Zwangerschapshypertensie, een te hoge bloeddruk

Zwangerschapshypertensie is een te hoge bloeddruk, meestal treedt dat pas op in de tweede helft van de zwangerschap. De oorzaak is nog niet echt bekend, en het betekend ook niet meteen dat er een zwangerschapsvergiftiging op volgt, toch is het iets dat goed in de gaten gehouden moet worden omdat het schadelijk kan zijn voor zowel moeder als kind...

Gevolgen van zwangerschapshypertensie

Een te hoge bloeddruk kan erg schadelijk zijn voor zowel de moeder als de baby, daarom is het erg belangrijk een te hoge bloeddruk goed te controleren en moeder en kind goed in de gaten te houden.
Als een te hoge bloeddruk niet goed in de gaten gehouden wordt kunnen er ernstige gevolgen optreden, zoals:

• Bloedingen bij de moeder
• Toevallen bij de moeder ( insulten )
• Afwijkingen aan de placenta
• Achterstand in de groei van de baby
• Zuurstoftekort bij de baby met als gevolg de dood

Wat zijn de verschijnselen van een te hoge bloeddruk?

Belangrijk is om zelf ook goed op te letten dat je geen verschijnselen hebt, als je twijfeld kunt je beter een keer extra naar de dokter gaan dan denken dat het wel niet zo zal zijn en vanzelf wel weer over zal gaan. Hieronder een lijstje waarop je jezelf kunt testen:

• Een opgejaagd onrustig gevoel, eventueel hartkloppingen, een teken dat de onderdruk te hoog is (over de 90 )
• Opgezwollen enkels, benen, vingers en een dik gezicht, vooral aan het einde van de dag, een teken dat je vocht vasthoudt
• Een snelle gewichtstoename, hiermee wordt bedoeld meer dan 1 kilo per week

De behandeling

Op zich is een te hoge bloeddruk eenvoudig op te lossen, en meestal werkt het goed. Alhoewel de laatste jaren deze methode al regelmatig ter discussie gesteld is omdat niet alle gynaecologen en verloskundigen het erover eens zijn, wordt deze methode toch nog vaak toegepast omdat het simpelweg goed succes boekt, en daar gaat het tenslotte om. Eigenlijk zijn er maar 2 goed werkende oplossingen voor, en dat zijn ten eerste rustig aan doen, indien noodzakelijk bedrust houden. En ten tweede een zoutarm dieet, waardoor de bloeddruk omlaag gaat en er minder vocht vastgehouden wordt.
Als dit alles niet werkt wordt je doorgestuurd naar een gynaecoloog en veel kans ook opgenomen in het ziekenhuis.

Preëclampsie

Als de bloeddruk echt blijft stijgen en daardoor gevaarlijk te hoog wordt, en niet meer omlaag te krijgen is kan het zich ontwikkelen tot een pre-eclampsie, de verschijnselen die daarbij horen zijn:

• buikpijn, vooral in de bovenbuik
• tintelingen in je vingers
• hoofdpijn
• sterretjes zien of vlekken voor je ogen
• eiwit in de urine

Als er sprake is van pre-eclampsie word je altijd opgenomen in het ziekenhuis en onder behandeling van een gynaecoloog gesteld. Je krijgt strikte bedrust en medicijnen om de bloeddruk omlaag te krijgen. Door middel van echo's en CTG's ( hartfilmpje van de baby en baarmoederactiviteit) wordt de baby goed in de gaten gehouden. Soms wordt besloten de baby geboren te laten worden omdat de situatie te gevaarlijk is voor moeder en kind, en om eclampsie te voorkomen.

Eclampsie is een complicatie die nog wel eens optreedt als er al sprake was van pre-eclampsie, dit kan erg gevaarlijk zijn. De moeder krijgt te maken met toevallen en stuipen, in ernstige gevallen kan zelfs hersenbeschadiging optreden. Deze insulten lijken veel op epilepsie, en de moeder is achteraf meestal bewusteloos.

HELPP- syndroom

Naast pre-eclampsie is er ook nog het zogenaamde hellp-syndroom. Hierbij is ook sprake van een erg hoge bloeddruk, maar het komt vaak al vroeger in de zwangerschap voor. Daarbij zijn vaak complicaties zoals leverbeschadiging en stollingsstoornissen, erge buikpijn, hevige misselijkheid en doodziek zijn. Het komt voor dat moeder en kind hieraan overlijden, alhoewel dat de laatste decennia steeds minder voorkomt.

Uiteindelijk is er maar 1 echte oplossing om de pre-eclampsie, eclampsie en HELLP-syndroom definitief te bestrijden, en dat is de geboorte van de baby. Binnen een paar dagen verdwijnen de verschijnselen helemaal. Nadeel is dat om deze reden kinderen vaak te vroeg geboren moeten worden, met de nodige complicaties van dien. Voor de moeder is het ook nadelig omdat vaak gekozen wordt voor een keizersnede, een vaginale bevalling duurt vaak te lang of is te vermoeiend voor de zieke moeder en baby. Meestal blijft de moeder nog een week in het ziekenhuis, en de herstelperiode thuis is ook nog minimaal 6 weken...