Kinderen en geesten

Het gebeurt nog wel eens dat ouders ineens het idee hebben dat hun kindje met iemand aan het praten is. Of dat hun baby de hele tijd ergens naar zit te kijken of te lachen. Is het zo dat kinderen meer aanvoelen? Deze vraag komt vaak aan bod, kunnen kinderen en babies geesten en engelen zien? Het antwoord is volmondig Ja dat kunnen ze zeker weten. We hebben allemaal wel eens een baby zien liggen in hun bedje terwijl ze de hele tijd onder de indruk van iets waren, wat wij niet zagen. Net alsof ze ergens naar aan het kijken waren.

Als een kindje word geboren zijn ze, wat we noemen "dichtbij het graf". Deze term betekend dat ze net over gekomen zijn van "de Andere Kant" Voordat ze hier op de aardse sfeer kwamen waren zij een ziel aan de andere kant.Dit betekend dat ze misschien wel bij hun overleden geliefden waren voordat ze hier naartoe kwamen. Het is niet onwaarschijnlijk dat een geliefde van hun af en toe nog eventjes naar deze kant komt om te kijken. En vaak doet hun beschermengel (gids) dit ook.

Kinderen worden geboren met hun derde oog open. Dit is het Chakra punt in het midden van het voorhoofd. Dit is de Chakra die zorgt dat je open staat voor spirituele communicatie en de mogelijkheid om geesten te zien en ermee te communiceren.

Babies en kleine kinderen zijn nog niet blootgesteld aan alle negatieve invloeden van buitenaf, en ook niet aan die van mensen die dus negatief tegenover geesten staan. Meeste mensen denken dat dit gewoon pure kolder is. Sommige kleine kinderen hebben vaak een onzichtbaar vriendje waarmee ze spelen en praten. Volwassenen halen hierover vaak hun schouders op en denken dat hun kind gewoon een rijke fantasie heeft. Terwijl het in werkelijkheid zomaar zou kunnen dat hun kindje echt met iemand aan het spelen is, die zich in de spirituele wereld bevindt.

Als het kind ouder word, word het vaak blootgesteld aan negatieve opmerkingen en houdingen van anderen. Dat er bijvoorbeeld geen geesten bestaan en dat we niet kunnen communiceren met overledenen. Om niet vreemd te lijken zal het kind zich vaak zelf proberen te overtuigen dat het inderdaad niet kan en nonsens is. Daardoor sluiten ze zich ervoor af, waardoor het vaak kan dat hun vermogen om te zien en te communiceren met de andere kant afneemt.Gelukkig behouden sommige kinderen deze gave om te communiceren en te zien, doordat ze zich niet laten beinvloeden door de meningen van anderen. Zij geloven in hun hart dat het wel waar is wat ze meemaken en blijven bij hun eigen ideeen.

Mocht jouw kind nu naar je toekomen en claimen dingen te kunnen zien probeer dan een open houding en hart te hebben. Stel ze rustig vragen erover, vraag ze wat ze meemaken en wie het is waarmee ze contact hebben. Ouders zijn vaak degene die een uitgepsroken mening hebben en te snel oordelen hierover. Probeer je kind toch het voordeel van de twijfel te geven, alleen omdat sommigen het niet kunnen horen en zien, betekend nog niet dat het niet zo is. Ontmoedig nooit een kind over zijn of haar gave, het is toch mooi dat ze zoiets kunnen.