Krentenbaard bij de baby

Krentenbaard wordt ook wel impetegio of kinderzeer genoemd. Het is een huidinfectieziekte die wordt veroorzaakt door bepaalde bacteriën. Vaak is krentenbaard in het gezicht aanwezig, met name op de plek waar de baardgroei bij mannen is. Baby's kunnen last hebben van krentenbaard. In sommige gevallen is de ziekte een gevaar voor zwangere vrouwen.

Hoe ziet krentenbaard eruit?

Impetegio oftewel krentenbaard ziet eruit zoals de naam al doet vermoeden: een baard van krenten. Vaak is er een uitslag te zien rondom de mond, alsof er een baard zit. De uitslag bestaat uit rode plekken met kleine blaasjes. De blaasjes gaan tamelijk snel kapot. Wanneer een blaasjes kapot gaat komt er blaasvocht vrij dat uitdroogt tot een geel tot bruinachtige korst. Het lijken nu net krenten die een baard vormen.

Waardoor ontstaat het?

Krentenbaard wordt veroorzaakt door de bacterie stafylokok of streptokok. Deze bacteriën zijn wel vaker op de huid aanwezig en vormen dan vaak geen klachten. Maar in sommige gevallen ontstaat er krentenbaard. Besmetting vindt plaats via huid op huidcontact. De kans op besmetting wordt groter wanneer er veel kinderen bij elkaar aanwezig zijn. Daarom breekt er vaak krentenbaard uit op scholen, peuterspeelzalen en dagverblijven.

Het verloop van de ziekte

Krentenbaard komt voornamelijk in het gezicht voor maar kan ook op armen en benen voorkomen. Vaak dragen kinderen en volwassenen de bacterie bij zich zonder zichzelf te besmetten maar kunnen wel een ander besmetten. Iemand zonder krentenbaard is dus niet altijd 'veilig'. Wie geïnfecteerd is met de bacterie zal na 4 tot 14 dagen rode plekken krijgen, meestal rond de mond en neus. Omdat deze plekken niet makkelijk te zien zijn worden ze vaak opengekrabd of gestoten. Er komt wondvocht uit de blaasjes dat opdroogt tot een gele tot bruine korst. Er kan jeuk ontstaan. Soms zijn er zoveel blaasjes open dat de baard dicht gegroeid lijkt. Binnen twee tot drie weken geneest krentenbaard zonder dat er littekens achterblijven. In principe kan iedereen krentenbaard oplopen: een zuigeling, een jong kind, een puber, een volwassene of een bejaarde. Wel is duidelijk dat kinderen de infectie sneller oplopen.

Behandeling en herstel

Een infectie verloopt vaak zonder problemen en is na twee tot drie weken uit zichzelf genezen. Eventueel kan behandeld worden met een zalf of crème waarin een antibioticum, meestal fusidinezuur of mupirocine. Dit moet driemaal per dag worden aangebracht. Wanneer krentenbaard zich blijft uitbreiden en er ook nog koorts optreedt dan wordt er vaak overgegaan op een antibioticakuur in de vorm van pillen of een drankje. Belangrijk is om voor een goede hygiëne te zorgen. Krabben is niet aan te raden omdat hiermee de infectie verder wordt verspreid. Gebruik aparte washandjes en handdoeken en was die op minimaal 690 graden uit maar liefst nog heter. Speelgoed moet regelmatig afgewassen worden. Geef bij kinderen de infectie direct door aan school. Voor zwangeren kan krentenbaard een risico vormen.

Gevaarlijk tijdens de zwangerschap

Hoewel krentenbaard een vrij onschuldige aandoening is kan deze wel gevaarlijk zijn voor de zwangere vrouw. Wanneer er een infectie uitbreekt op een school of andere plek waar veel kinderen komen dan zal de instantie altijd een waarschuwing ophangen bij de ingang. Voor een zwangere is het dan de eigen keus om toch naar binnen te gaan. Ook kan de zwangere er rekening mee houden dat haar kind op de desbetreffende school misschien al geïnfecteerd is.

Hoe gevaarlijk is krentenbaard eigenlijk voor het ongeboren kind? Het ongeboren kind zelf loopt weinig gevaar, in tegenstelling tot wat velen denken. Het gevaar wordt juist voor de zwangere gevormd. Tijdens de zwangerschap zal een infectie met krentenbaard nog niet veel uitmaken. Maar wanneer tijdens de bevalling een ruptuur/ uitscheuren of een keizersnede van toepassing is, dan is er een verhoogde kans op kraamvrouwenkoorts. Dit is echter alleen het geval wanneer krentenbaard veroorzaakt wordt door streptokokken, wat in 10 tot 20 procent van alle gevallen van toepassing is. Omdat het vaak niet duidelijk is welke bacterie de veroorzaker is, is het beter om krentenbaard zoveel mogelijk te vermijden tijdens de zwangerschap. Voorkomen is nog altijd beter dan genezen. Toch een infectie opgelopen? Bespreek dit met de verloskundige of gynaecoloog. Deze zal er na de bevalling extra controles op nahouden om kraamvrouwenkoorts zo vroeg mogelijk te ontdekken. Krentenbaard tijdens de zwangerschap kan overigens ook behandeld worden met antibiotica. Geef bij de arts wel altijd aan dat je zwanger bent.