De geneeskracht van witte mosterd

Witte mosterd is een plant die van oorsprong voorkomt in Europa en Azië. Hij heeft gele bloemen. Je ziet hem vaak in het voorjaar op het land. Dat komt niet zelden omdat boeren deze plant gebruiken als groenbemesting. De plant komt niet tot wasdom maar wordt met de grond en al vermalen. Boeren doen dit om te voorkomen dat tijdens een braakliggende periode de mineralen door regenval uit de aarde wegspoelen. Witte mosterd heeft lichtgeel zaad, in tegenstelling tot zwarte mosterd, wat donker gekleurd is. De aanduiding wit heeft niets met de bloemen te maken. Witte mosterd is een zaad wat in de fytotherapie om medicinale redenen wordt gebruikt. Let op! Dit artikel is geschreven vanuit de persoonlijke visie van de auteur en bevat mogelijk informatie die niet wetenschappelijk onderbouwd is en/of aansluit bij de algemene zienswijze.

Inhoud:

• Naamgeving
• Werkzame stoffen
• Mosterd verbetert de bloedsomloop
• Witte mosterd bij spijsverteringsstoornissen
• Witte mosterd voor keel en longen
• Dosis en veiligheid
• Wanneer mosterd niet gebruiken?
• Bezoek een arts of fytotherapeut

Naamgeving

In het Latijn wordt witte mosterd Sinapis alba genoemd. In het Nederlands wordt het ook wel witte mosterd of gele mosterd genoemd. Gele mosterd is de meest logische naam, omdat de kleur van deze mosterd geel is, in tegenstelling tot zwarte mosterd welke een meer bruine kleur heeft. Mosterd komt van het Latijnse woord mustum. Dat betekent ´aangemaakt met most´. Vroeger werd mosterdzaad vermengd met most, een ongegiste druivenmassa.

Werkzame stoffen

Van witte mosterd wordt voor fytotherapeutische doeleinden het zaad gebruikt alsmede de olie die uit dit zaad wordt geperst. In het zaad zitten de volgende belangrijke werkzame stoffen: de mosterdglycosiden sinalbine A en B. Deze thioglycosiden (of mosterdglycosiden) worden bij het vermalen van de zaden omgezet door het enzym myrosinase in een tweetal stoffen; paraoxybenzyl-isothiocyanaat, ook wel mosterdolie genoemd en sinapesulfaat. Verder bevat wit mosterdzaad slijmstoffen, etherische olie en vette olie met daarin brassicazuur, stearinezuur en oliezuur.

Mosterd verbetert de bloedsomloop

Witte mosterd bevordert lokaal de bloedsomloop. Het is een rubefaciens. Dat wilt zeggen dat het als uitwendig middel op de huid wordt gesmeerd. Plaatselijk wordt de huid roder; dat is een teken van verbetering van de bloedsomloop. Voor de voeten zou je kunnen proberen om een mosterdvoetbad te nemen. Daarnaast kan je een mosterdcompres toepassen. In de fytotherapie wordt witte mosterd uitwendig gebruikt bij de volgende indicaties:

• Myalgie of spierpijn,
• Anthralgie of gewrichtspijn,
• Bloeiende witte mosterdplant / Bron: Rasbak, Wikimedia Commons (CC BY-SA-3.0)
  Fibromyalgie of reuma van de weke delen,
• Ischias,
• Neuralgie of zenuwpijn,
• Paralysen of verlammingen,
• Lumbago of lage rugpijn,
• Bronchitis of luchtwegenontsteking,
• Syndroom van Raynaud of bloedsomloopstoornis in de vingers,
• Koude voeten.

Witte mosterd bij spijsverteringsstoornissen

Verdunde mosterdolie wordt inwendig gebruikt om een eetlustopwekkend effect te genereren. Het versterkt de maag en stimuleert de spijsvertering. Bovendien heeft witte mosterdzaadolie een ontsmettende werking. Overigens wordt voor deze toepassingen de mosterdolie zowel inwendig gebruikt als uitwendig ter hoogte van de maag aangebracht. In de fytotherapie wordt het bij de volgende aandoeningen ingezet:

• Indigestie,
• Constipatie.

Witte mosterd voor keel en longen

Witte mosterd heeft zweetdrijvende eigenschappen. Daarnaast is het een stimulerend kruid. Het zaad wordt gebruikt om een thee of infuus van te zetten om het inwendig te gebruiken. Voor sommige aandoeningen zoals bronchitis kun je een omslag gebruiken. Je maakt dan een katoenen doek nat met een mosterdaftreksel en slaat dit om de borst en rug. In 2007 bevestigde een wetenschappelijk onderzoek dat wit mosterdzaad een goede basis voor een behandeling bij bronchitis is. Witte mosterdinfuus wordt door fytotherapeuten inwendig aanbevolen bij de volgende indicaties:

• Koorts,
• Infecties,
• Strottenhoofdontsteking,
• Heesheid,
• Influenza of griep,
• Bronchitis.

Dosis en veiligheid

Er is een aantal manieren om deze geneesplant te gebruiken. De meest medicinaal toegepaste vorm van witte mosterdzaad is een omslag. Gebruik 4 eetlepels verpulverd mosterdzaad met water dat 45 graden Celsius warm is. Gebruik een omslag nooit langer dan 10 minuten! Daarnaast moet je nooit langer dan twee weken dagelijks een omslag gebruiken. Verder is het belangrijk om niet te sterke concentraties mosterdzaad te gebruiken. Gebruik nooit meer dan 100 gram mosterdzaad voor één behandeling. Wanneer je artritis hebt, moet je de omslagen zeer beperken of nalaten. Het langdurig inademen van mosterddampen kan irritatie veroorzaken. De bijwerkingen van overdadig gebruik van mosterdzaad zijn:

• Extreme roodheid,
• Pijnlijke huid,
• Irritatie,
• Blaren,
• Ulceraties of verzweringen.

Wanneer mosterd niet gebruiken?

Wanneer mosterdolie inwendig wordt gebruikt moet je dat zeer gedoseerd doen. Gebruik het sterk verdund omdat anders de maagslijmvliezen en de nieren geïrriteerd kunnen raken. Wanneer je lijdt aan één van de volgende ontstekingen moet je het gebruik van mosterd nalaten:

• Nieraandoening,
• Nierontsteking,
• Maag- en darmslijmvliesontsteking,
• Maag- en darmzweren.

Kinderen onder de zes jaar moeten witte mosterd nooit inwendig gebruiken; een medicinale aanwending van mosterd is niet geschikt voor kleine kinderen.

Bezoek een arts of fytotherapeut

Een groot deel van de informatie over de in dit artikel genoemde geneesplant komt uit het boek Groot Handboek Geneeskrachtige Planten van Geert Verhelst. Dat is een handboek in de fytotherapie. Het is echter niet geschikt om aan zelf-genezing te doen. Wie ergens last van heeft dient een arts of fytotherapeut op te zoeken voor een goede diagnose en keuze voor de beste middelen, afgestemd op jouw persoonlijke situatie. De kennis en wetenschap die hier genoemd staan is van puur informatieve aard.