Jozef Rulof: zijn aparte, veelbesproken visie

Jozef Rulof stond bekend om zijn mediumschap en zijn aparte kijk op het leven en de dood. Tijdens astrale reizen kon hij het hiernamaals bezoeken en kreeg hij, naar eigen zeggen, informatie van zijn geestenmeesters. Hij doorbrak taboes door te praten over leven na de dood, psychiatrische aandoeningen, homoseksualiteit en demonische wezens. Zijn visie schreef hij uitgebreid neer in zijn boeken waardoor bepaalde onderwerpen nog steeds voor discussie zorgen.

Leven na de dood

Rulof ging ervan uit dat de dood niet bestaat. Lichaam en geest zijn met elkaar verbonden door een fluïdekoord, een soort navelstreng. Als dit breekt, sterft het fysieke lichaam en keert de geest terug om opnieuw geboren te worden of om verder te leven in de geestelijke wereld. De ziel is onzichtbaar en fungeert als stuwende kracht zodat de evolutie van de mens mogelijk wordt gemaakt.

Reïncarnatie en karma

De wedergeboorte noemt Rulof één van de drie hoofdwetten van het universum. De andere twee zijn vaderschap en moederschap. Deze drie samen maken volgens hem evolutie mogelijk. Het doel is namelijk 'terugkeren tot God'. Reïncarnatie en karma zijn echter niet gelijk aan elkaar. Dankzij de wedergeboorte is het mogelijk op het opgebouwde karma uit vorige levens teniet te doen. In je huidig of in een volgend leven dien je dus goed te maken wat je een ander hebt aangedaan. De wet van oorzaak en gevolg zorgt ervoor dat de mens oogst wat hij gezaaid heeft. Onze vrije wil draagt op deze manier bij tot onze groei. We zijn op aarde om ervaringen op te doen en om ervan te leren. Volgens Rulof bestaat het begaan van zonden niet. Er bestaat alleen onbewustzijn of onwetendheid. Je krijgt dus van God steeds de kans om dingen goed te maken.

Er is dus een verschil tussen karma en oorzaak en gevolg. Zware zonden zoals moord en geweld worden karmisch meegedragen. Daden zoals haat, leugen, bedrog en 'buiten de grenzen leven' vallen onder oorzaak en gevolg. De kern van de mens is volgens Rulof de eeuwige, goddellijke ziel die verschillende malen incarneert om zo ervaringen op te doen en te groeien naar volmaaktheid. Door deze overtuiging sluit Rulof zich aan bij vele esoterische religies en tradities maar raakt hij in strijd met het huidige Christendom. Ook de Islam en het Jodendom geloven niet in de reïncarnatie van de ziel. Rulof heeft heel wat stof doen opwaaien door zijn uitspraken rond dit onderwerp. Zo vond hij dat de Joden Hitler dankbaar moesten zijn, omdat hij hen had verlost van hun karmische schuld die ze hadden opgebouwd door het kruisigen van Christus.

Nieuw leven en conceptie

Het aantrekken van een nieuw leven vindt heel vroeg plaats. Als twee ouders nog maar plannen hebben om zwanger te worden, kan reeds een ziel worden aangetrokken. De ouders trekken een ziel aan waar zij in een vorig leven mee te maken hebben gehad. Zo zou het kind uiterlijk meeste lijken op de ouder waardoor hij het sterkst werd aangetrokken. Het is volgens Rulof een levenswet dat mensen op aarde zielen ontmoeten die ze in een vroeger leven hebben gekend. Hij beweert wel dat het niet zo is dat de ziel zelf bewuste keuzes maakt bij incarnatie, bijvoorbeeld het kiezen van de ouders. Geestelijke en lichamelijke wetten zouden iemands leeftijd bepalen en wat maakt dat iemand levensduur vooraf vastligt. Wij zouden dus, zoals gepland, tot op de seconde nauwkeurig terugkeren naar gene zijde.

Zelfmoord en crematie

Rulof meende dus te weten dat de tijd die een mens te leven heeft, vaststaat. Bij zelfmoord zou de persoon aan zijn lichaam blijven vastzitten en de verrotting bewust meemaken. Wanneer het lichaam volledig is vergaan, zou deze persoon zich dan enkel in een lege wereld kunnen bewegen. Pas als de eigenlijke tijd van overlijden is bereikt, zou de ziel kunnen terugkeren. Het gevolg van zelfmoord zou volgens Rulof dus een erg onprettige ervaring zijn. Ook crematie is volgens hem iets wat totaal niet kan omdat het een schok en heel wat lijden zou veroorzaken voor de overledene.

Zeven levensgraden

In zijn leer praat Rulof over de zeven levensgraden. Volgens hem maken de 'rassoorten' deze levensgraden door, van oerwoudbewoner tot het blanke ras. Om deze evolutie te doorlopen zou de mens duizenden jaren nodig hebben. De laagste graad zou worden beleefd door de oerwoudbewoners of donkere rassen, terwijl vele blanke en oosterse rassen de zevende levensgraad zouden hebben bereikt. Meerdere rechtzaken hebben plaatsgevonden omwille van zijn racistische en seksistische opmerkingen in zijn boeken. Tijdens deze processen werd gepleit om zijn boeken uit de handel te nemen, maar dit is nooit goedgekeurd.

Psychopathie en krankzinnigheid

Rulof begeleidde tijdens zijn leven vele psychiatrische patiënten. Volgens hem is een psychopaat zieker omdat hij gehele gezonde bewustzijn verloren heeft en een normaal leven op moet zien te bouwen. De krankzinnige daarentegen verliest volgens hem slechts een deel van zijn bewustzijn. Krankzinnigheid noemt hij astrale bezetenheid en heeft volgens hem niets te maken met ziekte maar met onbewustzijn. Lichamelijke stoornissen (zoals een tumor in de hersenen) en slechte gewoontes (zoals overmatig drankgebruik) vallen dus niet onder die vorm van krankzinnigheid.

Kinderen en afwijkingen

Syndroom van Down

De geboorte van de ziel in het lichaam van een mongooltje wijst volgens Rulof op een verwrongen gevoelsleven, wat zich lichamelijk uit. De ziel van een psychopaat, die disharmonisch denkt en voelt, zou dus op die manier opnieuw kunnen incarneren.
Ouders zullen volgens hem zo'n kind niet aantrekken als zij niet afgestemd zijn op die ziel en zijn gevoelsleven.

Miskramen

Als de moeder in harmonie is met 'de wet voor de geboorte' zou zij geen miskramen kunnen hebben.
Voordat een psychopatische ziel aan nieuwe levens begint zal hij meerdere malen, door zijn sterke gevoelsleven, de cel of het embryo stukmaken, met een miskraam tot gevolg.

Doodgeboren kinderen

Soms heeft een ziel enkel het proces van geboorte nodig om verder te kunnen in zijn ontwikkeling. Daarom verlaat de ziel vlak na de geboorte onmiddellijk het lichaam.

Kinderen zouden in het hiernamaals worden opgevangen in aparte kindersferen, waar ze liefdevol worden opgevangen en begeleid.

Beïnvloeding en demonen

Jozef Rulof benadrukt dat de mens steeds beïnvloed kan worden omdat hij altijd open staat. Alleen wanneer hij zo sterk ontwikkeld is en hierdoor een sterke persoonlijkheid heeft opgebouwd, kan hij niet meer worden bereikt door duistere zielen. Demonen zijn zielen die op de afstemming van moord en geestelijke afbraak het aardse leven verlaten hebben. Zij verblijven in de diepste hel aan gene zijde en keren als astraal wezen terug naar de aarde waar zij zich volledig kunnen uitleven. Zolang de mens het kwade opzoekt en naar hartstocht verlangt vormt hij volgens Rulof een ideaal kanaal voor deze demonen en trekt ze op die manier aan. De mens is zich van deze beïnvloeding niet bewust omdat zij hetzelfde gevoel delen en dus niet beseffen dat bepaalde stukken niet van hen zijn. Demonen gebruiken op deze wijze het lichaam om hun verlangen naar geweld, vernietiging en hartstocht te bevredigen. Jozef Rulof beschrijft in zijn boeken hoe mensen werden overgenomen door demonen en gruwelijke daden pleegden.
Rulof onderscheidt zeven hemelse en zeven duistere sferen (hellen) in het hiernamaals. Door de negatieve verlangens van de zielen in de duistere sferen sluiten zij zich af voor wedergeboorte. Volgens hem zijn er aan gene zijde geen brandende hellen te zien, zoals in het Christendom wordt beschreven, maar staat de ziel wel voor het vuur van zijn eigen innerlijk.

Homoseksualiteit

Vanuit de leer van Rulof wordt homoseksualiteit als een 'zwakke' (nog niet volledig bewuste) persoonlijkheid gezien. Homoseksualiteit heeft volgens hem totaal niets met hartstocht te maken. De ziel heeft tijdens zijn evolutie (die vele reïncarnaties inhoudt) vele lichamen nodig, zowel mannelijke als vrouwelijke. De mens heeft het beleven van beide lichamen nodig en homoseksualiteit is volgens hem hier een gevolg van. De overgang van man naar vrouw, of omgekeerd, is een langdurig proces. Zo zouden volgens Rulof zeven levensovergangen nodig zijn om een volledige transformatie door te maken. In de levens tijdens deze overgang is de overgang van man naar vrouw, of andersom, maar gedeeltelijk gebeurd. Zo kan iemand een vrouwelijk lichaam bezitten, maar zich nog mannelijk voelen. Deze vrouw zal alles willen geven zoals een man dat doet en daarom op zoek gaan naar een vrouw. Zo kunnen mannen heel wat vrouwelijke gevoelens bezitten en zich daarom aangetrokken voelen tot mannen.
Homoseksualiteit is volgens Rulof een een natuurlijk proces dat hoort bij de overgang en de levensfasen, en draagt op die manier ook bij tot de evolutie van de mens en de groei van de ziel. Homoseksuele mensen zijn voor hem net zo waardevolle mensen als alle anderen in onze maatschappij.