Wat is de ziekte van Parkinson?

Een korte geschiedenis
De ziekte van Parkinson werd voor het eerst beschreven door een Engelse chirurg met de naam James Parkinson. Toen James Parkinson in 1817 met de ontdekking van de ziekte kwam, was er nog niet veel aandacht voor. Dit duurde tot de twintigste eeuw toen J.G. Rowntree (in 1912) een artikel schreef in een medisch tijdschrift over de ziekte van Parkinson.De ziekte van Parkinson was in de eerste instantie bekend onder de term "shaking palsy". Dit duidde op een spierverzwakking ("palsy"), waarbij tremoren (het trillen) zichtbaar waren.
De ziekte van Parkinson
De ziekte van Parkinson is een hersenziekte, waarbij zenuwcellen geleidelijk aan afsterven. Om deze reden is het ook een ziekte die zich geleidelijk aan ontwikkeld. De eerste verschijnselen zijn dus meestal niet zo opvallend. Vaak begint het ook slechts aan één zijde. Niet altijd wordt het meteen opgemerkt, omdat toegenomen traagheid niet heel vreemd is bij ouderen, en niet altijd het trillen aanwezig is.Symptomen
- Bevende handen (ook in rust; rusttremor)
- Tragere bewegingen
- Bewegingsarmoede (hypokinesie)
- Maskergelaat (vlakke gezichtsuitdrukking)
- Monotome stem, afname stemvolume
- Stijve lichaamshouding (rigiditeit)
- Schuifelende/kleinere passen
- Voorover hellen van bovenlichaam
- Vertraging van denken
- Geheugenproblemen: ophalen van informatie
- Afname van abstract denken
- Klein en kriebelig schrijven (micrografie)
Dementie komt bij zo'n 35-55% van de mensen met de ziekte van Parkinson voor. Het gaat hierbij dan wel over het ophalen van informatie. De geheugenproblemen zijn niet te vinden op het gebied van herkenning.
Het ontstaan van Parkinson
De ziekte van Parkinson, of in ieder geval de stoornissen die ermee gepaard gaan, wordt veroorzaakt doordat de substantia nigra aan celverlies liedt. De substantia nigra is een belangrijk gebied in de middenhersenen dat belangrijk is bij bewegingen. De substantia nigra (zwarte substantie/kern) behoort tot de basale ganglia van het zenuwstelsel (samen met de corpus striatum, globus pallidus en nucleus subthalamicus). De substantia nigra bestaat uit twee delen: pars reticulata en pars compacta. In dit laatste deel vindt een afsterving van zenuwcellen plaats. Deze zenuwcellen zijn belangrijk voor de productie van dopamine. Om die reden wordt ook een afgenomen dopamineniveau gevonden bij patiënten.Er wordt geschat dat er echter pas een reductie van 60-70% van de zenuwcellen nodig is voor er sprake is van Parkinsonachtige symptomen. Het is vooral het dopaminetekort dat leidt tot de stoornissen in motoriek (traagheid, stijfheid, en soms ook veel trillingen).
Oorzaken
- Erfelijkheid: 5-10% van de patiënten heeft Parkinson geërfd;
- Gifstoffen, zoals mangaan, zware metalen, koolmonoxide en insecticides;
- Leeftijd: De kans om Parkinson te krijgen wordt ook groter met de leeftijd;
- Encefalitisinfectie: Verschijnselen na de epidemie die tussen 1917-1926 heerste;
- Onbekende oorzaken: Nog vaker zelfs is er geen oorzaak te vinden.
Stadia van Parkinson
[OLIST]Verschijnselen aan één lichaamshelft
Verschijnselen aan beide lichaamshelften geen evenwichtsstoornissen
Verschijnselen aan beide lichaamshelften, met evenwichtsstoornissen, nog wel zelfstandig functionerend
Verschijnselen aan beide lichaamshelften, met evenwichtsstoornissen, hulpbehoevend
Ernstige invaliditeit, gebonden aan bed of stoel, hulpbehoevend[/OLIST]