Chronische hyperventilatie: Diep inademen door luchthonger
Heb je ook allerlei vage klachten en val je van het een in het ander. Tob je al maanden of zelfs al jaren met je gezondheid maar komt er medisch gezien niets duidelijks uit? Tenslotte zakt de moed je in de schoenen, je maakt je zorgen en wordt er angstig van. Er komen steeds meer klachten bij, je krijgt te horen dat het tussen je oren zit. Wel, misschien ben je wel het slachtoffer van chronische hyperventilatie.
Luchthonger
Heb je vele lichamelijke klachten zonder duidelijke oorzaak? Na jarenlang zelf met een lange lijst van klachten rondgelopen te hebben kan ik je inmiddels alles vertellen over wat het is om chronische hyperventilatie te hebben. Er ging voor mij een wereld open toen ik erachter kwam dat al mijn klachten wel zeker een oorzaak hadden en niet tussen mijn oren zaten! Ik schrijf en help vanuit mijn eigen ervaringen en onderzoeken.
Hoe voelt luchthonger?
Luchthonger is iets heel aparts en het gevoel van luchthonger is bijna niet uit te leggen. Het lijkt alsof je van je lichaam heel diep moet inademen om daarna weer "normaal" door te kunnen ademen. Sommige mensen hebben het vaak (elke paar minuten), anderen wat minder vaak. Het lijkt een soort van tik, een tik om eens lekker diep te ademen waarna je je voor een paar minuten weer verzadigd voelt om het daarna maar weer eens te doen. Luchthonger is een heel bekend symptoom van chronische hyperventilatie, ik zal proberen uit te leggen hoe het werkt.
Hoe werkt luchthonger nu precies?
Bij chronische hyperventilatie adem je al voor langere tijd veel te snel waardoor je ademcentrum zich aan deze stijl is gaan aanpassen en zich dus opnieuw heeft ingesteld. Je lichaam is dus inmiddels gaan wennen aan het lage koolzuurgehalte, wat dus niet positief is. Door een te snelle ademhaling adem je veel te veel koolzuur uit, de reden waardoor je uiteindelijk dus ook vele vervelende symptomen krijgt. Je hersenen weten inmiddels niet beter als dit lichaam leeft op weinig koolzuur. Op het moment dat je dus rustig/rustiger gaat ademhalen denken je hersenen, hé, hier klopt iets niet, het koolzuurgehalte gaat omhoog, dat hoort toch niet, en dus zal je ademcentrum je middenrif prikkelen om adem te halen, pas op het moment dat je een diepe teug adem pakt denken je hersenen, ja nu klopt het weer!
Hoe kom ik er vanaf?
Maar het klopt helemaal niet, te weinig koolzuur geeft enorm veel klachten waar je nu waarschijnlijk mee te kampen hebt. Het is dus de truc om je ademcentrum te herprogrammeren en je kunt daar een mooie start mee maken door luchthonger aan te pakken. Op het moment dat luchthonger ontstaat moet je proberen hier niet op te reageren, je lichaam zal er alles aan doen om je te laten hyperventileren, maar neem vooral die diepe ademhaling niet. Probeer rustig door je neus te blijven ademen. Ik weet het, het zal niet meevallen, het is ontzettend zwaar om je hiertegen te verzetten en het vergt ook nogal wat doorzettingsvermogen. Persoonlijk kreeg ik bij het negeren van luchthonger altijd een soort van opvlieger, ik werd er niet goed van om er niet aan toe te geven, ik ging ervan hoesten en met mijn handen wapperen, maar na een minuutje zakte het dan langzaam weer weg en kon ik er weer een paar minuten tegen aan. Je zult zien dat als je er niet aan toegeeft je steeds minder luchthonger krijgt en het ook steeds makkelijker wordt er niet op in te gaan. Je ademcentrum is zich nu aan het herprogrammeren en dat is perfect. Ook al voelt het allemaal heel onprettig, luchthonger is eigenlijk een goed teken, je lichaam merkt dat het koolzuurniveau aan het stijgen is, en dat is nou juist de bedoeling. Ben niet bang om flauw te vallen, dat gebeurt juist bij te weinig koolzuur, het is ook niet erg als het eens een keertje niet lukt, het begin is gemaakt, oefen elke dag en je zult merken dat het steeds makkelijker gaat. Zet hem op, je kunt het!
Reactie
Pauline, 09-11-2014
Hallo,
Ik heb al jaren last van luchthonger, nadat ik lange tijd last had van stress. Heel vervelend met al de klachten die er bij komen.
Ik kwam er pas na hele lange tijd achter dat ik luchthonger had via internet. Artsen die ik had bezocht wisten niet van dit (luchthonger) af of zeiden dat ik maar iets aan de stress moest doen. Een arts zei zelfs zonder onderzoek dat ik C.O.P.D had! Ik kwam hier niet verder mee.
De stress is allang weg maar hier heb ik nog last van.
Ik heb dit artikel al eens eerder gelezen en ben sinds een paar weken begonnen om de luchthonger tegen te houden.
Eerst was het moeilijk om ze tegen te houden, maar nu gaat het een stuk beter. Ze worden alleen niet minder.
Ik merk alleen bij mij zelf op dat ik kortademiger ben geworden. Misschien is dit niet zo maar lijkt dit maar zo omdat ik nu meer op mijn ademhaling let.
Ik hoop dat de vrouw van dit artikel gelijk heeft en dat het beter zal gaan. :)
Reactie infoteur, 01-12-2014
Hallo,
Leuk dat je een berichtje stuurt!
Het is inderdaad heel moeilijk de luchthonger tegen te houden en daarbij kun je je inderdaad wat kortademig voelen, ik werd er zelf vooral in het begin zelfs duizelig van. Het is wel iets wat je een hele tijd moet volhouden, je ademcentrum moet zich gaan herprogrammeren en daar kan een paar maanden overheen gaan. Als je ademhaling rustiger wordt zal het langzaam beter gaan, maar het is de moeite waard om het door te zetten!