Supermarkten niet zonder gevaar

Wie verwacht dat een supermarkt een enorme bron van besmetting is? Gebleken is dat een bezoek aan de supermarkt niet risicoloos is. Jaarlijks krijgen miljoenen mensen infecties, gewoon opgelopen in de vertrouwde supermarkt om de hoek. Veel heeft te maken met de bewaring en houdbaarheid van voedsel, maar ook de winkel zelf blijkt gevaarlijk. Wie durft er nog een karretje vast te pakken als je weet dat deze wemelt van de bacillen? En is vers wel vers? Ken de ziekmakende geheimen van de supermarkt!

Supermarktkarretjes en mandjes

Het bacteriefeest begint al als je een karretje of mandje vastpakt. Deze zijn vele malen viezer dan wc-brillen en bevatten tien keer zo veel bacteriën als elk ander ding dat je op een dag aanraakt. De handgrepen zijn een bron van besmetting, omdat diverse bacteriesoorten en virussen (E. coli, staphylococcus, salmonella en influenza) hier de tijd van hun leven hebben. Ja, darmbacteriën, sporen van urine, bloed, slijm, speeksel en ziektekiemen dus! En ze blijven ook nog eens drie dagen in leven. Pas op voor de winkel waar niet of amper aan het schoonmaken van de karren wordt gedaan. Voor de zekerheid kun je een desinfecterend doekje meenemen en hiermee de duwstang of hengsel afvegen. Waak ook voor de deurknop van de winkel, de geldautomaat en het pinapparaat bij de kassa. Juist omdat er dagelijks duizenden vingers overheen gaan, is de viezigheid niet te overzien. Winkel je met een peuter en zet je die in het karretje, let dan op dat de handjes - die de kar hebben aangeraakt - niet naar het mondje gaan. Was na een supermarktbezoek altijd uitgebreid je handen, dus met warm water en zeep en minimaal enkele minuten.

Geheim van supermarkten

Niet veel mensen staan er bij stil, maar koop je een appel voor je lunch, of een tomaat voor je avondeten, dan zijn jouw handen ongeveer de twintigste die het voedsel aanraken. En dat is ook wel logisch: groenten en fruit worden geplukt, gesorteerd, in een vrachtwagen geladen, gelost, opnieuw gesorteerd, in dozen en kratten gedaan en weer uitgeladen... allemaal nog voordat ze uiteindelijk in de winkel liggen. Eenmaal in de schappen van de supermarkt gaat het aanraakfeest nog eens door. Het voedsel wordt gepakt door andere klanten, betast, besnuffeld, geknepen en teruggelegd door vele klanten, voordat jij besluit het product te kopen. Was groente en fruit zeer grondig voordat je het gaat bereiden, ook als je de schil niet wilt eten. Want als je schilt of pelt, komen bacillen alsnog op het eetbare gedeelte terecht. Heb je iets voorgesneden laat het dan niet op de aanrecht staan maar leg het in de koelkast totdat je het opeet. Heb je voorgesneden groente gekocht en is het al gewassen, was het dan zelf nog een keer.

Kant-en-klaar en 'vers'

Ongelooflijk maar waar: de handige voedselsoorten zoals kant en klare fruitsalades, pastasalades, eenpersoonsmaaltijden, voorgebraden vlees en dergelijke zijn soms gemaakt van producten die over de datum zijn of de uiterste houdbaarheidsdatum naderen. Dit betekent dat ze onmiddellijk gegeten moeten worden of soms zelfs weggegooid. Warm voedsel dient in de supermarkt te worden bewaard op minimaal 57 graden C, koud voedsel op maximaal 5 graden C. Vaak wordt om uitdroging tegen te gaan warm bereid voedsel op een te lage temperatuur bewaard, wat bacteriegroei in de hand werkt. Wil je kant-en-klaar eten kopen, let er dan op dat het maximaal vier uren ervoor bereid is. Zijn er meer uren verstreken, dan wordt de kans op besmetting met bacteriën steeds groter. En eet het meteen op!

Broodjes...een groot gevaar?

Iedereen kent ze, de stellingkasten waar versgebakken broodjes in worden bewaard. Erbij ligt een tang zodat je niet met je blote handen in de stapel broodjes hoeft te graaien. Maar veel mensen slaan die tang over, en grabbelen - al of niet de mouwen van hun jas meenemend - net zo lang tot ze het achterste (grootste?) bolletje te pakken hebben. Zo brengen ze hun bacillen en virussen over op de overige broodjes. Maar behalve dat is er nog iets veel smerigers gesignaleerd, want op de bodem van de open broodbakken worden de merkwaardigste dingen aangetroffen. Wat dacht je van haren en valse vingernagels? Hetzelfde probleem geldt ook voor het zelf scheppen van snoep. Wie verstandig is slaat deze manier van voedsel uitzoeken voorgoed over en kiest voor voorverpakte waar.

Is vers wel zo vers?

De grote uitstallingen zijn het minst riskant. De displays zijn zo groot omdat er in korte tijd veel verkocht wordt. Dit betekent dat de aanvoer ook groot is en dat het korter geleden is dat de producten de winkel binnenkwamen. Zie je kleinere displays, dan gaat de supermarkt waarschijnlijk niet zo snel door de waren heen. De producten zijn dus ouder. Dit is vooral het geval bij voedsel dat minder populair is, zoals exotisch fruit. Denk dus na: Bananen en sinaasappels zullen sneller de winkel verlaten dan passiefruit of mango's. En worden ook weer sneller aangevuld. De versheid hangt dus af van de populariteit. Wil je zo veilig mogelijk te werk gaan, dan houd je je aan de producten die vaak worden aangevoerd. Soms zijn deze ook nog eens in de reclame en worden ze daarom in grote hoeveelheden ingekocht. Eenmaal bij de kassa leg je groente en fruit niet los op de band, maar altijd verpakt in plastic. Want gebleken is dat organismen die typisch geassocieerd worden met open wonden, en dus zelf infecties kunnen veroorzaken, zich in grote getale op deze band bevinden!

Kijk uit met voorproeven in supermarkten

Soms mag je een voorproefje nemen: Kaas, worst, of toastjes met salade. Wees hier heel waakzaam. Let erop dat het altijd om individuele porties gaat, dat er lepeltjes, vorkjes of bordjes zijn. En dat er personeel bij staat. Zie je niemand, dan kan het zijn dat het eten al lang geleden gepresenteerd is. Neem nooit iets uit een schaal waar mensen met hun blote handen uit kunnen graaien, want dit zijn regelrechte bacteriebronnen. Staat iemand eten te bereiden dat je ter plekke mag proeven, let dan ook op hoe dat gebeurt. Wordt bereid voedsel apart gehouden van rauw voedsel (snijplanken, messen, etc.)? Krijg je voedsel dat heet moet zijn, ook heet opgediend of blijft het eerst nog een poosje ergens liggen? Enzovoorts.

De vleesafdeling

Echte slagers zijn gespecialiseerd in de bewaring en houdbaarheid van vlees, maar in supermarkten is dat niet altijd het geval. Vlees en kipproducten moeten strak verpakt zijn, geïsoleerd van kruisbesmetting en bewaard op de juiste temperatuur. Iedereen kent wel het rode vlees dat bij nadere aanschouwing een bruinige binnenkant blijkt te hebben. Hoe komt dit? Men houdt de buitenkant rood door bepaalde zouten toe te voegen of het vlees te verpakken onder 'beschermende atmosfeer', een luchtdichte verpakking met toevoeging van stikstof. Ook maakt de supermarkt gebruik van speciale lampen die het vlees roder laten lijken dan het is, ongeacht hoe lang het in de schappen ligt. Soms wordt het rode kleurtje nog eens geaccentueerd door er een toefje groen van kruiden als peterselie bij te leggen. Koop vlees op je ronde door de supermarkt als allerlaatste, zodat het langer koud blijft. Voordat je het in je tas stopt verpak je het vlees dubbel (extra plastic eromheen), zodat er geen vleessappen kunnen ontsnappen en op de andere boodschappen terecht komen. Eet vlees binnen twee dagen na aankoop, of vries het direct in.

"Six hundred shopping carts in the grocery store and I keep picking the one with the front wheel that likes to pirouette like a ballerina on speed."