Pijn in de pols, ziekte van Kienböck

Een pijnlijke pols is een klacht waar iedereen wel eens mee te maken heeft. vaak gaat het om een tijdelijke klacht en wordt het veroorzaakt door overbelasting. Denk aan een verkeerde werkhouding, het veelvuldig uitwringen van een doek of teveel of verkeerd sporten. De pols reageert met pijn, zwelling en roodheid. Deze klachten verdwijnen gelukkig weer snel. Maar soms blijft de pijn aanwezig en is het moeilijk om de pols nog te gebruiken. Er ontstaan dan klachten als bewegingsbeperking en pijn die na een periode van rust niet verdwijnen. Mogelijk kan het hier gaan om de ziekte van Kienböck. Hierbij treedt er botversterf op in een van de handwortelbeentjes.

Pijn in de pols, wat kan dat zijn?

De pols is een gewricht dat de hand met de onderarm verbindt. Dankzij dit polsgewricht is het mogelijk om onze hand ten opzichte van de arm te bewegen. Hierdoor kunnen we dingen vastpakken, ergens naar reiken, richting aanwijzen, wringen etc. Stiekem gebruiken we de pols dagelijks heel vaak. Pijn in de pols is een veel gehoorde klacht. Vaak ontstaat dit na overbelasting. Denk maar eens aan het veelvuldig uitwringen, waardoor later vaak een pijnlijke pols ontstaat. De meeste klachten zijn afkomstig van de spieren of pezen. De pezen verbinden de spieren met de botten.

De pols kan ook breken. Dit ontstaat vaak na een val, bijvoorbeeld door het sporten of een ongelukje. Tijdens een val strekken we automatisch de armen om ons op te vangen met de handen. Hierdoor komt er zoveel kracht op de pols te staan, dat deze breekt. Ook een harde klap of stoot tegen de pols kan deze laten breken.

Ziekte van Kienböck

Helaas kan pijn in de pols ook een oorzaak hebben waarbij er geen sprake is van overbelasting of een ongeval. Dit is het geval bij de ziekte van Kienböck. De ziekte van Kienböck wordt ook wel lunatomalacie genoemd. Het is vernoemd naar de Australische röntgenoloog Robert Kienböck. Bij deze ziekte is er sprake van botversterf in een bepaald deel van de handwortelbeentjes. De handwortelbeentjes zijn kleine botjes waarvan we er in iedere hand acht hebben. Deze liggen in twee rijen van vier.

Het botversterf treedt op in het maanvormig beentje. Met een mooie naam noemen we dit os lunatum. In de rechterhand, wanneer we naar de rugzijde kijken, ligt dit beentje linksonder en in de linkerhand juist rechtsonder.

Oorzaken

Bij een degelijke ziekte denken we vaak dat het aan het botje zelf ligt. Maar niets is minder waar, want het botje doet niks verkeerds. Het zit hem in de bloedvoorziening naar het botje toe. De bloedvoorziening is niet optimaal door bijvoorbeeld een erfelijke aanleg. Ook jicht zou een oorzaak kunnen zijn. Hierbij gaat het om een ontsteking die onder de reumatische aandoeningen valt. Er ontstaat kristallisatie van urinezuur in het polsgewricht. Ook sikkelcelziekte is een oorzaak. Hierbij zijn de rode bloedcellen niet goed in staat om zuurstof te transporteren. Als gevolg hiervan worden bepaalde lichaamsdelen niet goed voorzien va de benodigde zuurstof. Ook ongevallen met de pols kunnen de ziekte veroorzaken. Opvallend is dat het vaker voorkomt bij mannen tussen de 20 en 40 jaar oud. Een beroep waarbij de pols veel belast wordt is een uitlokkende factor.

Wat gebeurt er precies?

Doordat de bloedtoevoer verminderd is, zal het bot afsterven. Het lichaam zal het afgestorven bot opruimen en vervangen door nieuw weefsel. Het nieuwe weefsel bevat echter niet dezelfde structuur en stevigheid en is daardoor zwakker. Op zich maakt dit niet veel uit, mits de pols niet overbelast wordt. Bepaalde beroepen en sporten vragen echter een extra belasting van de pols. Hierdoor zakt het nieuwe botje in en maakt ruimte vrij. De andere handwortelbeentjes kunnen daardoor gaan verschuiven. Dit heeft verschillende klachten tot gevolg.

Symptomen en klachten

Pijn is een klacht die veel beschreven wordt. De pijn kan continue aanwezig zijn of alleen bij belasting. De pijn verergert later en is duidelijk voelbaar in het midden van de rugzijde en aan het polsgewricht zelf. Drukken op de rugzijde van de hand is pijnlijk. De pols kan steeds moeilijker gebruikt worden. Hierdoor ontstaat er een bewegingsbeperking. Werken met de pols verergert de klachten alleen maar. Ook na een periode van rust verdwijnen de symptomen niet.

Behandeling

Niet altijd wordt deze ziekte direct herkent. Vaak wordt er gedacht aan overbelasting van de pols, die met een periode van rust weer moet genezen. maar rust helpt hier niet tegen omdat het onderliggende probleem aanwezig blijft. Ook fysiotherapie of spalken helpt onvoldoende of slechts tijdelijk. Veel patiënten met deze ziekte hebben een te korte ellepijp. Operatief ingrijpen waarbij de ellepijp wordt verlengd zal vaak helpen. Ook kan juist het spaakbeen verkort worden. Een andere mogelijk is een of meerdere handwortelbeentjes aan elkaar vastmaken of aan het spaakbeen vastmaken. Ook dit gebeurt operatief.

Wanneer de ziekte nog niet zover gevorderd is, is het mogelijk om de bloedvoorziening te herstellen. Dit wordt gedaan door een stuk bot uit het spaakbeen weg te nemen en te transplanteren. Na de behandeling wordt een gipsverband aangebracht. Wanneer dit eraf mag, zal gestart worden met fysiotherapie. Over het algemeen geven operaties wel goede resultaten.