mijn kijk op

De vaagheid van spiritualiteit

De eerste vraag die aan de hand van de titel bij een spiritueel iemand op zal komen is “hoe erg is dat?” of misschien wel de opmerking “het is helemaal niet vaag”. Maar gegeven het feit dat er nog zoveel mensen zijn die er niets van moeten hebben, omdat het bijvoorbeeld niet concreet genoeg is of het onbekende “eng” is, wil zeggen dat “we” er nog misschien nog niet helemaal aan toe zijn. Toch is spiritualiteit eenvoudig uit te leggen en zit in ons allemaal.

Wat is spiritualiteit?

Strikt genomen wordt spiritualiteit uitgelegd als datgene wat met de geest te maken heeft. Geest is in het Latijn spiritus. Met die insteek zou je kunnen zeggen dat het bij iedereen hoort en men zegt dan ook niet voor niets dat spiritualiteit in ons allemaal zit. Niet zichtbaar zoals wat je in de spiegel ziet, maar in het hoofd, wat toch al zoveel onbekends met zich meebrengt.

Ontwikkeling

Maar spiritualiteit wordt ook vaak uitgelegd als een soort religie (dit heeft zeker tot jaren 50 van de vorige eeuw geduurd) en minimaal dat het met bovennatuurlijke krachten te maken heeft. Bij dat laatste moet je jezelf de vraag stellen of dat zo is, want het zit immers in de geest. De geest is vaag, want het is niet tastbaar en als iets niet tastbaar is dan is het dus lastig, eng of wat voor term je er ook aan wilt hangen. Als je vervolgens zegt dat spiritualiteit in ons allemaal zit, vindt menigeen dit lastig juist vanwege dat “vage” karakter. Het kan mensen bijvoorbeeld een vorm van onzekerheid geven en onzekerheid voelt voor de meeste mensen niet prettig.

Inmiddels is spiritualiteit langzaam maar zeker in het licht van de humanistische psychologie gezet. Iets wat wellicht eerder als filosofie uitgelegd kan worden. Wat op zich weer nieuwe inzichten kan geven, omdat men er vanuit gaat dat de mens in staat is verder te kijken dan de basis, de “dierlijke” instincten en daarmee zichzelf en de maatschappij verder kan ontwikkelen, kan verbeteren. Echter, zolang het “vage” karakter als een stempel op het voorhoofd wordt geplakt, zullen de meeste mensen niet overstag gaan en zich verdiepen.

Wat niet wegneemt dat vele kleine druppels samen die olievlek kunnen vormen en zolang de “vlek” steeds groter wordt, levert het steeds meer mensen inzicht en wordt de kans groter dat het mensen aan het denken zet.

”Everything you can imagine is real”

Vervolgens lichten we het “vage” karakter rond spiritualiteit uit. Het is heel menselijk het ongrijpbare, wat de geest voor een grote groep mensen is, als “verboden terrein” te zien. We hebben, zeker in de westerse maatschappij, geleerd dat alleen het tastbare “echt” is. Overigens heeft de grootse kunstenaar Pablo Picasso ook eens gezegd: “Everything you can imagine is real.” Misschien was dat wel nodig om dat te doen, waar de man de wereld mee verrijkt heeft. Maar er zit wel een kern van waarheid in. Immers, is slechts hetgeen je fysiek ziet echt of maakt de geest ook vast onderdeel uit van het lichaam en heeft daarmee ook “rechten”?

Voor de een zal deze vraag uitmonden in een negatief antwoord en mogelijk ben je dan (nog) niet toe aan een volgende stap in ontwikkeling. Voor de ander zal het een positief antwoord zijn en draagt mogelijk bij aan “het aan het denken zetten” én vooral spirituele zaken niet als “eng” of “vaag” te zien, maar als een verrijking van de persoon die je bent. Immers, de geest is ongelimiteerd en maakt dat je zo groot als je wilt kunt denken én voelen. Voelen is ook een belangrijk aspect, want dat maakt het echt en tastbaar voor jezelf. Voor sommige mensen is het een vorm van “ontwaken” en geeft ze meer bewegingsruimte en een rijker leven. Iedereen die er iets mee doet, wordt er uiteindelijk (geestelijk) een stukje rijker van.

De trilling van anderen

Als je dan kijkt naar waar spiritualiteit ook vaak mee in verband gebracht wordt, namelijk de man of vrouw die een connectie is tussen het tastbare en het niet tastbare, dan zou je hetgeen hij of zij “oppikt” ook als verrijking kunnen zien in plaats van als bedreigend, volksverlakkerij of eng. Weten we wat hij of zij zegt met zekerheid, zoals we ooit afgesproken hebben dat één en één twee is? Nee, is het antwoord, maar maakt dat het minder waar? Alles wat we leren is ooit voor het eerst opgetekend en afgesproken met elkaar. We kunnen het niet toetsen, dat is iets wat zeker is. Echter, we kunnen ook uitgaan van vertrouwen.

Wat maakt dan dat een medium door sommige mensen nog als een paria wordt afgeschilderd? Omdat niet iedereen het kan, weet, snapt? … Ach, we zijn ook niet allemaal grootste schrijvers, dichters of schilders. Als er mensen zijn die blij worden van een mooi schilderij, dan waarom niet van een bericht van gene zijde (wat het dan ook is). En nee, je weet het niet zeker … maar een schilderij gemaakt door een kunstenaar waar heel veel mensen blij van zijn geworden, bleek door een chimpansee te zijn gemaakt. Is dat erg? De aap heeft met zijn pennenstreken mensen blij gemaakt en verrijkt … en dat is de essentie.

Charlatan

Natuurlijk zijn er altijd mensen die iets uitbuiten, waar mensen zich mogelijk aan optrekken. Maar zolang niet iedereen vanuit eerlijke en oprechte motieven handelt, zullen deze er zijn en geldt voor iedere beroepsgroep. Mindere talenten dan bijvoorbeeld Van Gogh die voor veel geld Van Gogh naschilderen en het verkopen alsof het van Van Gogh zelf is, universitair geschoolde onderzoekers die onderzoeken uit de duim zuigen om in beeld te komen of beroemde cosmeticahuizen met mooie zorgvuldig samengestelde en gefabriceerde producten, die uiteindelijk toch ergens in een Aziatisch land nagemaakt zijn. Zolang geld voor mensen meer is dan een ruilmiddel, zullen deze aspecten de mensen bevolken en houden we het in stand.

Nieuwe tijd

Voor degenen die er meer mee in aanraking zijn geweest is “nieuwe tijd “ niet zo’n vreemd begrip, maar hoe je het ook noemen wilt is eigenlijk niet interessant. Waar het om gaat is dat de groep mensen met een groter bewustzijn dan het tastbare, zoals eerder beschreven, groeiende is. Omdat deze mensen een gewoon leven leiden zoals iedereen en dus ook bezig zijn met alle menselijke zaken, is het bijna logisch dat er meer aandacht voor is. Mensen praten, denken na over zaken, stellen vragen en staan misschien wel automatisch meer open voor aspecten die dichter bij het niet tastbare staan.

Daarmee ook gezegd dat de wereld op verschillende vlakken in ontwikkeling is en deze evolueert. Mogelijk moet je je dus de vraag stellen of de mens in zijn/haar huidige hoedanigheid uit geëvolueerd is. Menigeen denkt van niet en filosoferen is in deze interessant. Echter, als we nog in die curve van evolutie zitten (of misschien wel aan het begin van die die volgende curve staan), is het ook niet mogelijk om dat zomaar concreet te krijgen. Maar iemand zal de eerste zijn…