met hem, maar het hielp niet. Na een tijdje kwam hij weleens vroeg in de avond thuis, dat was heel fijn en leuk. Maar z'n gezondheid ging achteruit steeds, omdat hij veel werkte en stress had (financieel). Jaren deed ik mee met z'n financiële situatie.

de laatste paar maanden zag ik aan hem dat hij niet zoveel interesse meer had, beetje afstandelijk deed, er kwam niets meer van zijn kant etc.
Ik wist geen raad meer, maar
ik gaf hem z'n ruimte als hij thuis kwam liet hem met rust, wat hij fijn vond.
Ik kwam erachter dat ik zwanger was, terwijl ik er niet mee bezig was.
Toen ik het hem vertelde was hij niet blij, maar boos. Hij wilde het niet. Hij was te druk met bedrijf en zag het financieel niet zitten, z'n gezondheid was slecht noemde hij op. en begon weer over een abortus.
Ik zei dat ik niet kon voor de 2e keer en had ooit een kinderwens wat hij wist.

Toen besloot hij uit boosheid om einde te maken aan ons relatie en wilde niet meer samenzijn. Er kwam alleen boosheid en frustratie van z'n kant, zei dat een 2e kind niet belangrijk is.Na lange gesprek zag ik dat we even normaal konden praten over het kind of het een jongen of meisje zou worden etc. En toen stopte hij z'n gevoel weer weg en sprak weer anders. Dat deed echt veel pijn! Ik was er altijd voor hem, maar hij liet mij vallen.

Hij gaf aan dat hij er voor kind toch wil zijn, maar wanneer het hem uitkomt. Ik kon wel door de grond zakken en heb toen gezegd dat het op zo'n manier niet nodig is. Ik was boos en teleurgesteld ik zei dat ik er zal zijn voor dit kind, en
Dat hij naar z'n 1e kind moet kijken.

Ik hoefde niet meteen weg van hem, maar hoe langer ik daar zou blijven hoe stressvoller het zou zijn. Het was al nacht, de volgende ochtend ging hij naar z'n werk, je zag aan hem dat hij in de war was, hij wist geen houding aan te nemen.
Ik zei dat ik vandaag of morgen weg zou gaan. Hij zei niks, leek gestresst.
Ik ben na z'n vertrek toen vertrokken uit z'n huis, een brief achter gelaten met mijn gevoelens en gedachte erin. Geen reactie gehad. Paar dagen later spullen verhuist.

Nu is het al 1,5 maand geleden. Een wk later 1x contact gehad via whatsapp omdat ik iets van mij niet kon vinden en dacht dat het daar nog lag. Ik was boos, teleurgesteld, gestresst, verdrietig maar probeer me rustig te houden wegens m'n zwangerschap. 1 maand dus geen contact gehad met hem, ik richt me op leuke dingen.
Veel nagedacht en ik hou nog steeds van hem. We hebben een hoop samen Meegemaakt ook hoop leuke tijden gehad. En ergens weet ik dat hij van mij houd, maar stopt z'n gevoelens weg. Ik wil ons relatie nu niet opgeven. Wil laatste poging wagen.
Er is geen contact niets, hij heeft niets van zich laten horen. Hoe pak ik het aan? Reactie infoteur, 14-10-2014
Waarom zou je met deze man nog verder willen? Ik kan uit je verhaal niets opmaken waaruit blijkt dat deze man om jou of om jullie baby geeft. Je hebt deze keer gekozen om de baby te houden, en hij betaalt je terug door je uit huis te zetten. Je staat er alleen voor, hij steunt je niet tijdens de zwangerschap, hij is er helemaal niet. Hij zoekt je niet op, nergens blijkt uit dat hij bereid is je te steunen.

Lieve schat, ik ken je niet, maar je krijgt straks het mooiste wat er is, een kind. Dit kind zal onvoorwaardelijk van jou houden als je het de liefde geeft die het nodig heeft. Dat kindje zal jou meer geven in je leven dan deze je man je ooit gegeven heeft. Sorry dat ik dit zo cru zeg, maar zo komt het op mij over.

Liefdesverdriet doet zeer, maar als een paar maanden doorzet ben je er overheen. Een man die op deze manier met zijn eigen ongeboren kinderen omgaat, en met zijn zwangere vriendin, toont geen liefde of zorg.

De vraag is waarom je nog met hem verder zou willen. Waarschijnlijk is je leven 100 keer leuker samen met je kindje straks, en je vrienden en familie.
Of zie ik dat verkeerd?

Rd, 13-10-2014
Beste Infoteur,

Dank voor je vorige reactie. We hebben afgelopen weekend zaterdag en zondag elkaar eindelijk in real-life gesproken. In de periode daarvoor meermaals per dag gewoon contact gehad, berichten, face-timen om te vragen hoe het gaat e.a. Initiatief vanuit beide.

Dit weekend gaf ze aan dat ze niet door kan, en er teveel is gebeurd om te vergeten/vergeven. Ze zegt daarbij dat ze me erg mist en van me houdt. Ik zie dat dat klopt. Ik heb mijn verantwoordelijkheid genomen, ook in de periode voor dit weekend, in woord en daad; actie ondernomen. Meermalen excuses geboden. Aangegeven dat ik daar aan werk, ook zonder haar. Ze ziet wel het goede in mij geloof ik.

We hebben ook de vele mooie dingen besproken. Die haalt ze zelf actief aan. Gaf me de foto’s van onze laatste trip een paar weken terug, die had ik nog niet. Superlief. Er stonden mooie van ons samen op zei ze. Ze zegt ik; wel wel samen met de mooie dingen, maar deze dingen horen daar niet bij. Als we willen slagen moeten we opnieuw beginnen. Ook geeft ze aan in de liefde te geloven en dat als we bij elkaar horen we bij elkaar terugkomen. Daar geloof ik ook in, liefde, en dat weet ze. Echter geen garanties. Ik denk dat het afhangt wat ik wel/of niet doe nu.

Ze zit natuurlijk ook met emoties, vrijdag was ze op een uitje en daar zag ze een zaal die perfect voor ons trouwen kon zijn melde ze zaterdag. Ik begrijp dat ze speelbal is van emoties; maar het is ook een lastige om aan te horen. Komt nog even op schoot zitten, fijn knuffelen. Zegt dat ze me mist, nu al, en van me houdt. En vind het jammer dat ik nu even niet in de buurt woon, dan konden we een koffie spontaan halen af en toe. Is ze er klaar mee?

Ze geeft aan dat ik nu echt even niet iets verder kan doen. Haar laten dus. Wat ik wel kon doen heb ik gedaan, zo goed mogelijk geluisterd. Naar alles wat ze vond en zei, en haar mijn dankbaarheid getoond. Dat luchtte wat op volgens mij voor haar. Dat ik luisterde kan ik alleen laten zien door ook te doen wat ze zegt. Even niets doen, en doen wat ik zeg.

Bovenal onze vriendschap en wijze waar we met elkaar omgingen waarderen we. We zitten qua persoonlijkheid en dergelijken op 1 lijn. Erg prettig. Vrienden blijven lijkt me moeilijk, In elk geval nu. Ik voel meer voor haar.

Ze heeft me nog super lief met de auto bij een vriend afgezet, ivm ik pas laat terugvloog verbleef ik daar. Nog even heel dicht tegen elkaar aangedrukt en geknuffeld en ze sloot af met te zeggen of het goed was dat ze belde met 1 of 2 weken. Ik gaf haar aan dat ze altijd of wanneer dan ook mag bellen. (ikzelf doe uiteraard even niets)

Ik wil enerzijds niet teveel aan haar woorden vasthouden. Toch heb ik hoop, en vraag me af of dat gevoel realistisch is. Wat zou nog een juiste actie kunnen zijn, als we elkaar weer spreken, of vooral niet doen nu of in tussentijd. Hoe kan ik dingen bewijzen? Kan ik nog wat doen? Eenvoudig gezegd, wat is wijsheid.

Hartelijke groet, Reactie infoteur, 13-10-2014
Hi, ik denk dat je het goed gedaan hebt. Het is inderdaad het enige wat je nu kunt doen, het van haar kant laten komen. Kijk, ze weet dat ze je nog terug kan krijgen, dus weet ze ook dat ze een keus heeft. Als je niets laat horen, kan bij haar het gevoel groeien dat die keus kleiner wordt, dat jij je misschien neerlegt bij haar beslissing en dat jij verder zal gaan zonder haar. Dat kan aan haar gaan knagen. Wil ik dat wel echt? Zal ze zich af kunnen gaan vragen. Op die momenten zal ze weer contact met jou zoeken, kijken/checken of ze nog steeds de keus heeft. Blijf je dan vriendschappelijk opstellen, maar misschien is het dan ook tijd om te laten merken dat je ook de draad van je leven weer probeert op te pakken, een leven zonder haar. Dat je het accepteert en dus vooruit probeert te denken.

Als ze het gevoel heeft dat haar keus ook jouw keus wordt, dus zonder elkaar verder gaan, is het mogelijk dat ze dat eigenlijk niet wilt. Dat ze gaat proberen je terug te winnen.

Het is mogelijk. Dus wacht de komende tijd af en laat het contact van haar komen. Die vrijheid om zonder jou te leven, zal haar verlangen naar jou juist kunnen doen gaan toenemen.

Het kan ook anders gaan natuurlijk. Het kan ook zo zijn dat ze verder wil zonder jou.

Rd, 30-09-2014
Dank voor je reactie, het is heel fijn een frisse blik te krijgen. Ik vrees dat ik wel haar vertrouwen ernstig beschadigt heb. Het was wel iets bijzonders, Vreemdgaan zou ik nooit doen overigens. We waren dat weekend niet bij elkaar ik zat in het buitenland.

Voor mezelf neem ik de tijd om dingen op een rijtje te zetten. Even rust, reflecteren. Dat ontbrak tijdelijk. Weet wat ik anders moet doen.

Om haar te laten weten/ merken dat ik van haar hou, wil ik niet te vaak doen om haar rust te respecteren. Heb je een advies hoe ik dat subtiel kan doen? Vragen hoe het is? of de lieve plaatsjes sturen wat ik vaak deed? De balans moet ik een goede balans zijn qua frequentie, ik wil haar niet belasten.

Verantwoordelijkheid neem ik. ik respecteer haar keus, werk aan wat beter moet. Ongeacht of ze wel of niet terug komt. In elk geval hoop ik op onze vriendschap, die hopelijk doorgang vind.

Hartelijk dank, Reactie infoteur, 30-09-2014
Ik raad je aan om zo nu en dan goede herinneringen op te halen (om romantische gevoelens die aan de mooie tijd van jullie gekoppeld zijn) weer te doen herleven en naar de voorgrond te zetten.

Negatieve gesprekken en verwijten vernielen een relatie
Positieve herinneringen dragen een relatie

Elke relatie heeft goede tijden gekend, en dat is het fundament waarop je als mens je relatie opbouwt. Mooie herinneringen kunnen verliefde gevoelens doen opleven.

Maar blijf eerlijk: schrijf of zeg alleen dingen die je echt meent, en als zij even rust wil, doe het dan met mate of zelfs niet. Je merkt aan haar reactie snel genoeg of ze het accepteert

Wat je ook hebt uitgespookt waardoor je haar vertrouwen beschadigd hebt, neem 100% verantwoordelijkheid voor verkeerde beslissingen die je als mens in het leven soms maakt. Als je spijt hebt, toon dan berouw. Als je diep in je hart geen spijt hebt, wees dan zo eerlijk om haar geen gouden bergen te beloven, want eerlijk duurt het langst, zegt men. :)

Als ze nog gevoelens voor je heeft en ze is bereid je te vergeven, want daar komt het wel op neer, beschouw dat dan als een groot cadeau van haar. Hopelijk kunnen jullie dan een nieuwe start maken. Vertrouwen is wel essentieel en dat kan je alleen verdienen door te bewijzen dat je het anders zal gaan doen.

Rd, 29-09-2014
Vorige week heb ik een enorme stommiteit begaan. Mn vriendin is daarvan geschrokken. Heeft een week nagedacht, waarin ik haar met rust liet, waar ze om vroeg. Ik zat en Rome en ben teruggevlogen. Ze wilde me niet zien, wel bellen. Zondag hebben we lang gebeld en ze gaf uiteindelijk aan te hebben besloten niet door te gaan. Het is niet de eerste keer dat ik haar opschrik. Ze zegt al een lange tijd te hopen dat de situatie verbeterd en houdt van me, ben haar beste vriend maar kan me geen kans meer geven. Ze wil geen oen zijn, dat snap ik.

We hebben nog contact. Ze zegt dat ze me mist van me houdt en erg verdrietig is. Ik ook. Het is mn beste vriendje. Geef haar aan dat ik eraan werk, het mn ogen geopend heeft en haar keus respecteer, van haar houdt en dat de deur openstaat. Het bijkomende lastige is dat ik tijdelijk in het buitenland woon. Nog maar kort, daarom voelde ik me alleen en raakte in paniek, erg wantrouwend gedrag. Al begint het hier nu nu wel tot rust te komen.

Ik begrijp heel goed dat t klaar kan zijn. Toch is mn gevoel daar nu niet. Ik mis haar en zou haar graag terugwillen. Nadat we gister belden waarin ze dit aangaf is er daarna nog contact wat zij initieerde met dezelfde boodschap; hou van je, mis je en dat ze afvroeg hoe het met me is. Ik gaf aan goed. Ze vroeg hoe ik me oprecht voelde, en zei dat ik verdriet had omdat ik haar had weggejaagd en haar het liefst de grootste knuffel van de wereld wilde geven. Dat vond ze heel lief. Dan merk ik aan haar dat dat haar waarderende reactie is. Heb haar misschien te weinig gewaardeerd.

Ik appte iets later haar hoe het met haar gaat dat vond ze fijn en wilde gelijktijdig hetzelfde doen. Vanochtend weer even contact. Mist me en houdt van me, is verdrietig. Ze lijkt t wel door te zetten/ hoop te hebben opgegeven.

Wat kan ik doen om te haar teleurgestelde en gebroken vertrouwen te herstellen? Ze voelt als mijn vrouw en makkertje. Als het zo is moet ik het accepteren. Maar het lijkt alsof er nog hoop is.

Groet, Reactie infoteur, 29-09-2014
Het hangt ervan af wat je gedaan hebt om haar af te schrikken. Sommige dingen maken het vertrouwen steeds meer stuk, maar misschien is dat in jouw geval niet zo. Dingen die vertrouwen stukmaken zijn:
vreemdgaan
drugsgebruik (waaronder ook te veel alcohol kan vallen)
geweld gebruiken

Als je niets bijzonders gedaan hebt kan je het gewoon wat tijd geven. Soms helpt het om even de boel op een rij te zetten dus misschien is het niet verkeerd dat je even in het buitenland zit. Laat haar in elk geval merken dat je van haar houdt, zo te lezen in jouw reactie, vind ze dat wel fijn. En neem verantwoordelijkheid voor hetgeen je verkeerd hebt gedaan.

Mv, 21-08-2014
Hey,
Na een relatie van 5jaar, waarvan 3jaar samengewoond, heeft mijn vriendin het recent uitgemaakt. De reden dat ze me gaf is dat het niet meer kriebelt bij haar, en geen nood meer heeft aan affectie, maar ze zegt wel dat ze nog steeds veel om me geeft/graag ziet. Zij wou nog wachten met het me te vertellen vanwege mijn 2de zittijd, maar ik merkte dat er wat scheelde. Ook is het zo dat ze al een tijdje twijfelt aan onze relatie. Ze zei me: "is dat het na 5jaar". Iedere keer als we iets samen deden was er wel een vriendin van haar erbij. Of zaten haar vriendinnen bij ons. Over 2 weken begint zij te werken, haar eerste job. Ikzelf studeer nog. Ik vermoed dat zij daar wat "schrik" voor heeft. Echte ruzies hebben we nooit gehad, behalve enkele weken terug. Ik zie die meid nog ontzettend graag en ik zou alles opgeven om weer om met haar samen te zijn. Helaas weet ik niet hoe ik of wat ik moet doen om haar weer dat kriebelend gevoel terug te bezorgen. Het feit dat ik nog een week op vakantie vertrek met vrienden, zij begint te werken. Het schooljaar begint bijna weer vrees ik dat we amper contact gaan hebben. Ik ben wat hopeloos op zoek naar hulp of tips. Reactie infoteur, 22-08-2014
Hi, het is niet eenvoudig. We weten allemaal dat liefde niet te forceren is, en als het bij haar echt helemaal over is dan kan je je daar alleen bij neerleggen. Maar eerst zou je misschien nog kunnen proberen haar romantische snaar te raken. Vrouwen zijn over het algemeen behoorlijk gevoelig voor romantiek. Dus je kunt haar bijvoorbeeld een bos rode rozen sturen met een kaartje eraan waarop je je liefde voor nogmaals verklaart. Jij kent haar natuurlijk het beste, dus jij weet ook of ze daar blij mee zou kunnen zijn en of het bij haar romantische gevoelens zou kunnen oproepen. Je zou haar vervolgens ook verassen met iets bijzonders, iets waardoor ze beseft dat jij zelf ook bijzonder bent. Bijvoorbeeld een ring aan haar geven, of een etentje met zijn tweeën bij kaarslicht, en haar een oprechte liefdesbrief schrijven per post. Toon haar je romantische kant, als ze nog enigszins gevoelens voor je heeft kan je die weer doen aanwakkeren. Als je haar ziet, haal dan de mooiste herinneringen op aan de tijd dat jullie elkaar pas kenden, uit tijden dat jullie gelukkig waren. Praat niet over de slechte tijden, en verwijt haar niets, maar praat alleen over de prachtige momenten die jullie samen beleeft hebben, ook zij zal die herinneringen namelijk koesteren.

Maar besef wel dat als de gevoelens voor jou er bij haar niet meer zijn, het ook andersom kan uitwerken, namelijk dat ze het erg vervelend vindt als je haar steeds weer benadert. Dat zal je snel genoeg merken. Ze zal je pogingen dan resoluut negeren en ze zal je of steeds meer gaan ontwijken, of ze zal haar ergernis uiten en je vragen haar met rust te laten. In dat geval wordt het tijd om haar los te laten en verder te gaan met je leven.

Succes. Laat nog eens horen hoe het verder gegaan is.

Elisabeth, 14-08-2014
In april 2012 begon ik een relatie die mij direct zalig aanvoelde (ik ben 45 en al heel wat meegemaakt) Hij was tot over zijn oren verliefd, veel meer dan ik op hem, maar ik genoot er toch van. Hij was elke dag bij mij thuis en ik voelde mij beschermd en geliefd.Na een half jaar ontdekte ik dat hij ook naar andere vrouwen keek, mss. onschuldig en gewoon een man die graag aandacht krijgt?
Hij heeft drie kinderen die hij niet vaak ziet en daar heb ik mij, volgens hem te verkeerd mee gemoeid, terwijl ik echt wou helpen.Hij verwijt mij ook dat ik zo heel zelden eens afsprak met mijn ex, waarmee ik het huis heb waar ik in woon, en denkt dat ik achter zijn rug niet trouw was, terwijl ik dat net helemaal wel was. na bijna twee jaar wou hij er mee stoppen en ik liet het toe, en zette mij op een relatiesite, wat hij ontdekte en hij nog een kwaad voor was ook. Hij wou rust, zei hij en meer vrij om in zijn huis te werken.terwijl ik van in het begin altijd zei dat hij dat gerust mocht doen en dat ik hem alle vrijheid gaf om 'zijn' ding te doen.Maar hij wou bij mij zijn en deed dat ook.En hielp me met vele dingen.In Februari was het dus gedaan en door mijn fulltimejob had ik geen tijd om te piekeren. We hadden geen ruzie, maar als ik hem hoorde kwam het toch veel terug dat hij jaloers was op mijn ex en dat ik te 19 de eeuws was voor hem… terwijl net hij erop stond om voor mij te zorgen. Ik heb ook fouten gemaakt doordat ik hem soms niet goed kon lezen. Nu komen die fouten naar boven en gaan mijn ogen open. Ik zag hem soms nog eens voor een filmpje bij mij en dan nam hij mij in de armen om te kijken.Nu hadden we elkaar anderhalve maand niet meer gezien door de reizen die we maakten. Ik ik ben hem in die tijd enorm beginnen missen.(op fb hoorde ik wel eens iets o.a. dat hij geen relatie met mij wou, wel sex… drie dagen geleden was hij hier terug en we vertelden over onze reizen… toen moest hij gaan en aan de auto kuste hij mij innig. Maar op Fb zag ik dat hij de avond ervoor met een andere vrouw uit eten was geweest. Sinds die kus ben ik niet meer te houden, ik eet niet en ik denk voortdurend aan hem, zo verliefd. Ik krijg pittige smsjes als hij in bed ligt maar Ik probeer gewoon cool te blijven en luchtig, maar ik wil hem niet in bed alleen, ik wil ook die emotionele verbinding terug. Ik doe het op een of andere manier altijd verkeerd… en nu wil ik het echt op de juiste manier doen. Ik ben na een vorige relatie zo diep de put in gegaan dat ik naar een psychologe moest en die zei me dat ik mezelf teveel wegcijfer en dat ik mezelf verlies, me teveel opoffer voor de man in kwestie… ik neem aan dat dat voor een man niet zo tof is, want dan 'hebben' ze je terwijl ze normaal liever voor een vrouwe moeten vechten he. Maar toch doe ik iets verkeerd. Ik voel dat ik op een punt sta om hem over te halen of te verliezen.Ik weet alleen niet van welk hout pijlen maken. Ik wil een relatie en geleerd hebben uit de fouten, zoals contact met ex en ook meer afspraken over het financiele, maar ik vrees dat, als ik hem dat zeg dat hij er toch niet op in zal gaan.Ik wil mijn fouten toegeven, maar wil hem niet het gevoel geven dat ik aan zijn voeten lig… Helphelphelp dus… wat moet ik doen, zodat ik mezelf niet kan verwijten dat ik hem heb weggejaagd.toen we uit elkaar gingen zei ik dat ik hem graag zag en hij zei dat hij dat ook deed maar dat het gewoon niet lukte… terwijl ik nu weet en aangevoeld heb wat er bij hem niet goed voelde… en ik daar iets aan kan doen.dit is dus echt een kritiek moment nu. Reactie infoteur, 15-08-2014
Hi, eigenlijk is de oplossing niet zo moeilijk. Laat je verstand spreken en niet het idealiseren wat je doet omdat hij die romantische snaar geraakt heeft. Het belangrijkste in je hele verhaal is dat je duidelijk stelt dat je een relatie wilt, en niet alleen seks. Hij maakt duidelijk, zelfs of Facebook, dat hij alleen seks met je wil, en geen vaste relaties.

Zoek een man die wel een relatie met je wil, en niet een die je het gevoel geeft dat je een jo-jo bent. Hij haalt je aan om je te verleiden tot seks, en daarna mag je weer ophoepelen? Kom op, je verdient beter dan dat. Maar het belangrijkste is dat je dat zelf ook vindt. Dat je zelf ook vindt dat je te goed bent voor die niet zo leuke behandeling van hem.

Matti, 30-05-2014
Hey,
Ik heb een zeer geweldige relatie achter de rug, alles ging perfect, van constante ruzie was geen sprake, en er was veel respect, passie en liefde. Toen is ze vertrokken naar het buitenland voor een jaar. We hadden afgesproken samen te blijven, trouw te blijven en het een kans te geven. Een maand voor ze terugkwam heeft ze het uitgemaakt. Er is geen derde persoon betrokken, het was gewoon omwille van de grote afstand. Gisteren heb ik haar voor de eerste keer teruggezien. Het was ongelofelijk raar en zelfs ongemakkelijk. We hebben veel geknuffeld en gekust, maar ze zei dat ze niets voelde. Onze relatie is dus definitief stopgezet, alhoewel ik nog potentieel zie. Ik heb haar na ons afspraakje van gisteren thuis afgezet, en als 'afscheid' heeft ze me nog eens gekust. Ze wilt geen relatie meer, maar ze kust me wel. Mijn theorie is dat ze wat tijd nodig heeft, om ten eerste te wennen aan alles, aangezien ze toch lange tijd weg was. Wat kunnen jullie me van raad geven, kan ik haar terugwinnen? Ze zegt dat ze momenteel niet meer wil afspreken, maar binnen enkele weken weer wel. Wat moet ik toch doen? Reactie infoteur, 31-05-2014
Een jaar is lang om elkaar niet te zien. Verliefdheid blijft in stand als het gevoed wordt met verliefdheidshormonen. Als je elkaar een jaar niet kunt zien is de kans groot dat het gevoel over gaat. Ik begrijp uit jouw verhaal dat dit bij haar het geval is.

Dat ze je kust komt misschien omdat ze gewend is dat jullie relatie voorheen zo was dat kussen erbij hoorden. De kans is ook wel groot dat ze dat binnenkort niet meer wil. Het kan zijn dat ze wat tijd nodig heeft. Dring jezelf niet op. Probeer haar niet te kussen, behalve als het van haar kant komt. Haal met haar herinneringen op aan de tijd dat jullie elkaar ontmoetten en nog verliefd waren. Misschien voelt zij dan ook de oude vlam weer oplaaien. Maar als ze even tijd voor zichzelf wil zal je moeten accepteren dat ze die ruimte nu nodig heeft en je kunt het niet dwingen. Als je haar die ruimte geeft neemt ze misschien toch weer contact met je op als ze beseft dat je niet achter haar aan blijft lopen om te bedelen om aandacht. Het gevoeld at je haar de ruimte geeft zal ze waarderen. Hoor je dan helemaal niets meer neem dan over een week of 2 weer eens contact op en vraag of het haar leuk lijkt om weer een beetje bij te praten. Je kunt dan iets leuks gaan doen samen, uit eten gaan of iets anders leuks. Laat zien dat je onafhankelijk en zelfstandig bent, maar benader haar ook weer niet te afstandelijk. Liefde kan je niet dwingen, maar misschien beseft ze na een tijdje weer dat ze je mist.

Laat nog eens horen hoe het verder is gegaan.

New Mags, 13-03-2014
Twee maanden geleden heeft mijn man in mijn ogen plotseling een einde gemaakt aan onze 18 jarige relatie. Ik ben 34. Dit is gebeurt kleine maand na een eerste poging ivf. Alsof mijn hele leven onder me vandaag geschopt word. zijn gevoel is voor mij is weg zegt ie. Terwijl hij nog naar eigen zeggen 100% achter de ivf stond. Daarom is het zo moeilijk voor mij om te verkroppen dat hij me opeens aan de kant zet. Ik wil hem soms terug en soms ook helemaal niet, juist omdat hij me zo'n pijn heeft gedaan. Soms heb ik het idee dat hij misschien over een paar maanden wakker wordt en spijt krijgt. In ga niet als een puppy achter hem aan. Moeilijk om hier mee om te gaan. Suggesties? Reactie infoteur, 13-03-2014
Mogelijk is hij toch bang van het vaderschap, de vastigheid en de verplichtingen die het met zich meebrengt. Mogelijk hebben jullie al veel meegemaakt omdat kinderen krijgen voor jullie niet vanzelfsprekend bleek, een relatie kan ook daar onder lijden. Of mogelijk wil je man ineens weer vrij zijn, nog wat avontuur beleven voordat hij zich blijvend durft te settelen met iemand. Een kind krijgen vergt veel verantwoordelijkheid en misschien loopt hij daar voor weg toen hij besefte dat het nog kon.

Het blijft echter gissen. Praten zou belangrijk zijn. Als hij jou vertellen kan waardoor dit zo ineens gekomen is, kan je het misschien beter accepteren. Als hij echt niet meer verder wil zal je door deze fase heen moeten. Inderdaad, gemakkelijk is anders. Natuurlijk kost liefdesverdriet tijd. Je zou eigenlijk van hem moeten horen waarom hij van gedachten is veranderd. Zijn gevoel voor jou is weg zegt hij. Oké, maar wat is daarvan de reden? Heeft hij misschien gevoelens voor een ander? Of was het al langer niet goed tussen jullie? Of is hij bang voor de verplichtingen van het vaderschap?

Hopelijk krijg je antwoord op die vragen. Hij is twee maanden weg, begrijp ik uit je verhaal. Heeft hij in die twee maanden ook pogingen ondernomen om de echtscheiding definitief door te zetten? Hebben jullie nog wel eens gepraat, elkaar gezien? Hoe is het met de verdeling van spullen gegaan? Hoe doet hij nu tegen jou, vriendelijk of zakelijk/afstandelijk?

Lieke, 24-09-2013
Ik dacht en weet eigenlijk nog steeds zeker dat mijn ex, echt en oprecht mijn ware liefde is en zal blijven. Wat wij samen hebben meegemaakt is zo moeilijk om over te praten. De aanrakingen, de woorden, ik was zijn eerste grote liefde en wij zouden samen oud worden. Ik dacht altijd als dit uit gaat ben ik de gene die het uitmaakt door mijn onzekerheid, maar niet hij. Ik ben 18 jaar en hij 17, had een relatie van ander half jaar en wauw wat een gemis. Hij zit net op een nieuwe school een totaal ander leven hij zit eindelijk op zijn plek. Verder heeft hij ADD en laat ik zeggen dat zijn gevoel in zijn hoofd zit in plaats van in zijn buik. Hij heeft het uitgemaakt omdat hij meer ruimte wilde, zich wil focussen en zijn liefde voor mij niet meer voelt. Ik blijf er bij dat ik denk dat het komt omdat hij te veel prikkels krijgt van zijn nieuwe school, een maand geleden liepen we nog dol gelukkig in Amsterdam. Ik vind het zo moeilijk hem geen bericht te sturen. Ik hoop zo dat we elkaar weer vinden, dat hij naar me terug komt en zegt: ik mis je, heb spijt van wat ik deed. Maar ik zie de realiteit onder ogen en het beetje hoop houd me omhoog. Ik weet dat wij ware liefde had en hoop dat hij het ooit weer in gaat zien. Ik denk maar zo: als wij samen horen komen wij weer samen en vinden we elkaar weer. Hoe moeilijk het ook is, nu ben ik aan de beurt en ga ik mezelf terugvinden! Reactie infoteur, 24-09-2013
Hi, goh, wat ellendig voor je allemaal. Het doet ook zo'n pijn, liefdesverdriet. De eerste tijd is het echt het moeilijkste. En inderdaad is het moeilijk om niet achter hem aan te gaan lopen en bellen en Whappen et cetera, maar toch is dat beter. Vooral omdat hij meer ruimte vraagt, dan kan je hem dat het beste ook geven. Dan kan hij misschien gaan voelen dat hij je mist. Hij zegt dat hij zijn liefde voor jou niet meer voelt. Dat komt natuurlijk hard aan. Mogelijk bedoelt hij dat zijn verliefdheid gewoon over is gegaan, wat natuurlijk vroeg of laat met elke relatie gebeuren zal. Ook dat je zijn eerste liefde bent, zal een rol spelen. Jullie zijn nog erg jong. Het is moeilijk om een relatie dan langdurig evenwichtig te houden.

Ja, ook echte liefde kan verbroken worden. Want echte liefde wil niet zeggen dat het eeuwig duurt, het zegt alleen dat het oprecht is geweest en dat jullie echt erg verliefd op elkaar geweest zijn. Moeilijk te aanvaarden dat het dan nu toch niet verder kan duren, maar wel de realiteit van het dagelijks leven.

Mogelijk speelt zijn nieuwe school en nieuwe mensen die hij daar ontmoet, ook een rol. Misschien wil hij vrij zijn om zich nog niet zo jong al voor zijn hele leven te binden.

Geef hem een beetje tijd om te ontdekken wat hij voelt. Als je na een week nog niets gehoord hebt, vraag hem dan nog eens om wat te praten omdat je nog met vragen zit. Vraag hem dan ook of hij heel eerlijk wil zijn, of hij misschien gevoelens voor een ander heeft gekregen (wat ook heel menselijk is en zeker als je zo jong bent gemakkelijk kan gebeuren) en of jullie relatie nog een kans maakt.

Als hij ook dan aangeeft echt alleen verder te gaan, dan zit er niks anders op dan je te richten op het verweken van liefdesverdriet. Het voelt alsof het altijd zal duren die pijn, maar het zal slijten en er is een toekomst die op je wacht. Je moet er doorheen. Laat gerust nog eens horen hoe het met je gaat en als je wat troostende woorden nodig hebt zal ik mijn best doen om je te steunen via dit forum.

Bloementje, 24-09-2013
Hallo, … Na een relatie van 20 jaar waarvan 12 jaar getrouwd en 2 hele mooie kinderen, … koophuis enz enz. Hij heeft gezegd dat hij er klaar mee is, de koek is op en wil niet meer verder hij heeft in zijn 1tje 4 maanden gevochten als een leeuw zegt hij om mij gelukkig te maken en iedere x heb ik hem afgesnauwd waardoor het steeds verder afbrokkelde bij hem. Hij zit nu bij zijn ouders en heeft iemand gezien waar hij nu gevoelens voor heeft en heeft daar ook mee gezoend en dat doet pijn! Hij zegt niks met haar te willen en zij niet met hem omdat hij eerst dit alles moet oplossen. Ik wil niet van hem scheiden ik wil hem terug maar hoe doe ik dat, … zijn gevoel is weg zegt hij maar hoe zorg ik ervoor dat ik weer zijn "WARE" wordt? Hij komt gewoon langs voor de kinderen en dat is ook goed.

Ondertussen zit zijn hele gezicht onder de vlekken iets wat ik nog nooit heb gezien in die 20 jaar! Laatst hebben we ook chatsex gehad en dan gaat hij er wel helemaal in mee, … ik heb het wel uitgelokt. Hij zegt is dit wel goed wat we doen, maar ondertussen gaat hij wel mee in het spel! En achteraf zei hij ik voel me nu schuldig omdat ik niet voor jou voel wat jij wel voor mij voelt. Het enige wat hij zegt is dat hij nog wel van me houdt als de moeder van zijn kinderen. Help ik wil zo graag dat we weer samen komen! Reactie infoteur, 25-09-2013
Hi, het is erg moeilijk als je merkt dat iemand steeds verder van je weggaat. Hij zegt dat hij niet meer wil, maar is wel gevoelig voor een spel via de chat. Dat is niet zo vreemd want dat spel heeft hij waarschijnlijk erg opwindend gevonden.

Als zijn gevoel voor jou minder is, en hij het besluit genomen heeft om vrij man te zijn om weer te kunnen doen en laten waar hij zin in heeft, kan je daar heel weinig tegen doen. Het beste is echter om je eigen leven zoveel mogelijk weer op de been te zien te krijgen en hem te laten ontdekken wat het is als jij niet meer achter hem aan loopt. Alleen als je ophoudt achter hem aan te lopen, geef je hem de kans om te beseffen wat hij mist. Besef ook dat je zijn ego enorm streelt door achter hem aan te blijven lopen. Daarmee versterk je zijn zelfvertrouwen naar die andere vrouw toe.

Hij heeft gevoelens voor die andere vrouw maar zo te lezen heeft zij minder gevoelens voor hem? Dat zou fijn zijn. Dan zou het namelijk zo kunnen gaan dat hij binnenkort beseft dat hij jou en het gezinsleven eigenlijk niet kwijt wil, maar het kan ook zijn dat hij de knoop toch doorhakt en niet meer terug naar jou wil. Het is wel zo dat als iemand verliefd is op een ander ze hun eigen partner gewoon (tijdelijk) niet meer interessant vinden. Een soort tijdelijke gekte, zeg maar. Als de gevoelens voor de andere vrouw weer weg zijn kan hij ook tot bezinning komen en beseffen dat hij eigenlijk nog wel van je houdt. Maar dat moet de tijd uitwijzen.

Geef hem daarom de tijd om er over na te denken, en zorg ondertussen dat je er goed uitziet, dat je de indruk maakt dat je niet als een hoopje ellende in een hoekje wegkruipt wachtend tot hij terugkomt, en spreek geen kwaad over hem tegen anderen. Wees vriendelijk tegen hem, maar voorkom dat hij de indruk krijgt dat je hele leven om hem draait. Als hij het gevoel krijgt dat jij je er overheen zet en je nieuwe leven zonder hem aan het opbouwen bent, is de kans groter dat hij zich achter zijn oren gaat krabben.

Laat contact zoveel mogelijk van zijn kant komen. Als hij gaat merken dat hij jou misschien blijvend kwijt gaat raken door zijn gedrag, bestaat er een kans dat hij jou toch niet kwijt wil. Maar nogmaals, dat kan niemand je garanderen. Alleen de tijd kan het uitwijzen.

Dus, stel je zelfstandig op en zorg dat je er goed uitziet
Ga hem niet sms'en, achterna lopen, bellen, Whappen etc.
Neem een houding aan van: Het leven gaat verder dus ik ga ook verder
Spreek ook eens af met vrienden, stel je zelfstandig en onafhankelijk op, ga eens naar de kapper en zorg dat je er fantastisch uitziet

Hou in gedachten dat een mens maar al te vaak wil hebben wat hij niet (meer) krijgen kan. Iemand die onafhankelijk is, is daardoor veel aantrekkelijker dan iemand die zich afhankelijk en smekend opstelt

Het kan dus helemaal geen kwaad om de indruk te wekken dat je zelf ook weer een beetje geïnteresseerd raakt in de wereld om je heen. Bovendien is het voor jezelf ook goed om aan je eigen leven te werken.

Als je ex interesse toont voor afspraakjes in jouw privéleven, dan is de kans ook wel groot dat hij nog jaloers kan worden op andere mannen, dus dan kan er ook gevoel voor jou zijn

Je ex kan dan wel eens gaan denken: he, wat krijgen we nou? Zit ze niet meer huilend thuis op me te wachten? Als ze maar geen ander ontmoet…

Dit is weliswaar puur tactiek maar het geeft je wel een beeld of je ex nog interesse in je heeft. En je geeft hem de kans om na te denken over wie hij laat lopen.

Geef hem ruimte, maar werk ook aan jezelf. je komt er dan snel achter of hij nog gevoelens voor jou heeft

Anoniem, 28-05-2013
Hoi, hier nog even een antwoord op mijn eerder geschreven verhaal (gepost op 30-04). 3 weken na de breuk heb ik op mijn verzoek nogmaals afgesproken met m'n ex. Ik wou weten of de hoop die ik had nog terecht was, en zo ja, dan zou ik er graag wat aan willen doen. Tussentijds hebben we elkaar wel gezien, maar niet gesproken.

Het was een prettig gesprek, maar hoe 'hard' voor mij ook, mijn ex gaf tijdens dit gesprek aan voor zijn gevoel de juiste keuze te hebben gemaakt. Hij was hier ook heel rustig en duidelijk in. Hij had zelf ook gehoopt dat zijn gevoel weer was gekomen, maar de afgelopen weken was hij niet echt met mij bezig geweest, had me niet echt gemist. Wel gehad over de goede tijd die we hebben gehad, dat het echt leuk was. En wellicht is het de sleur geweest, de situatie waardoor we als het ware uit elkaar gegroeid zijn (vanaf zijn kant dan). Maar voor hem is dit nu te laat, omdat hij met zijn gevoel al verder is. Natuurlijk heb ik ergens nog steeds de kleine hoop dat hij me nog wel gaat missen, maar ik weet ook dat dit niet reeel is. Dus ik houd mezelf voor dat dit gevoel vanzelf gaat slijten.

Wel zullen we elkaar regelmatig blijven zien (zelfde dorp, gezamenlijke vereniging, goed met elkaars vrienden op kunnen schieten). Ex gaf ook aan dat hij het nu meer als vriendschap zag, waarbij ik heb aangegeven dat ik ook wel graag nog leuk met hem wil kunnen praten. Maar dat ik niet weet of ik dat nu al kan. Hij snapt mij en begrijpt dat hij zelf al verder in dit proces is. Ruzie is er in ieder geval niet en dat is fijn.

Voor een ieder in een zelfde soort situatie, sterkte! En geen contact is vaak het beste. Je kunt beide nadenken over de situatie, of je elkaar mist. Maar het zorgt ook voor een soort van rust (bij mij in ieder geval), wat niet wil zeggen dat ik het niet mis. Ooit komt het altijd weer goed (met of zonder ex), dat vertel ik mijzelf ook. Reactie infoteur, 29-05-2013
Fijn dat je op deze manier toch een soort afronding vindt. Je ex doet dat ook goed en eerlijk, zo te lezen. En je hebt gelijk, het komt echt goed. En na verloop van tijd zal je ex bij het verleden horen, met goede en minder goede herinneringen, en er zal weer nieuwe liefde in je leven komen. Bedankt voor je duidelijke reactie. :)

Kim, 26-05-2013
Mijn vriend heeft sinds maandag onze relatie beëindigd. We hadden een relatie van 9 jaar en 3 kindjes samen van 4 jaar en 2 en 1 jaar.

Hij heeft me verteld dat hij gevoelens heeft voor iemand anders. Waardoor zijn gevoelens voor me zijn vervaagd en niets meer voelt voor me. Hij dacht eerst aan een bevlieging maar het bleken echte gevoelens te zijn.

Nu zondag hebben we nog gehad over onze trouwplannen en nog een gastenlijst gemaakt wie er ging komen en met hoeveel we waren. Onze budget enzo… En 5 uur later krijg ik een smsje dat het gedaan is.

Ik was hier kapot van. Hij is dan maandag al zijn spullen komen halen. Gisteren heb ik voor de eerste maal een sms gekregen voor te vragen hoe het was met de kinderen. Die was heel koud en koel.

Ik begrijp dit echter niet, omdat we normaal gingen trouwens enzo en op een paar uur is het gedaan?

Weet iemand wat ik kan doen om hem terug te krijgen?

Groetjes Reactie infoteur, 27-05-2013
Hoi. Ik ben geen psycholoog maar ik kan me wel voorstellen dat dit heel hard aangekomen zal zijn bij jou. Je ex maakt zich er ook wel gemakkelijk vanaf, uiteindelijk zijn er ook drie kinderen in het spel.Je ontdekt nu een kant van hem die je waarschijnlijk nog niet kende.

De uitdrukking 'liefde maakt blind' lijkt hier echter wel op zijn plaats. Je partner is verliefd op een ander, en misschien dus even helemaal blind voor zijn gevoelens voor jou. Dit is heel pijnlijk voor jou, maar iemand die echt verliefd is op een ander, ziet zijn eigen partner (in dit geval jou dus) (dit kan ook tijdelijk zijn) helemaal niet meer staan. De persoon op wie ze verliefd zijn is nieuw, spannend, opwindend. Terwijl hun eigen partner ineens saai lijkt. Verliefde mensen focussen vaak ook al hun positieve gevoel op die ene persoon waar ze verliefd op zijn. De eigen partner kan dan ineens onbelangrijk lijken. Zo'n afstandelijke en kille houding komt vaker voor bij verliefde mensen, omdat ze eigenlijk helemaal verblind zijn door die ene persoon waar ze op dat moment verliefd op zijn.

Jullie zouden gaan trouwen, en dat kan er heel goed mee te maken hebben dat dit hem nou juist nu gebeurd, kort voordat hij zich voor lange tijd, en misschien wel levenslang, aan een persoon (jou) zou gaan binden.

Het lijkt me wel op zijn plaats als jullie samen zouden praten. Na zoveel jaar samen te zijn geweest, en 3 kinderen hebben, is het wel heel erg bot om zomaar te vertrekken. Je kunt hem vragen of hij binnenkort een afspraak wil maken om dingen te regelen. Leg hem uit dat er nu veel geregeld zal moeten worden, omgangsregeling over de kinderen en misschien moeten er ook financiële en andere praktische zaken geregeld worden. Hoe moeilijk het ook is, is het het beste als je je niet verwijtend naar hem opstelt. Je zal daar nu niets mee opschieten en hem alleen maar verder van je verwijderen. Je kunt zeggen dat je veel verdriet hebt van zijn beslissing, maar dat je tegelijkertijd ook begrip kunt tonen voor het feit dat mensen zou eenmaal verliefd kunnen worden op een ander.
Als je dat kunt, dan is de kans wellicht het grootste dat hij zijn gevoelens voor jou weer enigszins kan gaan voelen. Er is immers een band van 9 jaar tussen jullie. In die tijd zullen jullie ook veel mooie dingen hebben meegemaakt. Als hij komt praten zou je dus kunnen zeggen dat je nu vooral terug wilt denken aan de goede dingen die jullie samen hebben meegemaakt, zoals de geboorte van de kinderen en de tijd dat jullie elkaar ontmoetten. Dat zijn de meest gevoelige dingen en die kunnen bij hem ook een snaar raken, want hij heeft die momenten waarschijnlijk ook altijd gekoesterd. Die gevoelens die hij voor jou gehad heeft, zijn waarschijnlijk nog wel ergens in hem, maar nu drukt hij die misschien weg omdat hij zich in het avontuur van verliefdheid wil storten. Je kunt ook tegen hem zeggen dat je het niet van hem verwacht had dat hij niet zou knokken voor jullie relatie, maar dat je je er probeert bij neer te leggen en de draad van je leven weer wilt oppakken, omdat de kinderen stabiliteit nodig hebben en dat je ook aan je eigen toekomst moet denken.

Je hebt wel mensen nodig die jou nu opvangen. Misschien zelfs professionele hulp want dit lijkt me een zware tijd voor je.

Doe of zeg niets waar je niet achter kunt staan. Ik ken hem niet en jou niet en ik ben geen psycholoog. Dit zijn alleen mijn gedachten er over. Ik hoop dat je steun krijgt van mensen uit je omgeving. Zoek steun en hulp, want je kinderen hebben je hard nodig en na een tijdje kan hij wel weer tot bezinning komen. De vraag is wel of jij dan nog met hem verder wilt want je kunt hem hierna waarschijnlijk minder goed vertrouwen. Juist omdat hij zo plotsklaps vertrokken is kan ik me voorstellen dat je vertrouwen in hem een flinke knauw gekregen heeft.

Sterkte, en laat nog eens weten hoe het met je gaat.

Lara, 18-05-2013
Net als wat Anoniem schreef op 30-4 heeft mijn vriend het ook na 1,5 jaar plotseling uitgemaakt. Hij voelde het ook gewoon niet meer en zag ons meer als vrienden. Met het uitmaken had hij het er ook erg zwaar mee en nu, de dag erna, nog steeds. Dit wekt bij mij ook het gevoel op dat hij er zelf niet achter staat. Ik krijg wanneer ik in z'n ogen kijk nog steeds kriebels in mn buik. Het was altijd wel gezellig met elkaar, maar hij zag het dus meer als vrienden en had niet het verliefdheidsgevoel. Hij wil nu wel heel graag verder gaan met 'beste vrienden' zijn, maar ik vind dit erg lastig omdat ik wel nog gewoon gevoelens heb. Het voelt ook nog niet alsof het uit is. Ik vind het lastig wat ik moet doen. Moet ik zeggen tegen hem dat ik even geen contact wil? Dat wil ik eigenlijk ook niet want ik weet dat ik mezelf dat helemaal gek ga maken. Maar ik weet ook niet hoe ik me moet gedragen als ik bij hem ben. Ik mag hem nu ineens niet meer intiem knuffelen en zoenen, nu zijn we 'gewoon' vrienden… Nu komt er ook nog bij dat hij morgen jarig is en we met zijn ouders uit eten zouden gaan. Ik wil zijn ouders niet teleurstellen en wel gewoon gaan (zijn ouders weten ook dat het uit is). Ik ben alleen bang dat ik ga breken… Zijn er nog tips voor deze situatie en hoe ik me kan gedragen tegenover hem wanneer ik bij mijn vrienden en hem ben? Of moet ik wel even contact verbreken. Stiekem hoop ik ook nog steeds dat hij spijt heeft en dat mijn sprookje weer helemaal goed komt, ha ha. Reactie infoteur, 18-05-2013
Hoi. Nou, ten eerste 'moet' er niets natuurlijk. Als het uit is, doet dat pijn. En je beschrijft heel goed waarom het nu erg ingewikkeld wordt dat jullie ineens beste vrienden zijn, geen lovers meer, dat je dus met hem om probeert te gaan als beste vriend. Maar jullie zijn geliefden geweest, en ineens beste vriend zijn is heel lastig als je dat niet allebei zo voelt. Dat hij het er ook niet makkelijk mee heeft is niet zo vreemd. Na anderhalf jaar heb je veel meegemaakt samen, op persoonlijk en sociaal gebied, en natuurlijk ook veel intieme momenten gedeeld. Afscheid nemen van een periode in je leven gaat meestal samen met mixed feelings.
Het komt er echter op neer dat hij zegt dat hij zonder een relatie met jou verder wil. Hij biedt daarvoor vriendschap in de plaats. Prima, maar op dit moment kan jij niet even de knop omzetten en van zijn grote liefde ineens zijn beste vriendin worden. Je ex denkt er misschien te licht over. Misschien vind hij het ook moeilijk om ineens alleen voorwaarts te gaan, helemaal zonder jou. Dus bied hij vriendschap aan.
Een etentje met zijn ouders, tsja, ik begrijp dat je daar dubbel tegenover staat. aan de ene kant lijkt het een strohalm waar je aan vastklampt, aan de andere kant zit je daar zo meteen misschien met een diep bedroeft gevoel. Als hij werkelijk zonder jou verder wil, is het wel beter om afstand te nemen, maar daar ben je nu misschien nog niet aan toe. Je moet echter zelf beslissen of je het risico van 'breken tijdens het etentje' wilt nemen. Ga niet alleen om zijn ouders niet teleur te stellen, uiteindelijk heeft hun zoon het uitgemaakt, niet jij.

Sterkte. Laat nog horen hoe het verder met je gaat, oké?

Bob, 15-05-2013
Dank voor dit artikel

7 maanden geleden een hele lieve mooie leuke vrouw leren kennen en met een wat stormachtig begin uiteindelijk een mooi contact gekregen wat gegroeid is naar een relatie. Het bijzondere van deze relatie is dat alles aan deze relatie klopt. De communicatie, het plezier, de seks, het op ons gemak voelen, elkaar vertrouwen, nooit ruzie, elkaar respecteren en de ruimte willen geven. We gingen er vaak samen op uit en ondernamen leuke dingen. Nu heeft zij erg veel moeite met vertrouwen en heeft last van bindingsangst. Hierdoor zijn in onze relatie ook momenten van crisis voorgevallen en was ik daar om haar op te vangen en te helpen. we zijn werkelijk waar maatjes van elkaar geworden. Ze heeft een aantal keren aangegeven te willen stoppen maar uiteindelijk gingen we dan toch door. De keren dat ze er mee wilde stoppen was altijd na een intensief moment. Zo bijvoorbeeld na ons weekje weg en nu zo juist na een weekend weg.

Gisteren bij haar geweest pom nog eens te praten ze zegt dat ze geen contact meer wil, dat ze me helemaal uit haar leven wil bannen dus helemaal niets meer en dan te weten dat we erg intensief contact hadden. Tevens zegt ze dat ik niet de match ben als ik dan vraag wat volgens haar de match is benoemt ze de dingen die juist wel aanwezig zijn en als ik dan vraag maar wat mis je dan kan ze dat niet uitleggen. We hebben nog wel met elkaar op de bank gelegen in elkaars armen, toen ze me mij kleding mee wilde geven gaf ik aan dat ik het fijn vond dat het bij haar in huis was dus dat heeft ze daar gehouden, bij het afscheid nog een tedere zoen en toen ik haar vertelde dat het niet mijn keuze is maar die van haar en dat ik die respecteeer en haar daarom loslaat keek ze me aan en zei niets. Bij het afscheid zei ik ik hou van jou en zei zei ik houd ook van jou met het koosnaampje wat ze altijd noemde op het moment dat ik door haar heen prikte of haar emoties raakte. Ik heb de deur achter me dicht geslagen en ben weg gegaan.

Ik heb hoe moeilijk ook me tegen gehouden contact te zoeken en ook zei heeft niets van zich laten horen. Mijn gevoel is dubbel aan de ene kant frustratie vanwege het feit dat ik dit niet kan begrijpen en er geen verklaring voor heb dat iets wat echt zo goed is voelt dat dat gestopt wordt, ook voel ik verdriet en gemis dat heel erg pijn doet en boosheid. Ook heb ik een bepaalde rust van binnen omdat ik op de een of andere manier weet dat we bij elkaar horen. Klinkt wat spokerig maar zo ervaar ik dat hoe harder zei roept dat ik het niet ben hoe rustiger ik wordt dat we het wel zijn. Ze heeft zelf wel aangegeven dat we elkaar 2 jaar later hadden moeten ontmoeten want ze kan het nu niet aan een relatie.

Ik mis haar, ik mis ons en het contact wat er was. I wil haar graag terug en voel me monddood en vleugellam geslagen. ik ben tegen de muur gezet en de opmerking jij bent het niet zorgt er voor dat je uitgeluld benten ook geen tegen argument meer aan kan dragen. Als ik vraag waarom ze dit wil dan komt er alleen maar uit ik wil het zo want wij zijn niet de match. Dan kun je dus niets meer. Hoe kan ik haar overtuigen dat we dat wel zijn. Mi bestaat de match niet iets moet groeien en uiteindelijk zijn er facetten wel of niet aanwezig waardoor je op een leuke manier met elkaar om kan blijven gaan en in een relatie kan groeien. Toen we nog aan het scharrelen waren was er weinig aan de had pas toen het serieus werd kwam de paniek en de hartkloppingen en het vluchtgedrag. Klassiek voorbeeld van bindingsangst.

Hoe kan ik haar weer terug in mijn armen en leven krijgen… Reactie infoteur, 15-05-2013
Hoi. Het enige wat je kunt doen is haar niet achterna lopen, want dan is de kans het grootste dat ze denkt: 'Hee, verliest hij zijn interesse in mij?'

Het feit dat ze niet meer bezig hoeft te zijn om jou weg te sturen, omdat je niets meer laat horen bedoel ik, kan haar nieuwsgierig maken naar de nieuwe situatie, juist omdat jij haar niet meer loopt te smeken om contact.

Je zegt dat ze bindingsangst heeft. Dat kan. Maar ze kan ook gewoon vrij willen zijn. En misschien voelde ze niet hetzelfde voor jou als wat jij voor haar voelt. Dan is liefde niet te dwingen en dan zal je verder moeten zonder haar.

Je komt er achter of ze nog interesse in je kan hebben door haar niet te bellen, niet te sms of whappen, geen berichten en geen likes op haar Facebook achter te laten. Haar niet jaloers proberen te maken, geen kwaad over haar te spreken, geen slachtofferrol aan te nemen, niet over haar te roddelen, enzovoorts. Vrouwen hebben over het algemeen meer interesse in mannen die niet bij de pakken neer gaan zitten, maar voor jezelf is dat ook veel aantrekkelijker. Stel je dus zelfstandig op. Zet leuke vrolijke dingen uit je persoonlijke leven op je Facebook (want daar kijkt ze vast en zeker wel eens.) Dingen waaruit blijkt dat je wereld groter is dan haar. Kortom, laat haar merken dat je niet op de mat ligt te wachten tot ze terugkeert. Bel haar niet, email haar niet, doe gewoon alsof je je er bij neergelegd hebt dat het voorbij is tussen jullie, en dat je de draad van je eigen leven weer helemaal hebt opgepakt. Als dit haar opvalt en ze ontdekt dat ze toch nog iets voor je voelt, dan gaat ze zeker weer contact zoeken. Geef haar een paar weken tijd om tot dat inzicht te komen.

Als ze dan na een tijdje inderdaad weer contact zoekt, wees dan wel op je hoede. Misschien mist ze gewoon de aandacht en de adoratie (komt voor), en niet jou zelf. Maar het kan natuurlijk ook zo zijn dat ze jou wel mist. Ook dan: keep your cool en ga niet meteen dankbaar op je knieën roepen hoe overgelukkig je bent dat ze er weer is. Nee, zeg gewoon heel rustig: ik wil het nog wel een kans geven en dan zullen we wel zien wat er van komt…

Ook: als ze contact zoekt via whappen of sms of zo, reageer niet meteen. Kom niet te happig over. Zorg dat jij overwonnen moet worden, niet zij. Draai de rollen een beetje om en stel je vriendelijk op, maar niet meer verliefd.

Niets zo saai (voor veel vrouwen) als een man die je probeert te overtuigen dat hij toch echt de ware voor je is. Dus, de wereld is groter dan haar. Probeer je daar op te focussen, misschien denkt ze dan: verhip, ik raak hem echt kwijt en dat wil ik eigenlijk niet.

En komt ze niet terug, kijk dan naar de toekomst. Je zal dan moeten accepteren dat ze echt niet meer verder wil. Als je haar met rust laat, kom je daar het snelste achter, want alleen dan geef je haar de gelegenheid om je te gaan missen.

BTW, bang zijn dat ze je niet gaat missen is zinloos, want je kunt iemand toch nooit dwingen om je wel te gaan missen. Je kunt het laatste restje interesse wat ze misschien nog wel heeft, wel stukmaken door je steeds weer aan haar op te dringen.

Laat haar gewoon een tijdje helemaal met rust. Als ze nog gevoelens voor je heeft komt ze er zeker achter.

Misschien dat er dan bij haar alsnog een zaadje voor jou ontkiemt.

Hoor je niets meer van haar en doet ze geen of onvoldoende pogingen om je terug te winnen, dan moet je maar zo denken: liefde kan je nou eenmaal echt niet dwingen.

Succes.

Hoekje, 03-05-2013
Afgelopen oud en nieuw lieve man van 59 jaar leren kennen. Ik ben 52 jaar. Op zijn initiatief leuke dingen gaan doen. Film, museum, uit eten, Nasr zijn buitenhuis. We zagen elkaar ook zonder bij elkaar te kunnen blijven slapen ( ik heb 3 kinderen) een jaar geleden na 30 jaar huwelijk wilde zijn vrouw niet verder met hem. We hebben daar verl over gepraat. Ook over zijn jeugd zonder liefde, zijn demente moeder etc. 2 weken geleden na lekkere wandeling gaf hij aan
Mij niet meer te kunnen zien. Zijn hoofd zit vol, zijn ex stuurt dubbelzinnige sms'jes waar hij van in de war raakt, hij kan zich niet binden. Ik heb nu 3 weken niets meer laten horen. Daarmee doorgaan of toch bericht sturen dat ik het begrijp maar ook dacht dat wij een nieuw soort liefde hadden samen. Speels en niet bindend. Niet een relatie maar een liefdevolle verbinding. Ik heb mijn eigen leven en zorg voor kinderen dus dit leek zo mooi. Wat doe ik? Hoe lang met rust laten? Of toch dit aan hem
Laten weten? Reactie infoteur, 04-05-2013
Een jaar geleden heeft zijn vrouw hem verlaten. Een jaar is in die situatie niet lang. Hij heeft een gezamenlijk verleden met haar. Ze stuurde wellicht weer aan op contact met hem? Mogelijk zelfs omdat ze besefte dat ze hem definitief kwijt zou raken aan een nieuwe vrouw (jij)? Hij heeft nu drie weken niets laten horen terwijl jij ook niets hebt laten horen. Ik kan me voorstellen dat je nu graag wilt weten hoe het zit in zijn leven. Is hij weer in een relatie met zijn ex? Of wil hij gewoon liever alleen verder? Je kunt het hem vragen. Bellen, of een persoonlijke afspraak proberen te maken is in dit geval misschien beter dan sms, maar dat kan je zelf het beste beoordelen. Je kunt hem vragen hoe het met hem gaat, en je kunt hem vertellen dat je zijn gezelschap mist. Je zou kunnen zeggen dat je behoefte hebt aan een afrondend gesprek omdat je nog met vragen zit, als hij aangeeft bij zijn beslissing te blijven. In elk geval zal hij voor jou de laatste vragen kunnen beantwoorden, zodat je 100% duidelijk krijgt waarom het voorbij is. Het is natuurlijk wel zo dat wanneer hij afstand verkiest, je je er alleen maar bij neer kunt leggen. Het doet pijn, maar gezien je verhaal heeft het zeker niet aan jou gelegen, en zelfs niet aan hem, maar meer aan de band met zijn ex. Ik krijg de indruk dat hij nog niet los is van haar en toen zij weer contact met hem zocht en hem misschien weer eens kans gaf, wilde hij die kans aanpakken. Als je twijfelt over zijn werkelijke intentie om de relatie met jou te beëindigen, kan je hem dat zeggen en vragen om zijn antwoorden, zodat je het los kan gaan laten en verder kunt kijken naar een partner die net als jij, vooruit wil met een nieuwe partner. Heel veel succes. Misschien hoor ik nog eens hoe het is verder gegaan.