Ziekte van Addison

Bij de ziekte van Addison maken de bijnieren niet de hormonen cortison en aldosteron aan. Deze hormonen zorgen voor de waterhuishouding in het lichaam en helpen het lichaam bij het reageren op stress.

Bronsziekte

De ziekte van Addison word ook wel de bronsziekte genoemd. Deze ziekte is vernoemd naar de Engelse arts Thomas Addison. Hij leefde van 1793 tot 1860. In 1855 beschreef Thomas deze ziekte voor het eerst, omdat Thomas geïnteresseerd was in de dermatologie. Hij beschreef de verandering in huidpigmentatie. Deze verandering komt voor bij wat we nu kennen als de ziekte van Addison.

Oorzaak

De oorzaak voor de ziekte van Addison zijn vaak een tumor, een infectie of tuberculose, waardoor de functie van de bijnierschors teniet wordt gedaan. Hierdoor ontstaat er een tekort aan bijnierschorshormoon. In de meeste gevallen echter is een auto-immuunziekte de oorzaak van de ziekte van Addison. Er worden dan antistoffen tegen de bijnierschors gemaakt waardoor deze word uitgeschakeld. Ook bij een ernstig ongeluk waarbij de bijnieren beschadigd raken, kan deze ziekte optreden, of wanneer de bijnieren verwijderd worden.

Symptomen

Hoe weet men of men de ziekte van Addison heeft? De volgende kenmerken zijn typerend voor de ziekte van Addison:

• extreme vermoeidheid
• zwakke spieren, weinig kracht in de ledematen
• vermagering zonder duidelijke oorzaak
• lage bloeddruk met in gevallen van stress een shock
• verandering van pigmentatie van de huid en de slijmvliezen
• veel zin hebben in het eten van gezout voedsel
• het ontstaan van hyperventilatie
• duizeligheid of misselijkheid die soms gepaard gaat met braken en langdurig aanhoudt
• uitdroging en veel moeten plassen

Wie meerdere symptomen heeft uit bovenstaande lijst, doet er goed aan om eens langs een arts te gaan. Het is mogelijk dat men de ziekte van Addison heeft, maar ook een andere ziekte of aandoening kan deze symptomen vertonen. Vaak reageren mensen met de ziekte van Addison op kleine infecties met zeer hoge koorts. Iets wat normaal gesproken niet voor zou mogen komen. In 92 procent van de gevallen komt hyperpigmentatie voor: dit is een verkleuring van de huid. De huid kleurt oranje/bruin en is duidelijk te zien. Omdat dit vaak voorkomt, is het ook vaak een van de belangrijkste kenmerken om deze ziekte te herkennen Vroeger liep deze ziekte bijna altijd dodelijk af.

Behandeling

Omdat de bijnierschors geen cortisol aanmaakt, worden corticosteroïden toegediend. De behandeling bestaat altijd uit een hormoonbehandeling, zodat het tekort aan hormonen weer word aangevuld. Door deze behandeling kunnen mensen met de ziekte van Addison redelijk goed functioneren, terwijl deze ziekte vroeger vaak dodelijk afliep. Vaak voelen mensen met deze ziekte zich wel enorm vermoeid, vooral op dagen die drukker verlopen dan gewoonlijk. De dag daarop zijn ze dan ook vaak helemaal uitgeblust. Het is wel belangrijk dat de ziekte tijdig word ontdekt, zonder behandeling kan deze in de ernstigste gevallen alsnog dodelijk aflopen. Medicijnen zijn dus onmisbaar.

Addison-crisis

Eerst kunnen de symptomen nog onopvallend zijn of men twijfelt, maar door een ongeval of een infectie kan er een Addison-crisis ontstaan. De toch al lage hormoonspiegel daalt dan zeer plotseling. Hierdoor daalt de bloeddruk en de zoutspiegels. Wanneer een Addison-crisis niet snel behandeld word, zijn de gevolgen vaak zeer ernstig. De symptomen bij een Addis-crisis zijn: diarree, braken, misselijkheid, zeer ernstige pijn in de benen, rug en/of buik, spierkrampen, flauwvallen of bewusteloos raken.