Opgezette milt: pijnlijke soms fatale vergroting, de redenen

Opgezette milt
- Locatie en functie
- Samenwerking met bloedverwerkers
- Aandoeningen en opgezette milt
- Symptomen splenomegalie
- Noodzaak verwijderen orgaan
Locatie en functie
De milt zit aan de linkerkant van de torso achter de maag in de buik. In gewone toestand kun je het niet voelen, echter het zit net onder de onderste rib. Indien er met het orgaan problemen ontstaan zal er plaatselijk een vergroeiing ontstaan, waarbij potentieel pijn tot extreme pijn kan ontstaan. Het kan daarbij uitstralen naar omringend weefsel, zoals de maag, darm, rib enzovoorts. Het is de schoonmaker van het lichaam, waarbij ongewenste stoffen uit het bloed worden gehaald. De milt gaat in dit geval over het zuiveren van infecties, verwijderen van bacteriën en het afvoeren van verkeerde of oude bloedcellen.Samenwerking met bloedverwerkers
In het lichaam zijn een aantal belangrijke plekken van groot belang voor de verwerking van bloed. Denk aan de volgende belangrijke bloedverwerkende eenheden.Beenmerg
Dit is verantwoordelijk voor de aanmaak van rijpe bloedcellen. Denk aan rode met witte bloedlichaampjes (hemoglobine voor zuurstofbinding en leukocyten voor de weerstand) en bloedplaatjes (trombocyten voor bloedstolling). Het is de meest belangrijke producent van bloedcellen.
Lever
Dit is een belangrijke opslagorgaan voor bloed en verwijdert ook een aantal belangrijke stoffen uit het lichaam. Denk aan het afbreken van alcohol, het opslaan van ijzerdeeltjes, hormoonafbraak en is belangrijk bij het metabolisme van vele stoffen.
Lymfklieren en milt
De lymfklieren zuiveren tot op zekere hoogte het bloed en vormen een barrière voor verspreiding van infecties. De milt is een belangrijke schoonmaker van bloed, indien er problemen aan het bloed zelf zijn.
Aandoeningen en opgezette milt
De milt wordt geactiveerd om vervelende ziekten aan te pakken zodat de invloed daarvan wordt verminderd. Blijft een lichaamsaandoening aanhouden dan kan het echter voorkomen dat er continu stoffen moeten worden afgebroken waardoor het orgaan overactief is. Denk aan:- buiktyfus, malaria (komt voor in de meer tropische regionen);
- bloedinfectie of -vergiftiging, waardoor de verstorende elementen snel moeten worden verwijderd;
- ziekte van Pfeiffer: een ziekte aan de slijmvliezen waarbij de lever overactief is en de milt ook wordt beïnvloed;
- immuun hemolytische anemie, waarbij het afweersysteem tegen de eigen witte bloedlichaampjes is gekeerd. De afvalstoffen van die afbraak zullen door het orgaan worden verwerkt;
- sikkelcelziekte of thalassemie waarbij de vorm van de rode bloedcellen niet meer rond is waardoor geen zuurstof meer kan worden vervoerd;
- leverproblemen waardoor de milt als back-up teveel bloed moet verwerken;
- lymfklierkanker: door een afwijking aan de lymfklieren worden teveel lymfocieten aangemaakt, waardoor witte bloedlichaampjes overmatig aanwezig zijn. Het stimuleert verdere verkeerde celdeling, waarbij de lymfocieten versneld via de lymfklieren kunnen verspreiden;
- paroxysmale nachtelijke hemoglobinurie: de milt heeft zelf een ontregelde afbraaksnelheid voor rode bloedlichaampjes, waardoor een teveel bilirubine wordt aangemaakt. De lever kan dit onvoldoende verwerken, waardoor de plas in de ochtend zeer bruin van kleur is;
- acute myeloïde leukemie: er is sprake van bloedkanker waarbij stamcellen in het beenmerg onjuist delen en niet volledig tot goedwerkende bloedcellen kunnen rijpen. Oftewel er ontstaat een tekort aan goede bloedcellen terwijl ongewenste niet rijpe witte bloedlichaampjes de overhand krijgen.