Het verloop van aids zonder medicatie

Bij een infectie met een virus maakt je lichaam antistoffen aan, die de indringer doden. Maar het aids-virus is zo sterk dat het lichaam daar niet in slaagt. Het taaie virus doet vervolgens zijn verwoestende werk en breekt het afweersysteem af. Gevolg: infecties. Als iemand daar heel veel last van krijgt, dan krijgt hij de diagnose aids.
A | Acquired | Tijdens het leven opgelopen, dus niet geërfd. |
I | Immune | Immuniteit - afweer(systeem), het natuurlijke systeem in ons lichaam dat ons beschermt tegen ziekten veroorzaakt door bijvoorbeeld bacteriën, virussen en schimmels. |
D | Deficiency | Tekort, gebrek, verminderde functie. |
S | Syndrome | Syndroom, ziektebeeld, de gezamenlijke verschijnselen van een bepaalde ziekte. |
HIV
Maar aids wordt ergens door veroorzaakt, namelijk het HIV-virus. Hiv staat voor Humaan Immuundeficiëntie Virus, ook wel aids-virus genoemd. Er bestaan verschillende soorten hiv, SI en NSI. SI staat voor Syncytium Inducerend, oftewel celklontering veroorzakend. De SI variant van hiv veroorzaakt in een bepaalde laboratoriumopstelling samenklontering van CD4-cellen. NSI staat voor Non Syncytium Inducerend, oftewel niet celklontering veroorzakend.Hiv-positieven bij wie de SI variant van hiv dominant is geworden, worden (zonder gebruik van hiv-remmers) doorgaans eerder ziek dan hiv-positieven bij wie de NSI-variant de overhand heeft. De SI-variant lijkt dus wat agressiever hiv te zijn.
Het virus breekt het afweersysteem af. Het lichaam wordt daardoor vatbaar voor allerlei infecties en bepaalde vormen van kanker, waartegen het anders wèl bestand zou zijn.
Het verloop van een hiv-infectie bij een volwassene zonder gebruik van medicatie valt in te delen in 6 stadiums:
[OLIST]De primaire hiv-infectie
De vroegtijdige hiv-ziekte
De asymptomatische infectie
De vroegtijdige symptomatische infectie
Het aids-stadium
De gevorderde hiv-infectie[/OLIST]
De primaire hiv-infectie
Drie tot zes weken nadat het virus in het lichaam is binnengedrongen, volgt de primaire hiv-infectie (acute infectie). Bij 50 tot 90% van de hiv-patiënten krijgt een infectiebeeld op dat zeer sterkt lijkt op griep: hoge koorts, hoofdpijn, keelpijn, rillingen, moeheid, spier- en/of gewrichtspijn.Na één tot twee weken verdwijnen deze klachten meestal. Vaak zal een patiënt naar de dokter gaan met deze symptomen maar slechts zelden wordt hierbij aan de mogelijkheid van een hiv-infectie gedacht. Deze symptomen zijn immers erg algemeen en kunnen bij elke infectie voorkomen. 10 tot 50 % van de hiv-patiënten worden helemaal niet ziek tijdens de primaire hiv-infectie. Tijdens de primaire hiv-infectie is de virusconcentratie zeer hoog en zaait het virus zich uit over het gehele lichaam. Als reactie maakt het lichaam antistoffen aan. Zodra er antistoffen in het bloed zitten, wordt er gesproken van seropositiviteit. Na drie weken tot zes maanden heeft de meerderheid van de patiënten antistoffen aangemaakt.
Deze antistoffen slagen erin een groot aantal virussen te vernietigen. De virusconcentratie zal dus terug gaan dalen en het aantal T4-cellen herstelt zich langzaam, maar bereikt niet meer het niveau van voor de besmetting. (T4-cellen zijn bepaalde afweercellen waarin het virus zich nestelt. Het aantal resterende T4-cellen is een graadmeter voor de mate waarin het afweersysteem is aangetast door hiv)