Soorten chirurgie
Wat betekent uw chirurgische ingreep en behandeling precies? Er zijn maar liefst zes soorten van chirurgie. Alle vormen van chirurgie hebben hun eigen kenmerken en specifieke toepassingen. De risico’s liggen bij elke vorm van chirurgie vaak verschillend. Veel is mogelijk, van open chirurgie en endoscopie tot plastische chirurgie, bronchoscopie en laser chirurgie. Wat is de betekenis van dit alles?Soorten en vormen van chirurgie
De medische kennis neemt steeds verder toe en daarmee ook de technieken en specialisaties. De ene ingreep zal relatief klein zijn en bijvoorbeeld kunnen worden gedaan door een huisarts of centrum van medische zorg. De grote operaties worden altijd in ziekenhuizen uitgevoerd. Aan deze grote operaties gaat vaak veel lichamelijk onderzoek vooraf. In zijn algemeenheid kunnen we binnen de grote operaties zes vormen van chirurgie onderscheiden:- De open chirurgie;
- De endoscopische chirurgie;
- De microchirurgie;
- De laser chirurgie;
- De plastische chirurgie;
- De transplantatie chirurgie.
Open chirurgie
De open chirurgie is de bekendste vorm van operatief ingrijpen. De meeste operaties zijn namelijk open operaties. Bij de open operatie wordt een snede, incisie, bij de patiënt gemaakt. Deze moet groot genoeg zijn om het operatiegebied goed toegankelijk te maken en het omliggende weefsel goed zichtbaar. De chirurg kan zo met meer zekerheid bepalen hoe groot het toepassingsgebied en de inwendige schade is. Nadeel van deze vorm van opereren is dat er meestal een groot litteken achter blijft en er sprake is van behoorlijk bloedverlies. Soms volstaat een lokale verdoving, maar meestal is sprake van algehele anesthesie.Soorten van endoscopie
Endoscopische chirurgie noemen we ook wel kijk operaties. Hier is geen sprake van een groot litteken, omdat er enkele kleine openingen in het lichaam worden gemaakt. Door een opening wordt een kijk instrument, de scoop, ingebracht. Dit is een slang- of buisvormig instrument met een lichtje. Meestal zit er een mini camera ingebouwd. Door de andere kleine gaten worden instrumenten gestoken waarmee intern gepakt, gehapt of gesneden kan worden door middel van tangen en scharen. Soms wordt de scoop via een bestaande lichaamsopening naar binnen gebracht. Wanneer daarmee kan worden volstaan, is dat nog beter. De herstelperiode is vaak veel korter dan bij de open chirurgie en er is een minimum aan schade en functieverlies. Binnen de endoscopie onderscheiden we tien soorten van endoscopisch onderzoek. In alfabetische volgorde zijn dat:De bronchoscopie
Met dit onderzoek kunnen de gehele luchtwegen worden onderzocht en bekeken.
De colposcopie
De colposcopie richt zich op het intern bekijken van de vagina, baarmoeder en baarmoederhals.
De cystoscopie
Bij de cystoscopie wordt in de blaas en plasbuis gekeken. Door de inbreng van een pijn verdovend middel is de endoscoop eenvoudiger naar binnen te brengen.
De gastroscopie
Bij de gastroscopie of oesofagoscopie worden de slokdarm en de maag onderzocht. Bij een oesofagoscopie wordt de binnenzijde van de slokdarm bekeken, bij een gastroscopie de binnenzijde van de maag en bij een duodenoscopie de binnenzijde van de twaalfvingerige darm.
De laparoscopie
De laparoscopie bekijkt de buikholte door middel van een laparoscoop.
De laryngoscopie
Onderzocht worden de keel, stembanden, strottenhoofd en het bovenste gedeelte van de luchtpijp.
De oesofagoscopie
Bij de oesofagoscopie wordt de binnenzijde van de slokdarm bekeken door middel van een gastroscoop die achter in de keel wordt aangebracht. De patient moet nuchter zijn. De ingreep kan leiden tot kokhalzen.
De otoscopie
Bij otoscopie wordt uw uitwendige oor en het trommelvlies bekeken.
De rectoscopie
Bij dit rectaal onderzoek wordt in de endeldarm gekeken, waarbij de laatste vijftien centimeter van de dikke darm wordt onderzocht. Meer specifiek is de sigmoïdoscopie, waarbij de endeldarm en het laatste gedeelte van de dikke darm worden onderzocht. Het is de bedoeling dat de blaas zich uitvouwt en daardoor beter bekeken kan worden.
De rhinoscopie
Bij deze scopie wordt in de neusholte gekeken. Ook is onderzoek mogelijk met de hulp van speciale spiegels. Het onderzoek vindt plaats via de neus of keel worden gedaan.
